Bij deze presenteer ik mijn laatste digitale werk, Around The World In One Day! Dit werk maakt onderdeel uit van de Helden/Heroes serie- The B- Sides nr.: 03.*
Digitaal gemanipuleerde foto print op canvas 120/80cm
Around The World In One Day is mijn tweede digitale portret van Prince Rogers Nelson, kortweg Prince, TAFKAP of the symbol. We zien Prince hier als een grote allesomvattende illusionist en ziener die zijn gecreëerde wereld orkestreert op de achtergrond. Hij doemt op als een alwetende, alziende. Daaronder rent de jonge Prince over het water zonder een spoor en zonder spatten. Ik leg hier een link met de religieuze en spirituele Prince. De Prince die God sexy heeft gemaakt. Die God presenteert als het hoofd van een soort creatieve elite die het aardse met het hemelse verbindt. Ik leg daarnaast ook een link met een van zijn latere albums Art, Official Age waarbij hij de album hoes siert met een derde oog!. De luchtballonnen zijn mijn vertaling van zijn nummer Around The World In One Day, wat op zijn beurt weer zijn afgeleide was van Jules Verne ‘s ‘Reis om de wereld in 80 dagen’. Mijn beeld is een samenvatting van Prince als metaforische tijd-kosmos-wereld en hoofd reiziger maar wel één die zelf eigenlijk de bestemming blijkt te zijn.
*The B- sides
The B –sides – In het ontwerp/maakproces van de Helden/Heroes serie die ik nu the A- sides noem, ontstonden er verschillende scenario’s waarvan ik er uiteindelijk één koos als definitief beeld. Soms geen makkelijke keuze want de niet gebruikte beelden waren ook veelbelovend. Omdat deze serie over mijn helden en indirect over mijn leven gaat en ik geboren in 1970 mijn eerste gekochte albums op een pick-up draaide, heb ik de 2ereeks beelden vernoemd naar de B kant van een plaat, The B- sides dus. De eerste serie, de A- sides, zijn uitgebracht als limited editions 1/1. Dus allen uniek. Deze B-sides, omdat verschil er moet zijn, zijn ook limited maar dan een limited edition van 1/5. Iets minder uniek maar ook iets betaalbaarder dan the A –sides.
(English) Around The World In One Day
Hereby I present to you my latest digital artwork, Around The World In One Day, to you. This is the third edition of the B-sides of the Heroes/Helden Series.
Digital manipulated photo print on canvas 120/80cm
Around The World In One Day is my second digital portrait of Prince Rogers Nelson,, a.k.a. Prince, TAFKAP or the symbol in short. We witness Prince in the background as an all embracing illusionist and prophet that orchestrates his own created world. He emerges as an omniscient visionary at the horizon. If we look down we see the young Prince running over water, without a trace or a splash. This refers to the religious and spiritual Prince. Prince made God look sexy. His God is some kind of a chief of a creative elite that connects heaven and earth. Besides It also refers at one of his last albums Art, Official Age, where he poses on the album cover with a third eye. The air balloons are a specific reference to his song Around The World In One Day, what was on his turn a referral to the Jules Verne story ‘ Around The World in 80 Days’. My image is a sum of Prince as time-cosmos-world and mind traveller, but then one who turns out to be the final destination too.
The B- sides
The B –sides – in the making process of the Helden/ Heroes series, that I now call the A- sides, several scenario’s emerged at the same time. From this scenario’s I picked one final picture. No easy choice, some of the non-used images were also promising. Besides, because this series is about my heroes and thus implicit about my life and the fact that I was born in 1970 and my first bought albums were spinned on a pick-up, I named the second series the B-sides after the b- side of n LP. The B- sides! The first series, the A-sides are released as limited editions of 1/1, meaning they are all unique! The B-sides are also limited but 1/5. They are only slightly less unique but also more affordable than the a-sides.
