M Stands 4 ter ere van 25 jaar Mondriaanhuis gemaakt en geëxposeerd tijdens 25 x 25 x 25 van 25 september tot 8 maart 2020
(For English scroll down)
Gistermiddag en avond is de tentoonstelling 25 x 25 x 25, in het Mondriaanhuis, officieel geopend. 25 kunstenaars van galerie de Ploegh, waaronder ik zelf, toonde hun werken die ze speciaal voor deze gelegenheid hadden gemaakt. Mijn inzending M stands 4 hangt daar trots tussen.
Over mijn inzending ‘M. Stands 4’: De oude Mondriaan en de jonge Mondriaan zijn verenigd in één gezicht. Het portret wordt gebroken door de klassieke zwarte lijnen en daar klapt het portret open. Het is dus een 3d portret die vanuit elke hoek te bekijken is. De basis is zwart wit, de opstaande delen zijn in de primaire kleuren. M Stands 4,(M staat voor) de M van Mondriaan maar ook mijn eigen M van Marit.
compilatie foto- M stands 4 @ Mondriaanhuis- 2-19Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image
Andere deelnemende kunstenaars zijn:
Gerard Akerboom, Jacqueline Bohlmeijer, Monika Buch, Henriëtte Coppes, Michiel Deylius, Marie-Louise Doosjes, Harry Dukker, Janine Eshuis, Famke Hajonides, Birgitte Janssen, Annemiek van Kollenburg, Ria van Krieken, Suzan van Lieshout, Frits Nolte, Rian Peeperkorn, Ruben van der Scheer, Cécile van Spronsen, Peter van Tilburg, Linda Verkaaik, José van Waarde, Erica Welling, Niek Wittebrood, Jimi Kleinbruinink, (jong talent) en Anja Radakovic (jong talent).
Yesterday afternoon & evening the exhibition 25 x 25 x 25 is officially openend @ the Mondriaanhuis in Amersfoort. 25 artist of galerie de Ploegh, with amongst them, me, showed their works that they made especially for this event. My submission M Stands 4 hangs proudly besides them.
M Stands 4 ter ere van 25 jaar Mondriaanhuis gemaakt en geëxposeerd tijdens 25 x 25 x 25 van 25 september tot 8 maart 2020
About my submission M Stands 4. The Young and the old Mondriaan, joined in one face. The portrait is broken trough by the classic black lines and on this intersections the portrait unfolds to 3d. So the viewer kan study his face from different angles. De base colour black & white, the standing (vertical) parts carry the primary colors. M Stands 4, (for) the M of Mondriaan but also for the M of Marit my own name.
compilatie foto- M stands 4 @ Mondriaanhuis- 2-19 Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image
Other participating artist are: Gerard Akerboom, Jacqueline Bohlmeijer, Monika Buch, Henriëtte Coppes, Michiel Deylius, Marie-Louise Doosjes, Harry Dukker, Janine Eshuis, Famke Hajonides, Birgitte Janssen, Annemiek van Kollenburg, Ria van Krieken, Suzan van Lieshout, Frits Nolte, Rian Peeperkorn, Ruben van der Scheer, Cécile van Spronsen, Peter van Tilburg, Linda Verkaaik, José van Waarde, Erica Welling, Niek Wittebrood, Jimi Kleinbruinink, (jong talent) en Anja Radakovic (jong talent).
Hunter- Gatherers 2019 Brave New World serie. 100/150 cm. Acryl op Canvas
(for English scroll down)
Bij deze presenteer ik mijn nieuwe werk Hunters-Gatherers uit de serie: Brave New World. Acryl op canvas – 100/150 cm.
De moderne 21eeuwse (westerse) mens. Hij jaagt, hij verzameld. Het mannetje, het vrouwtje, ze verzamelen zij aan zij. Ze verzamelen, non stop/ 24-7. De verworven items wordt mee genomen naar het eigen territorium. Hier wordt het alsnog aan een tweede blik onderworpen en getoond aan de gemeenschap voor goedkeuring. Het is vonkelnieuw, nieuwer dan het nieuw van gisteren. Met dit item kan er een nieuwe trede op de sociale ladder gestegen worden. Nee, hier geen honger of dorst. Wel een knagend verlangen.
