Berichten

Geplaatst op

An Artwork A Day….. week 02

Strange Company- 2004-An Artwork A Day- week 02- 03-04-2

Acryl op canvas 120/80 cm- in particuliere collectie – Dubai

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

Strange Company

An artwork A Day- Strange Company-2004
Strange Company- acryl op canvas- 120/80- 2004

We zien een typisch Hollands landschapje, een dijk, de weidse blik. Op de rug gezien een wat oudere man, grijzend, een stevige zwarte duffelse jas aan, leunend tegen zijn herenfiets, genietend van de laatste zonnestraaltjes van een mooie eerste lente dag. De dijk is frisgroen van het verse gras. Maar hier geen zwart bonte koeien of schapen die staan te grazen tegen de helling op. Maar een aantal kamelen dat ontspannen voorbij kuiert. Strange Company is een schilderij uit de serie Vreemde Perspectieven en geeft ironisch commentaar op de nog altijd actueel zijnde spanningen naar nieuwkomers en de Islam. Een knipoog naar alle stereotypen die mensen over en naar elkaar hebben. In mijn beeld een onschuldige clash of cultures waarbij nieuwsgierigheid de boventoon voert. Het is ooit aangekocht is door toen net getrouwde vrienden . Een mixed koppel. Hij Algerijn, zij een Hollandse. Inmiddels zijn ze beide naar Dubai verhuisd en hebben het schilderij daar mee naar toe meegenomen.

Strange Company (English)

Strange-Company-acryl- op-canvas-Marit-Otto-kunst
Strange Company. Acryl op MDF, 1.10b/90h. Particulier bezit, Dubai.

Strange Company- 2004-An Artwork A Day- week 02- 03-04-20

Acrylic on canvas 120/80 cm- in private collection – Dubai

Week 1 @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

We witnes a typical Dutch Landscape, a dike a wide flatland. Seen on the back, an elderly men, grey hair, a firm back coat, leaning against his solid bike. He is enjoying the last nourishing rays of light on a first springday. The dike is jury green from the fresh grown grass. But no cows or sheep that graze agains the slope. A few camels are loosely passing by in stead. Strange Company is a painting from the Strange Perspective series and gives a ironic comment on the still contemporary tensions towards and the Islam. A proverbial wink to all stereotypes that people have about each-other. In my image it’s a innocent clash of cultures were curiosity dominates. This painting is once purchased by newlywed friends of mine. A mixed couple, he an Algerian and she a Hollandaise. In the meanwhile they moved to Dubai and took te painting with them.

Hartendiefjes/ Duo Ongezoet- 2006- An Artwork A Day- week 02- 02-04-20

(for English scroll down)

Samenwerking Duo Ongezoet – een mierzoet dubbelportret van Marit (Rechts) & Mirthe (links)- onderdeel uit foto assemblage van complete serie 90/130cm

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

Hartendiefjes (Duo Ongezoet)

Duo Ongezoet- hartendiefjes-2006-MaritOtto en Mirthe Langelaan
Hartendiefjes- dubbelportret – samenwerking Duo Ongezoet met Mirthe Langelaan

Omstreeks 2006 heb ik samen met kunstenares Mirthe Langelaan een serie snoep objecten en foto’s gemaakt onder de naam ‘ Duo Ongezoet’. Duo Ongezoet was een experimenteel uitstapje voor ons allebei. Wij werkten beide heel anders maar werkten ook, vanuit een vriendschapsband die was ontstaan, graag met elkaar samen. Duo Ongezoet is een onderzoek naar materiaal, vreemd en vergankelijk materiaal. Hoewel met dat vergankelijke bleek erg mee te valen. Het geeft te denken, voedsel wat niet vergaat. Maar dat is de feitelijke constatering. Speciale ingrediënten, E-nummers geven een enorme levensduur aan het product snoep. We hebben naast de foto serie ook nog een serie snoepkoppen, rijstlijven en later een anatomische studie van rode dropveter, compleet met anatomische spierstructuur* gemaakt (Anatomia Corpus Save). Kinderen vonden het project onweerstaanbaar en we hebben dan ook veel materiaal moeten uit delen om ze bevriend te houden..( : Zelf werden we best misselijk van de zoete geur waarmee de lucht bezwangerd was. Duo Ongezoet was een succesvol project met vele mooie exposities en tentoonstellingen tot gevolg. Ik noem er een paar ‘Lust in 4 Gangen, Stedelijk Museum Zwolle, I Love Candy in t’Kop Breda en bij TNO in Soesterberg.

Voor de foto serie hebben wij zelf model gestaan, zo ook in Hartendiefjes.

*foto’s van Anatomia Corpus Suave

Hartendiefjes (Duo Ongezoet) (English)

Hartendiefjes/ Duo Ongezoet- 2006- An Artwork A Day- week 02- 02-04-20

A colllaboration named Duo Ongezoet – a sweat double portrait of Marit (right) & Mirthe (left) – part of a photo assemblage of the complete series 90/130 cm.

Week 1 @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

Round 2006 I made series of candy objects and photo’s by the name ‘Duo Ongezoet’ (Duo Non Sweetened) with colleague artist Mirthe Langelaan. Duo Ongezoet was an experimental side dish for both of us. We had different style but loved to work together. Duo Ongezoet is a research to a uncommon and cursory material. However, cursory? this stuff will hardly ever perish by it self. I makes you wonder, food that does not spoil. It’s a matter of fact, special ingredients and E numbers give an enormous lifespan to the product, candy. Next to the photoseries we made a series of Candy heads, Rice bodies and later on we created an anatomic study complete with muscle structure. Children found our working materials irresistible and we were forced to hand out a lot of our materials to stay on a friendly basis with them ( : For us only the scent of it was nauseating enough to stay away from it. Duo Ongezoet was a succesful project with many nice exhibitions. Ik mention a few; ‘Lust in 4 Gangen @ Stedelijk Museum Zwolle, I Love Candy @ t’Kop Breda and @ TNO in Soesterberg.

We stood model for our own photo series.

Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn- 2009- An Artwork A Day- week 02- 01-04-20

(for English scroll down)

Zelfportret met flippers- Acryl en potlood op canvas 100/170 cm.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn

ik-zou-hier-altijd-kunnen-zijn-2009
Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn- 2009- acryl op canvas -100/170cm

In 2004 maakte ik mijn eerste reis naar de tropen- Curacao en Venezuela. De aanleiding hiervoor was dat een van mijn beste vriendinnen toen voor 5 jaar les ging geven op Curacao. Het eerste wat in de tropen direct binnenkomt is de warmte en het licht wat weldadig is. En secondair de Zuid Amerikaanse latin cultuur en het leef tempo. Maar wat serieuze blijvende impact had was de onderwaterwereld. Ik droom er nog wel eens over. Een surreële gewichtloze wereld met de meest prachtige vissen, dieren en koralen. Een eerste contact met een Karpet Schildpad, een Tarpon, Barracuda of een Arendsrog, dat vergeet je nooit meer. Door een school in de vorm van een enorme zwarte bal vol haringen (?) heen duiken maar ook vele ontmoetingen met het aller schattigste Koffervisje met zijn zwarte stipjes en eeuwig getuite lipjes, voor altijd op het netvlies gebrand. Na de trip naar Curacao/Venezulea volgden nog een aantal reizen naar Curacao maar ook Bonaire. Bonaire, met een ongerepte maar kwetsbare koraalkust, is mijn gedroomde paradijsje. Hier wil ik met mijn partner Erik, oud te worden maar inmiddels kan het ook elders zijn in Zuid Amerika (als ooit). Met de bedoeling om daar ook actief iets bij te gaan dragen aan het behoud van de natuur en het ondergaan in de lokale cultuur. That wil be Mañana. Voorlopig zitten we nog wel even hier en dat is ook geen straf.

Frontpage

The Masses-2012- An Artwork A Day- 02- week 02- 31-03-20

Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn/ I Could Always Be Here (Enlish)

Ik zou hier altijd kunnen zijn ’09. Acryl, grafiet en lakverf op doek 1.0b/ 1.40h

Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn- 2009- An Artwork A Day- week 02- 01-04-20

Selfportraitt with fins- Acrylic on canvas 100/170 cm.

Week 1 @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

In 2004 I made my first trip to the tropics, Curacao en Venezuela. De reason was to visite one of my best friends who moved to Curacao for 5 years to teach. The first sensation entering the tropical atmosphere is the warmth and the light, It is overwhelming. And second to that the Latin American culture and speed of life. But what made serious deep impact was the tropic underwater world. I still dream about it sometimes. This surreal weightless world with the most enchanting fish, animals and corals. A first contact with a Green Turtle, a Tarpon, Barracuda or an Eagle Ray is unforgettable. Diving trough a big formation, shaped like bal, of Herring (?) but also encounters with several tiny Smooth Trunkfish, with black spots and constant spouted lips, forever sticked to your retina. After this trip more trips to Curacao but Bonaire too, followed. Bonaire, an untainted but vulnerable coral coast, became my dreamed paradise to grow old with my life partner, Erik. In the meanwhile other Latin American places are optional too (if ever) With the fast intentions to contribute actively to nature preservation and submerge with locals culture. That wil be Mañana. For now we are stuck here, but that’s no punishement too.

The Masses-2012- An Artwork A Day- week 02- 01-04-20

(for English scroll down)

Acryl op canvas 110/80 cm. In collectie van faculteit rechtsgeleerdheid Leiden.