Je ontkomt er toch niet aan, even te reflecteren op de situatie waarin we ineens wereldwijd terecht zijn gekomen. Er is veel Corona – activiteit op TV, radio en sociale media. Begrijpelijk, de hele wereld is ontregeld. Ik merk ook dat de constante berichtgeving en alle andere uitingen wel heel erg in je systeem gaat zitten. Ook de vraag….wat moet je doen, behalve er in slagen geen besmettingshaard te zijn, niet ziek te worden, omkijken naar buren en naasten en niet hamsteren.
Ik kan geen levens redden of ouderen toezingen (kan het wel doen maar de vraag is of ze daar blij van worden) . Ik maak kunst. En ik heb bedacht dat dat nou net het gene is wat ik de komende tijd blijf doen. Ik heb er zelfs meer tijd voor dan ooit tevoren. Kunst is helend voor zowel de maker als de toeschouwer. Corona wordt geen thema in mijn communicatie (alleen nu even) Ik draag dan een steentje bij in de dagelijkse visuele ontsnapping, die er toch ook moet zijn. De komende weken ga ik ‘One Artwork A Day’ uit het archief mijn homepage zetten. Gewoon voor de gezelligheid, zullen we maar zeggen. Vanaf vandaag tot……… En baat het niet, schaad het niet. Deze week : Wheel Of Misfortune, Ignorance Is Bliss, Sunny Boy, Solitary en Sign Of The Times
Kijk hieronder naar alle kunstwerken.
(English)
One Artwork A Day……….
There is no escaping, the need to reflect on the current ‘world wide’ situation. There is a lot of Corona activity on TV, radio and social media. Naturally, the world is disordered. I notices that the contant stream of information is getting into your system. The question, ‘What can I do?, what should I do pops up. Except for the usual do’s and don’ts.
I can not save life’s or sing to the elderly people (I can but I doubt the positive impact of my voice). I make art, and that is what I keep on doing the time to come. Time is on my side to to speak. Art is healing for the artist and the altlover. Corona is not becomming a theme in my communication. I make small contribution by offering a small visual escape the weeks to come. I dig into my archives and present one artwork a day, with a small comment on my site. If It not cures it will not harm. This week: Wheel Of Misfortune, Ignorance Is Bliss, Sunny Boy, Solitary en Sign Of The Times
See below for all artworks:
05- Sign Of The Times
(for english scroll down)
Vrijdag 27-03-2020- An Artwork A Day 05 – Sign Of The Times 2008
Tekst collage uit (eigen) essay over de tekenen van de tijd, in verschillende maten uitvergroot, geprint- gekopieerd en in delen verwerkt tot een portret op MDF- en witte acryl. 110/110cm
De titel heb ik ontleent aan Sign Of The Times van Prince (de inhoud niet) Het gezicht van John Malkovich. Beide min of meer toevallig. Sign Of The Times is een waanzinnig goed nummer wat op zijn manier reflecteert op de tekenen van de tijd. Het hoofd van Malkovich, een prachtige rauwe indringende blik en goeie schaduw partijen. De tekst destijds is in een rush geschreven. Ik kan denk ik toch niet ontkennen dat ietwat een doemdenker ben. Can’t help it. Ik zet mijn beste beentje voor, omarm het leven en iedereen die me lief is. Maar als alles even stil valt en ik mijn eigen gedachten kan horen denk ik vaak; dat komt nooit meer goed met de mensheid, de natuur, de biodiversiteit, de wereld. We gebruiken van alles veel en putten alles uit, gaan soms respectloos met het overige leven. Dit gebeurd al onder mensen onderling maar zeker als we het als voedsel beschouwen of als we op grondstoffen jagen. En we zijn de enige dieren die oorlog voeren en vervuilen. Hier lig ik wakker van want ik zie zo snel geen oplossingen, terwijl de problemen zo urgent lijken. Daar gaat dit werk en de tekst dus over, ik heb al die gedachte in 2007 op papier gezet en met de woorden een beeld geschapen (een twee-luik). Niet dat het daarmee klaar is maar ik heb het daar toen even geparkeerd. Nu in het licht van het virus en de maatregelen kan je bijna alles in retrospectief raak achten. De wereld van het onoverwinnelijke zoogdier is met forse kracht tot stilstand gekomen. Het bied waarschijnlijk onbedoeld ruimte aan alle frisse lucht, schoon water en andere aardbewoners. Wat is hier uit te leren, uit te winnen? We weten het (nu nog) niet.
