April 2018 gestart met het pilot project Takemebag2.0.
Gratis werkruimte in ruil voor concepten en product ontwikkeling.
Kunstenares Chantall Heerink heeft een jaar lang @ 50|50 workcentre gewerkt. Zij was uitgenodigd om als eerste kunstenares dit avontuur met ‘ons’ aan te gaan. Ons is in dit geval; mijzelf (als founder van Takemebag en Takemebag2.0 en vooral aanwezig in de achterhoede als adviseur en meedenker), het Leger Des Heils (mede initiatiefneemster, founder en pionier gratis werkplek), manager primair proces regio Ijsselland, Annemiek de Wolf, werk begeleiders Rebecca Pos en Hanneke Wolters en PR medeweker Evalyne Lokhorst. We zijn dit avontuur aangegaan omdat we geloven in nieuwe manieren van wederkerigheid, duurzaamheid en sociale interactie zonder dat daar in de eertse plaats geld bij komt kijken. Dit mes snijdt aan vele kanten. De kunstenaar kan gratis experimenteren en daarnaast een mooi product ontwikkelen en vermarkten. De deelnemers van het 50|50 project krijgen de kans mee te werken aan het produceren an een design product en zodoende een succes ervaring op doen en meer zelfvertrouwen verkrijgen. Het Leger Des Heils omdat ze een mooie kwalitatieve, duurzame dag besteding heeft en het milieu omdat er afval materialen hergebruikt worden. Win, win win dus. Althans op papier was het al een mooie formule maar of dat in de praktijk ook zo zou zijn was natuurlijk de vraag. Nu zijn we een jaar verder en ik denk dat we kunnen stellen dat het zeker wel anders ontwikkeld is dan we van te voren bedacht hadden. Maar de uitkomst is een hele mooie. Het is een interessant en voor sommigen een intensief leerproces geweest en er ligt een eind resultaat wat over niet al te lange tijd gepresenteerd gaat worden!
Om de pilot goed in beeld te brengen heb ik een filmpje gemaakt, zeg maar een soort mini documentaire van iemand die geen documentaire maker is en het ook niet pretendeert te zijn….Met een handcamera gefilmd en geëdit in Premiere (net begonnen de grondbeginselen van Adobe Premiere eigen te worden). En ook als novice verslaggever ( : Marit Bromet zeg maar, hoor je me zo nu en dan een vraag stellen.
Aan het woord en in beeld: Chantall Heerink over hoe zij het project beleeft heeft, een deelnemer en werkbegeleider Rebecca Pos! Benieuwd wat jullie van het resutaat vinden
Dit is een visueel verslag van dit sociale, duurzame, kunstproject. Co creatie met deelnemers van het 50|50 work centre. Hoogwaardig design van afval materiaal. Meer info:http://takemebag20.nl
Artwearness is mijn hybride commerciële kunstproject, mijn speeltuin en inmiddels ook een alter-ego. Hoewel het op mijn site te vinden is als commercieel project en iedereen die mij kent weet dat ik dit er naast doe, wil ik het een eigen leven laten leiden en een beetje buiten het domein van de kunsten houden. Een reden daarvoor is dat het voor verwarring zorgt een andere reden is dat het ook echt een andere kant van mijn ‘artistiek gespleten’ persoonlijkheid reflecteert. Beide komt het zonder elkaar beter tot zijn recht. Maar het zijn wel schuivende panelen en dat is nou weer wel precies de bedoeling. Het raakt aan elkaar, snuffelt in elkaars wereld en inspireert over en weer. Iets waarin mijn ware identiteit tot in uitdrukking komt. Ik ben hybride. Ongrijpbaar is een term die ik wel eens heb horen vallen, niet te rubriceren. Het is waar en ik omarm het want dit is wat ik ben als kunstenaar, als mens en als ondernemer. Het leven is te kort en de creativiteit te groot om overal hekjes tussen te zetten. Versmelting is spannend.
Dit gezegd hebbende, hierna gaat het weer terug naar zijn eigen domein maar nu presenteer ik met trots een (Artwearness) museumcatalogus die ik samen met stagiaire Damien Eektimmerman tot stand heb gebracht. Het gaat precies over het bovengenoemde met als onderliggende gedachte en doel; de Artwearness designs in de museumwinkels krijgen.