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

The Masses

the-masses-2012-
The Masses 2012- acryl op canvas 110/80. In collectie van de faculteit rechtsgeleerdheid, Leiden

We zien een kluwen gezichten. Het ene gezicht begint waar het andere ophoudt. Alle individuele vormen verworden tot 1 vorm. Ik heb over dit thema en met dit beeld nog twee pentekeningen gemaakt die de zelfde naam dragen- The Masses, De Massa. Mijn verhouding tot massa’s ligt gevoelig en is ook wel veranderlijk. Er zijn momenten geweest in mijn leven dat ik het massale een overweldigend weldadig gevoel vond geven. 1 moment daarvan is het EK van ’88. (als niet voetballiefhebber toen toch bevangen door het oranje koorts- wie niet..) . Ik was in Amsterdam bij een vriendin in de Jordaan en we keken de titanen wedstrijd Nederland-Duitsland (inclusief spuug incident) en die werd gewonnen!!.Het werd gewonnen alsof er nog een openstaande rekening werd vereffend. Na afloop gingen we de stad in en overal zag je geïmproviseerde oranje frutsels aan auto’s, op kleding, stipjes op voorhoofden van mensen. Iedereen was zijn kast ingedoken in op zoek naar iets oranjes als was het maar een sinaasappel, om de trots te tonen. een geweldige sensatie. Later is dat een totale commerciële georkestreerde gekte geworden waar ik niets van moet hebben. Zelfde geld voor de Koninginnedag, toen het in zwang begon te raken, op de markt staan en lopen, spontane feestjes, leuke kraampjes ook al verstikkend druk maar jeetje , gezellig! Nu, blijf ik er angstvallig weg, te groot, te veel, te massaal. We leven in een tijdperk waarin de massa bepaald en regeert. Mede dankzij de sociale platforms is een hype zo gecreëerd. Ik geloof toch heel erg in autonomie. Zelf denken, wakker blijven en je laten motiveren door een intrinsieke drijfveer. Dicht bij je kern blijven en dat is al een hele uitdaging in een wereld waarin alles over invloed en beïnvloeding gaat.

The Masses (English)

the-masses-2011-acryl-op-mdf-90-70-cm-in-collectie
The Masses 2011. acryl op mdf 90/70cm. In collectie Faculteit rechtsgeleerdheid Leiden.

Acrylic on canvas 110/80 cm. In collection van faculty of law Leiden.

Read week 1: Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

We witness tangled up faces. One face starts where the other finishes. all individual shapes are morphing into one. I made two pendrawings with the same theme and title;The Masses, De Massa. My relation to the masses is delicate and volatile. There are moments that massive events gave a overwhelming and benevolent feeling. One of these moments is the European Championships of ’88. (as a non-soccer lover suffering the fever of Orange). I was in Amsterdam at a friends place when we watched the titan match between The Netherlands and Germany (including spitting incident). The match was won by us and it felt like we settled a final score. Afterwards we went out and everyone we saw had an improvised orange items attached to their cloth, on their skins or cars. Everyone seemed to have cleaned out their closets in search of orange stuff. Even an orange itself would do. Just to show off their pride, a great sensation it was. Later on it totally turned over in a commercial, orchestrated craze, which I truly find appalling . Same goes for Queensday that came in fashion back than, selling and buying, on the fleemarket, spontaneous parties, nice stalls and a suffocating crowd, but he, much fun! Nowadays I stay away as far as possible, too big, too much, too massive. We live in an age were masses rule, also due to social platforms, more than ever. A hype is created in a minute. I solemnly believe in independence and autonomy. To think for your selves, stay wake and be motivated by intrinsic drives. To stay close to your core is a challenge in a world were everything is about influencers and influence.

Vlucht 1407

Vlucht 1407 -2010
Vlucht 1407 -2010- acryl op canvas 150/100

Vlucht 1407 -2010- An Artwork A Day -01- week 02- 03 -04-2020

(For English scroll down)

acryl op canvas -150/100 cm

Week 1 terug lezen @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

Het papier gevouwen vliegtuigje, hoedje en of bootje komt eens in de zoveel tijd terug in mijn beelden en schilderijen (zie ook schilderij Sunny Boy en sculptuur ‘Is There Life On Mars). Ik denk dat dat komt door de onschuldige maar toch iconische zeggingskracht van het papieren object. Ik vind het mooi en effectief functioneel in al zijn eenvoud . Het staat in mijn werk voor een lichtvoetige verwijzing naar een verlangen. In het geval van dit werk, Vlucht1407 is dat het verlangen te kunnen vluchten uit een dagelijkse realiteit. Een vlucht in je hoofd zogezegd. Maar de titel verwijst ook naar het fysieke vluchten maar legt ook heel direct een link met een fictief vluchtnummer van een vliegtuig. Dit legt weer een verband met vluchtelingen die vaak een gewisse dood tegemoet gingen door zich te verstoppen in het ruim of landingsgestel van het vliegtuig. Hoe diep moet je verlangen naar iets zijn om je leven te riskeren? Ik ben blij dat als mijn hoofd overloopt ik kan vluchten in mijn fantasie en daarmee nog iets kan voortbrengen ook. Er zijn beroemde politieke gevangenen die claimden dat je ze fysiek kon opsluiten maar dat de geest altijd vrij zou zijn en daarmee ook het gedachtegoed levensvatbaar zou blijven. Maar wat dan als je meest primaire zorgen simpel overleven is in een oneerlijk verdeelde wereld. Waar kan je dan heen?

PS: Er wordt vaak gezegd dat het schommelende jongetje op voormalig President van de USA, Barrack Obama, lijkt. Een grappige bijkomstigheid. Toch zou je graag een vlucht terug willen maken naar de tijd dat hij nog immer charmant aan het roer van de VS stond, in een wereld die niet meer lijkt te bestaan.

Vlucht 1407 (English)

Marit-Otto-beeldende-kunst- schilderij-Vlucht-1407--2010
Vlucht 1407. Acryl op doek 100b/150h

Vlucht 1407 -2010- An Artwork A Day -01- week 02- 30-03 > 03 -04-2020

acrylic on canvas -150/100 cm

Read more about @ https://maritotto.nl/2020/03/23/one-artwork-a-day/

The folded paper plane, hat or boat are frequent visitors in my artworks (see also painting Sunny Boy and sculpture ‘Is There Life On Mars). I think it’s due to the innocent but iconic eloquence of the paper object. I also find it’s fine and effective in al it’s sobriety. In my work it refers light footed to a desire. In case of this particular artwork, a desire to escape daily routines. A flight into fantasy. But the title also refers to a physical escaping and links with a imaginaire flight number of a plane. This also links to refugees that encounter a most likely death by hiding them selves in landing systems or the cargo space of the plane. How deep is your desire if you are willing to take such risk? Me, I am happy to escape into fantasy once my head spins and create something at the same time. There a famous political prisoners that claim that the body can held inprisoned, but the mind wil always be free and therefor the philosophy would remain alive aswel. But what if your primary concern is to survive life in a unjust divided world? Where can you go?

PS: A frequent remark on this artwork is that the boy on the swing looks like the former president of the U.S.A. , Barack Obama. A funny circumstance. However, If we could we would like to take a flight back to those days when he was in charge of a world that does not seems to exist anymore.

Geplaatst op

One Artwork A Day……….

Week 1 – 23-03-20> 27-03-20

(for english scroll down)

Je ontkomt er toch niet aan, even te reflecteren op de situatie waarin we ineens wereldwijd terecht zijn gekomen. Er is veel Corona – activiteit op TV, radio en sociale media. Begrijpelijk, de hele wereld is ontregeld. Ik merk ook dat de constante berichtgeving en alle andere uitingen wel heel erg in je systeem gaat zitten. Ook de vraag….wat moet je doen, behalve er in slagen geen besmettingshaard te zijn, niet ziek te worden, omkijken naar buren en naasten en niet hamsteren.

Ik kan geen levens redden of ouderen toezingen (kan het wel doen maar de vraag is of ze daar blij van worden) . Ik maak kunst. En ik heb bedacht dat dat nou net het gene is wat ik de komende tijd blijf doen. Ik heb er zelfs meer tijd voor dan ooit tevoren. Kunst is helend voor zowel de maker als de toeschouwer. Corona wordt geen thema in mijn communicatie (alleen nu even) Ik draag dan een steentje bij in de dagelijkse visuele ontsnapping, die er toch ook moet zijn. De komende weken ga ik ‘One Artwork A Day’ uit het archief mijn homepage zetten. Gewoon voor de gezelligheid, zullen we maar zeggen. Vanaf vandaag tot……… En baat het niet, schaad het niet. Deze week : Wheel Of Misfortune, Ignorance Is Bliss, Sunny Boy, Solitary en Sign Of The Times

Kijk hieronder naar alle kunstwerken.

(English)

One Artwork A Day……….

There is no escaping, the need to reflect on the current ‘world wide’ situation. There is a lot of Corona activity on TV, radio and social media. Naturally, the world is disordered. I notices that the contant stream of information is getting into your system. The question, ‘What can I do?, what should I do pops up. Except for the usual do’s and don’ts.