Over Brave New World:
Brave new world is de titel van deze reeks. De titel is ontleent aan een dystopische science fiction roman van Aldous Huxley (1932). Aldous gaf 75 jaar geleden een blik op een ‘schijnbaar’ perfect georganiseerde maar ook angstaanjagende perfecte wereld. Dit wereld beeld en angst visioen is ondanks de eventuele gedateerdheid nog altijd actueel of moet ik zeggen actueler dan toen.
Voor andere werken uit de serie zie
De galerij is niet gevonden!
(English)
Hunter– Gatherer (Jager- Verzamelaar)
Hereby I present to you my new work; Hunter– Gatherer. Part of the Brave New World series. Acryl on canvas – 100/150 cm.
21th century modern (western) man. It hunts, it gathers. We witness a male and female collecting, side by side. They collect non-stop/24-7. The obtained objects are brought home. It will be submitted to a second look and shown to the community for approval. It is brand-new, even fresher than yesterdays new. Ranked a level higher on the social ladder now. No, we are not hungry or thirsty anymore just hunted by a nagging desire.
About Brave New World:
·Brave new world is the title of these series. The title is based and inspired on a distopic science fiction novel by Aldous Huxley (1932). Aldous created a vision of a future prospect, 75 years ago. He created an ostensible ‘perfect & well-organized world that is frightening and suffocating at the same time. This worldview and vision of anxiety is despite of the fact that it is somewhat out-dated still urgent or maybe more urgent than it was back then.
De 26e editie van de Kunstschouw wordt van 15 t/m 23 juni 2019 gehouden. Het is een route met een breed scala aan mooie, spannende en onverwachte hedendaagse kunst.
(for English scroll down)
De 26e editie van de Kunstschouw wordt van 15 t/m 23 juni 2019 gehouden. Het is een route met een breed scala aan mooie, spannende en onverwachte hedendaagse kunst.
Ik ben een van de deelnemende kunstenaars van de Kunstschouw 2019. U kunt mijn werk bekijken op locatie Fletcher Hotel (Landgoed Moermond), Renesse.
Het bestuur van de Stichting Kunstschouw Westerschouwen nodigt u uit voor de officiële opening van de 26eKunstschouw op vrijdag 14 juni a.s. om 20.00 uur in de Hervormde kerk aan de ring in Haamstede.
Tevens is er een opening- op locatie- in het Fletcher Hotel. Bij deze opening is er gelegenheid ‘ons’ (zie deelnemende kunstenaars) te ontmoeten en ons werk te bekijken. Deze opening vind plaats op woensdag 19 juni vanaf 20u.
Vanaf woensdag avond zal ik dagelijks afwisselend op locatie aanwezig zijn. Wilt u mij spreken of ontmoeten is het raadzaam een afspraak te maken. Er is verder altijd iemand van ons aanwezig op locatie tussen 11 en 17u.
L.C.D.Liquid Crystal Dismay- acrylic on canvas-acryl op canvas- 150/100cm- 2018
(English) Kunstschouw (Art-watch) Zeeland, 2019
The 26e edition of the Kunstschouw will take place from June 15 till June 23 th, 2019. It is an art-route with a wide range of beautiful, exciting and unexpected contemporary art.
I am one of the participating artist of the Kunstschouw 2019. You can encounter-meet me and my work on location Fletcher Hotel ( Moermond Estate), Renesse.
The board of the Kunstschouw foundation Westerschouwen invites you for the official opening of the 26th edition on Fryday, June 14th at 20.00 hours at the Reformed church at ring Haamstede.
Furthermore theres an separate opening at location Fletcher Hotel. With this opening there’s opportunity to meet us, the location artist and our works. This opening will take place on Wednesday June 19th at 20.00 u.
From Wednesday evening you can spot me daily, off and on, on location (till Sunday June 23 th) If you wish to meet me in person it is best to make an appointment. Otherwise there is always someone present between 11 and 17.00 hours.
