Categorie: Kunst

Geplaatst op

An Artwork A Day….. week 05

Spotless-mind 2005- An Artwork A Day- 24-04-2020

(For English scroll down)

Collage en acryl op mdf 69/94 cm.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03/ 04 terug lezen: https://maritotto.nl/2020/04/06/an-artwork-a-day-week-03/

spotless-mind 2005-
Spotless-mind- collage en acryl op MDF. 2005

Deel twee van de tot kunstwerk geëvolueerde moodboards. Gisteren; Never-mind, vandaag; Spotless-mind. Als je goed kijkt, zie je (in twee talen) in de tekst ballon de woorden Desinfected (for your protection). Hoe actueel is het woord desinfecteren op dit moment? Het tekstje is afkomstig van een toilet-seat bescherm hoes uit een hotel. Door de tekst in het denk ballonnetje te plaatsen is het bijna politiek. De gedesinfecteerde gedachte is misschien wel de meest bizarre uitkomst van virtuele controle. Een big brother die zo ver gaat dat je zelfs in je hooft niet meer buiten de gebaande paden mag. Best een Interessante gedachte want hoe dicht zitten we daar al tegen aan? Hoeveel is nog van je zelf en wat is kapitaal voor de sociale platforms en overheden. En hoe ‘vrij’ en autonoom kan je of blijf je denken als je voortdurend bloot staat aan digitale groepsdruk? Dus ook de regel : “voor your protection’ lijkt passend in deze context, het zou dan zoiets zijn als; “je mag wel anders denken maar voor je eigen veiligheid is het beter van niet”. Ik denk dat vrijheid en onvrijheid in de virtuele wereld op de zelfde lijn ligt, vlak naast of achter elkaar. Het is uiteindelijk aan jezelf hoeveel en wat je, waar weg geeft.

spotless-mind-collage-marit-otto
Spotless Mind On reprise 2005 > 2019. Collage on board

Part 2 of the evolutions of the moodboards to artworks. Yesterday; Never-mind, today; Spotless-mind. If you take a closer look at the balloon, you can read the words Desinfected (for your protection). How up to date is the word desinfected at the moment? The lines are original from a toilet-seat cover from a hotel. To place these lines in the text balloon gives it a politic connotation . The desinfected mind is maybe the most bizarre outcome of virtual controle. A big brother thats pushing the edges that far, that even your own thoughts are not your own anymore. It is an interesting thought, how close to that point are we yet? How much of you is still private and yours and which part of your personality is already owned bij social platforms and authorities. How free and autonomous can you stay when exposed to constant digital group pressure. So even the words ” for your protection’ fits this questions. Translated freely in this context it would be something like; “you can think differently but we advise you not to, for your own protection. I think freedom and non-freedom are buddy buddy in the virtual world. In the end it’s up to you, what to keep for your self and what to share, where.

Never-mind 2005- An Artwork A Day- 23-04-2020

(For English scroll down)

Collage en acryl op mdf 80/130cm.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03/ 04 terug lezen: https://maritotto.nl/2020/04/06/an-artwork-a-day-week-03/

Never-mind-2005 college en acryl op MDF
Never-mind 2005- collage en acryl op MDF.

De moodboard, wie gebruikt het niet. Zelf managers en lifecoaches gebruiken het dezer dagen. Tegenwoordig heb ik een heel digitaal archief met alles wat me inspireert. Ik fotografeer zelf veel, zoek veel beeldmateriaal op internet. En ik manipuleer me digitaal suf met alles wat ik vind. There’s no ending to it. Voorheen had ik een groot paneel waar ik willekeurig in het oog springende plaatjes op plakte. Met de bedoeling hier wat mee te doen, de plaatjes dan. Maar uiteindelijk vond ik het moodboard zelf dusdanig spannend worden qua beeld dat ik het hele ding ben gaan bewerken. Zo heb ik twee collages uit die tijd; Never-mind en Spotless-mind. Vandaag te zien: Never-mind. Wat het verbeeld? Ik denk de mensheid en de chaos die daarmee verbonden is..

Never-mind 2005 (English)

Nevermind-on-reprise-2005-2019-collage-op-MDF-Marit-Otto
Nevermind- on reprise 2005>2019|collage op MDF

Never-mind 2005- An Artwork A Day- 23-04-2020

Collage en acrylic on mdf 80/130cm.

De moodboard, a well known phenomenon. Even managers and life-coaches use it these days. Nowadays I’ve got a whole digital archive with everything that inspires me. Ik take many photo’s and collect a lot from the internet. And I manipulate it like like my life is depending on it. There’s no ending to it. Before that I used a great wooden board to stick randomly eye catching pictures on. With the purpose to use those pictures as inspiration for a new artwork. But finally, I decided that the moodboard it self was more interesting as a whole that each picture by it self. This is how I created two collage artworks in this period; Never-mind & Spotless-mind Today on display: Never-mind. What is it about? Mankind and the chaos that it takes along….I guess.

Ik Vertrek- 2015- An Artwork A Day- 22-04-2020

(For English scroll down)

Poster ontwerp (3 dubbel portret van Bauwien van der Meer, sopraan) in opdracht van het Kamer Operahuis (KASCO), Zwolle.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03/ 04 terug lezen: https://maritotto.nl/2020/04/06/an-artwork-a-day-week-03/

Ik vertrek, poster ontwerp, kameroperahuis 2015
Poster ontwerp in opdracht van het Kamer Operahuis. 2015

In 2015 kwam het Zwolsche Kamer Operahuis bij mij met de vraag of ik een poster wilde ontwerpen voor hun nieuwe voorstelling. Een complexe vraag want de sopraan Bauwien moest prominent in beeld met haar verschillende gemoedstoestanden in de verschillende maatschappelijke rollen die ze verwacht werd te vertolken in het stuk. Maar daarnaast moest het thema ‘Ik Vertrek’, lees reizen, dromen van een oernatuur, ook verbeeld. Ik heb een aantal voorstellen gemaakt en uiteindelijke is deze gekozen. Een surrealistisch beeld waarbij Bauwien, naar mijn idee ondanks haar 3 gezichten in 1, niet aan schoonheid inboet. En het gedroomde landschap als de verstikkende wereld waarin ze gevangen zit zijn aanwezig zonder dat het meteen de aandacht opeist. Ik was in deze tijd als niet Opera liefhebber, ambassadeur van dit gezelschap. Toen ik zei, Ik hou helemaal niet van opera zeiden ze, dan moet je juist als ambassadeur bij ons komen, want je zal zien dat we geen traditionele opera maken. En gelijk hadden ze. Ik heb fantastische spannende stukken gezien die zowel speels, humorvol, urgent als urban als underground als disco als klassiek waren. Muzikaal krijg je het voor je oren en visueel wordt je verrast. Ik ben een groot fan van dit gezelschap. Als je de kans krijgt in de toekomst ga zeker kijken. Want gebaande paden en vastgeroeste ideeën kennen ze bij dit gezelschap niet.

samples: https://kasko.nl/producties/bear-v-shark, https://kasko.nl/producties/orpheus-retourtje-onderwereld, https://kasko.nl/producties/amalia-bandi

Ik Vertrek (English)

Ik vertrek- poster ontwerp- marit otto
Poster Ontwerp voor het KamerOperahuis, productie Ik vertrek. 2015

Ik Vertrek- 2015- An Artwork A Day- 22-04-2020

Poster design (3 double portrait of Bauwien van der Meer, soprano) in assignment of the Kamer Operahuis (KASCO, Zwolle.

In 2015 the opera association from Zwolle came to me with the question weather I would like to design a poster for their next show. A complex question because soprano Bauwien was the main and leading feature with her various moods and roles she is expected to play to for fill social expectations in the play. But besides that the theme ‘Ik Vertrek”, (I leave) read travel and dreams of primeval nature, must be interpet as well. I made a few suggestions and this one was selected. A surrael image that does not crush the beauty of Bauwen despite of her tree faces in one. And the dreamed landscape as well as the suffocating world she wants to leave from are modestly present. At the same time I was, as not opera lover, ambassador of The Kamer Opera House. When I said, I am probably not the one because I don’t even like opera, they said that is just the reason why you should do it, you will be suprised. And they were right. I saw fantastic, exiting plays, that were playful, humorous, urgent as well as urban, underground, disco and classic at the same time. Most of he times your ears are dazzled and visually it’s a treat . I am a fan of this ensemble. If you are in the opportunity to visite one of their plays, go and see! Because they don’t know such things as beaten track and established idea’s.

samples

https://kasko.nl/producties/bear-v-shark, https://kasko.nl/producties/orpheus-retourtje-onderwereld, https://kasko.nl/producties/amalia-bandi

Onbegrijpelijke Wereld – 2000- An Artwork A Day- 21-04-2020

(For English scroll down)

Portret van Harry Mulisch- Acryl op MDF. 100/80cm. In opdracht van de auteur van het proefschrift over Harry Mulisch, ‘Onveranderlijk Veranderlijk’.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03/ 04 terug lezen: https://maritotto.nl/2020/04/06/an-artwork-a-day-week-03/

Onbegrijpelijke Wereld-Portret van Harry Mulisch 2000
Portret van Harry Mulisch 2000

Er zijn opdrachten waar je meer trots op bent dan anderen. Het portret van Harry Mulisch is zo’n oprdacht. Ik was in 1999 bezig met een serie portretten van 20e eeuwse iconen, genaamd Milestones. Deze portretten waren in het blikveld gekomen van Neerlandicus Jos Buurlage, die toen net zijn proefschrift over Mulisch had afgerond. Of ik een portret kon maken? Ik heb ja gezegd met knikkende knieën, dat wel. Want Mulisch zelf leefde nog, dus die had zich ook beledigd kunnen voelen door een incompetent portret. Daar leek het me ook de man wel naar. Ik ben aan de slag gegaan, door in de stijl van de Milestones serie, eerst van alles en nog wat over en van de man te lezen. Daarna heb ik hem zo neergezet. Op het randje van karikaturaal misschien. Maar ontegenzeggelijk Mulisch. Een portret van iemand die ongenaakbaar is, een eminent grise. Veel later is er nog eens een verzoek van een uitgeverij gekomen of ze dit portret voor een omslag van een andere biografie over Mulish mochten gebruiken. Dit is helaas niet doorgegaan om redenen die ik niet meer helemaal scherp heb.

Over het proefschrift citeer ik uit andere bron: “Harry Mulisch tussen literatuur, journalistiek, wetenschap en politiek in de jaren zestig en zeventig. Onveranderlijk Veranderlijk’ biedt niet alleen een analyse van de reportages, maar ook een heldere uiteenzetting van Mulisch’ hermetische filosofie, een karakteristiek van zijn totale oeuvre en een situering van de auteur ten opzichte van prominente collega’s als Hermans, Reve, Wolkers en Boon. Het gebruik van vaktermen is tot een minimum beperkt, zodat dit boek toegankelijk is voor iedere lezer met belangstelling voor het werk van Mulisch en de culturele veranderingen in de jaren zestig.”

Onbegrijpelijke Wereld (English)

Onbegrijpelijke Wereld. In opdracht van Jos Buurlage, de auteur van het proefschrift Onveranderlijk veranderlijk, over Harry Mulisch, Amersfoort

Portrait of Harry Mulisch- Acrylic on MDF. 100/80cm. In assignment of the author of Mulisch essay ‘Onveranderlijk Veranderlijk’.

There are assignments that leaves you with more pride than others. This portrait of Dutch writer Harry Mulisch is such assignment. At the time I was working on a series of portraits of icons of the 20th century, named Milestones. These portraits came under the attention of Jos Buurlage, who just finished his essay about Mulisch. If I could make a portrait of Mulisch he asked. I said yes with my fingers crossed. Harry Mulisch was still alive back than. So he might get insulted by an incompetent portrait. I started working by reading much about him and his own work before I choose to paint him like this. On the brink of caricature maybe. But indisputable Mulisch. A portrait of a man who’s  inexpugnable and an eminent grise. Much later, a request came from a publisher if they could use this portrait for the cover of a biography of Mulisch. This did not followed trough due reasons I cannot recall.

About the essay, I quote from a different source: “Onveranderlijk veranderlijk’ offers not only an analysis of the records but also clear clarification of Mulisch hermetic philosophy, a characteristic of his total oeuvre and a positioning of the author compared to his prominent colleagues like Hermans, Reve, Wolkers en Boon. The use of technical terms is limited to a minimum, thus is for each reader with Mulisch interest accessible.

Mevolution- 2009– An Artwork A Day -20-04-2020

(For English scroll down)

Vingerafdrukken van inkt op canvas – 90/70- zelf-portret. In collectie van mijn ouders.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03/ 04 terug lezen: https://maritotto.nl/2020/04/06/an-artwork-a-day-week-03/

Mevolution- 2009-duimafdruk op canvas
Mevolution – 2009- Duimafdrukken van inkt op doek- 90/70

Waar zou ik zijn zonder kunst? Jaren lang hing er een Boomerang Support Card met een spreuk van Nietzsche op mijn tekentafel die dienst deed als ezel. “Wees Meester en Vormgever Van Je Zelf. Hier keek ik dagelijks naar en heb het door de jaren verinnerlijkt als een mantra. Het enige waar je invloed op uit kan oefenen in deze rare ongrijpbare wereld is je zelf, het enige waar je aan de knoppen zit en kan sturen. Dit moet niet opgevat worden als een grote ego trip maar een kwetsbaar zoeken naar de balans tussen je zijn, je persoonlijke dromen en wensen maar ook hoe je je verhoud tot anderen, de natuur, dieren en al het andere leven om je heen. Met andere woorden; ik wil hier wel zijn maar niet ten koste van. Nou lijkt dat in deze tijd een onmogelijkheid. Baby’s worden al met een enorme schuld geboren, hun voetafdrukje kost wellicht al ergens in de wereld een bosje, hun bestaan misschien een regenwoud. Hoe kan je als inteligente mens niet een beetje gebukt gaan onder dat gene wat je als soort aanricht.De kunst geeft me handvatten om het leven tegemoet te treden en op mijn eigen kleine schaal te bevechten wat voor mijn gevoel bevochten moet worden. Zonder dat was ik denk ik reddeloos verloren.

In deze Corona tijd mis ik een filosofische kijk op een mogelijke toekomstige nieuwe wereld nog het meest. Naast alle chaos, beperkingen, eenzaamheid en onrust van deze tijd liggen er ook prachtige kansen. Als we eens zouden durven echt kritisch te zijn en anders te denken.