Friday 27-03-2020- An Artwork A Day 05 – Sign Of The Times 2008
Text collage from (own) essay about the signs of the time, resized in various sizes, copied and in parts processed to a portrait on MDF- & white acrylic paint. 110/110cm
The Titel is derived from the song ‘Sign Of The Times’ by Prince (not the content) The face is from John Malkovich. Both more ore less by coincedence. Sign Of The Times is a great song that reflects on time signs in his own way. The head of Malkovich, raw, piercing eyes and good shadow parts. De lines were written in a rush at the time. I can’t get around the fact that I’m somewhat of a pessimist. Can’t help it. I am making a real effort to embrace life and all my loved ones. But if everything silences around me and when I can hear my own thoughts, I often think: ‘Everything falls apart’, humanity, nature, biodiversity, the world. We spill to much, and treat other live forms sometimes with arrogance. This is also happening amongst our selves but when we regard to something as food or in our hunt for natural resources it maximizes. And we are the only animal that goes to war and polutes. This keeps me awake. I do not see a solution while the problems seems urgent. That is what the text is about. I put all this thought on a piece of paper in 2007 and created an image with the lines (a diptych). Not that it solves anything, but it gave me the opportuonatie to park it for a while. Now, in the light of the virus and measurements you can almost place anything in perspective and it seems spot on. The world of the invincible mammal is forced into a pause. Het probably offers unintentional room to fresh air, clean water and other earth inhabitants. What can we learn, what can we gain? We don’t know yet.
Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.
for english scroll down)
Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.
Acryl op MDF- 110/110 cm 1997- In particulier bezit
Dit is een portret van Jeroen Barneveld (1997) een mede *DOAS collectief lid. Das was in die tijd een bruisende licht anarchistische edoch strak gestructureerde gekraakte broedplaats in wording. Ik heb hier 13 jaar lang een atelier gehad, in het comité van aanbeveling(politieke lobby) gezeten en in het stichtingsbestuur. Naast dat we probeerde het prachtige pand (Nieuwe Zakelijkheid 1932) te behoeden voor sloop (gelukt!) een monumentenstatus te verkrijgen (gelukt), de verloedering tegen te gaan (gelukt) en het pand in ere te herstellen (gelukt) was het ook gewoon een fantastische ongebreidelde creatieve speeltuin. Het woord synergie was hier op zijn plaats. Een van de dingen waar DOAS ook om bekend stond waren de legendarische feesten. We waren bijna uit het pand gezet en hadden een spectaculaire (Venetiaans carnaval achtige) Bizarre Mars gehouden dwars door de Binnenstad van Zwolle, waarbij we de ‘Mimosa’ (koosnaam DOAS) overdrachtelijk ter grave draagden met een heuse grafkist. Dit was de aanleiding voor een groot gekostumeerd ‘Fantoomfeest’ (bal masque) door heel het gebouw. Het was een fantastisch feest met prachtige uitdossingen. Dit portret van Jeroen, door mij ook in real life in het gezicht beschilderd is dus bijna een soort dubbelportret. De titel Solitary sloeg niet op het feest want dat was groots en alles behalve eenzaam. Maar destijds was de titel geheel gevoelsmatig gekozen op de expressie van het gezicht. Nu sluit het perongeluk aan op de plotselinge ontstane eenzaamheid.
*DOAS = Voluit De Oude Ambachtsschool van 1994 tot 2013 in beheer en gebruik geweest van het beheerscollectief DOAS. koosnaam Mimosa. Doelstelling: behoud monumentale pand en de eerste Culturele Broedplaats in Zwolle neerzetten.
(English)
Tuesday 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.