(in het najaar start de campagne)
Hier de link naar de catalogus:
Hieronder het begeleidende schrijven bij de catalogus.
Entry trough the gift shop
6 maanden geleden besloten we om een inspanning te verrichten voor een interculturele cross over met de heilige grond der schone kunsten, het museum. We bedachten dat de visuele taal van onze catalogus best ‘high brow’ zou moeten zijn gelijk de stijlvolle atmosfeer van een museum. Witte muren, gave architectuur, verbluffende kunst en overpeinzingen zijn de museum ingrediënten die we als smaakmakers in onze catalogus hebben gebruikt. We hebben daar onze kenmerkende designs en unieke, autonome modellen om ze te tonen aan toegevoegd. Alsof ze museum muren waren die hun kleurrijke canvas aan het publiek toonden.
(ENG) Artwearness is my hybrid commercial art-project, my playground and in the meanwhile also my alter-ego. Although Artwearness is to be found on my site and everyone familiar to me knows that this is my site kick, I prefer to keep it in separate domains. One reason is that it is really a flip site of the same coin that reflects my ‘artistic split’ personality. Both better in it’s own right. But the shapes are shifting and that is also exactly the purpose of it all. It touches each other, its sniffs at each other and inspires back and forwards. Something that reveals my true nature, I am hybrid! Lucid is a term used to describe me, not easy to classify. It is true and I start to embrace it. There’s no denial, this is what I am as an artist, human being and entrepreneur. Life is too short and creativity too big to fence off everything. Fusion is exiting
Having said that, after this it will return to it’s own domain, but for now I present proudly (Artwearness) museum catalogue, I created together with Intern Damien Eektimmerman. It is actually about all the above with the underlying thought and goal; to get Artwearness designs @ the museum giftshops.
This autumn we start with the campaign
Below the subscription about the catalogue:
Entry trough the gift shop (english)
6 months ago we decided to make an effort for an intercultural cross over with the most sacred ground for fine arts; the museum. In other words, we made an effort to get our shirts in the museum giftshops.
In order to get it there we had to create a catalogue with our finest ‘art’ selection. We guessed that the visual language of our catalogue must be very high brow according to the stylish atmosphere of a museum. White walls, cool architecture, amazing art and contemplation are the museum ingredients we flavored in to our catalogue. We added our own distinctive designs and unique and autonomous models to show them off, as if they were the museum walls, showing their colored canvas to the audience.
Afgelopen vrijdag (23-03-2018) is de Klimaat Madonna verhuisd naar haar eigenaren, het Dominicanen Klooster, Zwolle.
Vanaf deze locatie is zaterdag een na een plechtig inwijdingsritueel en zegening, de processie richting Grote Kerkplein/Earth Hour ingezet. Als iemand die geen kerkelijke achtergrond heeft en dit soort rituelen ook altijd met enige scepsis heeft bekeken, werd ik overweldigd door de schoonheid grootsheid van de Dominicanenkerk als decor en geraakt door de oprechtheid, puurheid en plechtigheid van de predikant en de kloosterbroeders. Klimaat Madonna is ingezegend door een van de broeders en ik moest mijn best doen niet een traantje weg te pinken tijdens dit ritueel. Ineens bedacht ik me, hoeveel houvast en richting rituelen ook eigenlijk kunnen geven. Ook het de muziek en het gezang (van het kerkkoor maar ook goeie vriend en gitarist Janus Hursepuny) leek met de mooie akoestiek ook zo uit de hemel te komen. Ik ben ook niet helemaal objectief meer, zeg ik er eerlijk bij. Indrukwekkend. Van te voren vroeg ik me nog voorzichtig af of er wel genoeg mensen zouden komen om de processie wat impact te geven…. maar dat bleek een onterechte vraag. Madonna werd gedragen door 4 leken broeders, die mooie witte ceremoniële habijten droegen