Mevolution (English)

Marit-Otto-Beeldendekunst- schilderij-Mevolution-2010
Zelfportret in vingerafdruk

Mevolution- 2009– An Artwork A Day -20-04-2020

Fingerprints of ink on canvas – 90/70- self-portrait. In parental collection.

Week 1 @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03/ 04 : https://maritotto.nl/2020/04/06/an-artwork-a-day-week-03/

Where would I be without art. For years a Boomerang Support Card wit a statement of Nietzsche decorated the corner of my drawing table. Be your own Master and Creator. I looked at it on a daily base and interiorized it like mantra. The only thing you can actually influence in this intangible world, is you. You are the one pushing your buttons and control your steering wheel. This must not be seen as a big ego-trip but a vulnerable quest at a balance between your being, personal dreams and wishes but also how you relate to others, nature, animals and other living things around you. In other words, I want to be here but not at the cost of…. Now, that seems almost impossible in this time and age. Baby’s are born wit a load of guild resting on their little shoulders, their tiny footprint wil probably cost a small bush somewhere, their existence probably a rain-forrest. How can we as intelligent human beings carrie this burden witnessing the damage done by your own species. Art gives me a sense of grip to meet life and fight what needs to be fought on my own little spot in the world. Without art, I was probably lost .

In this age of Corona I mis a deep philosophical approach on a new possible future world. Besides the chaos, limitations, desolation and restlessness of this period there are opportunities for a new future world. If only we dared to be truly critical and think differently.

Geplaatst op

Must H(e)ave(N)

(for English scroll down)

Bij deze presenteer ik mijn laatste werk getiteld Must H(e)ave(N).

Acryl op doek – 100/100cm- 2020- Onderdeel van de Brave New World serie.

Must H(e)ave(N)- 2020- serie Brave New World
Must H(e)ave(N)- 2020- acryl op canvas 100/100cm

Een moderne allegorie & vanitas over aanbidding. In de klassieke tijd werd het goddelijke aanbeden. Ook bij gebrek aan harde wetenschap. Daar is van alles over te vinden maar is ook goed voor te stellen. De mens was nietig en probeerde zo dicht mogelijk bij het Goddelijke te komen. Het leven was onredelijk en schiep zoveel vragen dat er  haast wel iets groters moest zijn wat alles in een logisch perspectief zou zetten. Waar leven zo oneerlijk, kwetsbaar en futiel leek kon troost en reden gevonden worden in een groter plan. Anno 2020 kunnen we zeggen dat God en het spirituele enerzijds een  modieuze revival door maakt. Maar anderzijds zou je kunnen stellen dat als God voor zuivere spiritualiteit staat dat God hartstikke dood is. De devotie heeft zich grotendeels van het spirituele naar het materiele verlegd. Merknamen worden vereerd. Geluk is te koop. Hoe waar deze uitspraak soms is laat dit beeld zien. Want het is geen fictief beeld het is een bestaande situatie die vast gelegd is tijdens een willekeurige Black Friday. Ik heb het slechts opnieuw naar de oppervlakte gehaald. Het is een fel realistisch en schetst een niet al te fraai beeld van een uitwas van de moderne mens. Als kunstenaar is het geweldig om met deze thema’s te spelen en iets zichtbaar te maken. Het is gelukkig niet de enige waarheid. 

Must H(e)ave(N) (English)

Hereby I present my latest artwork to you titled Must H(e)ave(n)

Acrylic on canvas – 100/100cm- 2020- part of the Brave New World series.

This is a modern allegory & vanitas about worshipping. In the classic ages adoration was reserved for the Divine. This was also due to lack of scientific knowledge. It is easy to pass judgement about it but easy to grasp as well. Men were frivolous and tried to get as close to God as possible.  If life offered no reason but questions there must be something bigger that puts things into perspective. Were life is unfair, vulnerable and trivial, than comfort and reason can be found in a greater scheme of tings. In the year 2020 we can state that God and the spiritual is on a fashionable revival at one hand. But on the other hand we can state that if God stands for pure spirituality, he is probably stone dead.  Devotion is shifted from spiritual to material. Brand names are the new idols. Happiness is on sale. How true this statement is lays in this image that is non-fictional. It is an existing situation captured during a Black Friday. I just dragged  it to the surface. It is a cutting edge realism of an excess that does not reflects the best virtues of mankind. As an artist I like to play with theme’s like this thus to make things visible. Fortunately is it not the only truth.

The making of…

Must-Ha(E)ve(N)
Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image

Serie Brave New World bekijken/ check complete series Brave New World.

De galerij is niet gevonden!
Geplaatst op

An Artwork A Day….. week 03-04

Temporary Out Of Order- 2015- An Artwork A Day

(For English scroll down)

Digitale (röntgen) fotobewerking op canvas – 90/70- zelf-portret. In eigen collectie

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03 scroll naar benenden.

TTemporary Out Of Order 2015
Digitale (rontgen)foto bewerking op canvas-2015

Temporary Out Of Order is mijn homage aan mijn gebroken en gerepareerde elleboog. Het object in de bewerkte röntgenfoto is mijn eigen arm na operatie (2015). Ik belandde in de nacht van 31 oktober 2015 door een onzinnige en onverwachte actie op een Hooverboard in het ziekenhuis. Heel toevallig ook het ziekenhuis waar ik geboren ben, het St Jan in Hoorn. Diagnose, rug gekneusd en elleboog kapot. Om 04.00 s’nachts in de huur auto terug naar huis door de polder. Een rit waar geen einde aan leek te komen met duizenden rotondes. Eenmaal thuis heeft Erik het bed naar beneden gehaald waar ik vervolgens een maand in heb gelegen. Ik kon de eerste weken namelijk ook niet lopen

De elleboog werd na een week geopereerd(zie foto) en ik kon na een maand weer een beetje lopen. Daarna een half jaar ellende met dystrofie, een elleboog die niet meer wilden buigen een schouder die frozen was en een rug die vooral s’nachts protesteerde. Positiviteit was mijn motto maar die verdween toen ik de onmacht in de ogen van de fysio zag. Mijn grootste angst was dat ik nooit meer zou kunnen schilderen. Toen ik eenmaal weer een beetje ter been was ben ik zo goed en zo kwaad als dat ging weer naar atelier gegaan. Daar was dit het eerste kunstwerk wat ik met mijn onwillende arm in staat was te maken. Nu, doet alles het weer maar deze gebeurtenis staat in mijn geheugen gegrift. Soms kijk ik even naar mijn inmiddels weer gezonde arm en zeg ‘blij dat je er bent en fijn dat je het zo goed doet’.

Temporary Out Of Order (English)

Temporary out of order
Temporary Out Of Order. Art print op canvas

Temporary Out Of Order- 2015- An Artwork A Day

Digital processed (röntgen) photo on canvas – 90/70- self portrait. In own collection

Week 1 @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03 scroll naar benenden.

Temporary Out Of Order is my homage to my broken and recovered elbow. The object in the picture is my own elbow after surgery. In the night of 31th October 2015 I made a nasty fall and ended up in the same hospital were I was born. What a coincidence. Diagnose, back bruised and elbow broken. At 04.00 s’ in the morning we drove home and endless drive. Once we got home, my partner collected the bed from upstairs to ground floor. I stayed in this bed for a month. I could not walk for a month.

The elbow was operated (see photo) and after a month I started walking a bit. Than dystrophy got a hold of my arm, an elbow that would not move for an inch, a shoulder that was frozen and a back that haunted me at night. Positivity was my motto but that gradually disappeared when I saw powerlessness in the eyes of the physiotherapist. My greatest fear was that I could never paint again. When I more or less functioned again, I started going to my atelier again. This was the first artwork that I was able to create with my unwilling arm. Now, everything is functional and strong again but this endeavor is carved in my memory. Sometime I glance at my recovered and healthy arm and say ” glad that your here and that you are functional!

Gloomy & 40- 2010- An Artwork A Day 16-04-20

(For English scroll down)

Acryl op canvas 90/70- zelf-portret. In eigen collectie

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03 scroll naar benenden.

Gloomy & 40- acryl op canvas -eigen collectie
Gloomy & 40 Acryl op canvas- 2010- 90/70- In eigen collectie

2020 staat voor mij, naast Corona, moet ik bijna zeggen, in het teken van mijn 50 jarig bestaan op deze aarde. Ineens is het dan zover, mijn jeugd is voorbij ( : . Toen ik 30 werd zat ik midden in een coming of age- achtige burn out, toen ik 40 werd dacht ik dat waren de mooiste jaren en die liggen nu achter mij. Nu komt het onvermijdelijke verval. Dit zelf- portret getiteld Gloomy & 40 is in die gedachte gemaakt. Met een knipoog natuurlijk. Nu wordt ik 50 en voel me eigenlijk fantastisch. Jammer van het getal want ik ben nog lang niet moe en oud voel ik me allerminst. Het zal wel een raar biologisch trucje van je hersens zijn maar ik denk ‘het beste moet nog komen….’ en ik voel me vrijer en gelukkiger dan ooit. Liefde is ook pure chemie zeggen ze vaak. Maakt niet uit zolang het geloofwaardig voelt, prima toch. Er komt weer een zelfportret aan, ik heb nog een paar maanden de tijd want 24 augustus is het pas zover.

Gloomy & 40 (English)

Gloomy & 40 , acryl op canvas 90/70- In eigen collectie.

Gloomy & 40- 2010- An Artwork A Day 16-04-20

Acrylic on canvas 90/70- self-portrait. In own collection

2020 stands, for me, next to Corona, in the theme of my 50th anniversary on planet earth. Suddenly, out of nowhere, my youth is over ( : When I became 30 I was in the midst of a coming of age- like burn out, when I became 40 I thought that the best years were left behind me. Decay seemed inevitabel. This self-portrait titled Gloomy & 40 is created in the spirit of this thought. With self irony of course. Now, I become 50 years of age, I feel fantastic. Despite of the number, I am not feeling old or over the hill yet. It is probably a great mindfuck but I sense great freedom and happiness, the best is still to come. They say, love is pure chemistry too. But I don’t care as long as it’s convincing to me, its just fine. There’s a new self-portrait on the horizon, a few months to go because 24th of August will be the day…..

Huid als canvas -1998-1999- An Artwork A Day 15-04-20

(For English scroll down)

Bodypaint sessie in antieke-lijst. Model G. Draaisma. Fotograaf Studio H.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03 scroll naar benenden.

Huid- als canvas- An Artwork A Day
Bodypaint 1998/1999 model G. Draaisma Fotograaf Studio H.

Een kunstenaar maakt kunst, een schilder schildert. Of de drager nou canvas is, paneel, muur of huid. Eigenlijk kan je je overal in en op uitdrukken. In de beginjaren van mijn kunstenaarschap was er letterlijk veel ruimte om te spelen en te ontdekken. Ik deelde een tijd lang mijn atelier met Mark van Enk en Gina Draaisma. We werkten alle 3 solo maar deden veel samen. Wat de samenwerking en de vriendschap kenmerkte was dat we dingen creëren als een groot feest zagen, daar waren we grenzeloos in. Zo hebben we met de nodige kunst en vliegwerk de centrale hal van De Oude Ambachtsschool, Zwolle toen voorzien van de nodige ‘muur kunst’ (dat kon toen nog) Balancerend op zelfgebouwde steigers met parachutes als decoratie materiaal en rest verf van een bouwmarkt. Een aantal muurschilderingen zijn bewaard gebleven tijdens de renovatie, als aandenken aan die periode

Ook werkten we gezamenlijk aan 5 mei kunstprojecten van concept naar eindproduct.: https://maritotto.nl/5-mei-kunstprojecten/. Ook hierin gingen we ver. Zakelijk gezien waren we dan misschien niet de meest kiene types van de wereld, maar qua creativiteit voelde we ons rijk.

In die zelfde periode begon ik per toeval met bodypaint. De aanleiding was een uitvraag van ik geloof toen nog de EEG > posterontwerp met als thema ‘Europa Maken We Zelf’. Daarheen ik mee aan de slag gegaan. Het zelf maken heb ik heel letterlijk genomen: Ik heb een groep zwangere vrouwen gevraagd voor mij te poseren. Hun buiken beschilderd met alle Europese partner-landen. Zwanger van de Europese Unie. Na deze poster werd ik ineens gevraagd door zwangere vriendinnen om hun buiken ook te beschilderen. Dat heb ik een tijd lang gedaan. Van daaruit ben ik meer mensen gaan be-schilderen. Vrij serieus voor een poosje. Op deze foto zie je Gina en mij samen in een lijst gevat (die van mijn opa geweest is). De foto is gemaakt door Studio H. Het plezier is van onze gezichten af te lezen.

Skin As Canvas (English)

Huid- als canvas- An Artwork A Day
Bodypaint 1998/1999 model G. Draaisma Fotograaf Studio H.

Huid als canvas -1998-1999- An Artwork A Day– 15-04-20

Bodypaint session- framed. Model G. Draaisma. Photo: Studio H.

Week 1 @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03 scroll naar benenden.

An artist makes art, a painter paints. It doen not matter on what kind of surface, either canvas, wood, wall or skin. An artist can express it self on almost anything. I my early years of becoming an visual artist there was plenty room for playing and discovering. I shared my working space with Mark van Enk En Gina Draaisma. We worked solo but collaborated a lot. What made this friendship significant was the great fun we experienced creating. Limitless. For example we made murals in the centre passage of The Oude Ambachtsschool, Zwolle. Not without risk. Like acrobats balancing on selfmade landing stages with parachutes as deco material and left over paint. Some of the paintings are still there, survived the renovation as a souvenir of that period.

We also collaborated @ various 5th of May art projects – from concept to product. We stretched our limits to create a cool artwork. Commercially, we were not the most clever ones, but we felt rich with our creativity.

In the same period I started more or less  coincidental with bodypainting. The cause was an open call by the E.E.G. to create a poster with the theme : ‘We create Our Own Europe’. I started working on this theme and asked a group of pregnant women to pose for me. Proverbial pregnant of an United Europe. Afterwards pregnant friends started asking me to paint their belly’s as well. So I did this for a while before I started to paint more people. On this picture you see me with Gina framed together in an antique frame (of my grandfather) The picture is made by Studio H. It is obvious that we were having fun.

Lethargia- 2017- An Artwork A Day- week 04- 14-04-20

(For English scroll down)

Acryl op doek 150/100 cm. In particuliere collectie Amsterdam.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03 scroll naar benenden.