Acryl on MDF- 110/110 cm 1997- In private collection
This is a portrait of Jeroen Barneveld (1997) a fellow *DOAS member. Back In those days DOAS was a vibrant slightly anarchistic but quiet firmly structured squatted incubator in the making. I had my workspace here for 13 years, worked on a voluntair basis in a political lobby and as a member of the board. Besides our efforts to protect the awesome building (Modernist – Stijl related architecture ‘Nieuwe Zakelijkheid’ 1932) for the wreckingball (done that), to gain a National monumental status (done that), and prevent degradation of the building (did that) It was also a fantastic creative playground. The word synergy suites us perfectly. One of the unique spellingpoints of DOAS were our legendary parties. To answer to a possible banding from our building we organized a spectacular (Venetian, carnavalesk) Bizarre March thought the city of Zwolle. We carried The Mimosa (pet name for DOAS to her proverbial grave in a genuine coffin. This was the igniter for the Phantom party (bal masque) that followed. It was a fantastic feast with outrageous outfits and make-up. This portrait of Jeroen, face-painted in real life as wel, is some kind of a dubbel portrait because of that. The Titel Solitary did not refer to the party but on the expression on his face. Now it accidentally fits the emerging solitary as a consequence of the current situation.
*DOAS = In full Oude Ambachtsschool ( The ‘Old’ School For Manual crafts – 1932) from 1994 till 2013 onder governance and in use by the governance collective DOAS, pet name Mimosa. Mission, preservation of the monumentale building and starting the first creative Incubator of Zwolle.
Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.
03 Sunny Boy
(For English Scroll down)
Woensdag 25 -03-2020- One Artwork A Day…….. 03- Sunny Boy
Acryl en typex- corrigeerlint op canvas 90/70 cm- 2008- In particulier bezit
Een portretje van een jongetje zonder naam (of het zou Sunny moeten zijn). De titel Sunny Boy is een contradictie met het gekozen kleuren pallet. De woorden “It’s My Party And I Cry If I Want to”, doemen een beetje op. Het jongetje (ik schat een jaar of 8) kijkt zelfbewust de camera in, draagt een zelf gevouwen feesthoedje maar lacht niet. Is zijn feestje afgezegd? Het gele accent is het meest ‘sunny’ deel uit het beeld. Toch wie iets verder kijkt ziet veel zachtheid en overgave in dit gezicht. My Party, Cry If I Want To……. Of nog en mooiere ‘What does not kill you makes you stronger’
*Al Jolson performed with a black face as a protest to black people not being allowed to perform on stage. He was credited with single-handedly introducing African-American music to white audiences. As early as 1911, he became known for fighting against black discrimination on Broadway.
(English)
Wednesday 25 -03-2020- One Artwork A Day…….. 03- Sunny Boy
Acrylic en typex- ribbon on canvas 90/70 cm- 2008- In private collection
A portair of a boy without a name (or is must be Sunny). The title seems a contradiction with the chosen pallet of colours. The words ‘It’s my Party And I Cry If I Want to‘, comes to mind.I estimate the boys age around 8 years old. He looks self conscious at the camera, wears a self-folded party head but does not smile. Is his party canceled? The yellow accent on the right is the most sunny part of the entire painting. Though, for whom who looks a little further see’s softness and devotion in the features of the boy. My party, Cry If I Want To…… or better said, what does not kill you makes you stronger!
*Al Jolson performed with a black face as a protest to black people not being allowed to perform on stage. He was credited with single-handedly introducing African-American music to white audiences. As early as 1911, he became known for fighting against black discrimination on Broadway.
02- Ignorance Is Bliss
24-03-2020- One Artwork A Day…….. 02 _ Ignorance is Bliss (Baby Einstein- God Dobbelt Niet)
Acryl op canvas – 150/100 cm – 2011
En Einstein stelde;’ God dobbelt niet met het universum. Hij stelde ook dat religie zonder wetenschap blind is en wetenschap zonder religie lam. Baby Einstein was al voorbestemd om de grote geest te worden die hij uiteindelijk werd. Maar in de tijd van zijn baby-zijn was zijn brein hoofdzakelijk gericht op melk, moeders borst en troost. Sommige mensen blijven zo hun leven lang. Er zijn mensen die geloven dat het zelfs beter af zijn op die manier. De hemelse staat van het niet weten, niet afvragen, gewoon existeren en je primaire instinct volgen. Daarom de titel ‘Ignorance Is Bliss’. Voorzover het, het menselijk instinct betreft……… We zijn jammer genoeg niet ingericht als de meest vredelievende soort.