I can not save life’s or sing to the elderly people (I can but I doubt the positive impact of my voice). I make art, and that is what I keep on doing the time to come. Time is on my side to to speak. Art is healing for the artist and the altlover. Corona is not becomming a theme in my communication. I make small contribution by offering a small visual escape the weeks to come. I dig into my archives and present one artwork a day, with a small comment on my site. If It not cures it will not harm. This week: Wheel Of Misfortune, Ignorance Is Bliss, Sunny Boy, Solitary en Sign Of The Times

See below for all artworks:

05- Sign Of The Times

Sign Of The Times- 2008
Sign Of The Times – geprinte tekst op acryl en MDF- 2008-

(for english scroll down)

Vrijdag 27-03-2020- An Artwork A Day 05 – Sign Of The Times 2008

Tekst collage uit (eigen) essay over de tekenen van de tijd, in verschillende maten uitvergroot, geprint- gekopieerd en in delen verwerkt tot een portret op MDF- en witte acryl. 110/110cm

De titel heb ik ontleent aan Sign Of The Times van Prince (de inhoud niet) Het gezicht van John Malkovich. Beide min of meer toevallig. Sign Of The Times is een waanzinnig goed nummer wat op zijn manier reflecteert op de tekenen van de tijd. Het hoofd van Malkovich, een prachtige rauwe indringende blik en goeie schaduw partijen. De tekst destijds is in een rush geschreven. Ik kan denk ik toch niet ontkennen dat ietwat een doemdenker ben. Can’t help it. Ik zet mijn beste beentje voor, omarm het leven en iedereen die me lief is. Maar als alles even stil valt en ik mijn eigen gedachten kan horen denk ik vaak; dat komt nooit meer goed met de mensheid, de natuur, de biodiversiteit, de wereld. We gebruiken van alles veel en putten alles uit, gaan soms respectloos met het overige leven. Dit gebeurd al onder mensen onderling maar zeker als we het als voedsel beschouwen of als we op grondstoffen jagen. En we zijn de enige dieren die oorlog voeren en vervuilen. Hier lig ik wakker van want ik zie zo snel geen oplossingen, terwijl de problemen zo urgent lijken. Daar gaat dit werk en de tekst dus over, ik heb al die gedachte in 2007 op papier gezet en met de woorden een beeld geschapen (een twee-luik). Niet dat het daarmee klaar is maar ik heb het daar toen even geparkeerd. Nu in het licht van het virus en de maatregelen kan je bijna alles in retrospectief raak achten. De wereld van het onoverwinnelijke zoogdier is met forse kracht tot stilstand gekomen. Het bied waarschijnlijk onbedoeld ruimte aan alle frisse lucht, schoon water en andere aardbewoners. Wat is hier uit te leren, uit te winnen? We weten het (nu nog) niet.

Een paar regels uit de song ‘Sign Of The Times’

“In France a skinny man
Died of a big disease with a little name
By chance his girlfriend came across a needle
And soon she did the same
At home there are seventeen-year-old boys
And their idea of fun
Is being in a gang called The Disciples
High on crack, totin’ a machine gun
Time, time”

05- Sign Of The Times

Sign of the times '07-'08
Sign of the times ’07-’08- 1 van een Twee luik. Tekst op acryl en MDF

(English)

Friday 27-03-2020- An Artwork A Day 05 – Sign Of The Times 2008

Text collage from (own) essay about the signs of the time, resized in various sizes, copied and in parts processed to a portrait on MDF- & white acrylic paint. 110/110cm

The Titel is derived from the song ‘Sign Of The Times’ by Prince (not the content) The face is from John Malkovich. Both more ore less by coincedence. Sign Of The Times is a great song that reflects on time signs in his own way. The head of Malkovich, raw, piercing eyes and good shadow parts. De lines were written in a rush at the time. I can’t get around the fact that I’m somewhat of a pessimist. Can’t help it. I am making a real effort to embrace life and all my loved ones. But if everything silences around me and when I can hear my own thoughts, I often think: ‘Everything falls apart’, humanity, nature, biodiversity, the world. We spill to much, and treat other live forms sometimes with arrogance. This is also happening amongst our selves but when we regard to something as food or in our hunt for natural resources it maximizes. And we are the only animal that goes to war and polutes. This keeps me awake. I do not see a solution while the problems seems urgent. That is what the text is about. I put all this thought on a piece of paper in 2007 and created an image with the lines (a diptych). Not that it solves anything, but it gave me the opportuonatie to park it for a while. Now, in the light of the virus and measurements you can almost place anything in perspective and it seems spot on. The world of the invincible mammal is forced into a pause. Het probably offers unintentional room to fresh air, clean water and other earth inhabitants. What can we learn, what can we gain? We don’t know yet.

few lines from de song ‘Sign Of The Times’

“In France a skinny man
Died of a big disease with a little name
By chance his girlfriend came across a needle
And soon she did the same
At home there are seventeen-year-old boys
And their idea of fun
Is being in a gang called The Disciples
High on crack, totin’ a machine gun
Time, time”

04- Solitar

for english scroll down)

Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

Solitary- 1998-One- Artwork -A Day Keeps The Doctor Away
Solitary -1998- acryl op MDF – 110/110. In particulier bezit

for english scroll down)

Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

Acryl op MDF- 110/110 cm 1997- In particulier bezit

Dit is een portret van Jeroen Barneveld (1997) een mede *DOAS collectief lid. Das was in die tijd een bruisende licht anarchistische edoch strak gestructureerde gekraakte broedplaats in wording. Ik heb hier 13 jaar lang een atelier gehad, in het comité van aanbeveling(politieke lobby) gezeten en in het stichtingsbestuur. Naast dat we probeerde het prachtige pand (Nieuwe Zakelijkheid 1932) te behoeden voor sloop (gelukt!) een monumentenstatus te verkrijgen (gelukt), de verloedering tegen te gaan (gelukt) en het pand in ere te herstellen (gelukt) was het ook gewoon een fantastische ongebreidelde creatieve speeltuin. Het woord synergie was hier op zijn plaats. Een van de dingen waar DOAS ook om bekend stond waren de legendarische feesten. We waren bijna uit het pand gezet en hadden een spectaculaire (Venetiaans carnaval achtige) Bizarre Mars gehouden dwars door de Binnenstad van Zwolle, waarbij we de ‘Mimosa’ (koosnaam DOAS) overdrachtelijk ter grave draagden met een heuse grafkist. Dit was de aanleiding voor een groot gekostumeerd ‘Fantoomfeest’ (bal masque) door heel het gebouw. Het was een fantastisch feest met prachtige uitdossingen. Dit portret van Jeroen, door mij ook in real life in het gezicht beschilderd is dus bijna een soort dubbelportret. De titel Solitary sloeg niet op het feest want dat was groots en alles behalve eenzaam. Maar destijds was de titel geheel gevoelsmatig gekozen op de expressie van het gezicht. Nu sluit het perongeluk aan op de plotselinge ontstane eenzaamheid.

*DOAS = Voluit De Oude Ambachtsschool van 1994 tot 2013 in beheer en gebruik geweest van het beheerscollectief DOAS. koosnaam Mimosa. Doelstelling: behoud monumentale pand en de eerste Culturele Broedplaats in Zwolle neerzetten.

Solitair-Be-1997-schilderij-Marit-Otto-beeldende-kunst
Solitary 1997. Uit de serie BE. Particulier bezit

(English)

Tuesday 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

Acryl on MDF- 110/110 cm 1997- In private collection

This is a portrait of Jeroen Barneveld (1997) a fellow *DOAS member. Back In those days DOAS was a vibrant slightly anarchistic but quiet firmly structured squatted incubator in the making. I had my workspace here for 13 years, worked on a voluntair basis in a political lobby and as a member of the board. Besides our efforts to protect the awesome building (Modernist – Stijl related architecture ‘Nieuwe Zakelijkheid’ 1932) for the wreckingball (done that), to gain a National monumental status (done that), and prevent degradation of the building (did that) It was also a fantastic creative playground. The word synergy suites us perfectly. One of the unique spellingpoints of DOAS were our legendary parties. To answer to a possible banding from our building we organized a spectacular (Venetian, carnavalesk) Bizarre March thought the city of Zwolle. We carried The Mimosa (pet name for DOAS to her proverbial grave in a genuine coffin. This was the igniter for the Phantom party (bal masque) that followed. It was a fantastic feast with outrageous outfits and make-up. This portrait of Jeroen, face-painted in real life as wel, is some kind of a dubbel portrait because of that. The Titel Solitary did not refer to the party but on the expression on his face. Now it accidentally fits the emerging solitary as a consequence of the current situation.

*DOAS = In full Oude Ambachtsschool ( The ‘Old’ School For Manual crafts – 1932) from 1994 till 2013 onder governance and in use by the governance collective DOAS, pet name Mimosa. Mission, preservation of the monumentale building and starting the first creative Incubator of Zwolle.

Theatrale aankleding van het gebouw – Portretten : van de Bizarre mars met dia projectoren op wanden en ramen- (Mark van Enk en Fred Zomers)

Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/18949/doas-in-volle-bloei-bij-hco.html
Expositie – Over De Oude Ambachtsschool 2010
https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/19638/lezing-bij-hco-over-de-oude-ambachtschool-doas.html
https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/18819/open-monumentendag-bij-de-ambachtsschool.html
DOAS In Volle Bloei 2010

03 Sunny Boy

Sunny Boy -2008- One Artwork A Day Keeps The Doctor Away
Sunny Boy- 2008. Acryl op doek 70/90 cm

(For English Scroll down)

Woensdag 25 -03-2020- One Artwork A Day…….. 03- Sunny Boy

Acryl en typex- corrigeerlint op canvas 90/70 cm- 2008- In particulier bezit

Een portretje van een jongetje zonder naam (of het zou Sunny moeten zijn). De titel Sunny Boy is een contradictie met het gekozen kleuren pallet. De woorden “It’s My Party And I Cry If I Want to”, doemen een beetje op. Het jongetje (ik schat een jaar of 8) kijkt zelfbewust de camera in, draagt een zelf gevouwen feesthoedje maar lacht niet. Is zijn feestje afgezegd? Het gele accent is het meest ‘sunny’ deel uit het beeld. Toch wie iets verder kijkt ziet veel zachtheid en overgave in dit gezicht. My Party, Cry If I Want To……. Of nog en mooiere ‘What does not kill you makes you stronger’

De titel is een ‘gestolen’ en verbasterd van het gelijknamige boek/film Sonny Boy  en *Al Jolson song: https://www.youtube.com/watch?v=fy1iOmqH27Y. Maar heeft er thematisch verder niets mee te maken.

*Al Jolson performed with a black face as a protest to black people not being allowed to perform on stage. He was credited with single-handedly introducing African-American music to white audiences. As early as 1911, he became known for fighting against black discrimination on Broadway.