Letargia-2017-An Artwork Day
Lethargie 2017- acryl op canvas 100/150 cm. In particuliere collectie Amsterdam

We kijken een serene, opgeruimde en goed gestylde huiskamer in. Deze huiskamer is bij nader inzien meer een showroom. Een showroom die zegt ” we hebben het goed voor elkaar”. Een mooi plaatje. esthetisch, ruimtelijk maar wat ontbreekt is contact en warmte.

Nu veel mensen noodgedwongen de dagen thuis doorbrengen zullen ze anders naar hun omgeving en contact kijken.

Lethargia stamt uit de serie Metropolieten. Metropolieten gaat over de mens v.s. de moderne urbane wereld.

Lethargia (English)

Lethargia- 2017- An Artwork A Day- week 04- 14-04-20

Acrylic on canvas 150/100 cm. In private collection Amsterdam.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/week 03 scroll naar benenden

We witness a serene, cleane and a perfectly styled living room. this livingroom is on second sight more of a showroom. A showroom that states “the world is our oyster’ . A perfect picture, spacial and esthetically proof but what is missing is contact and warmth.

While a lot of people are stuck in their homes these days their forced to look differently to their surroundings and contacts.

Lethargie is part of the Metropolitan series. Metropolitan is about men v.s. modern urban society

Exodus- 2009- An Artwork A Day- week 03 – 10-04-20

(For English scroll down)

Acryl op doek 200/200cm. In particuliere collectie Den Haag.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/

exodus 2007- acryl op canvas 150/150
Exodus 2007 acryl op canvas 150/150cm

Na de Apocalypse van gisteren vond ik het tijd voor een Exodus (2009). We zien een vlucht meeuwen. De aanleiding voor het maken van dit werk is een fotoserie die ik had gemaakt van meeuwen in allerlei vlieghoudingen en standen. Min of meer per ongeluk getroffen door de schoonheid van de vliegende meeuw. Ik weet nog waar het was; Pink beach, Bonaire. De meeuwen brutaal als altijd kwamen in grote getallen op het geritsel van een brood- cracker-chips zakje af en troggelde alles af wat ze konden krijgen. Irritant maar grappig. Het gaf me in ieder geval de gelegenheid ze goed te bekijken en vrij dichtbij te fotograferen. Later heb ik ze geformeerd zoals in dit doek (als een collage). Exodus is een titel die geen uitleg behoeft en die ook weer net als Apocalypse een bijbelse connotatie heeft. De vlucht meeuwen staan model voor het letterlijke vluchten en de enorme vluchtelingen stromen. Dit onderwerp gevat in een grote witte ruimte met vogels die zo ongeveer de belichaming zijn van vrijheid schuurt natuurlijk een beetje. Dat was ook precies de bedoeling, dat is de spanning die ik zoek.

Exodus (English)

Marit-otto-beeldende-kunst- schilderij-Exodus-2010
Exodus 09. Acryl op doek 2.0b/ 2.0h. Particulier bezit, Den Haag.

Exodus- 2009- An Artwork A Day- week 03 – 09-04-20

Acrylic on canvas 200/200 cm. In private collection Den Haag.

Week 1 @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 t@ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/

After yesterdays Apocalypse I found it time for an Exodus (2009) We witness a swarm seagulls. The  immediate cause for making this artwork was a photo series I made earlier of seagulls in all different positions. More or less accidentally struck by the beauty of the flying seagull. I stil know where it was; Pink beach Bonaire. The seagulls were cheeky as always and were drawn in large numbers to the noise of the cracking plastic bag of bread- cracker- chips and begged it away. Annoying but funny. It gave the opportunity to take a good up close look at them and to make pictures. Later on I molded it into the cluster we see on the canvas (like a collage). Exodus is a title that needs no clarification and has the same biblical connotation as Apocalypse. The swarm represents the litterary stream of refugees. This subject captured in large white open space with birds that represent freedom is a bit harsh. That is the tension I seek.

Apocalypse 2007 – An Artwork A Day- week 03- 09-04-20

(For English scroll down)

Acryl op MDF 100/100 cm. Collectie Isala

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/

apocalypse- 2007- An Artwork A Dat
Apocalypse- 20070 acryl op MDF 100 x 100 cm.Opgenomen In Isala collectie

Apocalypse, om er maar even een vrolijke noot tussendoor te gooien ( : , is gemaakt in 2007. Rond die periode was vallen v.s vliegen een thema wat bijna overal wel in terug te vinden was. (eigenlijk nog). Vliegen is vrijheid, vallen is vrijheid met een onfortuinlijke afloop. What goes up must go down. We willen er niet aan maar het lijkt toch een natuurlijke wetmatigheid. Dat boeit me. Alle paradoxen waar de mensheid mee worstelt huizen ook in mij. Als er iets wringt, dwingt het me tot nadenken . En er wringt best wel veel. Vandaar ook mijn immer zonnige thema’s . De apocalypse is de titel van een prachtige film, maar vooral een grimmige voorspelling van het einde der tijden. What goes up must go down. Elk einde is een nieuw begin, vliegen is vallen met een onfortuinlijke afloop…Komt er ooit een apocalypse? we weten het niet. Zijn we hard op weg er zelf een te organiseren? dat denk ik soms wel. Om hier wat positiefs tegenover te stellen, er zijn misschien wel voortdurende mini apocalypsjes, als die voorgevallen is is er ook weer een schone lei om opnieuw mee te beginnen. Of met nieuwe ogen naar iets te kijken.

Wil je dit verhaaltje toch met een glimlach eindigen, luister naar deze prachtige apocalyptische song: Naturtrane van Nina Hagen:

Apocalypse (English)

marit-otto-beeldende-kunst- schilderij-apocalypse-2009
Apocalypse. Acryl op MDF, 1.10b/1.10h. Collectie Isala Ziekenhuis, Zwolle

Apocalypse 2007 – An Artwork A Day- week 03- 08-04-20

Acryl op MDF 100/100 cm. Collectie Isala

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/

Apocalypse, to be chipper for a change ( :, is made in 2007. Around this period Flying and falling was my theme (stil is) . Flying is freedom, falling is flying with an unfortunate out come. What goes up must go down. This seems to be a natural law. That fascinates me. All paradoxes of mankind are mine. as well. As something that wrenches inside, it forces me to think. And there is a lot that wrenches. The Apocalypse is the titel of a great movie but most off all a grim prediction about the end of times. What goes up must go down. Each end is a new beginning, Falling is falling with a unfortunate outcome. Wil there be an Apocalypse? We don’t know. Are we doing everything to get to that point? Maybe. To put some positive vibes on the contrary ; There may as well be constant mini apocalypses that we suffer, but then a clean slate could be the beautiful outcome of that.

To end this story with a smile check this great apocalyptic song Naturtrane van Nina Hagen

37 Attitudes & 3d portret van Marit 2011 serie Ego Display -An Artwork A Day- week 03- 06-04-20

Acryl op canvas 120/80 cm- / sculptuur Marit- hout 1.30/40 cm

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/

37 atitudes-en portret - marot-egodisplay-2011- An artwork A day
37 Attitudes (portret Thijs Kwakernaat) en Marit- (portret Marit)

In 2011 heb ik een dubbel expositie (Bij Arte Presente) gehouden met beeldhouwer Thijs Kwakernaak. Ego Display was de titel van deze expositie. De door ons zelf gestelde opdracht was elkaar te portretteren naar eigen inzicht. Zo heb van Thijs diverse portretten gemaakt waaronder 37 attitudes. Thijs, een beweeglijk persoon zowel fysiek als mentaal, heb ik in de attitudes neer gezet als de vele Thijssen die overdrachtelijk in hem huizen. Thijs heeft over mij een serie beeldhouwwerken gemaakt uit steen en hout. Zoals hij mij zag. Ik heb een periode vrij fanatiek geskeelerd langs met name de Ijsel-dijk in Zwolle. Daarbij passeerde ik steevast zijn huis. En zo heeft hij mij weergegeven, skeelerend (in de schaduw zie je wel echt iemand een schaats houding hebben) met kittige katten oortjes. De betekenis van de katten-oortjes ben ik helaas ook vergeten. Ik hoef er niet bij te vertellen dat het een vrije interpretatie betreft. Hoe dan ook, ik vond dit beeld prachtig en hij de Attitudes. We hebben geruild en de ‘Marit’ siert sinds dien mijn huis.

37 Attitudes (English)

37 attitudes, Uit de serie ‘Ego display’ speciaal gemaakt ten behoeve van de expositie Ego display maart 2011. Portretten van Zwolse beeldhouwer Thijs Kwakernaak. Particulier bezit.

37 Attitudes & 3d portret of Marit 2011- series Ego Display -An Artwork A Day- week 22- 06-04-20

Week 1 @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/

In 2011 I had a duo exhibition (@ Arte Presente) with sculpturer Thijs Kwakernaak. The exhibition was called Ego Display. The goal we had set for our selves was to portray each other. So I made several portraits of Thijs, amongst them 37 Attitudes. I portrayed Thijs, as a quick silver, both physical as mental, as all Thijs varieties possible. Thijs made a series of sculptures about me from stone & wood. As he saw me. For a while I was quiet a fanatic skater and I often passed his house @ the IJssel river in Zwolle This is how he portrayed mean action with spruce cat ears. Ik you take a closer look at the sculpture above, you could establish a actual skate position in the shade on the wall. Unfortunately, I forgot the meaning of the cat ears as well. It is needless to say that this portrait is a free interpetation. How ever, I loved this sculpture he made and he loved his Attitudes and we swapped. The ‘Marit’ holds a steady spot in my household ever since.

Is there Life On Mars On Reprise- 2007> 2018-An Artwork A Day- week 03- 06-04-20

(For English Scroll Down)

Inflatable, gips, acryl verf, theehouder en papieren bootjes 3D

Is There Life On Mars

Is There Life On Mars- An Artwork A day
Is there Life On Mars- 2007 >2018 Inflatable, gips, acrylverf, papieren bootjes en theehouder. 3d

Look at those cavemen go
It’s the freakiest show
Take a look at the Lawman
Beating up the wrong guy
Oh man! Wonder if he’ll ever know
He’s in the best selling show
Is there life on Mars?

Een paar regels uit Is There Life On Mars van David Bowie. Van Bowie is bekend dat hij flarden tekst husselden en daar nieuwe teksten met mysterieuze en onnavolgabre inhoud van kneedde. Toch, even stil staand bij deze tekst lijkt het alsof Major Tom vanuit de ruimte (door de ogen van God) naar de wereld kijkt en het dagelijks leven wat zich daarop voltrekt aanschouwd alsof het een groot theater is. Wat misschien wel weer een link legt met de Goddelijke komedie van Dante. Maar Is there life on Mars? lijkt een zo gerechtvaardigde vraag. Of beter; is daar leven mogelijk? Nu ook nog een relevante vraag want de eerste Mars vluchtelingen hebben al een reservering. Mars, rood, doods en zuurstofarm, een aantrekkelijk alternatief? Ik denk het niet. Maar onze oude blauwe planeet lijkt bijna afgedragen en opgebruikt. Mijn idee zou zijn laat Mars lekker waar het hangt en investeer als die energie om iets leefbaar te maken maar gewoon hier, op onze eigen planeet.

Mijn beeld spreekt voor zich.

Is There Life On Mars (English)

Is-there-life-on-mars-reprise-2019-Marit-Otto
Is there life on Mars. Inflatable, gips, fondue onderstel, papieren bootjes en lakverf

Is there Life On Mars On Reprise- 2007> 2018-An Artwork A Day- week 03- 06-04-20

Inflatable, plaster, acrylic and paper boats 3d

Week 1 @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/ week 2 @ https://maritotto.nl/2020/03/30/an-artwork-a-day-week-02/

Look at those cavemen go
It’s the freakiest show
Take a look at the Lawman
Beating up the wrong guy
Oh man! Wonder if he’ll ever know
He’s in the best selling show
Is there life on Mars?

A few lines from the song Is There Life On Mars by David Bowie. We know that Bowies style to make lyrics was to cut them up and toss them around before creating whole new mysterious and unparraleled lines. Still, If you analyse the lyrics a bit it seems that major Tom is looking from space (trough the eyes of God) and witnessing life on earth like it’s a great theatre. Like the divine Comedy by Dante? Maar Is there life on Mars?Or even better is life on Mars possible? It seems a righteous question. Nowadays a relevant one too because the first new -Martian refugees already made their reservations. But Mars, red, dead, and low on oxygen, appealing? I guess not. But our own old mother earth is worn out and exhausted. My idea would be; invest all the energy to travel to planet B in your old and own one, she deserves it.

The image speaks for it selves.

Geplaatst op

An Artwork A Day….. week 02

Strange Company- 2004-An Artwork A Day- week 02- 03-04-2

Acryl op canvas 120/80 cm- in particuliere collectie – Dubai

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

Strange Company

An artwork A Day- Strange Company-2004
Strange Company- acryl op canvas- 120/80- 2004

We zien een typisch Hollands landschapje, een dijk, de weidse blik. Op de rug gezien een wat oudere man, grijzend, een stevige zwarte duffelse jas aan, leunend tegen zijn herenfiets, genietend van de laatste zonnestraaltjes van een mooie eerste lente dag. De dijk is frisgroen van het verse gras. Maar hier geen zwart bonte koeien of schapen die staan te grazen tegen de helling op. Maar een aantal kamelen dat ontspannen voorbij kuiert. Strange Company is een schilderij uit de serie Vreemde Perspectieven en geeft ironisch commentaar op de nog altijd actueel zijnde spanningen naar nieuwkomers en de Islam. Een knipoog naar alle stereotypen die mensen over en naar elkaar hebben. In mijn beeld een onschuldige clash of cultures waarbij nieuwsgierigheid de boventoon voert. Het is ooit aangekocht is door toen net getrouwde vrienden . Een mixed koppel. Hij Algerijn, zij een Hollandse. Inmiddels zijn ze beide naar Dubai verhuisd en hebben het schilderij daar mee naar toe meegenomen.

Strange Company (English)

Strange-Company-acryl- op-canvas-Marit-Otto-kunst
Strange Company. Acryl op MDF, 1.10b/90h. Particulier bezit, Dubai.