One Artwork A Day…….. 02 _ Ignorance is Bliss (Baby Einstein- God Dobbelt Niet)
And Einstein quoted; ‘God does not play dice with the universe’. He stated that religion without science was blind & science without religion lame. Baby Einstein was already destined to become the great mind, he was, but at the time of his baby-hood his mind was mainly set on milk, mothers breast and comfort. Some people stay that way all their lives. Some people even believe that their better of that way. The heavenly state of not knowing, not wondering, just existing and following the basic instinct. That why this work is titled ‘ Ignorance Is Bliss’. As far as the human instinct goes….Unfortunately we are not prepped as the most peace loving animals.
01 Wheel Of Misfortune
Kunstwerk van vandaag: maandag 23-03-20= ‘Wheel Of Misfortune 2007.’
3d muur installatie, dynamisch (roterend). Acrylverf, siliconenkit (wit), oude platenspeler en zwenkwieltjes op MDF.
We kennen allemaal het rad van fortuin; een spelrad waaraan gedraaid wordt tijdens quizzen. De getallen of objecten op het rad geven aan wat er te winnen valt. Mijn rad van onfortuin gaat meer over de wet van Murpy, wat goes down, must go down, de chaos theory en het butterfly-effect. Dit laatste klinkt logisch maar is toch nog tamelijk wetenschappelijk*. Wie met open ogen de wereld beziet weet diep van binnen dat ‘winnen’ geen constante is. We zijn wel steeds meer als winnaars en overwinnaars gaan denken. Waar winnaars zijn, zijn verliezers. Je zou kunnen constateren dat we halverwege de 20e eeuw maakbaarheid en winnen tot gemeengoed hebben gemaakt. Het idee dat iedereen kan winnen, je je lot altijd in eigen handen hebt en dat als je iets wilt je het kan krijgen. dat het een kwestie van geloof in je zelf is. De mens(heid) slaagt er steeds beter in zich zelf op een hoger plan tillen maar daar hangt een prijskaartje aan. Die hangt daar al heel lang maar het wordt vaak niet opgemerkt of wel opgemerkt maar toch enigszins genegeerd, want we moeten door! Ik hoef het prijskaartje niet te benoemen want eigenlijk weten we inmiddels allemaal hoe hoog het prijskaartje is.
*Het butterfly effect
Een voorbeeld van de invloed die beginwaarden kunnen hebben geeft de anekdote van de vlinder en de orkaan. Onze weersvoorspellingen komen uit de oplossing van stelsels gekoppelde differentiaalvergelijkingen. Van dit soort stelsels zijn vaak geen exacte oplossingen bekend, maar numeriek doorrekenen kan wel. Praktisch betekent dit dat we met de weergegevens van vandaag die van morgen kunnen berekenen.
Butterfly effect: Edward Lorenz toonde al in de jaren 1950 aan dat gekoppelde differentiaalvergelijkingen instabiel kunnen zijn. Dat betekent dat fouten in de numerieke berekening in de tijd steeds groter worden. Als de temperatuur bijvoorbeeld vandaag 0,1 °C verkeerd wordt gemeten, is de afwijking van de weersvoorspelling voor morgen al 0,5 °C. Over een week zitten we er 3,1 °C naast en voor twee weken is geen zinvolle voorspelling meer te doen. Anekdotisch zegt men wel dat de vleugelslag van een vlinder in China de doorslag kan geven tussen mooi weer en een orkaan in Texas.[1]
Wheel Of Misfortune is een werk uit een periode waarin vliegen v.s vallen een thema was in mijn werk. Waarbij het escapistische vliegen heel dicht tegen het onvermijdelijke vallen aanligt. Het ligt som heel dicht tegen mezelf aan zowel het escapisme als het vallen.