Foto van politieke muurschilderingen ter illustratie bij een krantenartikel 2004
In 2004 was ik in Venezuela. De aanleiding was een bezoek aan een vriendin die op dat moment op Curacao woonde. Als kind droomde ik er al van om een keer naar Zuid Amerika te gaan. Nu waren we al in de Dutch Caraiben en dat is al geweldig. De eerste keer in de tropen is sowieso zo overweldigend, de kleuren, de geuren, de natuur, de vogels, de (onder) water wereld, de mensen, alles! Maar het besef dat het vaste land van Zuid Amerika maar 1 uur vliegen van ons verwijderd was maakte het idee ook naar Venezuela te gaan onweerstaanbaar. We hadden qua voorbereiding een lonely planet gekocht en een auto gehuurd verder niks. Want, we wilden gaan toeren en de bewoonde wereld van Venezuela vind zich voornamelijk langs de kust. Een lange weg van oost naar west. Dus we voorzagen hierin toen geen ingewikkelde toestanden. Maar de vlucht ansich (Dutch Carribean Airlines > DCA) was vertraagd. In plaats van 1 uur, heeft het 11 uur geduurd voordat wij in Caracas landde. Dus in plaats van s’middags, midden in de nacht. Dat maakte het een en ander wel een stuk gecompliceerder dan verwacht. Maar de dag daarna hebben we Caracas ver achter ons gelaten en richting het oosten gereden, Barcelona, Santa Cruz , Los Altos – Vista Montana, national Park Mochima verder land inwaarts, Los Llanos,Ciudad Bolivar, Tucupita, de Orinoco delta en tot slot naar het westen Henri Pittier national park en Choroni.
verkeer in Caracas 2004
De reden dat ik deze blog schrijf is dat Venezuela op dit moment (weer) ontzettend politiek onrustig en instabiel is, deze reis ontzettend veel indruk gemaakt heeft en me op een of andere vreemde manier altijd verbonden ben blijven voelen met Venezuela en als vreemde paralel wij in 2004 getuigen waren van een groot Chavez (Si- No) referendum.
referendum caracas 2004
We zagen mensen met spandoeken op straat, maar ook hele huizen rood of blauw geschilderd in de kleuren van het Si of No kamp. Er was veel onrust in het land, veel militairen op de been. In combinatie met het feit dat reizen in Venezuela een intense ervaring is, qua regen seizoen, afstanden, verkeer, bewegwijzering of het ontbreken daarvan , vergane glorie, armoede, schockerend mooie natuur en haar bevolkingssamenstelling, maakt het onvergetelijk.
Gevelschildering van Che Guevara op Venezuelans huis
Hugo_Chávezwas nog een directe op Che Guevara geïnspireerde, in onze ogen ‘verlicht’ dictator. Venezuelanen waren gepassioneerd voor of tegen. Armoede, weinig toekomst perspectief waren de voornaamste redenen van kritiek. De Indianen leken al helemaal het kind van de rekening, die waren leek het wel op alle mogelijke manieren kansloos.
Straatbeeld
Armoede is enorm intimiderend. Er waren vele schurende en ongemakkelijke momenten want wij waren een van de weinige toeristen, blond, lang en rondrijdend in een puntgave (maar wel bescheiden) huur auto. Voor het beeld, wij hebben geen enkele auto zien rijden die onbeschadigd was of niet met tape gerepareerd was. Dus we werden ook bekeken en geanalyseerd. Maar wat we daarnaast ook hebben gezien is levenslust, vitaliteit, humor en relativering die ondanks de armoede niet kapot te krijgen leken. Iets waar ik nu nog vaak bij stil sta. Zeker in combinatie met een zekere onvrede en onverdraagzaamheid die hier in Nederland soms de boventoon voert. Misschien is het de zon.
Armoede: even een kleine voetnoot, wij hebben veel materiele armoede of poverheid gezien maar aan de andere kant Venezuela is zo’n vruchtbaar land, alles groeit in overdaad, het fruit kan je bijwijze van zo van de boom plukken…, dat ik me moeilijk kan voorstellen dat mensen echt honger zouden lijden. Maar misschien heb ik het mis.