Strange Company- 2004-An Artwork A Day- week 02- 03-04-20

Acrylic on canvas 120/80 cm- in private collection – Dubai

Week 1 @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

We witnes a typical Dutch Landscape, a dike a wide flatland. Seen on the back, an elderly men, grey hair, a firm back coat, leaning against his solid bike. He is enjoying the last nourishing rays of light on a first springday. The dike is jury green from the fresh grown grass. But no cows or sheep that graze agains the slope. A few camels are loosely passing by in stead. Strange Company is a painting from the Strange Perspective series and gives a ironic comment on the still contemporary tensions towards and the Islam. A proverbial wink to all stereotypes that people have about each-other. In my image it’s a innocent clash of cultures were curiosity dominates. This painting is once purchased by newlywed friends of mine. A mixed couple, he an Algerian and she a Hollandaise. In the meanwhile they moved to Dubai and took te painting with them.

Hartendiefjes/ Duo Ongezoet- 2006- An Artwork A Day- week 02- 02-04-20

(for English scroll down)

Samenwerking Duo Ongezoet – een mierzoet dubbelportret van Marit (Rechts) & Mirthe (links)- onderdeel uit foto assemblage van complete serie 90/130cm

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

Hartendiefjes (Duo Ongezoet)

Duo Ongezoet- hartendiefjes-2006-MaritOtto en Mirthe Langelaan
Hartendiefjes- dubbelportret – samenwerking Duo Ongezoet met Mirthe Langelaan

Omstreeks 2006 heb ik samen met kunstenares Mirthe Langelaan een serie snoep objecten en foto’s gemaakt onder de naam ‘ Duo Ongezoet’. Duo Ongezoet was een experimenteel uitstapje voor ons allebei. Wij werkten beide heel anders maar werkten ook, vanuit een vriendschapsband die was ontstaan, graag met elkaar samen. Duo Ongezoet is een onderzoek naar materiaal, vreemd en vergankelijk materiaal. Hoewel met dat vergankelijke bleek erg mee te valen. Het geeft te denken, voedsel wat niet vergaat. Maar dat is de feitelijke constatering. Speciale ingrediënten, E-nummers geven een enorme levensduur aan het product snoep. We hebben naast de foto serie ook nog een serie snoepkoppen, rijstlijven en later een anatomische studie van rode dropveter, compleet met anatomische spierstructuur* gemaakt (Anatomia Corpus Save). Kinderen vonden het project onweerstaanbaar en we hebben dan ook veel materiaal moeten uit delen om ze bevriend te houden..( : Zelf werden we best misselijk van de zoete geur waarmee de lucht bezwangerd was. Duo Ongezoet was een succesvol project met vele mooie exposities en tentoonstellingen tot gevolg. Ik noem er een paar ‘Lust in 4 Gangen, Stedelijk Museum Zwolle, I Love Candy in t’Kop Breda en bij TNO in Soesterberg.

Voor de foto serie hebben wij zelf model gestaan, zo ook in Hartendiefjes.

*foto’s van Anatomia Corpus Suave

Hartendiefjes (Duo Ongezoet) (English)

Hartendiefjes/ Duo Ongezoet- 2006- An Artwork A Day- week 02- 02-04-20

A colllaboration named Duo Ongezoet – a sweat double portrait of Marit (right) & Mirthe (left) – part of a photo assemblage of the complete series 90/130 cm.

Week 1 @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

Round 2006 I made series of candy objects and photo’s by the name ‘Duo Ongezoet’ (Duo Non Sweetened) with colleague artist Mirthe Langelaan. Duo Ongezoet was an experimental side dish for both of us. We had different style but loved to work together. Duo Ongezoet is a research to a uncommon and cursory material. However, cursory? this stuff will hardly ever perish by it self. I makes you wonder, food that does not spoil. It’s a matter of fact, special ingredients and E numbers give an enormous lifespan to the product, candy. Next to the photoseries we made a series of Candy heads, Rice bodies and later on we created an anatomic study complete with muscle structure. Children found our working materials irresistible and we were forced to hand out a lot of our materials to stay on a friendly basis with them ( : For us only the scent of it was nauseating enough to stay away from it. Duo Ongezoet was a succesful project with many nice exhibitions. Ik mention a few; ‘Lust in 4 Gangen @ Stedelijk Museum Zwolle, I Love Candy @ t’Kop Breda and @ TNO in Soesterberg.

We stood model for our own photo series.

Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn- 2009- An Artwork A Day- week 02- 01-04-20

(for English scroll down)

Zelfportret met flippers- Acryl en potlood op canvas 100/170 cm.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn

ik-zou-hier-altijd-kunnen-zijn-2009
Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn- 2009- acryl op canvas -100/170cm

In 2004 maakte ik mijn eerste reis naar de tropen- Curacao en Venezuela. De aanleiding hiervoor was dat een van mijn beste vriendinnen toen voor 5 jaar les ging geven op Curacao. Het eerste wat in de tropen direct binnenkomt is de warmte en het licht wat weldadig is. En secondair de Zuid Amerikaanse latin cultuur en het leef tempo. Maar wat serieuze blijvende impact had was de onderwaterwereld. Ik droom er nog wel eens over. Een surreële gewichtloze wereld met de meest prachtige vissen, dieren en koralen. Een eerste contact met een Karpet Schildpad, een Tarpon, Barracuda of een Arendsrog, dat vergeet je nooit meer. Door een school in de vorm van een enorme zwarte bal vol haringen (?) heen duiken maar ook vele ontmoetingen met het aller schattigste Koffervisje met zijn zwarte stipjes en eeuwig getuite lipjes, voor altijd op het netvlies gebrand. Na de trip naar Curacao/Venezulea volgden nog een aantal reizen naar Curacao maar ook Bonaire. Bonaire, met een ongerepte maar kwetsbare koraalkust, is mijn gedroomde paradijsje. Hier wil ik met mijn partner Erik, oud te worden maar inmiddels kan het ook elders zijn in Zuid Amerika (als ooit). Met de bedoeling om daar ook actief iets bij te gaan dragen aan het behoud van de natuur en het ondergaan in de lokale cultuur. That wil be Mañana. Voorlopig zitten we nog wel even hier en dat is ook geen straf.

Frontpage

The Masses-2012- An Artwork A Day- 02- week 02- 31-03-20

Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn/ I Could Always Be Here (Enlish)

Ik zou hier altijd kunnen zijn ’09. Acryl, grafiet en lakverf op doek 1.0b/ 1.40h

Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn- 2009- An Artwork A Day- week 02- 01-04-20

Selfportraitt with fins- Acrylic on canvas 100/170 cm.

Week 1 @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

In 2004 I made my first trip to the tropics, Curacao en Venezuela. De reason was to visite one of my best friends who moved to Curacao for 5 years to teach. The first sensation entering the tropical atmosphere is the warmth and the light, It is overwhelming. And second to that the Latin American culture and speed of life. But what made serious deep impact was the tropic underwater world. I still dream about it sometimes. This surreal weightless world with the most enchanting fish, animals and corals. A first contact with a Green Turtle, a Tarpon, Barracuda or an Eagle Ray is unforgettable. Diving trough a big formation, shaped like bal, of Herring (?) but also encounters with several tiny Smooth Trunkfish, with black spots and constant spouted lips, forever sticked to your retina. After this trip more trips to Curacao but Bonaire too, followed. Bonaire, an untainted but vulnerable coral coast, became my dreamed paradise to grow old with my life partner, Erik. In the meanwhile other Latin American places are optional too (if ever) With the fast intentions to contribute actively to nature preservation and submerge with locals culture. That wil be Mañana. For now we are stuck here, but that’s no punishement too.

The Masses-2012- An Artwork A Day- week 02- 01-04-20

(for English scroll down)

Acryl op canvas 110/80 cm. In collectie van faculteit rechtsgeleerdheid Leiden.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

The Masses

the-masses-2012-
The Masses 2012- acryl op canvas 110/80. In collectie van de faculteit rechtsgeleerdheid, Leiden

We zien een kluwen gezichten. Het ene gezicht begint waar het andere ophoudt. Alle individuele vormen verworden tot 1 vorm. Ik heb over dit thema en met dit beeld nog twee pentekeningen gemaakt die de zelfde naam dragen- The Masses, De Massa. Mijn verhouding tot massa’s ligt gevoelig en is ook wel veranderlijk. Er zijn momenten geweest in mijn leven dat ik het massale een overweldigend weldadig gevoel vond geven. 1 moment daarvan is het EK van ’88. (als niet voetballiefhebber toen toch bevangen door het oranje koorts- wie niet..) . Ik was in Amsterdam bij een vriendin in de Jordaan en we keken de titanen wedstrijd Nederland-Duitsland (inclusief spuug incident) en die werd gewonnen!!.Het werd gewonnen alsof er nog een openstaande rekening werd vereffend. Na afloop gingen we de stad in en overal zag je geïmproviseerde oranje frutsels aan auto’s, op kleding, stipjes op voorhoofden van mensen. Iedereen was zijn kast ingedoken in op zoek naar iets oranjes als was het maar een sinaasappel, om de trots te tonen. een geweldige sensatie. Later is dat een totale commerciële georkestreerde gekte geworden waar ik niets van moet hebben. Zelfde geld voor de Koninginnedag, toen het in zwang begon te raken, op de markt staan en lopen, spontane feestjes, leuke kraampjes ook al verstikkend druk maar jeetje , gezellig! Nu, blijf ik er angstvallig weg, te groot, te veel, te massaal. We leven in een tijdperk waarin de massa bepaald en regeert. Mede dankzij de sociale platforms is een hype zo gecreëerd. Ik geloof toch heel erg in autonomie. Zelf denken, wakker blijven en je laten motiveren door een intrinsieke drijfveer. Dicht bij je kern blijven en dat is al een hele uitdaging in een wereld waarin alles over invloed en beïnvloeding gaat.

The Masses (English)

the-masses-2011-acryl-op-mdf-90-70-cm-in-collectie
The Masses 2011. acryl op mdf 90/70cm. In collectie Faculteit rechtsgeleerdheid Leiden.

Acrylic on canvas 110/80 cm. In collection van faculty of law Leiden.

Read week 1: Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

We witness tangled up faces. One face starts where the other finishes. all individual shapes are morphing into one. I made two pendrawings with the same theme and title;The Masses, De Massa. My relation to the masses is delicate and volatile. There are moments that massive events gave a overwhelming and benevolent feeling. One of these moments is the European Championships of ’88. (as a non-soccer lover suffering the fever of Orange). I was in Amsterdam at a friends place when we watched the titan match between The Netherlands and Germany (including spitting incident). The match was won by us and it felt like we settled a final score. Afterwards we went out and everyone we saw had an improvised orange items attached to their cloth, on their skins or cars. Everyone seemed to have cleaned out their closets in search of orange stuff. Even an orange itself would do. Just to show off their pride, a great sensation it was. Later on it totally turned over in a commercial, orchestrated craze, which I truly find appalling . Same goes for Queensday that came in fashion back than, selling and buying, on the fleemarket, spontaneous parties, nice stalls and a suffocating crowd, but he, much fun! Nowadays I stay away as far as possible, too big, too much, too massive. We live in an age were masses rule, also due to social platforms, more than ever. A hype is created in a minute. I solemnly believe in independence and autonomy. To think for your selves, stay wake and be motivated by intrinsic drives. To stay close to your core is a challenge in a world were everything is about influencers and influence.

Vlucht 1407

Vlucht 1407 -2010
Vlucht 1407 -2010- acryl op canvas 150/100

Vlucht 1407 -2010- An Artwork A Day -01- week 02- 03 -04-2020

(For English scroll down)

acryl op canvas -150/100 cm

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

Het papier gevouwen vliegtuigje, hoedje en of bootje komt eens in de zoveel tijd terug in mijn beelden en schilderijen (zie ook schilderij Sunny Boy en sculptuur ‘Is There Life On Mars). Ik denk dat dat komt door de onschuldige maar toch iconische zeggingskracht van het papieren object. Ik vind het mooi en effectief functioneel in al zijn eenvoud . Het staat in mijn werk voor een lichtvoetige verwijzing naar een verlangen. In het geval van dit werk, Vlucht1407 is dat het verlangen te kunnen vluchten uit een dagelijkse realiteit. Een vlucht in je hoofd zogezegd. Maar de titel verwijst ook naar het fysieke vluchten maar legt ook heel direct een link met een fictief vluchtnummer van een vliegtuig. Dit legt weer een verband met vluchtelingen die vaak een gewisse dood tegemoet gingen door zich te verstoppen in het ruim of landingsgestel van het vliegtuig. Hoe diep moet je verlangen naar iets zijn om je leven te riskeren? Ik ben blij dat als mijn hoofd overloopt ik kan vluchten in mijn fantasie en daarmee nog iets kan voortbrengen ook. Er zijn beroemde politieke gevangenen die claimden dat je ze fysiek kon opsluiten maar dat de geest altijd vrij zou zijn en daarmee ook het gedachtegoed levensvatbaar zou blijven. Maar wat dan als je meest primaire zorgen simpel overleven is in een oneerlijk verdeelde wereld. Waar kan je dan heen?

PS: Er wordt vaak gezegd dat het schommelende jongetje op voormalig President van de USA, Barrack Obama, lijkt. Een grappige bijkomstigheid. Toch zou je graag een vlucht terug willen maken naar de tijd dat hij nog immer charmant aan het roer van de VS stond, in een wereld die niet meer lijkt te bestaan.

Vlucht 1407 (English)

Marit-Otto-beeldende-kunst- schilderij-Vlucht-1407--2010
Vlucht 1407. Acryl op doek 100b/150h

Vlucht 1407 -2010- An Artwork A Day -01- week 02- 30-03 > 03 -04-2020

acrylic on canvas -150/100 cm

Read more about @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

The folded paper plane, hat or boat are frequent visitors in my artworks (see also painting Sunny Boy and sculpture ‘Is There Life On Mars). I think it’s due to the innocent but iconic eloquence of the paper object. I also find it’s fine and effective in al it’s sobriety. In my work it refers light footed to a desire. In case of this particular artwork, a desire to escape daily routines. A flight into fantasy. But the title also refers to a physical escaping and links with a imaginaire flight number of a plane. This also links to refugees that encounter a most likely death by hiding them selves in landing systems or the cargo space of the plane. How deep is your desire if you are willing to take such risk? Me, I am happy to escape into fantasy once my head spins and create something at the same time. There a famous political prisoners that claim that the body can held inprisoned, but the mind wil always be free and therefor the philosophy would remain alive aswel. But what if your primary concern is to survive life in a unjust divided world? Where can you go?