Past Friday (23-03-2018) the Klimaat Madonna (Climate Madonna) moved to her owners, The Dominican Convent, Zwolle. After a formal consecration ritual and blessings the procession started from this location, heading for the ‘Grote kerk Plein’and Earth Hour. As a non churchgoing person that use to observe rituals with an sceptic eye, I was overwhelmed by the grandeur of the Dominican Church as scenery and touched by the sincerity, purity and dignity of the preacher and the monks. Klimaat Madonna is blessed by one of the monks and I had to restrain surging teardrops during this ritual. Suddenly I realized that rituals can actually give grip, consolidation and direction in life. With the great acoustics of the church even the music and chanting (from the choir and friend/ gitarist Janus Hursepuny) seems to come straight from heaven. Impressive. I must ad that I am not entirely objective in this case. In advance I wondered if there would be enough crowd for a procession but this seemed to be an unduly question…. Madonna was carried by 4 layman brothers, dressed in beautiful ceremonial white habits
Na de ceremonie werd de Madonna op haar baar door de 4 dragers de kerk uitgedragen, gevolgd door de Dominicanen, het publiek en de muziek. Buiten sloten vier ezels en nog meer mensen zich spontaan aan. De geestelijken, de lampions, mini maria’s en fakkels gaven de optocht bijna iets ‘oers’ en historisch. Alsof we zo met onze moderne platvoeten weer even één werden met onze geschiedenis en voorouders. (laat ik het even bij mezelf houden > waar we staat > lees ik)
After the ceremony Madonna was carried out of the church followed by the the Dominicans, the audience and the music. Outdoors four donkeys adjoined even as spontaneous bystanders. The clerics, the lampions, mini Maria’s and flares gave a little ‘primal’ historical sense to the procession. As if we were submerged with our history and ancestors. (lets keep it personal, were you read we > read I instead)
Na een stadstour van 15 minuten met onze bonte stoet kwamen we 10 voor half negen aan op het Grote Kerkplein in het centrum van Zwolle. 10 minuten voor Earth Hour. Het plein was mooi maar ook bescheiden aangekleed inclusief een mooie projectie op het gemeentehuis. Nacht Burgermeerster Jeroen van Doornik stond ons al op te wachten. We waren 5 minuten te laat en Earth hour laat niet op zich wachten dus na een kort interview met mij en wethouder Michiel van Willigen ging het licht die avond uit. Naast een aantal fakkels en vuurtjes leek de verlichte Madonna te zeggen ‘even in our darkest hours, let there be light’ Amen! (:
After a 15 minute city tour with our colorful parade we arrived at the square, Grote Kerk plein, with 10 minutes to go before Earth Hour. The square was nicely and modestly decorated including the beamed projection on our city hall. Night mayer Jeroen van Doornik, was waiting for us as he was running out of time. So a Q and A with me and the city councilor Michiel van Willigen was brief and shortly before all lights went out. Next to a few flares and small fires the enlightened Madonna seems to say ‘ even in our darkest our, let there be light ‘ Amen! ( :
Vanaf vandaag (maandag 26-03-2018) staat de Klimaat Madonna voor twee weken op het stadhuis van Zwolle, daarna gaat ze terug naar het klooster.
As of today (Monday 26-03-2018) the Madonna wil be residented @ city-hall for two weeks, than she will return to the convent!
Special thanks to Kirsten Notten who gave het trust and this assignment to me. And to her unwavering commitment and beautiful stories together with all the involved Dominicans pushed this project to a higher lever. Additional thanks to the brothers of the convent and all Dominicans, Assendorp, Zwolle. Design factory Cibap, Ellen Bosman, Ewoud Verselst, interns, Damien Eektimmerman and Freek pruntel, Janus Hursepuny, Erik van Scheijndel (x), Rodrigo Maori, Yvonne Nauw, aqll vollunteers, Kloosterbende, primary school Wilgenburg and Wingerd and the ones I might forget. Merci!
Vandaag echt de allerlaatste hand gelegd aan de Madonna en is ze verhuisd van mijn atelier naar haar toekomstige verblijfplaats het Dominicanen Klooster, Zwolle.
Today my Madonna is finished and she’s moved to her future destination Dominicanenklooster, Zwolle.
Klimaat Madonna op transport naar haar toekomstige eigenaar, het Dominicanen Klooster, Zwolle. Morgen zal ze in processie door de stad gedragen worden om aandacht te vragen voor het klimaat tijdens Earth Hour.
Climate Madonna on route to her final destination, the Dominican Convent, Zwolle. Tomorrow she will be carried downtown in a procession to pay attention to the climate change during Earth Hour.
Hier wordt ze op haar draagbaar geplaatst. Here she’s place on her bearrier
Het is weer tijd voor een Klimaat Madonna update. De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van de 3d prints van de handen en het gezicht, diverse workshops met o.a de Kloosterbende (jongeren), op de basisscholen Wingerd en Wilgenburg en het afmaken van de mantel.
Het meest recente wapenfeit is dat gisterenmiddag de prints zijn opgehaald bij de Ontwerp fabriek van het Cibap. Ewoud Verelst heeft de afgelopen tijd diverse test prints gemaakt en (stagiaire) Damien heeft de scans van de handen en het gezicht geperfectioneerd. Ik ben gelukkig met het resultaat. We hebben nog eenmaal het vacuum vormen veilig onderzocht op een mislukte 3d print. En ook nu was het niet bestand tegen de immense druk. Ik laat het idee van een transparant gezicht nu varen.
Die zelfde dag en de dag daarvoor was ik te gast op de basisschool de Wilgenburg voor workshops bouwen met afval. 5 workshops voor groepen 3, 4 en 6. Twee fantastisch leuke dagen met enthousiaste kinderen. De klimaat boodschap is goed voor het voetlicht gekomen. Met Maria als icoon hadden de kinderen wat minder aansluiting, althans er werd van alles gebouwd maar de klimaat Madonna als creative uiting was sterk in de minderheid. Ik heb het genomen zoals het kwam.
Die week daarvoor heb ik de workshop ook verzorgd op basisschool de Wingerd. Kirsten Notten hield een kleurrijke inleiding, Ik introduceerde mij zelf, mijn stagiaires Freek en Damien, de workshop en lieten daarna een film over de impact van afval zien. De film eindigt met wat je allemaal van afval kunt maken en werd met enthousiasme ontvangen. Wethouder Michiel van Willigen deed ook een spreekwoordelijke duit in het zakje en sprak de kinderen toe met zijn eigen kinderen als uitgangspunt.
Vandaag zijn er twee vrijwilligers (Yvonne Nauw en Rodrigo Maori) op mijn atelier de laatste hand leggen aan de mantel. Dat wil zeggen, ze komen hun plastic rug patchwork afmaken. Dat wordt een soort embleem van moeder aarde of wel Gaia.
Volgende week zaterdag is het zover, Earthhour: 21 maart 0m 19.30 vertrekt de processie vanaf het Dominicanenklooster naar de binnenstad! Iedereen is uitgenodigd mee te lopen.
Deze week is er ook nog een vlog gemaakt door vlogster Marieke Hiemstra> Mariekus Go. Dit is de vlog die zij heeft gemaakt.
Zondag 18 februari, werd Klimaat Madonna, het half fabrikaat getoond aan de Dominicanen. Madonna nog zonder gezicht, zonder handen, haar rok nog niet af en haar mantel nog niet om. Een beetje naakt nog.
Ze zal een week in het klooster blijven voordat ik mijn werk aan haar weer kan hervatten. Voor nieuwsgierigen onder jullie, het is dus te bezichtigen. Die zelfde zondag heb ik met een klein clubje vrijwilligers een begin gemaakt met de mantel. Deze mantel wordt gemaakt van de wit half transparante hemdtasjes die ik nog over had van het takemebag project*. De tasjes worden allemaal aan elkaar genaaid tot er een aantal grote lappen van plastic ontstaan. Uit deze lappen zullen een rugpand, twee voorpanden, twee mouwen en een omslagdoek gemaakt worden. Het laat zich prima naaien dus dat valt mee. Als de mantel af is is er nog ruimte voor decoratie.
We hebben prachtige Japanse kralen gedoneerd gekregen dus die zullen er met de hand op genaaid worden en aan de basis van de mantel is nog ruimte voor een stukje symboliek. Want Madonna, verbeeld immers ook Moeder Aarde. Hoe dat precies vorm gaat krijgen weet ik nu nog niet. De komende twee zondagen zullen we nog besteden aan de mantel.
*deze tasjes zijn destijds bij een verzameld door o.a particulieren maar vooral door de Kringloop Zwolle)
De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van het vervolmaken van de tussentijdse Madonna. Het verstevigen van haar ‘rok’. Het verbeteren van bestaande en het aanbrengen van natuurlijke rondingen op de armen zoals vrouwelijke bi- en triceps (ook van hemdtasjes). Ondertussen werkt een van mijn stagiaires aan het perfectioneren van de 3d scans die op het Cibap zijn gemaakt . Zodra die af zijn worden ze geprint, dat zal deze week zijn. Uiteindelijk zullen de handen en het gezicht de Klimaat Madonna verheffen boven de afval status.
Vorige week hebben we* weer een nieuwe lichting flessen uit de kelder van het Klooster gevist. Het is bijzonder om te zien hoeveel mensen gehoor hebben gegeven aan de oproep van het Klooster om ‘schoon’ afval in te leveren. De score; 5 zakken vol flessen! Inmiddels zitter er denk ik wel 150 flessen in de rok. Maar ik beloof dat ik het tzt even na ga tellen…..
*we: Ik met mijn nieuwe stagiares Freek en Damien (fase 3/Cibap), die sinds vorige week dinsdag begonnen zijn met hun stage bij mij.
Daarnaast is vorige week het persbericht uitgegaan van Takemebag 2.0. . It is official !!!
Zwolle, februari 2018
Leger des Heils zoekt kunstenaars en naaimachines
Het Leger des Heils W&G Overijssel werkt sinds kort samen met beeldend kunstenares Marit Otto. Marit heeft een aantal jaar geleden met Anne Marie van der Veen (Kunstzinnig Textiel) het project ‘Takemebag’ opgericht. Dit project is inmiddels een samenwerking tussen de kunstenaars en het Leger des Heils en heet nu ‘Takemebag 2.0’. Dit project is inmiddels geëvolueerd tot experimenterium Takemebag 2.0.
Takemebag 2.0 start met een pilot project in het 50|50 Workcenter van het Leger des Heils in Zwolle. Voor deze pilot zijn we opzoek naar kunstenaars die binnen dit concept willen experimenteren en nieuwe producten willen realiseren met textielafval van ROVA. In ruil voor een bruikbaar design, dat in productie genomen kan worden door het 50|50 Workcenter, kunnen kunstenaars gebruik maken van een gratis atelierruimte. De ontworpen producten worden vervolgens verkocht.
Werkplaats Het Leger des Heils biedt deze werkruimte aan binnen het 50|50 Workcenter aan de Marsweg 40 in Zwolle. De kunstenaar krijgt een tijdelijke werkplaats in de productiehal. Hier kan gewerkt worden aan het design en de uitvoering samen met deelnemers van het Workcenter. Daarnaast is er ook volop ruimte om aan eigen autonome projecten te werken. Dit biedt deelnemers de mogelijkheid om perspectief te ontwikkelen.
Kunstenaars en naaimachines gezocht. Kunstenaars kunnen zich tot 1 maart aanmelden bij Hanneke Wolters, manager 50|50 Workcenter, door een motivatiebrief, cv en portfolio te sturen naar h.wolters@legerdesheils.nl. Daarnaast zijn we voor dit project opzoek naar gebruikte naaimachines die zwaar katoen kunnen verwerken. Heeft u een gebruikte naaimachine die wij kunnen gebruiken neem dan ook contact op met Hanneke Wolters.
50|50 Workcenter. Het 50|50 Workcenter is een initiatief van het Leger des Heils om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt weer ‘mee te laten doen’. Het 50|50 Workcenter biedt een breed scala aan activiteiten om deelnemers te laten ontdekken wat hun talenten zijn. Kijk voor meer informatie ook op www.5050workcenterzwolle.nl of op www.legerdesheils.nl/overijssel.
Expositie:
Mijn werk ‘To Me Or Not To Me.’ is tot 10 maart te bezichtigen op de expositie Identiteit, Zaal Zuid Hengelo
HENGELO – Bij Zaal Zuid kunstpodium in Hengelo is op vrijdag 2 februari de opening van de expositie Identitijd met circa 120 kunstwerken van 70 kunstenaars. Lous Kerkhof, directeur van Oyfo Kunst & Techniek, verricht om 16.00 uur de officiële openingshandeling.
“Identitijd is een grensoverschrijdend kunstproject / verdiepingsprogramma voor professionele en amateur beeldend kunstenaars in Overijssel en Drenthe en is georganiseerd door Stichting Beeldruimte en Kunst & Cultuur Drenthe (K&C).
Wat is identiteit?Het project daagt de deelnemers uit om na te denken over het begrip ‘Identiteit’, in een wereld die volop in beweging en verandering is. “Wat of wie bepalen onze identiteit in deze tijd?” Wat betekent het thema voor kunstenaars en speelt het een zichtbare rol in het werk?”
Na twee inspiratiedagen, afgelopen november, waarin werd ingezoomd op het thema, openen in februari en maart twee grote exposities in Hengelo en Emmen. Na afloop krijgen per provincie 10 exposanten masterclasses aangeboden in het vervolgtraject van Identitijd.
Bezichtiging. De expositie in Zaal Zuid kunstpodium, Esrein 11 loopt van 3 februari t/m 10 maart en is te bezichtigen van woensdag tot en met vrijdag van 13.00 tot 16.00 uur en zaterdag en zondag van 14.00 tot 17.00 uur.
Deze week staat in het teken van de officiële aftrap van ‘ de Klimaat Madonna’. De opmaat naar 24 maart, earth hour. Hiervoor zal ik twee maal aantreden op het Dominicanenklooster met een motivatie en een presentatie. Ik heb de presentatie zover af. En vind het leuk spannend om voor publiek uit de doeken te doen waar ik ben in het maak proces maar vooral ook waarom ik dit wil maken. Elke opdracht is er 1 en met elke opdracht ga ik zorgvuldig en liefdevol om. Maar hierbij voel ik ook urgentie.
Let there be light: Erik & Astrid demonstreren het licht.Het is een urgentie die ik al heel lang voel en waarvoor ik mijn platform gevonden heb. Al jaren stoor ik me aan de gelatenheid waarmee we onze ‘prachtige’ wereld naar de knoppen laten gaan. Het obligate ” het is me wat”, ‘erg hoor’ en “ze doen ook maar” zijn holle kreten als daar op volgt: “maar ja ik heb eigenlijk geen zin om me daar druk om te maken of om iets daarvoor te laten”. Of ” ik wil lekker positief blijven, zullen we het daar niet te veel over hebben”. Onze wereld vervuild, wij zijn de vogel die zijn eigen nest bevuild.
In al onze superioriteit hebben we bedacht dat alles ten dienste moet staan van ons, ons gemak en de vooruitgang. Welke gevolgen dat heeft voor de overige dieren en bomen & planten, oceaan, bossen, ecosystemen is even net wat minder belangrijk dan ons stijgende koopkrachtplaatje. Dat daarmee de zeespiegel ook stijgt is aan de orde als onze kinderen of kleinkinderen groot zijn. Eigenlijk zeggen we; laat ons feesten en nemen tot alles op is dan zullen onze kinderen (die overigens al met veeeeeeel meer zijn straks) het wel even fixen, wij hebben het feest dan allang verlaten…
Any how; Alles is een golf beweging en we surfen al best lang op een rechtsdraaiende golf. Hyper kapitalisme commercie en over consumentisme is de norm en we zijn er best schaamteloos in geworden. Maar een golf heeft ook een levensduur. Het zal pieken (piekt het nu niet dan?) en in de branding uiteenspatten, om maar even in zee metaforen te blijven. Hopelijk wil men het hierna over een hele andere boeg gaan gooien, met een oude ideologie of wellicht met iets nieuws. Ik (en vele met mij) ben vast begonnen.
Madonna:Ze ontwikkeld zich langzamerhand tot een mooie dame van plasticzak en fles. Haar metalen skelet vult zich met dopjes en folie. Haar contouren worden zichtbaar. Ook al is ze nog lang niet af zie je haar komen. Zal ze straks sereniteit, puurheid en kwetsbaarheid uitstralen? Zal ze herkent worden? Voor mij belichaamd ze het vrouwelijke, moederlijke, beschermende en het zachte. Onze oer moeder, ook als je niet religieus bent (zoals ik zelf) is het symbool iets van waarde. Je kan voor oermoeder ook moeder aarde, Gaia in vullen. Dat is iets breder maar heeft in feite de zelfde lading. Volgende week ga ik naar het Cibap om haar gezicht en handen te vacuum vormen. Oh ja ik heb mijn eigen gezicht, oren en handen gebruikt maar dat is geen stellingname ( : dat is gemak. Vandaag ga ik de laatste hand leggen aan haar ‘gipsen’ model handen, oren en gezicht zodat ze een goeie basis vormen.