Paradijs
Het lijkt misschien raar om te lezen, zeker na bovenstaande tekst over armoede, maar ik meen ook dat ik met mijn reis naar Venezuela een glimp van het/een paradijs heb kunnen zien. Of wat ik denk dat het paradijs voorstelt. Pure ongerepte woeste natuur, eindeloos veel daarvan, vlaktes, savannes, hoogvlaktes, regenwoud, wildlife. Beyond imagination. Schoonheid en puurheid en (sorry) onaangeraakt door het Amerikanisme. Dit zeg ik niet omdat ik een hekel aan Amerika heb maar omdat de Amerikaanse cultuur zo dominant aanwezig is over de hele wereld. Juist dat laatste maakt dat het een uniek land bij uitstek. Ondanks alle extremen en armoede.
Dus waar ik naar toe wil met deze tekst is eigenlijk mijn verwarring die ik voel nu Juan Guaido een greep naar de macht doet. Het is niet dat ik denk dat Maduro het zo goed doet of voor hem Chavez. Eerlijk gezegd, wat weet ik er van. We zijn buitenstaanders. Maar er ligt een ander onbestemd gevoel onder. Van alle dingen die Maduro is, is hij een tweede of derde generatie gezicht van het revolutionaire socialisme. Socialisme staat lijnrecht tegen over het (super) kapitalisme en imperialisme. Ik zelf ben socialistisch (sociaal democratisch) opgevoed, ik kom uit een rood nest en deels rooie familie. Niet te vergelijken met het Latijns Amerikaanse socialisme maar toch de zelfde uitgangspunten. Het zal wel dogmatisch zijn maar dat schud je ook niet zomaar van je af. Ik geloof echt in het (sociaal democratische) socialistische basisprincipe. Dat het vaak ontaard of slecht ten uitvoer wordt gebracht binnen dictatoriale systemen betekent niet dat het gedachtegoed fout is. Als ik door die ogen naar de wereld kijk dan wordt ik ook overvallen door een gevoel dat het super kapitalisme alles verteerd en opbrandt, dat er ook maar een paar zijn die ‘echt’ profiteren maar dat er daarnaast veel verloren gaat. Er is geestelijke rijkdom, fysieke rijkdom of materiële rijkdom. We leven nu echt in de tijd van het materiële en voor mij voldoet dat niet. Er is meer. Er moet meer zijn.
Vissersbootje met schipper voor een tocht naar een eilandje voor de kunst
Venezuela is een controversieel land met een negatief reis-advies en politieke onrust. Maar het is zoveel meer. Het is ook paradijselijk, prachtig, ontroerend, overweldigend! En de vraag die steeds aan mij knaagt wat doet Juan Guaido straks als hij (misschien geholpen door Trump?) aan het roer staat? Ik hoop van harte dat hij het beter maakt voor de Venuzuelanen, maar ik hoop met heel mijn hart ook dat hij niet de deur naar het Amerikaans ‘imperialisme’ of kapitalisme wagenwijd openzet. Dat hij beseft dat ongereptheid ook rijkdom is! Misschien mag ik er helemaal niets over vinden vanuit mijn positie en mijn welvaart. Maar dat de dingen vaak niet eenvoudig zwart of wit zijn maar grijs of onbestendig, is voor mij wel duidelijk. Ik duim maar voor de best mogelijke uitkomst waarbij de toekomst van mens, dier, natuur goed gaat gedijen.
Collage:jute-tas van Bowie Is- promotiemateriaal van het Groninger Museum met gevonden en geknipte letters die het woord Fame spellen op houten frame
De sub regel “Makes a man take things over” is tevens ontleent aan het refrein van het zelfde nummer. Dit is een combinatie van beelden, tekst en een parallel naar Popart- kunstenaar, en Bowie vriend, Andy Warhol. Zijn statement ‘In the future everyone will be famous for 15 minutes’, blijkt met terug werkende kracht de spijker op zijn kop. Was Warhol een visionair? En had hij toen enig idee van de omvang van dit concept in de echte wereld? Hebben wij dat eigenlijk?