PS: A frequent remark on this artwork is that the boy on the swing looks like the former president of the U.S.A. , Barack Obama. A funny circumstance. However, If we could we would like to take a flight back to those days when he was in charge of a world that does not seems to exist anymore.

Geplaatst op

One Artwork A Day……….

Week 1 – 23-03-20> 27-03-20

(for english scroll down)

Je ontkomt er toch niet aan, even te reflecteren op de situatie waarin we ineens wereldwijd terecht zijn gekomen. Er is veel Corona – activiteit op TV, radio en sociale media. Begrijpelijk, de hele wereld is ontregeld. Ik merk ook dat de constante berichtgeving en alle andere uitingen wel heel erg in je systeem gaat zitten. Ook de vraag….wat moet je doen, behalve er in slagen geen besmettingshaard te zijn, niet ziek te worden, omkijken naar buren en naasten en niet hamsteren.

Ik kan geen levens redden of ouderen toezingen (kan het wel doen maar de vraag is of ze daar blij van worden) . Ik maak kunst. En ik heb bedacht dat dat nou net het gene is wat ik de komende tijd blijf doen. Ik heb er zelfs meer tijd voor dan ooit tevoren. Kunst is helend voor zowel de maker als de toeschouwer. Corona wordt geen thema in mijn communicatie (alleen nu even) Ik draag dan een steentje bij in de dagelijkse visuele ontsnapping, die er toch ook moet zijn. De komende weken ga ik ‘One Artwork A Day’ uit het archief mijn homepage zetten. Gewoon voor de gezelligheid, zullen we maar zeggen. Vanaf vandaag tot……… En baat het niet, schaad het niet. Deze week : Wheel Of Misfortune, Ignorance Is Bliss, Sunny Boy, Solitary en Sign Of The Times

Kijk hieronder naar alle kunstwerken.

(English)

One Artwork A Day……….

There is no escaping, the need to reflect on the current ‘world wide’ situation. There is a lot of Corona activity on TV, radio and social media. Naturally, the world is disordered. I notices that the contant stream of information is getting into your system. The question, ‘What can I do?, what should I do pops up. Except for the usual do’s and don’ts.

I can not save life’s or sing to the elderly people (I can but I doubt the positive impact of my voice). I make art, and that is what I keep on doing the time to come. Time is on my side to to speak. Art is healing for the artist and the altlover. Corona is not becomming a theme in my communication. I make small contribution by offering a small visual escape the weeks to come. I dig into my archives and present one artwork a day, with a small comment on my site. If It not cures it will not harm. This week: Wheel Of Misfortune, Ignorance Is Bliss, Sunny Boy, Solitary en Sign Of The Times

See below for all artworks:

05- Sign Of The Times

Sign Of The Times- 2008
Sign Of The Times – geprinte tekst op acryl en MDF- 2008-

(for english scroll down)

Vrijdag 27-03-2020- An Artwork A Day 05 – Sign Of The Times 2008

Tekst collage uit (eigen) essay over de tekenen van de tijd, in verschillende maten uitvergroot, geprint- gekopieerd en in delen verwerkt tot een portret op MDF- en witte acryl. 110/110cm

De titel heb ik ontleent aan Sign Of The Times van Prince (de inhoud niet) Het gezicht van John Malkovich. Beide min of meer toevallig. Sign Of The Times is een waanzinnig goed nummer wat op zijn manier reflecteert op de tekenen van de tijd. Het hoofd van Malkovich, een prachtige rauwe indringende blik en goeie schaduw partijen. De tekst destijds is in een rush geschreven. Ik kan denk ik toch niet ontkennen dat ietwat een doemdenker ben. Can’t help it. Ik zet mijn beste beentje voor, omarm het leven en iedereen die me lief is. Maar als alles even stil valt en ik mijn eigen gedachten kan horen denk ik vaak; dat komt nooit meer goed met de mensheid, de natuur, de biodiversiteit, de wereld. We gebruiken van alles veel en putten alles uit, gaan soms respectloos met het overige leven. Dit gebeurd al onder mensen onderling maar zeker als we het als voedsel beschouwen of als we op grondstoffen jagen. En we zijn de enige dieren die oorlog voeren en vervuilen. Hier lig ik wakker van want ik zie zo snel geen oplossingen, terwijl de problemen zo urgent lijken. Daar gaat dit werk en de tekst dus over, ik heb al die gedachte in 2007 op papier gezet en met de woorden een beeld geschapen (een twee-luik). Niet dat het daarmee klaar is maar ik heb het daar toen even geparkeerd. Nu in het licht van het virus en de maatregelen kan je bijna alles in retrospectief raak achten. De wereld van het onoverwinnelijke zoogdier is met forse kracht tot stilstand gekomen. Het bied waarschijnlijk onbedoeld ruimte aan alle frisse lucht, schoon water en andere aardbewoners. Wat is hier uit te leren, uit te winnen? We weten het (nu nog) niet.

Een paar regels uit de song ‘Sign Of The Times’

“In France a skinny man
Died of a big disease with a little name
By chance his girlfriend came across a needle
And soon she did the same
At home there are seventeen-year-old boys
And their idea of fun
Is being in a gang called The Disciples
High on crack, totin’ a machine gun
Time, time”

05- Sign Of The Times

Sign of the times '07-'08
Sign of the times ’07-’08- 1 van een Twee luik. Tekst op acryl en MDF

(English)

Friday 27-03-2020- An Artwork A Day 05 – Sign Of The Times 2008

Text collage from (own) essay about the signs of the time, resized in various sizes, copied and in parts processed to a portrait on MDF- & white acrylic paint. 110/110cm

The Titel is derived from the song ‘Sign Of The Times’ by Prince (not the content) The face is from John Malkovich. Both more ore less by coincedence. Sign Of The Times is a great song that reflects on time signs in his own way. The head of Malkovich, raw, piercing eyes and good shadow parts. De lines were written in a rush at the time. I can’t get around the fact that I’m somewhat of a pessimist. Can’t help it. I am making a real effort to embrace life and all my loved ones. But if everything silences around me and when I can hear my own thoughts, I often think: ‘Everything falls apart’, humanity, nature, biodiversity, the world. We spill to much, and treat other live forms sometimes with arrogance. This is also happening amongst our selves but when we regard to something as food or in our hunt for natural resources it maximizes. And we are the only animal that goes to war and polutes. This keeps me awake. I do not see a solution while the problems seems urgent. That is what the text is about. I put all this thought on a piece of paper in 2007 and created an image with the lines (a diptych). Not that it solves anything, but it gave me the opportuonatie to park it for a while. Now, in the light of the virus and measurements you can almost place anything in perspective and it seems spot on. The world of the invincible mammal is forced into a pause. Het probably offers unintentional room to fresh air, clean water and other earth inhabitants. What can we learn, what can we gain? We don’t know yet.

few lines from de song ‘Sign Of The Times’

“In France a skinny man
Died of a big disease with a little name
By chance his girlfriend came across a needle
And soon she did the same
At home there are seventeen-year-old boys
And their idea of fun
Is being in a gang called The Disciples
High on crack, totin’ a machine gun
Time, time”

04- Solitar

for english scroll down)

Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

Solitary- 1998-One- Artwork -A Day Keeps The Doctor Away
Solitary -1998- acryl op MDF – 110/110. In particulier bezit

for english scroll down)

Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

Acryl op MDF- 110/110 cm 1997- In particulier bezit

Dit is een portret van Jeroen Barneveld (1997) een mede *DOAS collectief lid. Das was in die tijd een bruisende licht anarchistische edoch strak gestructureerde gekraakte broedplaats in wording. Ik heb hier 13 jaar lang een atelier gehad, in het comité van aanbeveling(politieke lobby) gezeten en in het stichtingsbestuur. Naast dat we probeerde het prachtige pand (Nieuwe Zakelijkheid 1932) te behoeden voor sloop (gelukt!) een monumentenstatus te verkrijgen (gelukt), de verloedering tegen te gaan (gelukt) en het pand in ere te herstellen (gelukt) was het ook gewoon een fantastische ongebreidelde creatieve speeltuin. Het woord synergie was hier op zijn plaats. Een van de dingen waar DOAS ook om bekend stond waren de legendarische feesten. We waren bijna uit het pand gezet en hadden een spectaculaire (Venetiaans carnaval achtige) Bizarre Mars gehouden dwars door de Binnenstad van Zwolle, waarbij we de ‘Mimosa’ (koosnaam DOAS) overdrachtelijk ter grave draagden met een heuse grafkist. Dit was de aanleiding voor een groot gekostumeerd ‘Fantoomfeest’ (bal masque) door heel het gebouw. Het was een fantastisch feest met prachtige uitdossingen. Dit portret van Jeroen, door mij ook in real life in het gezicht beschilderd is dus bijna een soort dubbelportret. De titel Solitary sloeg niet op het feest want dat was groots en alles behalve eenzaam. Maar destijds was de titel geheel gevoelsmatig gekozen op de expressie van het gezicht. Nu sluit het perongeluk aan op de plotselinge ontstane eenzaamheid.

*DOAS = Voluit De Oude Ambachtsschool van 1994 tot 2013 in beheer en gebruik geweest van het beheerscollectief DOAS. koosnaam Mimosa. Doelstelling: behoud monumentale pand en de eerste Culturele Broedplaats in Zwolle neerzetten.

Solitair-Be-1997-schilderij-Marit-Otto-beeldende-kunst
Solitary 1997. Uit de serie BE. Particulier bezit

(English)

Tuesday 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

Acryl on MDF- 110/110 cm 1997- In private collection

This is a portrait of Jeroen Barneveld (1997) a fellow *DOAS member. Back In those days DOAS was a vibrant slightly anarchistic but quiet firmly structured squatted incubator in the making. I had my workspace here for 13 years, worked on a voluntair basis in a political lobby and as a member of the board. Besides our efforts to protect the awesome building (Modernist – Stijl related architecture ‘Nieuwe Zakelijkheid’ 1932) for the wreckingball (done that), to gain a National monumental status (done that), and prevent degradation of the building (did that) It was also a fantastic creative playground. The word synergy suites us perfectly. One of the unique spellingpoints of DOAS were our legendary parties. To answer to a possible banding from our building we organized a spectacular (Venetian, carnavalesk) Bizarre March thought the city of Zwolle. We carried The Mimosa (pet name for DOAS to her proverbial grave in a genuine coffin. This was the igniter for the Phantom party (bal masque) that followed. It was a fantastic feast with outrageous outfits and make-up. This portrait of Jeroen, face-painted in real life as wel, is some kind of a dubbel portrait because of that. The Titel Solitary did not refer to the party but on the expression on his face. Now it accidentally fits the emerging solitary as a consequence of the current situation.

*DOAS = In full Oude Ambachtsschool ( The ‘Old’ School For Manual crafts – 1932) from 1994 till 2013 onder governance and in use by the governance collective DOAS, pet name Mimosa. Mission, preservation of the monumentale building and starting the first creative Incubator of Zwolle.

Theatrale aankleding van het gebouw – Portretten : van de Bizarre mars met dia projectoren op wanden en ramen- (Mark van Enk en Fred Zomers)

Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/18949/doas-in-volle-bloei-bij-hco.html
Expositie – Over De Oude Ambachtsschool 2010
https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/19638/lezing-bij-hco-over-de-oude-ambachtschool-doas.html
https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/18819/open-monumentendag-bij-de-ambachtsschool.html
DOAS In Volle Bloei 2010

03 Sunny Boy

Sunny Boy -2008- One Artwork A Day Keeps The Doctor Away
Sunny Boy- 2008. Acryl op doek 70/90 cm

(For English Scroll down)

Woensdag 25 -03-2020- One Artwork A Day…….. 03- Sunny Boy

Acryl en typex- corrigeerlint op canvas 90/70 cm- 2008- In particulier bezit

Een portretje van een jongetje zonder naam (of het zou Sunny moeten zijn). De titel Sunny Boy is een contradictie met het gekozen kleuren pallet. De woorden “It’s My Party And I Cry If I Want to”, doemen een beetje op. Het jongetje (ik schat een jaar of 8) kijkt zelfbewust de camera in, draagt een zelf gevouwen feesthoedje maar lacht niet. Is zijn feestje afgezegd? Het gele accent is het meest ‘sunny’ deel uit het beeld. Toch wie iets verder kijkt ziet veel zachtheid en overgave in dit gezicht. My Party, Cry If I Want To……. Of nog en mooiere ‘What does not kill you makes you stronger’

De titel is een ‘gestolen’ en verbasterd van het gelijknamige boek/film Sonny Boy  en *Al Jolson song: https://www.youtube.com/watch?v=fy1iOmqH27Y. Maar heeft er thematisch verder niets mee te maken.

*Al Jolson performed with a black face as a protest to black people not being allowed to perform on stage. He was credited with single-handedly introducing African-American music to white audiences. As early as 1911, he became known for fighting against black discrimination on Broadway.

Sunny Boy 2008-acryl op canvas-prive collectie
Sunny Boy. Acryl en tip-ex lint op doek, 70b/90h. Particulier bezit

(English)

Wednesday 25 -03-2020- One Artwork A Day…….. 03- Sunny Boy

Acrylic en typex- ribbon on canvas 90/70 cm- 2008- In private collection

A portair of a boy without a name (or is must be Sunny). The title seems a contradiction with the chosen pallet of colours. The words ‘It’s my Party And I Cry If I Want to‘, comes to mind.I estimate the boys age around 8 years old. He looks self conscious at the camera, wears a self-folded party head but does not smile. Is his party canceled? The yellow accent on the right is the most sunny part of the entire painting. Though, for whom who looks a little further see’s softness and devotion in the features of the boy. My party, Cry If I Want To…… or better said, what does not kill you makes you stronger!

The titel is ‘stolen’ and altered after the similar book/film Sonny Boy  and *Al Jolsons song Sonny Boy: https://www.youtube.com/watch?v=fy1iOmqH27Y but has theme wise nothing to do with it.

*Al Jolson performed with a black face as a protest to black people not being allowed to perform on stage. He was credited with single-handedly introducing African-American music to white audiences. As early as 1911, he became known for fighting against black discrimination on Broadway.