(english)
Artwork of today: monday 23-03-20= ‘Wheel Of Misfortune 2007.’
3d wall installation, dynamic (rotating). Acrylicpaint, siliconkit (white), old record player and swing wheels on MDF.
We are all familiar with the Wheel Of Fortune. The wheel that is turned in quizshows. The numbers ore objects on the wheel are an indication of what the prize might be. My wheel of misfortune is more about Murphy’s law, what goes down, must go down, the chaos theory, the butterfly-effect. There is a logical ring to these terms but it is really quiet scientifically*. Who reviews the world with eyes open knows deep inside that winning is not a constant factor. We are looking upon our selves as winners more and more. Where there’s a winner, there are losers. I notice that since halfway the 20th century we starting to regard on life as feasible and that we all could be winners. You can create your own destiny and if you put your mind to it, anything is possible, it is a matter of believing in your self. We lifted mankind on the higher sceme of things but it comes with a price. This price tag is been there for a long time but is overlooked or neglected by the many of us, the show must go on.! There is no need for me to mention the price as such, everyone knows by now.
The term, closely associated with the work of Edward Lorenz, is derived from the metaphorical example of the details of a tornado (the exact time of formation, the exact path taken) being influenced by minor perturbations such as the flapping of the wings of a distant butterfly several weeks earlier. Lorenz discovered the effect when he observed that runs of his weather model with initial condition data that was rounded in a seemingly inconsequential manner would fail to reproduce the results of runs with the unrounded initial condition data. A very small change in initial conditions had created a significantly different outcome.[1]
The idea that small causes may have large effects in general and in weather specifically was earlier recognized by French mathematician and engineer Henri Poincaré and American mathematician and philosopher Norbert Wiener. Edward Lorenz’s work placed the concept of instability of the Earth’s atmosphere onto a quantitative base and linked the concept of instability to the properties of large classes of dynamic systems which are undergoing nonlinear dynamics and deterministic chaos.[2
Wheel Of Misfortune is an artwork from a period whereby falling and flying was a theme in my work. The escapist flying lies close to the inevitabel falling. The symbolic is also personal that goes for the escapism as for the falling.
“Dearly beloved We are gathered here today To get through this thing called life
Electric word life It means forever and that’s a mighty long time But I’m here to tell you There’s something else The after world
A world of never ending happiness You can always see the sun, day or night“…………
Met deze woorden gidste Prince je zijn uitzinnige ‘Lets Go Crazy’in. The afterworld, is waar hij nu is. Ik hoop dat het aan zijn verwachtingen voldoet.
Met dit nummer heb ik in 1984 kennis gemaakt met Prince. Niet helemaal waar als ik eerlijk ben. Daarvoor was ik al door mijn buurjongen met Prince in aanraking gebracht., Hij was een groot Prince fan en speelde zijn nummers virtuoos na op zijn electrische gitaar. Maar ik was toen niet direct onder de indruk van Prince (was er nog niet klaar voor), Ik vond het een ego trippende Jimmy Hendrix variant. Maar ik had het natuurlijk mis.
Dus eigenlijk de tweede introductie was op een feestje bij een vriend of vriendin (dat kan ik me niet meer herinneren). Zij/hij had de video Purple Rain gehuurd . Een dun verhaaltje maar de muziek kwam keihard binnen. (op dat zelfde moment stond New Years Day van U2 ook hoog in de hitlijsten- muziek die je binnenste buiten keert- als een urgente oerkracht) Dus dan ben je 14-15 jaar oud en wordt in het gezicht geslagen met een gevoel van opwinding, verandering, opstand en extravaganza. Het zou zomaar kunnen gebeuren, het was duidelijk aanwezig, deze buitensporige energie.
Op dat zelfde moment was ik mij zelf aan het ontdekken, in plaats van groepsdier als individu wachtend om vorm te krijgen. Door een aangeboren aversie tegen traditie en verwachtingen voelde ik me wel eens verloren van tijd tot tijd. Het leek zoveel makkelijker gewoon te in en aan te passen als een stukje van een grotere puzzel. Jammer genoeg, dat was niet ik.