*Disclaimer: niets van bovenstaande vraag heeft betrekking op het talent en fame van genoemde kunstenaars Bowie en Warhol> zij bewezen zelf kwaliteit, genius en roem goed te kunnen verenigen. Prioriteit aan creativiteit!
(Eng) Fame (makes a man take things over) verbal no. 10
Collage; canvas bag of – Bowie IS- promotional material by the Groningen Museum, NL and found and cut typefaces shaping the word Fame on wooden frame
Part of the Remains Of Today series
Inspired by the eponymous song – Fame by Bowie. The sub sentence: “Makes a man take things over” is also distracted from a chorus line from the same song. This is a combination of images, text and has a parallel to pop-art – artist, and Bowie friend, Andy Warhol. His statement “In the future everyone will be famous for 15 minutes”, seems spot on in hindsight. Was Warhol a visionary? By the way are there any side effects of fame for the masses?
Bij deze presenteer ik mijn laatste schilderij Gameboys.
Techniek; acryl op canvas en grootte: 150/100cm.
Gameboys- Acryl op canvas 150/100 cm. Uit de serie Brave New World- 2019
(English scroll down)
“This is Ground Control to Major Tom
You’ve really made the grade
And the papers want to know whose shirts you wear
Now it’s time to leave the capsule if you dare”
Ik was in Wenen (2018). We slenterde door de straten en passeerde vele toeristische ‘attracties’. Bij elke bezienswaardigheid klonterde groepen toeristen samen die de hele ruimte vulde met hun aanwezigheid. Er waren toen veel Aziatische jongeren. Min of meer toevallig werden ze het onderwerp van diverse schilderijen, (zie ook: L.C.D. en Window Shopping), zo ook dit schilderij. De meerderheid van de gespotte jongeren (en volwassenen) waren onuitputtelijk bezig zich zelf te fotograferen met iets bezienswaardig op de achtergrond. Deze jongens, in mijn beeld, waren een uitzondering op de regel, want zij hadden totaal geen oog voor hun omgeving. De enige interesse die ze hadden was in de schermpjes in hun handen. Ogen, in het beeld gesloten, de rest uitgesloten. Daarom kon ik ze ongestoord fotograferen zonder dat ze mij ook maar opmerkte.
(English) Hereby I present my latest painting ‘ Gameboys’.
Technique: acrylic on canvas/ size: 150/100 cm..
“This is Ground Control to Major Tom
You’ve really made the grade
And the papers want to know whose shirts you wear
Now it’s time to leave the capsule if you dare”
About Gameboys: We were wondering trough the streets and squares of Vienna (2018). At every touristic site in Vienna tourist flocked as pigeons in large groups. There were many Asian youngsters present at the time. Accidentally they became subject of some of my paintings (see: L.C.D and Window Shopping) like Game Boys. The majority of the spotted youngsters (and adults) were inexhaustible picturing mainly them selves and secondary something touristic on the background. These boys, in my picture, were actually an exception in this case, they had no interest in the environment at all. They disappeared in their screens in front of them. Eyes were locked, everything else locked out. That’s why I could photograph them without them noticing me.
‘On reprise’ of met andere woorden uit het archief en opgefrist, collage ‘Nevermind’ uit 2005. Dit werk heeft ook enige jaren in opslag gestaan. Het maakt onderdeel uit van een tweeluik die geen tweeluik is. Deel 1 van het tweeluik heet Spotless Mind. Bij de hernieuwde kennismaking kwam ik tot de conclusie dat het inhoudelijk toch ook nog steeds actueel is.
Nevermind-Het beeld is onstaan uit een soort moodboards, ter inspiratie. Ik ben een soort plaatjes gek en veel intrigerende plaatjes waar dan ook vandaan hebben hun weg gevonden op dit paneel. Eerst terloops later, toen ik besloot het uit te werken bewust. Tussen de collage door ben ik gaan schilderen zodat er een coherent beeld is ontstaan.
Zowel ‘Nevermind’ als Spotless mind’ verwijzen beide naar beroemde titels van een film ‘ Eternal sunshine on the spotless mind‘ en het album Nevermind van Nirvana. De mind is hier het centrale thema de never mind past naadloos in mijn ‘Brave New World’thema (al gebruikte ik dat thema toen nog niet) en gaat indirect over gelatenheid, onachtzaamheid of nonchalance. Er zijn er die dit een ultieme coole staat van zijn vinden. Maar het wordt steeds meer en meer een apathische staat van zijn. Een soort van zorgeloosheid als stille goedkeuring voor waar eigenlijk ruimte voor kritiek zou moeten zijn.
Detail Nevermind
(English) Nevermind |on reprise 2005>2019|
‘On reprise’, from the archives and re-freshed, collage Nevermind from 2005 > 2019. This artwork was in depot for several years. it is part of diptych that’s not a diptych. Part 2 of the diptych is called ‘Spotless Mind’. At the reunion with this work I came to the conclusion that this work is still up to date.
The Image emerged from some kind of inspirational moodboard .I am kind of a visual graphic maniac and lots of intriguing images were ever from found their ways to the inspiration board. In between the collage I started to paint it in to a coherent total, at first sideways but later on consciously.
Nevermind-Both Nevermind as ‘Spotless mind addresses title wise to famous titles of a movie called ‘ Eternal sunshine on the spotless mind‘, and the Nirvana album ‘Nevermind’. The mind is the central issue here, the careless –never mind- fits seamless into my ‘Brave New World‘ theme (although it did not existed yet in 2005) and it handles about certain meekness, neglect and nonchalance. Some might refer to it as a cool state of being, because nothing seems to effect on you. But it becomes more and more an apathetic state of being. Carelessness as silent approval to anything that calls for crittissm.
Is There Life On Mars -On reprise 2007/ 2019: gerestaureerd en gerevitaliseerd
Is there life on Mars. Inflatable, gips, fondue onderstel, papieren bootjes en lakverf- Detail
(for english scroll down) De verhuizing van het atelier had bij sommige fragielere kunstwerken zijn tol geëist. Zo is het werk ‘ Is There Life On Mars’, ooit al eens van zijn voetstuk gevallen toen het geëxposeerd werd bij ‘Even’2009. Deze gekrenkte plekken zijn onaangeroerd gebleven tot eind 2018. De verhuizing zelf was de genadeklap. Een droef gebarsten bol met een gekreukt en verfrommeld papieren bootje triomfantelijk bovenop. Het kunstwerk zelf gemaakt in 2007 blijkt nog niks aan actualiteit ingeboet, sterker nog het is actueler dan dat het toen was. Dan komt de onvermijdelijke vraag of de butsen , deuken en kreukels niet ook heelgoed paste bij de conditie ofwel vermeende conditie van onze mooie maar tanende planeet aarde.
De esthetica heeft het gewonnen! Ik heb de bol gerestaureerd en het bootje vervangen voor twee bootjes. Ik kijk er nu weer met een frisse blik naar en besluit het zoveel jaar na dato op nieuw te presenteren als semi ‘nieuw’ kunstwerk. ‘Is There Life On Mars’ On resprise 2019
Is there life on Mars. Inflatable, gips, fondue onderstel, papieren bootjes en lakverf
On reprise 2007/ 2019: restored en re-vitalised
The moving of my atelier demanded its tol on some fragile artworks. The art piece ‘ Is There Life On Mars’, was already tumbled of its pedestal while being exposed at ‘Even’ 2009(Temporary). The dents and cracks remained untouched, non-revised until the end of 2018. But the actual moving finished it off. A sadly bursted globe with wrinkled and torned paper boat victorious on top. The theme of the artwork itself (made in 2007) seems to be still contemporary. Even more contemporary than it was back than. The inevitable question raises whether the dents, wrinkles and cracks should not stay to match the current condition of our mothership ‘Earth’?
The esthetics won ! I restored the globe and replaced the paper boat with two new paper boats. Looking with new eyes I decided to re-present it as a semi new artwork. Is There Life On Mars’ On reprise 2019.
Is there life on Mars. Inflatable, gips, fondue onderstel, papieren bootjes en lakverf