02- Ignorance Is Bliss

-One Artwork A Day Keeps The Doctor-Away-Ignorance Is bliss-2020
Ignorance Is Bliss- acryl op canvas 100/150cm – 2011

24-03-2020- One Artwork A Day…….. 02 _ Ignorance is Bliss (Baby Einstein- God Dobbelt Niet)

Acryl op canvas – 150/100 cm – 2011

En Einstein stelde;’ God dobbelt niet met het universum. Hij stelde ook dat religie zonder wetenschap blind is en wetenschap zonder religie lam. Baby Einstein was al voorbestemd om de grote geest te worden die hij uiteindelijk werd. Maar in de tijd van zijn baby-zijn was zijn brein hoofdzakelijk gericht op melk, moeders borst en troost. Sommige mensen blijven zo hun leven lang. Er zijn mensen die geloven dat het zelfs beter af zijn op die manier. De hemelse staat van het niet weten, niet afvragen, gewoon existeren en je primaire instinct volgen. Daarom de titel ‘Ignorance Is Bliss’. Voorzover het, het menselijk instinct betreft……… We zijn jammer genoeg niet ingericht als de meest vredelievende soort.

Hieronder een kranten artikel van de Trouw over het ongelijk van Einstein als het gaat over het dobbelen van God: https://www.trouw.nl/nieuws/einstein-had-ongelijk-god-dobbelt-wel~b60ca280/

Ignorance Is Bliss-2020
Schilderij Ignorance Is Bliss, 100/150 acryl op canvas

(English)

One Artwork A Day…….. 02 _ Ignorance is Bliss (Baby Einstein- God Dobbelt Niet)

And Einstein quoted; ‘God does not play dice with the universe’. He stated that religion without science was blind & science without religion lame. Baby Einstein was already destined to become the great mind, he was, but at the time of his baby-hood his mind was mainly set on milk, mothers breast and comfort. Some people stay that way all their lives. Some people even believe that their better of that way. The heavenly state of not knowing, not wondering, just existing and following the basic instinct. That why this work is titled ‘ Ignorance Is Bliss’. As far as the human instinct goes….Unfortunately we are not prepped as the most peace loving animals.

01 Wheel Of Misfortune

one-artwork-adar-keeps-the-doctor-away-01-wheel-of-misfortune-2007
Wheel Of Misfortune- 2007- 159/170 cm

Kunstwerk van vandaag: maandag 23-03-20= ‘Wheel Of Misfortune 2007.’

3d muur installatie, dynamisch (roterend). Acrylverf, siliconenkit (wit), oude platenspeler en zwenkwieltjes op MDF.

We kennen allemaal het rad van fortuin; een spelrad waaraan gedraaid wordt tijdens quizzen. De getallen of objecten op het rad geven aan wat er te winnen valt. Mijn rad van onfortuin gaat meer over de wet van Murpy, wat goes down, must go down, de chaos theory en het butterfly-effect. Dit laatste klinkt logisch maar is toch nog tamelijk wetenschappelijk*. Wie met open ogen de wereld beziet weet diep van binnen dat ‘winnen’ geen constante is. We zijn wel steeds meer als winnaars en overwinnaars gaan denken. Waar winnaars zijn, zijn verliezers. Je zou kunnen constateren dat we halverwege de 20e eeuw maakbaarheid en winnen tot gemeengoed hebben gemaakt. Het idee dat iedereen kan winnen, je je lot altijd in eigen handen hebt en dat als je iets wilt je het kan krijgen. dat het een kwestie van geloof in je zelf is. De mens(heid) slaagt er steeds beter in zich zelf op een hoger plan tillen maar daar hangt een prijskaartje aan. Die hangt daar al heel lang maar het wordt vaak niet opgemerkt of wel opgemerkt maar toch enigszins genegeerd, want we moeten door! Ik hoef het prijskaartje niet te benoemen want eigenlijk weten we inmiddels allemaal hoe hoog het prijskaartje is.

*Het butterfly effect

Een voorbeeld van de invloed die beginwaarden kunnen hebben geeft de anekdote van de vlinder en de orkaan. Onze weersvoorspellingen komen uit de oplossing van stelsels gekoppelde differentiaalvergelijkingen. Van dit soort stelsels zijn vaak geen exacte oplossingen bekend, maar numeriek doorrekenen kan wel. Praktisch betekent dit dat we met de weergegevens van vandaag die van morgen kunnen berekenen.

Butterfly effect: Edward Lorenz toonde al in de jaren 1950 aan dat gekoppelde differentiaalvergelijkingen instabiel kunnen zijn. Dat betekent dat fouten in de numerieke berekening in de tijd steeds groter worden. Als de temperatuur bijvoorbeeld vandaag 0,1 °C verkeerd wordt gemeten, is de afwijking van de weersvoorspelling voor morgen al 0,5 °C. Over een week zitten we er 3,1 °C naast en voor twee weken is geen zinvolle voorspelling meer te doen. Anekdotisch zegt men wel dat de vleugelslag van een vlinder in China de doorslag kan geven tussen mooi weer en een orkaan in Texas.[1]

Wheel Of Misfortune is een werk uit een periode waarin vliegen v.s vallen een thema was in mijn werk. Waarbij het escapistische vliegen heel dicht tegen het onvermijdelijke vallen aanligt. Het ligt som heel dicht tegen mezelf aan zowel het escapisme als het vallen.

(english)

marit-otto-schilderijen-High-&-low-serie
Wheel Of Misfortune

Artwork of today: monday 23-03-20= ‘Wheel Of Misfortune 2007.’

3d wall installation, dynamic (rotating). Acrylicpaint, siliconkit (white), old record player and swing wheels on MDF.

We are all familiar with the Wheel Of Fortune. The wheel that is turned in quizshows. The numbers ore objects on the wheel are an indication of what the prize might be. My wheel of misfortune is more about Murphy’s law, what goes down, must go down, the chaos theory, the butterfly-effect. There is a logical ring to these terms but it is really quiet scientifically*. Who reviews the world with eyes open knows deep inside that winning is not a constant factor. We are looking upon our selves as winners more and more. Where there’s a winner, there are losers. I notice that since halfway the 20th century we starting to regard on life as feasible and that we all could be winners. You can create your own destiny and if you put your mind to it, anything is possible, it is a matter of believing in your self. We lifted mankind on the higher sceme of things but it comes with a price. This price tag is been there for a long time but is overlooked or neglected by the many of us, the show must go on.! There is no need for me to mention the price as such, everyone knows by now.

*The butterfly effect

In chaos theory, the butterfly effect is the sensitive dependence on initial conditions in which a small change in one state of a deterministic nonlinear system can result in large differences in a later state.

The term, closely associated with the work of Edward Lorenz, is derived from the metaphorical example of the details of a tornado (the exact time of formation, the exact path taken) being influenced by minor perturbations such as the flapping of the wings of a distant butterfly several weeks earlier. Lorenz discovered the effect when he observed that runs of his weather model with initial condition data that was rounded in a seemingly inconsequential manner would fail to reproduce the results of runs with the unrounded initial condition data. A very small change in initial conditions had created a significantly different outcome.[1]

The idea that small causes may have large effects in general and in weather specifically was earlier recognized by French mathematician and engineer Henri Poincaré and American mathematician and philosopher Norbert Wiener. Edward Lorenz’s work placed the concept of instability of the Earth’s atmosphere onto a quantitative base and linked the concept of instability to the properties of large classes of dynamic systems which are undergoing nonlinear dynamics and deterministic chaos.[2

Wheel Of Misfortune is an artwork from a period whereby falling and flying was a theme in my work. The escapist flying lies close to the inevitabel falling. The symbolic is also personal that goes for the escapism as for the falling.

Geplaatst op

Verbals 51 to 55 > Respect to Nipple (gate)

(for English scroll down)

Na een korte stop na de eerste 50 verbals is de verkoop van ‘Oooh Well’ (verbal no 2) de aanzet geweest om weer aan de slag te gaan. Resulterend in de onderstaande 5 nieuwe verbals; no 51- Respect- no 52- Monkey Town- no 53- KIP- no 54- Worth – en no 55. Nipple (gate). Zie hieronder. De combinatie van alle verbals & UFO’S maken samen het kunstwerk ‘Remains Of Today’. (50+).

Respect- verbal no. 51

respect- verbal-no-51- 2019-
This verbal is no. 51 of the verbal series. a milestone up to a 100. What you want Baby, I got it What you need Do you know I got it? R. E. S. P. E. C. T.

Deze verbal is no. 51 van de verbal serie. een milestone op naar de 100

What you want
Baby, I got it
What you need
Do you know I got it? R. E. S. P. E. C. T.

Monkey Town- Verbal 52

monkey-town-verbal no.52-2020
Verbal no 52- deel van wielvelg, gele acryl verf en postlabel op canvas en houten frame

Deel van gevonden plastic velg, postlabel Monkey Town- en gele acrylverf op doek op houtenframe. 30 x 30cm

De velg is gevonden a/d Rieteweg  in Zwolle ter hoogte van een pompstation. Het is in stukken gebroken en lag er verloren bij. Misschien ooit gebruikt om een auto mee te tunen. Toch ook wel een beetje voor een dubbeltje op de eerste rang gezeten met de keuze voor een plastic siervelg denk ik dan.. Als ik mijn fantasie even verder laat gaan zie ik een adolescent van het mannelijke soort, petje diep over de neus getrokken, in een Volkswagen Polo met een sport streep op de zijkant en een sticker met de woorden ‘hardstyle’ op de kont van de auto. Boxen die de hoedenplank geheel vullen en die op volle sterkte het autootje doen sidderen en in en uit deinzen van trilling met het raampje open. Alsof het zegt “Welcome to F*cking Monkey Town.”

K.I.P. verbal no 53

KIP-verbal-no-53-2020
Verbal no. 53. deel van wielvelg, roze acryl verf en KIP kaart (Wakkerdier > AH campagne) op canvas en houten frame)

Deel van gevonden plastic velg, kaart uit de Wakkerdier campagne tegen de kiloknallerkip van de AH- en roze acrylverf op doek op houtenframe. 30 x 30cm

De velg is net als Monkey Town ook gevonden a/d Rieteweg  in Zwolle ter hoogte van een pompstation. Dit  is een compositie van twee stukken die samen op een kippenkop lijken. Wij hadden vroeger altijd kippen, een zooitje ongeregeld. 3 dikke Barnevelders, door mijn moeder gered van een vluchtheuvel in Amsterdam Zuid (gevallen uit een vrachtwagen onderweg naar…)  en een paar krielkippen.  Het kippenhok stond onder gezag een zwarte krielhaan gemaand Jakob die later opgevolgd werd door een grote jonge ambitieuze haan Sammie, die geen poot aan de grond kreeg bij de dames. De kippen luisterde naar hun naam (Rooier, Anjer, Banjer, Geeltje) en waren speels (echt waar).  Een kip reduceren tot een goedkoop massaproduct, een nugget, een vleugel, een Kentucky fried……is voor mij een onmogelijkheid. Kip, het meest veelzijdige stukje vlees, en het meest ondergewaardeerde beest, KIP!

Worth (a minimum of 45% waste) verbal no 54

Wort- a minimum of 45% verbal 54
verbal no 45% plastic tas en kleine plastic objecten op houtenframe

Gevonden plastic Woolworth tas, kleine zwart plastic items op een houten frame.

Worth, wat is van waarde, wat claimt waarde? Deze plastic tas is gevonden in London. Op de tas prijkt de aanbevelende tekst “ a minimum of 45% waste’. Dat terwijl het 100% op straat lag, afval te wezen. Een paradox.

Nipple- (gate) & Bottleneck Verbal no 55 UFO 16

nipple-(gate) and bottleneck- verbal no 55
verbal no 55 rode rest verf uit tube hals, acrylverf op canvas.

Restant rode verf uit hals van verf tube, rode acrylverf op doek op houten frame. 30X30 cm

De meest controversiële verbal tot nu toe.  Mooi gestold tuutje van rode acrylverf. Een vissen mondje, een stukje orgaan van het een of ander, iets wat Oh roept of een Duck face, het kwam allemaal even voorbij in de keuze voor de titel. De titel is gelijk de identiteit van het kunstwerk. Ben je seksistisch als je dit werk  aantrekkelijk vind?  Kan je het ophangen in een kantoorruimte? In een garage? Zonder commentaar te krijgen…

De gehele serie verbals is getiteld Remains Of Today: meer hier over : https://maritotto.nl/verbals/

(English)

Verbals 51 to 55> Respect to Nipple (gate)

After a short stop at verbal no 50 was the sale of Oooh Well the stimulus to create new verbals. This resulting in 5 new verbals; no 51- Respect- no 52- Monkey Town- no 53- KIP- no 54- Worth -and no 55. Nipple (gate). See below. Verbals & UFO’s (unidentified Found Objects) combined makes the assemblage ‘ Remains Of Today’.

respect- verbal-no-51- 2019-
This verbal is no. 51 of the verbal series. a milestone up to a 100. What you want Baby, I got it What you need Do you know I got it? R. E. S. P. E. C. T.

This verbal is no. 51 of the verbal series. a milestone up to a 100.

What you want
Baby, I got it
What you need
Do you know I got it? R. E. S. P. E. C. T.

Monkey Town- Verbal 52

monkey-town-verbal no.52-2020
Verbal no 52- deel van wielvelg, gele acryl verf en postlabel op canvas en houten frame

Part of found plastic wheel rim, post label Monkey Town and yellow acrylic paint on canvas on wooden frame. 30 x 30cm

The wheel rim is found @ the Rieteweg, Zwolle nearby a gas station. It is shattered and looks lost. Maybe it was once used to tune a car. Was the owner ‘in for a penny in the house’ when it comes to the choice for a plastic accessories? When I let my fantasy run wild I see an adolescent male, wearing a cap that casts a shadow on the eyes, driving a Volkswagen Polo with sporty stripes with a hard style sticker on the rear of the car. Sound systems that cover the entire hat shelf that shakes and bounces the vehicle with open windows once the volume is gone through the roof. Like it says “Welcome to F*cking Monkey Town.”

K.I.P. verbal no 53

KIP-verbal-no-53-2020
Verbal no. 53. deel van wielvelg, roze acryl verf en KIP kaart (Wakkerdier > AH campagne) op canvas en houten frame)

Part of found plastic wheel rim, card from the Wakkerdier champagne against the cheap bargain chicken /kip of supermarket AH- and pink acrylic paint on canvas on wooden frame30 x 30cm

The wheel rim is just like verbal 53- Monkey Town found @ the Rieteweg in Zwolle nearby a gas station. This is a composition of two parts that resemble a chicken’s head.  We used to own chickens when I was young. There was a disorderly clan of 3 fat Barnevelders and a few bantam hens. A black bantam rooster named Jacob was the padre des familias. His successor Sammie was not taken seriously at all by his flock. The chickens responded to their names and were playful (honestly) 

Reducing a chicken to a cheap mass product, a nugged, a wing, a Kentucky Fried….. Is not agreeable with me. Kip, the word for chicken in Dutch is the most valued and various pieces of meat but also the most undervalued beast, KIP!