Als het niet voor mijn helden was geweest zou ik me tot op de dag van vandaag on-aangesloten voelen . Het feit dat zij bestonden maakte me bewust van het feit dat anders zijn juist een groot pluspunt kan zijn
Wat Prince betreft, want dit is zijn spreekwoordelijke podium- hij was onnavolgbaar in zijn onuitputtelijke bron aan creativiteit, Daar had hij zoveel van dat het constant stroomde, altijd voor de troepen uit, ongebreideld met groot en zichtbaar plezier. Deze man, een muzikant pur sang. Een muzikant die zich opwond over goedkope, commercieel en slecht geproduceerde muziek. Die er voor koos geen SLAAF te zijn van de muziek industrie., zijn eigen pad koos. Maar tegelijkertijd ook muzikale foutjes en missers had.
In de beeldende kunst is er veel vrijheid maar ook veel rigiditeit en dogma’s. Mijzelf, Ik kan me ook niet beheersen als het gaat om creativiteit. Het is mijn zwakte en mijn kracht. Lucide of vaag? Ik heb wel geworsteld met deze karakteristiek. Maar ik kan me verheugen in de gedachte dat de weg naar Rome vele wegen kent zelfs asymmetrische, excentrische en beautiful ones*
In de achtergrond tref je Jimmy Hendrix (staand) en Sly Stone (springend) beide rolmodellen voor Prince
*Helden- Heroes- gallery
(English)
The Afterlife is nr. 3 from the Heroes* series.
“Dearly beloved We are gathered here today To get through this thing called life
Electric word life It means forever and that’s a mighty long time But I’m here to tell you There’s something else The after world
A world of never ending happiness You can always see the sun, day or night“…………
With these words you’re guided into Princes unprecedented ‘Lets Go Crazy’. The afterworld, that’s were he’s at now. Hopefully it fits his expectations.
This is how I got introduced to Prince in 1984. Not entirely true if I am honest. Before that, by my neighbor, he was complete and utterly Prince adapt and played his songs virtuous on his electric guitar. He was the first to introduce Prince to me and at the same time impressing me with his guitar skills. But really, I was not directly blown away by Prince. At first I thought he was a big egomaniac that looked and acted like Jimmy Hendrix. Of course, I stood corrected.
So the second introduction was at a party of a friend. She or he (I can’t remember) had rented the ‘video’ Purple Rain. A thin storyline but the music had impact. (At the same time New Years Day of U2 was high in the charts- music that flips you inside out- an urgent-as a force of nature). So, your 14-15 years old and got slapped in the face with a sense of excitement, change, revolt and extravaganza. It might happen, it could happen, it was clearly present, this outrageous energy.
As for Prince, as this is his proverbial stage, he was unparalleled in his flood of creativity. He had so much of it that it flowed constantly, always ahead of everyone, unconstrained and with great and visible joy. This man, a musician pur sang, a musician that got annoyed over commercial and shallow produced music. Who choose not to become a SLAVE of the music industry, followed his own path. And at the same time made musical flaws and mistakes too.
In this period I was also discovering my self as being not one of the flock but as an individual waiting to get shape . Due to an inborn aversion to traditions and expectations, I felt kind of lost from time to time. It seems so much easier, fitting and blending as a piece of a greater puzzle. This was –unfortunately- not for me.
If it wasn’t for them, my heroes, I might remain puzzled how to fit in my entire life. But the fact they existed proofed that oddness was in fact a great asset of life!.
In my line of work there is a lot of freedom but also a lot of rigidness and lets call it dogmas. Me, I can’t constrain my self if it comes to creativity. It is my weakness and my strength. Am I lucid or hazy? I did struggle with this characteristic. But than I feel at ease with the thought that there are many roads to Rome, even asymmetrical ones, eccentric ones and …… beautiful ones*
In the background both Jimmy Hendrix (standing) and Sly Stone (jumping) both role models for Prince.