Sunny Boy 2008-acryl op canvas-prive collectie
Sunny Boy. Acryl en tip-ex lint op doek, 70b/90h. Particulier bezit

(English)

Wednesday 25 -03-2020- One Artwork A Day…….. 03- Sunny Boy

Acrylic en typex- ribbon on canvas 90/70 cm- 2008- In private collection

A portair of a boy without a name (or is must be Sunny). The title seems a contradiction with the chosen pallet of colours. The words ‘It’s my Party And I Cry If I Want to‘, comes to mind.I estimate the boys age around 8 years old. He looks self conscious at the camera, wears a self-folded party head but does not smile. Is his party canceled? The yellow accent on the right is the most sunny part of the entire painting. Though, for whom who looks a little further see’s softness and devotion in the features of the boy. My party, Cry If I Want To…… or better said, what does not kill you makes you stronger!

The titel is ‘stolen’ and altered after the similar book/film Sonny Boy  and *Al Jolsons song Sonny Boy: https://www.youtube.com/watch?v=fy1iOmqH27Y but has theme wise nothing to do with it.

*Al Jolson performed with a black face as a protest to black people not being allowed to perform on stage. He was credited with single-handedly introducing African-American music to white audiences. As early as 1911, he became known for fighting against black discrimination on Broadway.

02- Ignorance Is Bliss

-One Artwork A Day Keeps The Doctor-Away-Ignorance Is bliss-2020
Ignorance Is Bliss- acryl op canvas 100/150cm – 2011

24-03-2020- One Artwork A Day…….. 02 _ Ignorance is Bliss (Baby Einstein- God Dobbelt Niet)

Acryl op canvas – 150/100 cm – 2011

En Einstein stelde;’ God dobbelt niet met het universum. Hij stelde ook dat religie zonder wetenschap blind is en wetenschap zonder religie lam. Baby Einstein was al voorbestemd om de grote geest te worden die hij uiteindelijk werd. Maar in de tijd van zijn baby-zijn was zijn brein hoofdzakelijk gericht op melk, moeders borst en troost. Sommige mensen blijven zo hun leven lang. Er zijn mensen die geloven dat het zelfs beter af zijn op die manier. De hemelse staat van het niet weten, niet afvragen, gewoon existeren en je primaire instinct volgen. Daarom de titel ‘Ignorance Is Bliss’. Voorzover het, het menselijk instinct betreft……… We zijn jammer genoeg niet ingericht als de meest vredelievende soort.

Hieronder een kranten artikel van de Trouw over het ongelijk van Einstein als het gaat over het dobbelen van God: https://www.trouw.nl/nieuws/einstein-had-ongelijk-god-dobbelt-wel~b60ca280/

Ignorance Is Bliss-2020
Schilderij Ignorance Is Bliss, 100/150 acryl op canvas

(English)

One Artwork A Day…….. 02 _ Ignorance is Bliss (Baby Einstein- God Dobbelt Niet)

And Einstein quoted; ‘God does not play dice with the universe’. He stated that religion without science was blind & science without religion lame. Baby Einstein was already destined to become the great mind, he was, but at the time of his baby-hood his mind was mainly set on milk, mothers breast and comfort. Some people stay that way all their lives. Some people even believe that their better of that way. The heavenly state of not knowing, not wondering, just existing and following the basic instinct. That why this work is titled ‘ Ignorance Is Bliss’. As far as the human instinct goes….Unfortunately we are not prepped as the most peace loving animals.

01 Wheel Of Misfortune

one-artwork-adar-keeps-the-doctor-away-01-wheel-of-misfortune-2007
Wheel Of Misfortune- 2007- 159/170 cm

Kunstwerk van vandaag: maandag 23-03-20= ‘Wheel Of Misfortune 2007.’

3d muur installatie, dynamisch (roterend). Acrylverf, siliconenkit (wit), oude platenspeler en zwenkwieltjes op MDF.

We kennen allemaal het rad van fortuin; een spelrad waaraan gedraaid wordt tijdens quizzen. De getallen of objecten op het rad geven aan wat er te winnen valt. Mijn rad van onfortuin gaat meer over de wet van Murpy, wat goes down, must go down, de chaos theory en het butterfly-effect. Dit laatste klinkt logisch maar is toch nog tamelijk wetenschappelijk*. Wie met open ogen de wereld beziet weet diep van binnen dat ‘winnen’ geen constante is. We zijn wel steeds meer als winnaars en overwinnaars gaan denken. Waar winnaars zijn, zijn verliezers. Je zou kunnen constateren dat we halverwege de 20e eeuw maakbaarheid en winnen tot gemeengoed hebben gemaakt. Het idee dat iedereen kan winnen, je je lot altijd in eigen handen hebt en dat als je iets wilt je het kan krijgen. dat het een kwestie van geloof in je zelf is. De mens(heid) slaagt er steeds beter in zich zelf op een hoger plan tillen maar daar hangt een prijskaartje aan. Die hangt daar al heel lang maar het wordt vaak niet opgemerkt of wel opgemerkt maar toch enigszins genegeerd, want we moeten door! Ik hoef het prijskaartje niet te benoemen want eigenlijk weten we inmiddels allemaal hoe hoog het prijskaartje is.

*Het butterfly effect

Een voorbeeld van de invloed die beginwaarden kunnen hebben geeft de anekdote van de vlinder en de orkaan. Onze weersvoorspellingen komen uit de oplossing van stelsels gekoppelde differentiaalvergelijkingen. Van dit soort stelsels zijn vaak geen exacte oplossingen bekend, maar numeriek doorrekenen kan wel. Praktisch betekent dit dat we met de weergegevens van vandaag die van morgen kunnen berekenen.

Butterfly effect: Edward Lorenz toonde al in de jaren 1950 aan dat gekoppelde differentiaalvergelijkingen instabiel kunnen zijn. Dat betekent dat fouten in de numerieke berekening in de tijd steeds groter worden. Als de temperatuur bijvoorbeeld vandaag 0,1 °C verkeerd wordt gemeten, is de afwijking van de weersvoorspelling voor morgen al 0,5 °C. Over een week zitten we er 3,1 °C naast en voor twee weken is geen zinvolle voorspelling meer te doen. Anekdotisch zegt men wel dat de vleugelslag van een vlinder in China de doorslag kan geven tussen mooi weer en een orkaan in Texas.[1]

Wheel Of Misfortune is een werk uit een periode waarin vliegen v.s vallen een thema was in mijn werk. Waarbij het escapistische vliegen heel dicht tegen het onvermijdelijke vallen aanligt. Het ligt som heel dicht tegen mezelf aan zowel het escapisme als het vallen.

(english)

marit-otto-schilderijen-High-&-low-serie
Wheel Of Misfortune

Artwork of today: monday 23-03-20= ‘Wheel Of Misfortune 2007.’

3d wall installation, dynamic (rotating). Acrylicpaint, siliconkit (white), old record player and swing wheels on MDF.

We are all familiar with the Wheel Of Fortune. The wheel that is turned in quizshows. The numbers ore objects on the wheel are an indication of what the prize might be. My wheel of misfortune is more about Murphy’s law, what goes down, must go down, the chaos theory, the butterfly-effect. There is a logical ring to these terms but it is really quiet scientifically*. Who reviews the world with eyes open knows deep inside that winning is not a constant factor. We are looking upon our selves as winners more and more. Where there’s a winner, there are losers. I notice that since halfway the 20th century we starting to regard on life as feasible and that we all could be winners. You can create your own destiny and if you put your mind to it, anything is possible, it is a matter of believing in your self. We lifted mankind on the higher sceme of things but it comes with a price. This price tag is been there for a long time but is overlooked or neglected by the many of us, the show must go on.! There is no need for me to mention the price as such, everyone knows by now.

*The butterfly effect

In chaos theory, the butterfly effect is the sensitive dependence on initial conditions in which a small change in one state of a deterministic nonlinear system can result in large differences in a later state.

The term, closely associated with the work of Edward Lorenz, is derived from the metaphorical example of the details of a tornado (the exact time of formation, the exact path taken) being influenced by minor perturbations such as the flapping of the wings of a distant butterfly several weeks earlier. Lorenz discovered the effect when he observed that runs of his weather model with initial condition data that was rounded in a seemingly inconsequential manner would fail to reproduce the results of runs with the unrounded initial condition data. A very small change in initial conditions had created a significantly different outcome.[1]

The idea that small causes may have large effects in general and in weather specifically was earlier recognized by French mathematician and engineer Henri Poincaré and American mathematician and philosopher Norbert Wiener. Edward Lorenz’s work placed the concept of instability of the Earth’s atmosphere onto a quantitative base and linked the concept of instability to the properties of large classes of dynamic systems which are undergoing nonlinear dynamics and deterministic chaos.[2

Wheel Of Misfortune is an artwork from a period whereby falling and flying was a theme in my work. The escapist flying lies close to the inevitabel falling. The symbolic is also personal that goes for the escapism as for the falling.

Geplaatst op

Verbals 51 to 55 > Respect to Nipple (gate)

(for English scroll down)

Na een korte stop na de eerste 50 verbals is de verkoop van ‘Oooh Well’ (verbal no 2) de aanzet geweest om weer aan de slag te gaan. Resulterend in de onderstaande 5 nieuwe verbals; no 51- Respect- no 52- Monkey Town- no 53- KIP- no 54- Worth – en no 55. Nipple (gate). Zie hieronder. De combinatie van alle verbals & UFO’S maken samen het kunstwerk ‘Remains Of Today’. (50+).

Respect- verbal no. 51

respect- verbal-no-51- 2019-
This verbal is no. 51 of the verbal series. a milestone up to a 100. What you want Baby, I got it What you need Do you know I got it? R. E. S. P. E. C. T.

Deze verbal is no. 51 van de verbal serie. een milestone op naar de 100

What you want
Baby, I got it
What you need
Do you know I got it? R. E. S. P. E. C. T.

Monkey Town- Verbal 52

monkey-town-verbal no.52-2020
Verbal no 52- deel van wielvelg, gele acryl verf en postlabel op canvas en houten frame

Deel van gevonden plastic velg, postlabel Monkey Town- en gele acrylverf op doek op houtenframe. 30 x 30cm

De velg is gevonden a/d Rieteweg  in Zwolle ter hoogte van een pompstation. Het is in stukken gebroken en lag er verloren bij. Misschien ooit gebruikt om een auto mee te tunen. Toch ook wel een beetje voor een dubbeltje op de eerste rang gezeten met de keuze voor een plastic siervelg denk ik dan.. Als ik mijn fantasie even verder laat gaan zie ik een adolescent van het mannelijke soort, petje diep over de neus getrokken, in een Volkswagen Polo met een sport streep op de zijkant en een sticker met de woorden ‘hardstyle’ op de kont van de auto. Boxen die de hoedenplank geheel vullen en die op volle sterkte het autootje doen sidderen en in en uit deinzen van trilling met het raampje open. Alsof het zegt “Welcome to F*cking Monkey Town.”

K.I.P. verbal no 53

KIP-verbal-no-53-2020
Verbal no. 53. deel van wielvelg, roze acryl verf en KIP kaart (Wakkerdier > AH campagne) op canvas en houten frame)

Deel van gevonden plastic velg, kaart uit de Wakkerdier campagne tegen de kiloknallerkip van de AH- en roze acrylverf op doek op houtenframe. 30 x 30cm

De velg is net als Monkey Town ook gevonden a/d Rieteweg  in Zwolle ter hoogte van een pompstation. Dit  is een compositie van twee stukken die samen op een kippenkop lijken. Wij hadden vroeger altijd kippen, een zooitje ongeregeld. 3 dikke Barnevelders, door mijn moeder gered van een vluchtheuvel in Amsterdam Zuid (gevallen uit een vrachtwagen onderweg naar…)  en een paar krielkippen.  Het kippenhok stond onder gezag een zwarte krielhaan gemaand Jakob die later opgevolgd werd door een grote jonge ambitieuze haan Sammie, die geen poot aan de grond kreeg bij de dames. De kippen luisterde naar hun naam (Rooier, Anjer, Banjer, Geeltje) en waren speels (echt waar).  Een kip reduceren tot een goedkoop massaproduct, een nugget, een vleugel, een Kentucky fried……is voor mij een onmogelijkheid. Kip, het meest veelzijdige stukje vlees, en het meest ondergewaardeerde beest, KIP!

Worth (a minimum of 45% waste) verbal no 54

Wort- a minimum of 45% verbal 54
verbal no 45% plastic tas en kleine plastic objecten op houtenframe

Gevonden plastic Woolworth tas, kleine zwart plastic items op een houten frame.

Worth, wat is van waarde, wat claimt waarde? Deze plastic tas is gevonden in London. Op de tas prijkt de aanbevelende tekst “ a minimum of 45% waste’. Dat terwijl het 100% op straat lag, afval te wezen. Een paradox.

Nipple- (gate) & Bottleneck Verbal no 55 UFO 16

nipple-(gate) and bottleneck- verbal no 55
verbal no 55 rode rest verf uit tube hals, acrylverf op canvas.

Restant rode verf uit hals van verf tube, rode acrylverf op doek op houten frame. 30X30 cm

De meest controversiële verbal tot nu toe.  Mooi gestold tuutje van rode acrylverf. Een vissen mondje, een stukje orgaan van het een of ander, iets wat Oh roept of een Duck face, het kwam allemaal even voorbij in de keuze voor de titel. De titel is gelijk de identiteit van het kunstwerk. Ben je seksistisch als je dit werk  aantrekkelijk vind?  Kan je het ophangen in een kantoorruimte? In een garage? Zonder commentaar te krijgen…

De gehele serie verbals is getiteld Remains Of Today: meer hier over : https://maritotto.nl/verbals/

(English)

Verbals 51 to 55> Respect to Nipple (gate)

After a short stop at verbal no 50 was the sale of Oooh Well the stimulus to create new verbals. This resulting in 5 new verbals; no 51- Respect- no 52- Monkey Town- no 53- KIP- no 54- Worth -and no 55. Nipple (gate). See below. Verbals & UFO’s (unidentified Found Objects) combined makes the assemblage ‘ Remains Of Today’.

respect- verbal-no-51- 2019-
This verbal is no. 51 of the verbal series. a milestone up to a 100. What you want Baby, I got it What you need Do you know I got it? R. E. S. P. E. C. T.

This verbal is no. 51 of the verbal series. a milestone up to a 100.

What you want
Baby, I got it
What you need
Do you know I got it? R. E. S. P. E. C. T.

Monkey Town- Verbal 52

monkey-town-verbal no.52-2020
Verbal no 52- deel van wielvelg, gele acryl verf en postlabel op canvas en houten frame

Part of found plastic wheel rim, post label Monkey Town and yellow acrylic paint on canvas on wooden frame. 30 x 30cm

The wheel rim is found @ the Rieteweg, Zwolle nearby a gas station. It is shattered and looks lost. Maybe it was once used to tune a car. Was the owner ‘in for a penny in the house’ when it comes to the choice for a plastic accessories? When I let my fantasy run wild I see an adolescent male, wearing a cap that casts a shadow on the eyes, driving a Volkswagen Polo with sporty stripes with a hard style sticker on the rear of the car. Sound systems that cover the entire hat shelf that shakes and bounces the vehicle with open windows once the volume is gone through the roof. Like it says “Welcome to F*cking Monkey Town.”

K.I.P. verbal no 53

KIP-verbal-no-53-2020
Verbal no. 53. deel van wielvelg, roze acryl verf en KIP kaart (Wakkerdier > AH campagne) op canvas en houten frame)

Part of found plastic wheel rim, card from the Wakkerdier champagne against the cheap bargain chicken /kip of supermarket AH- and pink acrylic paint on canvas on wooden frame30 x 30cm

The wheel rim is just like verbal 53- Monkey Town found @ the Rieteweg in Zwolle nearby a gas station. This is a composition of two parts that resemble a chicken’s head.  We used to own chickens when I was young. There was a disorderly clan of 3 fat Barnevelders and a few bantam hens. A black bantam rooster named Jacob was the padre des familias. His successor Sammie was not taken seriously at all by his flock. The chickens responded to their names and were playful (honestly) 

Reducing a chicken to a cheap mass product, a nugged, a wing, a Kentucky Fried….. Is not agreeable with me. Kip, the word for chicken in Dutch is the most valued and various pieces of meat but also the most undervalued beast, KIP!

Worth (a minimum of 45% waste) verbal no 54

Wort- a minimum of 45% verbal 54
verbal no 45% plastic tas en kleine plastic objecten op houtenframe

Found plastic Woolworth bag, small black plastic items on a wooden frame.

Worth, what is worth what? Who claims this value?  This plastic bag is found on the streets of London. On the bag we read this recommendation “ a minimum of 45% waste’. We acknowledge these words while the carrier of the words is a 100% littering the streets. A paradox.

Nipple- (gate) and Bottleneck – Verbal no 55 UFO 16

nipple-(gate) and bottleneck- verbal no 55
verbal no 55 rode rest verf uit tube hals, acrylverf op canvas.

Remains of clotted red paint from the bottleneck of a red acrylic paint tube on red paint on canvas on wooden frame. 30×30 cm

This could as well be the most controversial verbal until now. We witness a nice solidified nozzle of red acrylic paint. A fish mouth, a piece of intestines of some kind, something that cries ‘Oh’, a duck face, it all flashed before me in the choice of the artwork’s title. The title equals the identity of the artwork. Are you sexist if you’re drawn to his artwork? Can you place it at your office in a garage without getting comments??  

zie alle verbals hieronder- see all verbals

The whole series of verbals is titled: Remains Of Today: https://maritotto.nl/verbals/

Geplaatst op

100 Ways To Be A Good Girl

(scroll down for English)

100-ways-t0-be-a-good-girl-2020-digitaal-portret- Skin
08 uit de Helden/Heroes serie. Digitaal portret van Skin (Skunk Anansi)

100 Ways To Be A Good Girl is no.08 van de Heroes/Helden serie

Print op canvas 120/80 cm limited en signed 1/1

Hierbij presenteer ik  mijn laatste werk uit de Heroes/Helden reeks. 100 Ways To Be A Good Girl. Een portret van Deborah Anne Dyer alias Skin, de frontvrouw van de band Skunk Anansi. 

Mijn eerste kennismaking met Skin en Skunk Anansi was in 1995 met het nummer Weak. Tijdens een TV programma verschijnt een zwarte kale zangeres, haar fysiek tenger en stoer en vrouwelijk. 

“Lost in time I can’t count the words
I said when I thought they went unheard
All of those harsh thoughts so unkind
‘Cause I wanted you’.“

Haar stem is helder, prachtig, ingetogen en kwetsbaar tot dat de eerste 45 seconden voorbij zijn dan barst er een orkaan los. 

“Weak as I am, no tears for you
Weak as I am, no tears for you
Deep as I am, I’m no one’s fool
Weak as I am”

Zoals ik het nummer altijd gelezen heb is dat de liefde je kwetsbaar maakt. Dus pijn is all in the game, of niet?

Ik was 26 in 1996 en stond met een been in mijn leven tot dan toe en met de ander in een ‘nieuw’ tijdperk. Dat tijdperk betekende voor mij een keuze voor het kunstenaarschap en betrokkenheid bij een gekraakte ambachtsschool te Zwolle, wat we kortweg DOAS of de Mimosa noemde. Hier heb ik 13 jaar mijn atelier gehad en mijn weg als kunstenaar gevonden. Een relatie van 7 jaar die ik achter mij liet en een nieuwe maar ingewikkelde liefde die zich aan diende.

Het nummer Weak ging ook over mij. Ik ga niet in details maar laat ik zeggen dat ik alles met een open vizier tegemoet wilde treden. Zowel de ontwikkelingen om mij heen, met mijn kunst, nieuwe vrienden en avonturen, als de impact van deze relatie maakte dat mijn ‘weakness’ totaal aan de oppervlakte zat maar er tegelijkertijd niet mocht zijn van mezelf. Dus de open mind werd op den duur een open zenuw.

Van dat zelfde album Paranoid and Sunburnt komt de track 100 Ways To Be A Good Girl. Een nummer met de zelfde ingetogenheid en woede gecombineerd tot een prachtige intense muzikale roller coaster. 

“I caused a major war just by talking 

You flew into a rage, cos that’s everything you know.”

De songtekst lijkt puur en zo uit haar leven gegrepen. Rauw en poëtisch. Een nummer waar verdriet in schuilt maar tocht ook een soort zelfreflectie is.

‘I know 100 Ways To Be A Good Girl

I know 100 ways, my willingness to please

I know 100 Ways To Be A Good Girl

Still I’m alone, I’m alone, I’m alone’


De willingness to please ging ook over mij. 

Toen ik medio 99/2000 in een burn-out/depressie terecht kwam heb ik wat soul searching gedaan. Ik kwam onder andere tot de conclusie dat ik veel te ver van mijn eigen kern geraakt was. Die kern ging ik terug zoeken. The Good Girl, ze wist wel 100 manieren om goed te zijn voor anderen maar niet 1 om echt goed te zijn voor haar zelf. Nu in 2020, nooit uitgeleerd wel in balans en dicht bij me zelf gekomen en gebleven.

Skin heb ik altijd gezien als een soort rol model, vrouwelijk maar toch stoer. Kwetsbaar en weerbaar ineen. Vandaar dat zij 08 is uit mijn Helden serie.

Zie alle overige Helden tot nu toe:

(English)

100 Ways To Be A Good Girl

100-ways-t0-be-a-good-girl-2020-digitaal-portret- Skin
08 uit de Helden/Heroes serie. Digitaal portret van Skin (Skunk Anansi)

100 Ways To Be A Good Girl – no.08 of the Heroes/Helden series

Hereby I present my latest artwork from the Heroes series, 100 Ways To Be A Good Girl. This is a portrait of Deborah Anne Dyer alias Skin, the front woman of the band Skunk Anansi. 

My first introduction to Skin and Skunk Anansi was in 1995 as she performed her song Weak. A tall, black, and bald female singer appears. Her exterior is slender, bold and feminine, armed with a fantastic voice.

“Lost in time I can’t count the words

I said when I thought they went unheard

All of those harsh thoughts so unkind

‘Cause I wanted you’.“

Her sound is cautious and delicate at first until, after 45 seconds, a hurricane hits you.

“Weak as I am, no tears for you

Weak as I am, no tears for you

Deep as I am, I’m no one’s fool

Weak as I am”

As how I interpret this song, is that love makes vulnerable. Thus, getting hurt is part of the game.  Is it?

I was 26 years old and stood with one leg in what my life used to be while the other leg stepped into a new era. That era for me meant a choice for becoming an independent artist and becoming a working inhabitant and participant in a squatted school building in Zwolle. Here I created the base for my art practice.. In 1996, I also left my lover after 7 years relation and a new but complicated love entered my life. 

The song Weak was, proverbial spoken, about me. I will not go into detail but I can reveal a little. I did choose to encounter everything to come fearless and with an open mind. This open mind to new developments around me, new friends and adventures and the impact of this relation made that my ‘weakness’ was totally at the surface. But I did not allow it to be there. I ignored this voice of the inner me. So my open mind became an open nerve.

Of the same album Paranoid and Sunburnt is the track ‘100 Ways To Be A Good Girl’. A song with the same moderation and rage combined to a brilliant intense musical roller coaster. 

“I caused a major war just by talking 

You flew into a rage, cos that’s everything you know”.

These lyrics seem pure and autobiographic. It’s raw and poetic. A song impregnated with sorrow but filled with self-reflection at the same time.

“I know 100 Ways To Be A Good Girl

I know 100 ways, my willingness top lease

I know 100 Ways To Be A Good Girl

Still I’m alone, I’m alone, and I’m alone”

“The willingness to please’ was also about me. When I landed in a burn-out/depression, 1999/2000, I did some soul searching. One of the conclusions I made was that I drifted too far from my core. It took me a while but I reclaimed it. The Good Girl, she knew 100 ways to be good to others, but not one to be good for herself. Now, 2020, I never stopped learning to understand life and the needs of my inner me. This journey will never be complete but I can say that I feel in sync with work, life, and love. Maybe one of the benefits of getting older

To me Skin was of a role model: feminine but firm Vulnerable but resilient. That is why she is no.08 in my Heroes series.

See all former Heroes:

Weak -Skunk Anansi-Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image
Weak -Skunk Anansi-Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image
Geplaatst op

Sins &Virtues & The Masses

(for English scroll down)

Sins, Virtues & The Masses 02 & 03 -On reprise 2011>2020. Afgelopen maanden heb ik een aantal wat oudere werken onder handen genomen. Opgefrist en ingelijst. De laatste is de pentekening ‘Sins & Virtues’

Sins & Virtues 2011>2020

SiNS & VirtUES (on reprise 2011>20)

Pentekening op papier op paneel in houten frame/103/ 73 cm-

Sins & Virtues is mijn verbeelding van de Bijbelse 7 zonden; 

Superbia – ijdelheid, Avaritia – Hebzucht, Luxuria – Lust (seksuele lust), Invidia – Jaloezie, Gula –Gulzigheid, Ira – Toorn, Acedia – Luiheid

 en 7 deugden

Prudentia – Wijsheid, Iustitia – Rechtvaardigheid, Temperantia – Matigheid, Fortitudo – Moed, Fides – Geloof, Spes – Hoop, Caritas – Naastenliefde.

Als niet Christen moet ik constateren dat deze menselijke ‘eigenschappen’, gegeven het historische karakter van deze lijstjes, toch nog altijd best actueel blijken te zijn. Bij ‘seksuele lust’ onder het kopje zonden,  komt al snel wel enige ambivalentie om de hoek kijken. Want we weten dat de katholieke kerk, of eigenlijk elke kerk/geloof, seks als een hooguit vreugdevolle plichtmatigheid ziet tussen (gehuwden) man en vrouw. Seks als een plezierige activiteit buiten/voor of in plaats van het huwelijk of buiten de man vrouw context wordt gezien als onrein. De gevolgen daarvan binnen kerkelijke gemeenschappen zijn bijna cliché en zouden juist wel in bovenstaande rijtje thuishoren. Net als seks als machtsmiddel, seks tegen iemands wil en seks met minderjarigen. Maar seksuele aantrekkingskracht tussen twee mensen, is meer een force of nature. Geen zonde, geen deugd meer iets op een instinctief niveau. Misschien is seksualiteit wel de meest ambivalente en tegelijkertijd misschien wel de meest kernachtige eigenschap van allemaal. What, in the end, makes the world go round.

Mijn Sins & Virtues heb ik naar de modern tijd getrokken. Met voor onze tijd herkenbare iconen. Je moet ze alleen wel even zoeken.

The Masses

Daarvoor heb ik twee andere pentekeningen ‘The Masses 02 en The Masses 03 ook aangepakt en ingelijst.

The masses 02 on reprise 02-pentekening-2011-2020
The Masses 03 on reprise 02- pentekening 100/70cm (bijgewerkt 2020)
The masses 02 on reprise 02-pentekening-2011-2020
The masses 02 on reprise 02- pentekening 100/70cm (bijgewerkt 2020)

Een Massa van hoofden in elkaar vervlochten, een groot oppervlak van gezichten en uitdrukkingen creërend. Dit is mijn interpetatie van de massa. De massa heeft niet 1 identiteit maar vele, te veel om uit elkaar te houden. Een massa mensen wordt een amorphe vorm. We leven in een massa cultuur. De massa dicteert en regeert. Het is dezelfde massa die, uiteindelijk, creëert en goedkeurt waar we met zijn allen naar luisteren of kijken, als een ware inspecteur van de middelmatigheid.

Interesse in deze werken? Check

https://www.saatchiart.com/account/artworks/43275

of https://www.singulart.com/en/artist/marit-otto-2815

(English)

Sins &Virtues & The Masses

Sins, Virtues & The Masses 02 & 03 -On reprise 2011>2020. Past months I refreshed and reframed a few older works. The latest is pen-drawing ‘Sins & Virtues’

Sins & Virtues- on reprise-2011>2020
Sins & Virtues (on reprise 2011>2020) pentekening op papier

Sins & Virtues (on reprise 2011>20)

Ink on paper mounted on wooden panel in wooden frame frame/103/73 cm.

Sins & Virtues is my impression of the Biblical 7 sins: 

Superbia – Vanity, Avaritia – Greed, Luxuria – Lust (sexual lust), Invidia – Envy, Gula –Glutany Ira – Wrath, Acedia – Sloth

 And 7 Virtues

Prudentia – Wisdom, Iustitia – Righteousness, Temperantia – Sobriety, Fortitudo –Courage, Fides – Faith, Spes – Hope, Caritas – Charity

As for me, not being a Christian, I must establish that these human conditions, given the historical character of these lists, are still up to date. Ambivalence is present at ‘sexual lust’ under de headline sins. We all know that the Catholic Church or really any church/religion reviews sex as a, at the most, joyful duty between married couples (man & wife).  Sexs as an act of pleasure outside, before or instead of marriage supposed to be unclean. The consequences of this statement are almost a cliché, and therefor verry wel suited in the sins area. Like sex with minors, against free will and as an act of power. But sexual attraction between two people is more like a force of nature, no sin, and no virtue, more something on an instinctive level. Maybe sexuality in it self is the most ambivalent feature and at the same time a core of what, in the end, makes the world go round.

My Sins & Virtues is pulled tot his modern age. With icons that are common to us. The only thing is; you still have to find them. 

The Masses

Before that I already refreshes and reframed two other pen-drawings The Masses 02 en The Masses 03.

The masses 02 on reprise 02-pentekening-2011-2020
The Masses 03 on reprise 02- pentekening 100/70cm (bijgewerkt 2020)
The masses 02 on reprise 02-pentekening-2011-2020
The masses 02 on reprise 02- pentekening 100/70cm (bijgewerkt 2020)

Masses of heads twine into each other, creating one big surface of faces and expressions. This is my interpretation of the masses. The masses have not one identity but lots of them, too much to keep apart. A mass of people is becoming an amorphous shape. We live in mass culture. The mass dictates and rules. It is this same mass that, in the end, creates and approves what ever we listen to or looking at, like a true inspector of mediocrity.

Interest in one of these works? Check:

https://www.saatchiart.com/account/artworks/43275

of  https://www.singulart.com/en/artist/marit-otto-2815

Geplaatst op

Overzicht Lettertypes samengevat in online encyclopedie

(English scroll down)

Van 2012 tot 2016 heb ik lettertypes ontworpen en uitgegeven bij een uitgeverij URW++ in Hamburg. Inmiddels worden de lettertypes wereldwijd verspreid via diverse grote font-shops.

In totaal heb ik 16 lettertypes ontworpen. Jazmo, Le Rock, Smooth Buggaloo, Labyrint, Pipeline, dressed & naked, Filistique, Nipon, Democrazia, Eurabia, Kosmique , C Nation, Pisastro, New Daily, Roundabout en Beyond Babylon. hier een paar samples:

samples lettertypes.

Lettertype oeuvre toegevoegd aan lettertype encyclopedie. Afgelopen maand heb ik mij royalties voor 2019 weer mogen ontvangen. Het bevestigd dat mijn lettertypes wereldwijd verkocht worden en dat is een geweldig gevoel. Daarnaast is er een Belgische computer wetenschapper Luc Devroye, wiskundige en professor die les geeft aan de Mc Gill University in Montreal, Quebec, Canada, die mijn 16 (eigenlijk 15 + een variatie) lettertypes heeft ondergebracht op zijn online lettertype encyclopedie: http://luc.devroye.org/fonts-66041.html. Zijn bijnaam is ‘de wiskundige typograaf’ en hij is gespecialiseerd in analyses van algoritmes en lettertype design.

Ik heb nog een ongebruikt font in de kast liggen getiteld de Suuki. Die heeft nog wat technische issues. Maar die hoop ik nog uit te geven in de nabije toekomst. Eigenlijk was mijn streven 20 lettertypes. Het is een echt monnikenwerk, detailleren op de millimeter. Op het moment heb ik er helaas even geen ruimte voor.

ongepubliceerde lettertype, geïnspireerd op Birmees schrift

(English)

Overview typefaces in summary on online encyclopedie

From 2012 till 2016 I designed typefaces and issued it at a typeface publisher URW++ in Hamburg. In the meantime the typefaces are distributed worldwide in several large font-shops.

I designed 16 typefaces in total. Jazmo, Le Rock, Smooth Buggaloo, Labyrint, Pipeline, dressed & naked, Filistique, Nipon, Democrazia, Eurabia, Kosmique , C Nation, Pisastro, New Daily, Roundabout en Beyond Babylon. A few samples below;

samples typefaces

Added in a typeface encyclopedia: past month I received my royalties voor 2019. It confirms that my designs are sold worldwide and that’s a great feeling. There’s a Belgium computer scientist Luc Devroye, mathematician and professor that lectures at the Mc Gill University in Montreal, Quebec, Canada, who placed my 16 (really 15 + one variety) typefaces on his online typeface encyclopedia: http://luc.devroye.org/fonts-66041.html. His nickname is The Mathematician Typographer and he is specialized in analyses of algorithms and typeface design.

Stil I have an unpublished typeface on my desktop, called Suuki. It suffers a few technical issues. But I hope to publish it in the nearby future My original strive was to aim at 20 typefaces. It is a monks work and unfortunately I do not have the time on my side currently.

Geplaatst op

Marit Meets Mondriaan- M Stands 4

(English scroll down)

M Stands 4- Marit Meets Mondriaan @ Mondriaanhuis- Amersfoort
Lezing Marit Meets Mondriaan- 09 feb. 14.30 @ Mondriaanhuis Amersfoort

Als een van de deelnemers aan de tentoonstelling 25 x 25 x 25 in het Mondriaanhuis geef ik 09 februari om 14.30 een lezing waarbij ik op zoek ga naar de Mondriaan in mijzelf. Is deze aanwezig en waar uit zich dat in?

Lezing nalezen? Dat kan hier: https://maritotto.nl/lezing-m-stands-4-marit-meets-mondriaan/

M Stands 4 is de titel van mijn ingebrachte werk voor de tentoonstelling 25 x 25 x 25 maar tevens de titel van mijn lezing in het museum. De titel verwijst onder andere naar de M van mij, de maakster Marit en de M van inspirator en onderwerp Mondriaan. De lezing geeft een kijkje in mijn keuken, mijn gedachtegang, mijn zoektocht  en hoe ik te werk ga.

In de lezing meem ik je eerst mee naar het beginpunt, mijn eerste atelier in een oude ambachtsschool. Een school die onderricht in een aan De Stijl verwante architectuur; De Nieuwe Zakelijkheid. Vervolgens ga  je mee op mijn weg naar autonomie in autonome kunst. Ik onderzoek hierin de vraag waarom ik maak wat ik maak en welke stijlelementen een vast bestanddeel vormen van mijn werk. Zijn er raakvlakken, misschien in werkwijze? Misschien in de grafische strakke ondertoon, de liefde voor Jazz/muziek? Of is er mogelijk iets anders dat ons bindt?

De lezing is voor iedereen die meer over mij , en mijn werk M Stands 4, wil weten. Hoe groot de invloed van Mondriaan op een kunstenares is die op het eerste gezicht ver van hem af staat?

Na afloop is er ruim gelegenheid om met mij in gesprek te gaan en vragen te stellen.

Datum: zondag 09 februari
Tijd: 14.30 uur
Locatie: Mondriaanhuis Amersfoort 
Aanmelden: stuur een mail naar educatie@mondriaanhuis.nl
Kosten: de lezing is gratis bij museumbezoek

25 x 25 x 25 is een tentoonstelling van leden van Galerie de Ploegh i.s.w. met het Mondriaanhuis

(English)

Marit Meets Mondriaan- M Stands 4

Lecture Marit Meets Mondrian- M Stands 4

09 February at 14.30 I will give a lecture named M Stands 4- Marit Meets Mondrian at the Mondriaanhuis, Amersfoort. In this lecture I will search for the Mondrian in me. Is he present? And if so, how does it show.

https://www.mondriaanhuis.nl/nl/doe-mondriaan/te-doen/lezing-marit-otto

M Stands 4- Marit Meets Mondriaan @ Mondriaanhuis- Amersfoort
Lezing Marit Meets Mondriaan- 09 feb. 14.30 @ Mondriaanhuis Amersfoort

M Stands 4 is the title of my contributed artwork to the exhibition 25 x 25 x 25 but it’s also the title of my lecture in the museum. The title refers to the M of the maker (me) Marit as to the M of the inspirator Mondrian. The reading gives a glance behind the scenes, my thoughts, my search and my working process.

In my lecture I will take you down memory lane, my first atelier in an old school for crafts and technique. A school build in a ‘Stijl’ related architecture (1932) the New Objectivity. Next I will take you on my journey to autonomy in autonomous art. I investigate the why of what I create and which style elements are established in my works.  Is there a connection? Maybe we connect method wise? Maybe it’s the straight graphical undertone or the love of Jazz/music? Or is there perhaps something else that binds us.

The lecture is for everyone who is curious about my work, M Stands 4 and me. How big is the influence of Mondrian on an artist that has no visible connection at first site? Afterwards there is an opportunity to start a dialogue with me.

Date: Sunday 09 February
Time: 14.30 hours
Location: Mondriaanhuis, Amersfoort 
sign up: send an email to educatie@mondriaanhuis.nl
Cost: no cost it is included with a visit to the museum

25 x 25 x 25 is an exhibition of members of De Ploegh Gallery in association with The Mondriaanhuis

Geplaatst op

Rebel (no. 7 Helden/ Heroes serie(s)

(For English scroll down)

Rebel- Helden/Heroes-serie- nr. 7- 2019-portret- Lauren Hill-
Rebel – nr. 6 van de Helden/Heroes serie Limited & signed (1/1) art print on canvas 120/80 cm. (Portret Lauren Hill)

Bij deze presenteer ik mijn laatste werk; Rebel no. 7 van de  Helden /Heroes serie.  Dit is een serie van visuele en virtuele hommages aan mijn muzikale helden. Elke held vertegenwoordigd een periode in mijn leven. Zo is het begonnen met mijn ultieme muzikale held David Bowie. Uiteindelijk opgroeiend en ontgroenend met vele anderen om hem gezelschap te houden. 

‘Rebel’ is mijn portret van Lauryn Hill.  Zij maakte onderdeel uit van de hip hop formatie ‘The Fugees’ samen met Wyclef Jean. Zij werd solo artiest met haar debuut album “ Miseducation of Lauryn Hill’.  

1999- coming of age- Het was 1999, het jaar dat ik 30 werd. Ik maakte een lang gewilde trip naar de U.S.A. met hartsvriendin, Anne Marieke. Eerste stop, New York City. We waren opgewonden, vervuld met grote verwachtingen en nieuwsgierig tot en met. Wat zou de US Of A voor ons in petto hebben? Het zou een reis worden die we nooit meer vergaten. We reisde van New York naar Memphis Tennessee, dwars door de Mississippi Delta naar Baton Rouge, New Orléans om daarna met de Greyhound op bezoek te gaan bij mijn oom in Plano/Dallas. Om vervolgens met hem weer Texas te ontdekken. Het was een fantastische reis maar vermoeiend en overweldigend tegelijkertijd. In feite zo overweldigend dat ik gevuld met alle indrukken en Amerikaanse tegenstellingen na afloop in iets tussen depressie en burn-out. Dit zou me uiteindelijk een jaar kosten om weer mijn ritme en balans te vinden. De reis naar Amerika was niet de reden maar wel de druppel die de emmer deed overlopen. Dus 1999 en 2000 was een periode van waarheid, volwassen worden, het leven nemen zoals het is, en met mezelf in het reine komen, mijn onzekerheden, mijn angsten, mijn verlangens en mijn doelen.

Cloisters Park –Doo Wop That Thing- Dit is het moment waarop Lauryn Hill haar intrede doet.  Dit was in Cloisters Park, New York. Ons verblijf in New York was heerlijk geweest, vol van ontmoetingen met prachtige mensen. We kamden de straten van New York uit, te voet. We liepen kilometers, net zoals we deden die dag dat we uiteindelijk in dit park terecht waren gekomen. Lekker op een bankje, in de schaduw onder een boom (het was meer dan 40 graden), een beetje relaxen. Mijn vriendin Anne Marieke was goed voorbereid op vakantie gegaan, gewapend met haar USA, (New York State Of Mind) tapes en haar Walkman. Ze deelde een rechter of een linker oortje met mij. Dit was mijn eerste ontmoeting met Lauren Hill. ‘Doo Wop That Thing’ knalde door het oortje. En ik werd instant fan.

Unplugged- Rebel- Jaren later ontdekte ik de MTV Unplugged sessions. Dit dubbel album bevatte songs gezongen met een soms  hese, rauwe stem, zoals ze daar ook zelf aan refereerde. Liedjes met een diepe en serieuze ondertoon. Hier stond een vrouw, triester, ouder en wijzer maar ook wakker en bewust! Ze zingt met ziel en inhoud, ontdaan van alle pretentie. Nummers die verschil maken. Disc 1 eindigt met de song ‘Rebel (I Find It Hard To Say)’. Zonder meteen te weten waar dit nummer echt over ging, raakte het me meteen!  

Een paar regels uit de tekst;

“And while the people sleep, too comfortable to face it
Your lives are so incomplete, and nothing, and no one, can replace it
No, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
Is rebel… rebel, rebel, rebel, rebel, rebel, rebel”

Deze regels zijn voor altijd in mijn hoofd gegraveerd. Haar tekst gaat eigenlijk over de Amadou Diallo shooting . Dit is hoe ze het in haar lied introduceert; 

“…I’ve written it about the whole Amadou Diallo situation...…It was such a hot time in the city at that point, I was afraid that if I put the record out, people would Misunderstand what I meant by “Rebel” and they just take it to the streets” 

Vandaag de dag zou het ook zo een  Black Lives Matter strijdlied kunnen zijn. Voor mij, als niet zwart zijnde maar wel sympathiserend, lees ik er ook nog een hele andere boodschap in.  Ik beluister het meer in de zin van hoe wij met de wereld in het algemeen omgaan. Ik heb vaak het gevoel verdwaalt de zijn in een wereld die, a priori, geld gemotiveerd is. . En hoe deze wereld en haar natuur (flora, fauna) overlopen worden door een almaar uitdijende menselijke bevolking. Hoe onze gedrag een destructieve uitwerking heeft op onze wereld-genoten.. Als ik mijn hoofd ten rusten leg voel ik onrust. Kan soms niet slapen vanwege alle zorgen en vragen in mijn hoofd. Hoe gaat dit 21eeeuwse hoofdstuk eindigen? Worden we op tijd wakker? Wijzer? Hoe kunnen we überhaupt nog ongerust slapen wetende wat we weten? 

Dan lichten de woorden: “And while the people sleep, too comfortable to face it”, op in mijn hoofd

Lauryn Hill kaart zaken aan; daarvoor moet zij wel een moedige en sterke muzikant zijn. Naar mijn mening. Haar woorden zijn verontrustend en troostend tegelijkertijd. Haar woorden lijken rauw en eerlijk  en ik verlang naar helderheid en eerlijkheid in deze verwarrende en soms oppervlakkige lijkende wereld. 

Lees meer over mijn road trip @ https://maritotto.nl/reisverslag/

Luister naar Rebel (I find It Hard to Say) :

Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image

En een overzicht van de andere Helden:

Rebel (no. 7 Helden/ Heroes serie(s)

(English)

Rebel- Helden/Heroes-serie- nr. 7- 2019-portret- Lauren Hill-
Rebel – nr. 6 van de Helden/Heroes serie Limited & signed (1/1) art print on canvas 120/80 cm. (Portret Lauren Hill)

Hereby I present my latest work from the Heroes/Helden series, Rebel no. 7, to you. This is a series of visual and virtual homages to my musical heroes. Each hero represents a period or a phase in my life. It started more or less with my ultimate hero David Bowie in my teenage years. Growing up and coming of age with many others to keep him company. 

‘Rebel’ is my portrait of Lauryn Hill. She was part of the hip-hop formation Fugees with Wyclef Jean. Became a solo artist with her debut album “ Miseducation of Lauryn Hill’.  

1999- coming of age- It was 1999 the year I turned 30!  I made a long desired trip to the U.S.A. with soul mate /friend Anne Marieke. First stop, New York City. We were exited, filled with great expectations and curious to the max. What would this US Of A have in stored for us? It was a trip we would never forget. We went from New York to Memphis Tennessee, straight trough the Mississippi Delta to Baton Rouge, New Orleans and than by Greyhound to visit my uncle in Plano/ Dallas and discovering Texas (Austin, San Antonio) with him on our side. It was one fantastic ride but exhausting and overwhelming at the same time. In fact so overwhelmed and filled with all impressions and American contradictions, that afterwards I slipped into something in between depression and burn out.  This would take me a year to overcome and to find my rhythm and balance again. The trip to the USA was not the cause but the final drop that flooded the bucket. So 1999 and 2000 for me was a period of truth, coming of age, facing life as it is and coming to terms with myself, my insecurities, my fears, my desires and goals. 

Cloisters park NYC– Doo Wop That Thing!- So here is were Lauryn Hill kicks in. This was in Cloisters Park, New York City. Our stay in New York was tremendously cheerful and filled with all kinds of encounters with lovely people. We combed the streets by foot. We walked for miles, as we did this day and ended up in this park on a bench, enjoying the shade of a big tree (it was 40 degree plus) and relaxing a little bit. As my friend Anne Marieke came well prepared to our trip with her USA  (New York State Of Mind) tapes on her Walkman, she shared a left or right earphone with me. This was my first encounter with Lauryn Hill. ‘Doo Wop That Thing’, bursted trough the earphone and made me instant fan.

Unplugged sessions- rebel- Years later I discovered the MTV Unplugged sessions. This double album contained songs sang with a raspy voice, as she revered to it her selves. Raw songs with a deep and serious undertone. Here was a woman, sadder, wiser and older but also wide-awake and aware, singing with true soul and content. Stripped of pretence, songs that matter. Side one ends with this song Rebel (I Find It Hard To Say). Without really knowing at the time what this song was really about, it struck me as lightening.

A few lines here;

“And while the people sleep, too comfortable to face it
Your lives are so incomplete, and nothing, and no one, can replace it
No, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
Is rebel… rebel, rebel, rebel, rebel, rebel, rebel“

These lines are engraved in my mind forever. Her lyrics are actually about the Amadou Diallo shooting. This is how she introduces the song;  

“…I’ve written it about the whole Amadou Diallo situation……It was such a hot time in the city at that point, I was afraid that if I put the record out, people would Misunderstand what I meant by “Rebel” and they just take it to the streets” 

Nowadays it might as well became a Black Lives Matter anthem. For me, not being black but sympathizing of course, it has an alternative message as well. 

How I read this song it is more related to the way of our world in general. Often I’ve got this feeling of being lost in an, ‘ a priory, money’ motivated world. And how this world and his nature (flora, fauna) are ran over by an extending population of people. How our behaviour is destructive for our fellow earth inhabitants. When I am trying to put my mind to rest, I cannot feel at ease because I’m boggled and worried. How does this 21th chapter end? Does mankind wise up?  How can we even sleep at night knowing what we know? 

Than the words: “And while the people sleep, too comfortable to face it”, lights up in my head.  

Lauryn Hill sets an example; therefor she must be courage’s and strong musician in my opinion. Her words are disturbing and comforting at the same time. Her words feel raw and honest. And I long for plain honesty and clarity in this confusing and sometimes flat earth.

Read more about my road trip (in dutch) @ https://maritotto.nl/reisverslag/

An overview of the other heroes:

Geplaatst op

2020!

Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image

(NL) Vanaf deze plaats wens ik iedereen die ik een warm hart toedraag een geweldig en ‘bewust’ 2020. Tijden veranderen, tradities veranderen, Europa veranderd, het klimaat veranderd, laten wij zelf in positieve zin mee blijven veranderen! Tot in het nieuwe jaar. Ik zie er naar uit om weer te ontmoeten en samen te werken! 

(Eng) From this corner of the world I wish you a fantastic and aware 2020. Times are changing, traditions are changing, Europe is changing, the climate is changing, Keep on changing along in a positive way ! See you next year! Looking forward to meet and work with you again 2020!

Liefs, With love, Marit