Worth (a minimum of 45% waste) verbal no 54

Wort- a minimum of 45% verbal 54
verbal no 45% plastic tas en kleine plastic objecten op houtenframe

Found plastic Woolworth bag, small black plastic items on a wooden frame.

Worth, what is worth what? Who claims this value?  This plastic bag is found on the streets of London. On the bag we read this recommendation “ a minimum of 45% waste’. We acknowledge these words while the carrier of the words is a 100% littering the streets. A paradox.

Nipple- (gate) and Bottleneck – Verbal no 55 UFO 16

nipple-(gate) and bottleneck- verbal no 55
verbal no 55 rode rest verf uit tube hals, acrylverf op canvas.

Remains of clotted red paint from the bottleneck of a red acrylic paint tube on red paint on canvas on wooden frame. 30×30 cm

This could as well be the most controversial verbal until now. We witness a nice solidified nozzle of red acrylic paint. A fish mouth, a piece of intestines of some kind, something that cries ‘Oh’, a duck face, it all flashed before me in the choice of the artwork’s title. The title equals the identity of the artwork. Are you sexist if you’re drawn to his artwork? Can you place it at your office in a garage without getting comments??  

zie alle verbals hieronder- see all verbals

The whole series of verbals is titled: Remains Of Today: https://maritotto.nl/verbals/

Geplaatst op

100 Ways To Be A Good Girl

(scroll down for English)

100-ways-t0-be-a-good-girl-2020-digitaal-portret- Skin
08 uit de Helden/Heroes serie. Digitaal portret van Skin (Skunk Anansi)

100 Ways To Be A Good Girl is no.08 van de Heroes/Helden serie

Print op canvas 120/80 cm limited en signed 1/1

Hierbij presenteer ik  mijn laatste werk uit de Heroes/Helden reeks. 100 Ways To Be A Good Girl. Een portret van Deborah Anne Dyer alias Skin, de frontvrouw van de band Skunk Anansi. 

Mijn eerste kennismaking met Skin en Skunk Anansi was in 1995 met het nummer Weak. Tijdens een TV programma verschijnt een zwarte kale zangeres, haar fysiek tenger en stoer en vrouwelijk. 

“Lost in time I can’t count the words
I said when I thought they went unheard
All of those harsh thoughts so unkind
‘Cause I wanted you’.“

Haar stem is helder, prachtig, ingetogen en kwetsbaar tot dat de eerste 45 seconden voorbij zijn dan barst er een orkaan los. 

“Weak as I am, no tears for you
Weak as I am, no tears for you
Deep as I am, I’m no one’s fool
Weak as I am”

Zoals ik het nummer altijd gelezen heb is dat de liefde je kwetsbaar maakt. Dus pijn is all in the game, of niet?

Ik was 26 in 1996 en stond met een been in mijn leven tot dan toe en met de ander in een ‘nieuw’ tijdperk. Dat tijdperk betekende voor mij een keuze voor het kunstenaarschap en betrokkenheid bij een gekraakte ambachtsschool te Zwolle, wat we kortweg DOAS of de Mimosa noemde. Hier heb ik 13 jaar mijn atelier gehad en mijn weg als kunstenaar gevonden. Een relatie van 7 jaar die ik achter mij liet en een nieuwe maar ingewikkelde liefde die zich aan diende.

Het nummer Weak ging ook over mij. Ik ga niet in details maar laat ik zeggen dat ik alles met een open vizier tegemoet wilde treden. Zowel de ontwikkelingen om mij heen, met mijn kunst, nieuwe vrienden en avonturen, als de impact van deze relatie maakte dat mijn ‘weakness’ totaal aan de oppervlakte zat maar er tegelijkertijd niet mocht zijn van mezelf. Dus de open mind werd op den duur een open zenuw.

Van dat zelfde album Paranoid and Sunburnt komt de track 100 Ways To Be A Good Girl. Een nummer met de zelfde ingetogenheid en woede gecombineerd tot een prachtige intense muzikale roller coaster. 

“I caused a major war just by talking 

You flew into a rage, cos that’s everything you know.”

De songtekst lijkt puur en zo uit haar leven gegrepen. Rauw en poëtisch. Een nummer waar verdriet in schuilt maar tocht ook een soort zelfreflectie is.

‘I know 100 Ways To Be A Good Girl

I know 100 ways, my willingness to please

I know 100 Ways To Be A Good Girl

Still I’m alone, I’m alone, I’m alone’


De willingness to please ging ook over mij. 

Toen ik medio 99/2000 in een burn-out/depressie terecht kwam heb ik wat soul searching gedaan. Ik kwam onder andere tot de conclusie dat ik veel te ver van mijn eigen kern geraakt was. Die kern ging ik terug zoeken. The Good Girl, ze wist wel 100 manieren om goed te zijn voor anderen maar niet 1 om echt goed te zijn voor haar zelf. Nu in 2020, nooit uitgeleerd wel in balans en dicht bij me zelf gekomen en gebleven.

Skin heb ik altijd gezien als een soort rol model, vrouwelijk maar toch stoer. Kwetsbaar en weerbaar ineen. Vandaar dat zij 08 is uit mijn Helden serie.

Zie alle overige Helden tot nu toe:

(English)

100 Ways To Be A Good Girl

100-ways-t0-be-a-good-girl-2020-digitaal-portret- Skin
08 uit de Helden/Heroes serie. Digitaal portret van Skin (Skunk Anansi)

100 Ways To Be A Good Girl – no.08 of the Heroes/Helden series

Hereby I present my latest artwork from the Heroes series, 100 Ways To Be A Good Girl. This is a portrait of Deborah Anne Dyer alias Skin, the front woman of the band Skunk Anansi. 

My first introduction to Skin and Skunk Anansi was in 1995 as she performed her song Weak. A tall, black, and bald female singer appears. Her exterior is slender, bold and feminine, armed with a fantastic voice.

“Lost in time I can’t count the words

I said when I thought they went unheard

All of those harsh thoughts so unkind

‘Cause I wanted you’.“

Her sound is cautious and delicate at first until, after 45 seconds, a hurricane hits you.

“Weak as I am, no tears for you

Weak as I am, no tears for you

Deep as I am, I’m no one’s fool

Weak as I am”

As how I interpret this song, is that love makes vulnerable. Thus, getting hurt is part of the game.  Is it?

I was 26 years old and stood with one leg in what my life used to be while the other leg stepped into a new era. That era for me meant a choice for becoming an independent artist and becoming a working inhabitant and participant in a squatted school building in Zwolle. Here I created the base for my art practice.. In 1996, I also left my lover after 7 years relation and a new but complicated love entered my life. 

The song Weak was, proverbial spoken, about me. I will not go into detail but I can reveal a little. I did choose to encounter everything to come fearless and with an open mind. This open mind to new developments around me, new friends and adventures and the impact of this relation made that my ‘weakness’ was totally at the surface. But I did not allow it to be there. I ignored this voice of the inner me. So my open mind became an open nerve.

Of the same album Paranoid and Sunburnt is the track ‘100 Ways To Be A Good Girl’. A song with the same moderation and rage combined to a brilliant intense musical roller coaster. 

“I caused a major war just by talking 

You flew into a rage, cos that’s everything you know”.

These lyrics seem pure and autobiographic. It’s raw and poetic. A song impregnated with sorrow but filled with self-reflection at the same time.

“I know 100 Ways To Be A Good Girl

I know 100 ways, my willingness top lease

I know 100 Ways To Be A Good Girl

Still I’m alone, I’m alone, and I’m alone”

“The willingness to please’ was also about me. When I landed in a burn-out/depression, 1999/2000, I did some soul searching. One of the conclusions I made was that I drifted too far from my core. It took me a while but I reclaimed it. The Good Girl, she knew 100 ways to be good to others, but not one to be good for herself. Now, 2020, I never stopped learning to understand life and the needs of my inner me. This journey will never be complete but I can say that I feel in sync with work, life, and love. Maybe one of the benefits of getting older

To me Skin was of a role model: feminine but firm Vulnerable but resilient. That is why she is no.08 in my Heroes series.

See all former Heroes:

Weak -Skunk Anansi-Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image
Weak -Skunk Anansi-Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image
Geplaatst op

Sins &Virtues & The Masses

(for English scroll down)

Sins, Virtues & The Masses 02 & 03 -On reprise 2011>2020. Afgelopen maanden heb ik een aantal wat oudere werken onder handen genomen. Opgefrist en ingelijst. De laatste is de pentekening ‘Sins & Virtues’

Sins & Virtues 2011>2020

SiNS & VirtUES (on reprise 2011>20)

Pentekening op papier op paneel in houten frame/103/ 73 cm-

Sins & Virtues is mijn verbeelding van de Bijbelse 7 zonden; 

Superbia – ijdelheid, Avaritia – Hebzucht, Luxuria – Lust (seksuele lust), Invidia – Jaloezie, Gula –Gulzigheid, Ira – Toorn, Acedia – Luiheid

 en 7 deugden

Prudentia – Wijsheid, Iustitia – Rechtvaardigheid, Temperantia – Matigheid, Fortitudo – Moed, Fides – Geloof, Spes – Hoop, Caritas – Naastenliefde.

Als niet Christen moet ik constateren dat deze menselijke ‘eigenschappen’, gegeven het historische karakter van deze lijstjes, toch nog altijd best actueel blijken te zijn. Bij ‘seksuele lust’ onder het kopje zonden,  komt al snel wel enige ambivalentie om de hoek kijken. Want we weten dat de katholieke kerk, of eigenlijk elke kerk/geloof, seks als een hooguit vreugdevolle plichtmatigheid ziet tussen (gehuwden) man en vrouw. Seks als een plezierige activiteit buiten/voor of in plaats van het huwelijk of buiten de man vrouw context wordt gezien als onrein. De gevolgen daarvan binnen kerkelijke gemeenschappen zijn bijna cliché en zouden juist wel in bovenstaande rijtje thuishoren. Net als seks als machtsmiddel, seks tegen iemands wil en seks met minderjarigen. Maar seksuele aantrekkingskracht tussen twee mensen, is meer een force of nature. Geen zonde, geen deugd meer iets op een instinctief niveau. Misschien is seksualiteit wel de meest ambivalente en tegelijkertijd misschien wel de meest kernachtige eigenschap van allemaal. What, in the end, makes the world go round.

Mijn Sins & Virtues heb ik naar de modern tijd getrokken. Met voor onze tijd herkenbare iconen. Je moet ze alleen wel even zoeken.

The Masses

Daarvoor heb ik twee andere pentekeningen ‘The Masses 02 en The Masses 03 ook aangepakt en ingelijst.

The masses 02 on reprise 02-pentekening-2011-2020
The Masses 03 on reprise 02- pentekening 100/70cm (bijgewerkt 2020)
The masses 02 on reprise 02-pentekening-2011-2020
The masses 02 on reprise 02- pentekening 100/70cm (bijgewerkt 2020)

Een Massa van hoofden in elkaar vervlochten, een groot oppervlak van gezichten en uitdrukkingen creërend. Dit is mijn interpetatie van de massa. De massa heeft niet 1 identiteit maar vele, te veel om uit elkaar te houden. Een massa mensen wordt een amorphe vorm. We leven in een massa cultuur. De massa dicteert en regeert. Het is dezelfde massa die, uiteindelijk, creëert en goedkeurt waar we met zijn allen naar luisteren of kijken, als een ware inspecteur van de middelmatigheid.

Interesse in deze werken? Check

https://www.saatchiart.com/account/artworks/43275

of https://www.singulart.com/en/artist/marit-otto-2815

(English)

Sins &Virtues & The Masses

Sins, Virtues & The Masses 02 & 03 -On reprise 2011>2020. Past months I refreshed and reframed a few older works. The latest is pen-drawing ‘Sins & Virtues’

Sins & Virtues- on reprise-2011>2020
Sins & Virtues (on reprise 2011>2020) pentekening op papier

Sins & Virtues (on reprise 2011>20)

Ink on paper mounted on wooden panel in wooden frame frame/103/73 cm.

Sins & Virtues is my impression of the Biblical 7 sins: 

Superbia – Vanity, Avaritia – Greed, Luxuria – Lust (sexual lust), Invidia – Envy, Gula –Glutany Ira – Wrath, Acedia – Sloth

 And 7 Virtues

Prudentia – Wisdom, Iustitia – Righteousness, Temperantia – Sobriety, Fortitudo –Courage, Fides – Faith, Spes – Hope, Caritas – Charity

As for me, not being a Christian, I must establish that these human conditions, given the historical character of these lists, are still up to date. Ambivalence is present at ‘sexual lust’ under de headline sins. We all know that the Catholic Church or really any church/religion reviews sex as a, at the most, joyful duty between married couples (man & wife).  Sexs as an act of pleasure outside, before or instead of marriage supposed to be unclean. The consequences of this statement are almost a cliché, and therefor verry wel suited in the sins area. Like sex with minors, against free will and as an act of power. But sexual attraction between two people is more like a force of nature, no sin, and no virtue, more something on an instinctive level. Maybe sexuality in it self is the most ambivalent feature and at the same time a core of what, in the end, makes the world go round.

My Sins & Virtues is pulled tot his modern age. With icons that are common to us. The only thing is; you still have to find them. 

The Masses

Before that I already refreshes and reframed two other pen-drawings The Masses 02 en The Masses 03.

The masses 02 on reprise 02-pentekening-2011-2020
The Masses 03 on reprise 02- pentekening 100/70cm (bijgewerkt 2020)
The masses 02 on reprise 02-pentekening-2011-2020
The masses 02 on reprise 02- pentekening 100/70cm (bijgewerkt 2020)

Masses of heads twine into each other, creating one big surface of faces and expressions. This is my interpretation of the masses. The masses have not one identity but lots of them, too much to keep apart. A mass of people is becoming an amorphous shape. We live in mass culture. The mass dictates and rules. It is this same mass that, in the end, creates and approves what ever we listen to or looking at, like a true inspector of mediocrity.

Interest in one of these works? Check:

https://www.saatchiart.com/account/artworks/43275

of  https://www.singulart.com/en/artist/marit-otto-2815

Geplaatst op

Marit Meets Mondriaan- M Stands 4

(English scroll down)

M Stands 4- Marit Meets Mondriaan @ Mondriaanhuis- Amersfoort
Lezing Marit Meets Mondriaan- 09 feb. 14.30 @ Mondriaanhuis Amersfoort

Als een van de deelnemers aan de tentoonstelling 25 x 25 x 25 in het Mondriaanhuis geef ik 09 februari om 14.30 een lezing waarbij ik op zoek ga naar de Mondriaan in mijzelf. Is deze aanwezig en waar uit zich dat in?

Lezing nalezen? Dat kan hier: https://maritotto.nl/lezing-m-stands-4-marit-meets-mondriaan/

M Stands 4 is de titel van mijn ingebrachte werk voor de tentoonstelling 25 x 25 x 25 maar tevens de titel van mijn lezing in het museum. De titel verwijst onder andere naar de M van mij, de maakster Marit en de M van inspirator en onderwerp Mondriaan. De lezing geeft een kijkje in mijn keuken, mijn gedachtegang, mijn zoektocht  en hoe ik te werk ga.

In de lezing meem ik je eerst mee naar het beginpunt, mijn eerste atelier in een oude ambachtsschool. Een school die onderricht in een aan De Stijl verwante architectuur; De Nieuwe Zakelijkheid. Vervolgens ga  je mee op mijn weg naar autonomie in autonome kunst. Ik onderzoek hierin de vraag waarom ik maak wat ik maak en welke stijlelementen een vast bestanddeel vormen van mijn werk. Zijn er raakvlakken, misschien in werkwijze? Misschien in de grafische strakke ondertoon, de liefde voor Jazz/muziek? Of is er mogelijk iets anders dat ons bindt?

De lezing is voor iedereen die meer over mij , en mijn werk M Stands 4, wil weten. Hoe groot de invloed van Mondriaan op een kunstenares is die op het eerste gezicht ver van hem af staat?

Na afloop is er ruim gelegenheid om met mij in gesprek te gaan en vragen te stellen.

Datum: zondag 09 februari
Tijd: 14.30 uur
Locatie: Mondriaanhuis Amersfoort 
Aanmelden: stuur een mail naar educatie@mondriaanhuis.nl
Kosten: de lezing is gratis bij museumbezoek

25 x 25 x 25 is een tentoonstelling van leden van Galerie de Ploegh i.s.w. met het Mondriaanhuis

(English)

Marit Meets Mondriaan- M Stands 4

Lecture Marit Meets Mondrian- M Stands 4

09 February at 14.30 I will give a lecture named M Stands 4- Marit Meets Mondrian at the Mondriaanhuis, Amersfoort. In this lecture I will search for the Mondrian in me. Is he present? And if so, how does it show.

https://www.mondriaanhuis.nl/nl/doe-mondriaan/te-doen/lezing-marit-otto

M Stands 4- Marit Meets Mondriaan @ Mondriaanhuis- Amersfoort
Lezing Marit Meets Mondriaan- 09 feb. 14.30 @ Mondriaanhuis Amersfoort

M Stands 4 is the title of my contributed artwork to the exhibition 25 x 25 x 25 but it’s also the title of my lecture in the museum. The title refers to the M of the maker (me) Marit as to the M of the inspirator Mondrian. The reading gives a glance behind the scenes, my thoughts, my search and my working process.

In my lecture I will take you down memory lane, my first atelier in an old school for crafts and technique. A school build in a ‘Stijl’ related architecture (1932) the New Objectivity. Next I will take you on my journey to autonomy in autonomous art. I investigate the why of what I create and which style elements are established in my works.  Is there a connection? Maybe we connect method wise? Maybe it’s the straight graphical undertone or the love of Jazz/music? Or is there perhaps something else that binds us.

The lecture is for everyone who is curious about my work, M Stands 4 and me. How big is the influence of Mondrian on an artist that has no visible connection at first site? Afterwards there is an opportunity to start a dialogue with me.

Date: Sunday 09 February
Time: 14.30 hours
Location: Mondriaanhuis, Amersfoort 
sign up: send an email to educatie@mondriaanhuis.nl
Cost: no cost it is included with a visit to the museum

25 x 25 x 25 is an exhibition of members of De Ploegh Gallery in association with The Mondriaanhuis

Geplaatst op

Rebel (no. 7 Helden/ Heroes serie(s)

(For English scroll down)

Rebel- Helden/Heroes-serie- nr. 7- 2019-portret- Lauren Hill-
Rebel – nr. 6 van de Helden/Heroes serie Limited & signed (1/1) art print on canvas 120/80 cm. (Portret Lauren Hill)

Bij deze presenteer ik mijn laatste werk; Rebel no. 7 van de  Helden /Heroes serie.  Dit is een serie van visuele en virtuele hommages aan mijn muzikale helden. Elke held vertegenwoordigd een periode in mijn leven. Zo is het begonnen met mijn ultieme muzikale held David Bowie. Uiteindelijk opgroeiend en ontgroenend met vele anderen om hem gezelschap te houden. 

‘Rebel’ is mijn portret van Lauryn Hill.  Zij maakte onderdeel uit van de hip hop formatie ‘The Fugees’ samen met Wyclef Jean. Zij werd solo artiest met haar debuut album “ Miseducation of Lauryn Hill’.  

1999- coming of age- Het was 1999, het jaar dat ik 30 werd. Ik maakte een lang gewilde trip naar de U.S.A. met hartsvriendin, Anne Marieke. Eerste stop, New York City. We waren opgewonden, vervuld met grote verwachtingen en nieuwsgierig tot en met. Wat zou de US Of A voor ons in petto hebben? Het zou een reis worden die we nooit meer vergaten. We reisde van New York naar Memphis Tennessee, dwars door de Mississippi Delta naar Baton Rouge, New Orléans om daarna met de Greyhound op bezoek te gaan bij mijn oom in Plano/Dallas. Om vervolgens met hem weer Texas te ontdekken. Het was een fantastische reis maar vermoeiend en overweldigend tegelijkertijd. In feite zo overweldigend dat ik gevuld met alle indrukken en Amerikaanse tegenstellingen na afloop in iets tussen depressie en burn-out. Dit zou me uiteindelijk een jaar kosten om weer mijn ritme en balans te vinden. De reis naar Amerika was niet de reden maar wel de druppel die de emmer deed overlopen. Dus 1999 en 2000 was een periode van waarheid, volwassen worden, het leven nemen zoals het is, en met mezelf in het reine komen, mijn onzekerheden, mijn angsten, mijn verlangens en mijn doelen.

Cloisters Park –Doo Wop That Thing- Dit is het moment waarop Lauryn Hill haar intrede doet.  Dit was in Cloisters Park, New York. Ons verblijf in New York was heerlijk geweest, vol van ontmoetingen met prachtige mensen. We kamden de straten van New York uit, te voet. We liepen kilometers, net zoals we deden die dag dat we uiteindelijk in dit park terecht waren gekomen. Lekker op een bankje, in de schaduw onder een boom (het was meer dan 40 graden), een beetje relaxen. Mijn vriendin Anne Marieke was goed voorbereid op vakantie gegaan, gewapend met haar USA, (New York State Of Mind) tapes en haar Walkman. Ze deelde een rechter of een linker oortje met mij. Dit was mijn eerste ontmoeting met Lauren Hill. ‘Doo Wop That Thing’ knalde door het oortje. En ik werd instant fan.

Unplugged- Rebel- Jaren later ontdekte ik de MTV Unplugged sessions. Dit dubbel album bevatte songs gezongen met een soms  hese, rauwe stem, zoals ze daar ook zelf aan refereerde. Liedjes met een diepe en serieuze ondertoon. Hier stond een vrouw, triester, ouder en wijzer maar ook wakker en bewust! Ze zingt met ziel en inhoud, ontdaan van alle pretentie. Nummers die verschil maken. Disc 1 eindigt met de song ‘Rebel (I Find It Hard To Say)’. Zonder meteen te weten waar dit nummer echt over ging, raakte het me meteen!  

Een paar regels uit de tekst;

“And while the people sleep, too comfortable to face it
Your lives are so incomplete, and nothing, and no one, can replace it
No, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
Is rebel… rebel, rebel, rebel, rebel, rebel, rebel”

Deze regels zijn voor altijd in mijn hoofd gegraveerd. Haar tekst gaat eigenlijk over de Amadou Diallo shooting . Dit is hoe ze het in haar lied introduceert; 

“…I’ve written it about the whole Amadou Diallo situation...…It was such a hot time in the city at that point, I was afraid that if I put the record out, people would Misunderstand what I meant by “Rebel” and they just take it to the streets” 

Vandaag de dag zou het ook zo een  Black Lives Matter strijdlied kunnen zijn. Voor mij, als niet zwart zijnde maar wel sympathiserend, lees ik er ook nog een hele andere boodschap in.  Ik beluister het meer in de zin van hoe wij met de wereld in het algemeen omgaan. Ik heb vaak het gevoel verdwaalt de zijn in een wereld die, a priori, geld gemotiveerd is. . En hoe deze wereld en haar natuur (flora, fauna) overlopen worden door een almaar uitdijende menselijke bevolking. Hoe onze gedrag een destructieve uitwerking heeft op onze wereld-genoten.. Als ik mijn hoofd ten rusten leg voel ik onrust. Kan soms niet slapen vanwege alle zorgen en vragen in mijn hoofd. Hoe gaat dit 21eeeuwse hoofdstuk eindigen? Worden we op tijd wakker? Wijzer? Hoe kunnen we überhaupt nog ongerust slapen wetende wat we weten? 

Dan lichten de woorden: “And while the people sleep, too comfortable to face it”, op in mijn hoofd

Lauryn Hill kaart zaken aan; daarvoor moet zij wel een moedige en sterke muzikant zijn. Naar mijn mening. Haar woorden zijn verontrustend en troostend tegelijkertijd. Haar woorden lijken rauw en eerlijk  en ik verlang naar helderheid en eerlijkheid in deze verwarrende en soms oppervlakkige lijkende wereld. 

Lees meer over mijn road trip @ https://maritotto.nl/reisverslag/

Luister naar Rebel (I find It Hard to Say) :

Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image

En een overzicht van de andere Helden:

Rebel (no. 7 Helden/ Heroes serie(s)

(English)

Rebel- Helden/Heroes-serie- nr. 7- 2019-portret- Lauren Hill-
Rebel – nr. 6 van de Helden/Heroes serie Limited & signed (1/1) art print on canvas 120/80 cm. (Portret Lauren Hill)

Hereby I present my latest work from the Heroes/Helden series, Rebel no. 7, to you. This is a series of visual and virtual homages to my musical heroes. Each hero represents a period or a phase in my life. It started more or less with my ultimate hero David Bowie in my teenage years. Growing up and coming of age with many others to keep him company. 

‘Rebel’ is my portrait of Lauryn Hill. She was part of the hip-hop formation Fugees with Wyclef Jean. Became a solo artist with her debut album “ Miseducation of Lauryn Hill’.  

1999- coming of age- It was 1999 the year I turned 30!  I made a long desired trip to the U.S.A. with soul mate /friend Anne Marieke. First stop, New York City. We were exited, filled with great expectations and curious to the max. What would this US Of A have in stored for us? It was a trip we would never forget. We went from New York to Memphis Tennessee, straight trough the Mississippi Delta to Baton Rouge, New Orleans and than by Greyhound to visit my uncle in Plano/ Dallas and discovering Texas (Austin, San Antonio) with him on our side. It was one fantastic ride but exhausting and overwhelming at the same time. In fact so overwhelmed and filled with all impressions and American contradictions, that afterwards I slipped into something in between depression and burn out.  This would take me a year to overcome and to find my rhythm and balance again. The trip to the USA was not the cause but the final drop that flooded the bucket. So 1999 and 2000 for me was a period of truth, coming of age, facing life as it is and coming to terms with myself, my insecurities, my fears, my desires and goals. 

Cloisters park NYC– Doo Wop That Thing!- So here is were Lauryn Hill kicks in. This was in Cloisters Park, New York City. Our stay in New York was tremendously cheerful and filled with all kinds of encounters with lovely people. We combed the streets by foot. We walked for miles, as we did this day and ended up in this park on a bench, enjoying the shade of a big tree (it was 40 degree plus) and relaxing a little bit. As my friend Anne Marieke came well prepared to our trip with her USA  (New York State Of Mind) tapes on her Walkman, she shared a left or right earphone with me. This was my first encounter with Lauryn Hill. ‘Doo Wop That Thing’, bursted trough the earphone and made me instant fan.

Unplugged sessions- rebel- Years later I discovered the MTV Unplugged sessions. This double album contained songs sang with a raspy voice, as she revered to it her selves. Raw songs with a deep and serious undertone. Here was a woman, sadder, wiser and older but also wide-awake and aware, singing with true soul and content. Stripped of pretence, songs that matter. Side one ends with this song Rebel (I Find It Hard To Say). Without really knowing at the time what this song was really about, it struck me as lightening.

A few lines here;

“And while the people sleep, too comfortable to face it
Your lives are so incomplete, and nothing, and no one, can replace it
No, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
Is rebel… rebel, rebel, rebel, rebel, rebel, rebel“

These lines are engraved in my mind forever. Her lyrics are actually about the Amadou Diallo shooting. This is how she introduces the song;  

“…I’ve written it about the whole Amadou Diallo situation……It was such a hot time in the city at that point, I was afraid that if I put the record out, people would Misunderstand what I meant by “Rebel” and they just take it to the streets” 

Nowadays it might as well became a Black Lives Matter anthem. For me, not being black but sympathizing of course, it has an alternative message as well. 

How I read this song it is more related to the way of our world in general. Often I’ve got this feeling of being lost in an, ‘ a priory, money’ motivated world. And how this world and his nature (flora, fauna) are ran over by an extending population of people. How our behaviour is destructive for our fellow earth inhabitants. When I am trying to put my mind to rest, I cannot feel at ease because I’m boggled and worried. How does this 21th chapter end? Does mankind wise up?  How can we even sleep at night knowing what we know? 

Than the words: “And while the people sleep, too comfortable to face it”, lights up in my head.  

Lauryn Hill sets an example; therefor she must be courage’s and strong musician in my opinion. Her words are disturbing and comforting at the same time. Her words feel raw and honest. And I long for plain honesty and clarity in this confusing and sometimes flat earth.

Read more about my road trip (in dutch) @ https://maritotto.nl/reisverslag/

An overview of the other heroes: