One Artwork A Day……….

Week 1 – 23-03-20> 27-03-20

(for english scroll down)

Je ontkomt er toch niet aan, even te reflecteren op de situatie waarin we ineens wereldwijd terecht zijn gekomen. Er is veel Corona – activiteit op TV, radio en sociale media. Begrijpelijk, de hele wereld is ontregeld. Ik merk ook dat de constante berichtgeving en alle andere uitingen wel heel erg in je systeem gaat zitten. Ook de vraag….wat moet je doen, behalve er in slagen geen besmettingshaard te zijn, niet ziek te worden, omkijken naar buren en naasten en niet hamsteren.

Ik kan geen levens redden of ouderen toezingen (kan het wel doen maar de vraag is of ze daar blij van worden) . Ik maak kunst. En ik heb bedacht dat dat nou net het gene is wat ik de komende tijd blijf doen. Ik heb er zelfs meer tijd voor dan ooit tevoren. Kunst is helend voor zowel de maker als de toeschouwer. Corona wordt geen thema in mijn communicatie (alleen nu even) Ik draag dan een steentje bij in de dagelijkse visuele ontsnapping, die er toch ook moet zijn. De komende weken ga ik ‘One Artwork A Day’ uit het archief mijn homepage zetten. Gewoon voor de gezelligheid, zullen we maar zeggen. Vanaf vandaag tot……… En baat het niet, schaad het niet. Deze week : Wheel Of Misfortune, Ignorance Is Bliss, Sunny Boy, Solitary en Sign Of The Times

Kijk hieronder naar alle kunstwerken.

(English)

One Artwork A Day……….

There is no escaping, the need to reflect on the current ‘world wide’ situation. There is a lot of Corona activity on TV, radio and social media. Naturally, the world is disordered. I notices that the contant stream of information is getting into your system. The question, ‘What can I do?, what should I do pops up. Except for the usual do’s and don’ts.

I can not save life’s or sing to the elderly people (I can but I doubt the positive impact of my voice). I make art, and that is what I keep on doing the time to come. Time is on my side to to speak. Art is healing for the artist and the altlover. Corona is not becomming a theme in my communication. I make small contribution by offering a small visual escape the weeks to come. I dig into my archives and present one artwork a day, with a small comment on my site. If It not cures it will not harm. This week: Wheel Of Misfortune, Ignorance Is Bliss, Sunny Boy, Solitary en Sign Of The Times

See below for all artworks:

05- Sign Of The Times

Sign Of The Times- 2008
Sign Of The Times – geprinte tekst op acryl en MDF- 2008-

(for english scroll down)

Vrijdag 27-03-2020- An Artwork A Day 05 – Sign Of The Times 2008

Tekst collage uit (eigen) essay over de tekenen van de tijd, in verschillende maten uitvergroot, geprint- gekopieerd en in delen verwerkt tot een portret op MDF- en witte acryl. 110/110cm

De titel heb ik ontleent aan Sign Of The Times van Prince (de inhoud niet) Het gezicht van John Malkovich. Beide min of meer toevallig. Sign Of The Times is een waanzinnig goed nummer wat op zijn manier reflecteert op de tekenen van de tijd. Het hoofd van Malkovich, een prachtige rauwe indringende blik en goeie schaduw partijen. De tekst destijds is in een rush geschreven. Ik kan denk ik toch niet ontkennen dat ietwat een doemdenker ben. Can’t help it. Ik zet mijn beste beentje voor, omarm het leven en iedereen die me lief is. Maar als alles even stil valt en ik mijn eigen gedachten kan horen denk ik vaak; dat komt nooit meer goed met de mensheid, de natuur, de biodiversiteit, de wereld. We gebruiken van alles veel en putten alles uit, gaan soms respectloos met het overige leven. Dit gebeurd al onder mensen onderling maar zeker als we het als voedsel beschouwen of als we op grondstoffen jagen. En we zijn de enige dieren die oorlog voeren en vervuilen. Hier lig ik wakker van want ik zie zo snel geen oplossingen, terwijl de problemen zo urgent lijken. Daar gaat dit werk en de tekst dus over, ik heb al die gedachte in 2007 op papier gezet en met de woorden een beeld geschapen (een twee-luik). Niet dat het daarmee klaar is maar ik heb het daar toen even geparkeerd. Nu in het licht van het virus en de maatregelen kan je bijna alles in retrospectief raak achten. De wereld van het onoverwinnelijke zoogdier is met forse kracht tot stilstand gekomen. Het bied waarschijnlijk onbedoeld ruimte aan alle frisse lucht, schoon water en andere aardbewoners. Wat is hier uit te leren, uit te winnen? We weten het (nu nog) niet.

Een paar regels uit de song ‘Sign Of The Times’

In France a skinny man
Died of a big disease with a little name
By chance his girlfriend came across a needle
And soon she did the same

At home there are seventeen-year-old boys
And their idea of fun
Is being in a gang called The Disciples
High on crack, totin’ a machine gun

Time, time”

05- Sign Of The Times

Sign of the times '07-'08
Sign of the times ’07-’08- 1 van een Twee luik. Tekst op acryl en MDF

(English)

Friday 27-03-2020- An Artwork A Day 05 – Sign Of The Times 2008

Text collage from (own) essay about the signs of the time, resized in various sizes, copied and in parts processed to a portrait on MDF- & white acrylic paint. 110/110cm

The Titel is derived from the song ‘Sign Of The Times’ by Prince (not the content) The face is from John Malkovich. Both more ore less by coincedence. Sign Of The Times is a great song that reflects on time signs in his own way. The head of Malkovich, raw, piercing eyes and good shadow parts. De lines were written in a rush at the time. I can’t get around the fact that I’m somewhat of a pessimist. Can’t help it. I am making a real effort to embrace life and all my loved ones. But if everything silences around me and when I can hear my own thoughts, I often think: ‘Everything falls apart’, humanity, nature, biodiversity, the world. We spill to much, and treat other live forms sometimes with arrogance. This is also happening amongst our selves but when we regard to something as food or in our hunt for natural resources it maximizes. And we are the only animal that goes to war and polutes. This keeps me awake. I do not see a solution while the problems seems urgent. That is what the text is about. I put all this thought on a piece of paper in 2007 and created an image with the lines (a diptych). Not that it solves anything, but it gave me the opportuonatie to park it for a while. Now, in the light of the virus and measurements you can almost place anything in perspective and it seems spot on. The world of the invincible mammal is forced into a pause. Het probably offers unintentional room to fresh air, clean water and other earth inhabitants. What can we learn, what can we gain? We don’t know yet.

few lines from de song ‘Sign Of The Times’

In France a skinny man
Died of a big disease with a little name
By chance his girlfriend came across a needle
And soon she did the same

At home there are seventeen-year-old boys
And their idea of fun
Is being in a gang called The Disciples
High on crack, totin’ a machine gun

Time, time”

04- Solitar

for english scroll down)

Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

Solitary- 1998-One- Artwork -A Day Keeps The Doctor Away
Solitary -1998- acryl op MDF – 110/110. In particulier bezit

for english scroll down)

Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

Acryl op MDF- 110/110 cm 1997- In particulier bezit

Dit is een portret van Jeroen Barneveld (1997) een mede *DOAS collectief lid. Das was in die tijd een bruisende licht anarchistische edoch strak gestructureerde gekraakte broedplaats in wording. Ik heb hier 13 jaar lang een atelier gehad, in het comité van aanbeveling(politieke lobby) gezeten en in het stichtingsbestuur. Naast dat we probeerde het prachtige pand (Nieuwe Zakelijkheid 1932) te behoeden voor sloop (gelukt!) een monumentenstatus te verkrijgen (gelukt), de verloedering tegen te gaan (gelukt) en het pand in ere te herstellen (gelukt) was het ook gewoon een fantastische ongebreidelde creatieve speeltuin. Het woord synergie was hier op zijn plaats. Een van de dingen waar DOAS ook om bekend stond waren de legendarische feesten. We waren bijna uit het pand gezet en hadden een spectaculaire (Venetiaans carnaval achtige) Bizarre Mars gehouden dwars door de Binnenstad van Zwolle, waarbij we de ‘Mimosa’ (koosnaam DOAS) overdrachtelijk ter grave draagden met een heuse grafkist. Dit was de aanleiding voor een groot gekostumeerd ‘Fantoomfeest’ (bal masque) door heel het gebouw. Het was een fantastisch feest met prachtige uitdossingen. Dit portret van Jeroen, door mij ook in real life in het gezicht beschilderd is dus bijna een soort dubbelportret. De titel Solitary sloeg niet op het feest want dat was groots en alles behalve eenzaam. Maar destijds was de titel geheel gevoelsmatig gekozen op de expressie van het gezicht. Nu sluit het perongeluk aan op de plotselinge ontstane eenzaamheid.

*DOAS = Voluit De Oude Ambachtsschool van 1994 tot 2013 in beheer en gebruik geweest van het beheerscollectief DOAS. koosnaam Mimosa. Doelstelling: behoud monumentale pand en de eerste Culturele Broedplaats in Zwolle neerzetten.

Solitair-Be-1997-schilderij-Marit-Otto-beeldende-kunst
Solitary 1997. Uit de serie BE. Particulier bezit

(English)

Tuesday 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

Acryl on MDF- 110/110 cm 1997- In private collection

This is a portrait of Jeroen Barneveld (1997) a fellow *DOAS member. Back In those days DOAS was a vibrant slightly anarchistic but quiet firmly structured squatted incubator in the making. I had my workspace here for 13 years, worked on a voluntair basis in a political lobby and as a member of the board. Besides our efforts to protect the awesome building (Modernist – Stijl related architecture ‘Nieuwe Zakelijkheid’ 1932) for the wreckingball (done that), to gain a National monumental status (done that), and prevent degradation of the building (did that) It was also a fantastic creative playground. The word synergy suites us perfectly. One of the unique spellingpoints of DOAS were our legendary parties. To answer to a possible banding from our building we organized a spectacular (Venetian, carnavalesk) Bizarre March thought the city of Zwolle. We carried The Mimosa (pet name for DOAS to her proverbial grave in a genuine coffin. This was the igniter for the Phantom party (bal masque) that followed. It was a fantastic feast with outrageous outfits and make-up. This portrait of Jeroen, face-painted in real life as wel, is some kind of a dubbel portrait because of that. The Titel Solitary did not refer to the party but on the expression on his face. Now it accidentally fits the emerging solitary as a consequence of the current situation.

*DOAS = In full Oude Ambachtsschool ( The ‘Old’ School For Manual crafts – 1932) from 1994 till 2013 onder governance and in use by the governance collective DOAS, pet name Mimosa. Mission, preservation of the monumentale building and starting the first creative Incubator of Zwolle.

Theatrale aankleding van het gebouw – Portretten : van de Bizarre mars met dia projectoren op wanden en ramen- (Mark van Enk en Fred Zomers)

Donderdag 26-03-2020- An Artwork A Day 04 – Solitary.

https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/18949/doas-in-volle-bloei-bij-hco.html
Expositie – Over De Oude Ambachtsschool 2010
https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/19638/lezing-bij-hco-over-de-oude-ambachtschool-doas.html
https://www.weblogzwolle.nl/nieuws/18819/open-monumentendag-bij-de-ambachtsschool.html

03 Sunny Boy

Sunny Boy -2008- One  Artwork A Day  Keeps The Doctor Away
Sunny Boy- 2008. Acryl op doek 70/90 cm

(For English Scroll down)

Woensdag 25 -03-2020- One Artwork A Day…….. 03- Sunny Boy

Acryl en typex- corrigeerlint op canvas 90/70 cm- 2008- In particulier bezit

Een portretje van een jongetje zonder naam (of het zou Sunny moeten zijn). De titel Sunny Boy is een contradictie met het gekozen kleuren pallet. De woorden “It’s My Party And I Cry If I Want to”, doemen een beetje op. Het jongetje (ik schat een jaar of 8) kijkt zelfbewust de camera in, draagt een zelf gevouwen feesthoedje maar lacht niet. Is zijn feestje afgezegd? Het gele accent is het meest ‘sunny’ deel uit het beeld. Toch wie iets verder kijkt ziet veel zachtheid en overgave in dit gezicht. My Party, Cry If I Want To……. Of nog en mooiere ‘What does not kill you makes you stronger’

De titel is een ‘gestolen’ en verbasterd van het gelijknamige boek/film Sonny Boy  en *Al Jolson song: https://www.youtube.com/watch?v=fy1iOmqH27Y. Maar heeft er thematisch verder niets mee te maken.

*Al Jolson performed with a black face as a protest to black people not being allowed to perform on stage. He was credited with single-handedly introducing African-American music to white audiences. As early as 1911, he became known for fighting against black discrimination on Broadway.

Sunny Boy 2008-acryl op canvas-prive collectie
Sunny Boy. Acryl en tip-ex lint op doek, 70b/90h. Particulier bezit

(English)

Wednesday 25 -03-2020- One Artwork A Day…….. 03- Sunny Boy

Acrylic en typex- ribbon on canvas 90/70 cm- 2008- In private collection

A portair of a boy without a name (or is must be Sunny). The title seems a contradiction with the chosen pallet of colours. The words ‘It’s my Party And I Cry If I Want to‘, comes to mind.I estimate the boys age around 8 years old. He looks self conscious at the camera, wears a self-folded party head but does not smile. Is his party canceled? The yellow accent on the right is the most sunny part of the entire painting. Though, for whom who looks a little further see’s softness and devotion in the features of the boy. My party, Cry If I Want To…… or better said, what does not kill you makes you stronger!

The titel is ‘stolen’ and altered after the similar book/film Sonny Boy  and *Al Jolsons song Sonny Boy: https://www.youtube.com/watch?v=fy1iOmqH27Y but has theme wise nothing to do with it.

*Al Jolson performed with a black face as a protest to black people not being allowed to perform on stage. He was credited with single-handedly introducing African-American music to white audiences. As early as 1911, he became known for fighting against black discrimination on Broadway.

02- Ignorance Is Bliss

-One Artwork A Day Keeps The Doctor-Away-Ignorance Is bliss-2020
Ignorance Is Bliss- acryl op canvas 100/150cm – 2011

24-03-2020- One Artwork A Day…….. 02 _ Ignorance is Bliss (Baby Einstein- God Dobbelt Niet)

Acryl op canvas – 150/100 cm – 2011

En Einstein stelde;’ God dobbelt niet met het universum. Hij stelde ook dat religie zonder wetenschap blind is en wetenschap zonder religie lam. Baby Einstein was al voorbestemd om de grote geest te worden die hij uiteindelijk werd. Maar in de tijd van zijn baby-zijn was zijn brein hoofdzakelijk gericht op melk, moeders borst en troost. Sommige mensen blijven zo hun leven lang. Er zijn mensen die geloven dat het zelfs beter af zijn op die manier. De hemelse staat van het niet weten, niet afvragen, gewoon existeren en je primaire instinct volgen. Daarom de titel ‘Ignorance Is Bliss’. Voorzover het, het menselijk instinct betreft……… We zijn jammer genoeg niet ingericht als de meest vredelievende soort.

Hieronder een kranten artikel van de Trouw over het ongelijk van Einstein als het gaat over het dobbelen van God: https://www.trouw.nl/nieuws/einstein-had-ongelijk-god-dobbelt-wel~b60ca280/

Ignorance Is Bliss-2020
Schilderij Ignorance Is Bliss, 100/150 acryl op canvas

(English)

One Artwork A Day…….. 02 _ Ignorance is Bliss (Baby Einstein- God Dobbelt Niet)

And Einstein quoted; ‘God does not play dice with the universe’. He stated that religion without science was blind & science without religion lame. Baby Einstein was already destined to become the great mind, he was, but at the time of his baby-hood his mind was mainly set on milk, mothers breast and comfort. Some people stay that way all their lives. Some people even believe that their better of that way. The heavenly state of not knowing, not wondering, just existing and following the basic instinct. That why this work is titled ‘ Ignorance Is Bliss’. As far as the human instinct goes….Unfortunately we are not prepped as the most peace loving animals.

01 Wheel Of Misfortune

one-artwork-adar-keeps-the-doctor-away-01-wheel-of-misfortune-2007
Wheel Of Misfortune- 2007- 159/170 cm

Kunstwerk van vandaag: maandag 23-03-20= ‘Wheel Of Misfortune 2007.’

3d muur installatie, dynamisch (roterend). Acrylverf, siliconenkit (wit), oude platenspeler en zwenkwieltjes op MDF.

We kennen allemaal het rad van fortuin; een spelrad waaraan gedraaid wordt tijdens quizzen. De getallen of objecten op het rad geven aan wat er te winnen valt. Mijn rad van onfortuin gaat meer over de wet van Murpy, wat goes down, must go down, de chaos theory en het butterfly-effect. Dit laatste klinkt logisch maar is toch nog tamelijk wetenschappelijk*. Wie met open ogen de wereld beziet weet diep van binnen dat ‘winnen’ geen constante is. We zijn wel steeds meer als winnaars en overwinnaars gaan denken. Waar winnaars zijn, zijn verliezers. Je zou kunnen constateren dat we halverwege de 20e eeuw maakbaarheid en winnen tot gemeengoed hebben gemaakt. Het idee dat iedereen kan winnen, je je lot altijd in eigen handen hebt en dat als je iets wilt je het kan krijgen. dat het een kwestie van geloof in je zelf is. De mens(heid) slaagt er steeds beter in zich zelf op een hoger plan tillen maar daar hangt een prijskaartje aan. Die hangt daar al heel lang maar het wordt vaak niet opgemerkt of wel opgemerkt maar toch enigszins genegeerd, want we moeten door! Ik hoef het prijskaartje niet te benoemen want eigenlijk weten we inmiddels allemaal hoe hoog het prijskaartje is.

*Het butterfly effect

Een voorbeeld van de invloed die beginwaarden kunnen hebben geeft de anekdote van de vlinder en de orkaan. Onze weersvoorspellingen komen uit de oplossing van stelsels gekoppelde differentiaalvergelijkingen. Van dit soort stelsels zijn vaak geen exacte oplossingen bekend, maar numeriek doorrekenen kan wel. Praktisch betekent dit dat we met de weergegevens van vandaag die van morgen kunnen berekenen.

Butterfly effect: Edward Lorenz toonde al in de jaren 1950 aan dat gekoppelde differentiaalvergelijkingen instabiel kunnen zijn. Dat betekent dat fouten in de numerieke berekening in de tijd steeds groter worden. Als de temperatuur bijvoorbeeld vandaag 0,1 °C verkeerd wordt gemeten, is de afwijking van de weersvoorspelling voor morgen al 0,5 °C. Over een week zitten we er 3,1 °C naast en voor twee weken is geen zinvolle voorspelling meer te doen. Anekdotisch zegt men wel dat de vleugelslag van een vlinder in China de doorslag kan geven tussen mooi weer en een orkaan in Texas.[1]

Wheel Of Misfortune is een werk uit een periode waarin vliegen v.s vallen een thema was in mijn werk. Waarbij het escapistische vliegen heel dicht tegen het onvermijdelijke vallen aanligt. Het ligt som heel dicht tegen mezelf aan zowel het escapisme als het vallen.

(english)

marit-otto-schilderijen-High-&-low-serie
Wheel Of Misfortune

Artwork of today: monday 23-03-20= ‘Wheel Of Misfortune 2007.’

3d wall installation, dynamic (rotating). Acrylicpaint, siliconkit (white), old record player and swing wheels on MDF.

We are all familiar with the Wheel Of Fortune. The wheel that is turned in quizshows. The numbers ore objects on the wheel are an indication of what the prize might be. My wheel of misfortune is more about Murphy’s law, what goes down, must go down, the chaos theory, the butterfly-effect. There is a logical ring to these terms but it is really quiet scientifically*. Who reviews the world with eyes open knows deep inside that winning is not a constant factor. We are looking upon our selves as winners more and more. Where there’s a winner, there are losers. I notice that since halfway the 20th century we starting to regard on life as feasible and that we all could be winners. You can create your own destiny and if you put your mind to it, anything is possible, it is a matter of believing in your self. We lifted mankind on the higher sceme of things but it comes with a price. This price tag is been there for a long time but is overlooked or neglected by the many of us, the show must go on.! There is no need for me to mention the price as such, everyone knows by now.

*The butterfly effect

In chaos theory, the butterfly effect is the sensitive dependence on initial conditions in which a small change in one state of a deterministic nonlinear system can result in large differences in a later state.

The term, closely associated with the work of Edward Lorenz, is derived from the metaphorical example of the details of a tornado (the exact time of formation, the exact path taken) being influenced by minor perturbations such as the flapping of the wings of a distant butterfly several weeks earlier. Lorenz discovered the effect when he observed that runs of his weather model with initial condition data that was rounded in a seemingly inconsequential manner would fail to reproduce the results of runs with the unrounded initial condition data. A very small change in initial conditions had created a significantly different outcome.[1]

The idea that small causes may have large effects in general and in weather specifically was earlier recognized by French mathematician and engineer Henri Poincaré and American mathematician and philosopher Norbert WienerEdward Lorenz’s work placed the concept of instability of the Earth’s atmosphere onto a quantitative base and linked the concept of instability to the properties of large classes of dynamic systems which are undergoing nonlinear dynamics and deterministic chaos.[2

Wheel Of Misfortune is an artwork from a period whereby falling and flying was a theme in my work. The escapist flying lies close to the inevitabel falling. The symbolic is also personal that goes for the escapism as for the falling.

Sins &Virtues & The Masses

(for English scroll down)

Sins, Virtues & The Masses 02 & 03 -On reprise 2011>2020. Afgelopen maanden heb ik een aantal wat oudere werken onder handen genomen. Opgefrist en ingelijst. De laatste is de pentekening ‘Sins & Virtues’

Sins & Virtues 2011>2020

SiNS & VirtUES (on reprise 2011>20)

Pentekening op papier op paneel in houten frame/103/ 73 cm-

Sins & Virtues is mijn verbeelding van de Bijbelse 7 zonden; 

Superbia – ijdelheid, Avaritia – Hebzucht, Luxuria – Lust (seksuele lust), Invidia – Jaloezie, Gula –Gulzigheid, Ira – Toorn, Acedia – Luiheid

 en 7 deugden

Prudentia – Wijsheid, Iustitia – Rechtvaardigheid, Temperantia – Matigheid, Fortitudo – Moed, Fides – Geloof, Spes – Hoop, Caritas – Naastenliefde.

Als niet Christen moet ik constateren dat deze menselijke ‘eigenschappen’, gegeven het historische karakter van deze lijstjes, toch nog altijd best actueel blijken te zijn. Bij ‘seksuele lust’ onder het kopje zonden,  komt al snel wel enige ambivalentie om de hoek kijken. Want we weten dat de katholieke kerk, of eigenlijk elke kerk/geloof, seks als een hooguit vreugdevolle plichtmatigheid ziet tussen (gehuwden) man en vrouw. Seks als een plezierige activiteit buiten/voor of in plaats van het huwelijk of buiten de man vrouw context wordt gezien als onrein. De gevolgen daarvan binnen kerkelijke gemeenschappen zijn bijna cliché en zouden juist wel in bovenstaande rijtje thuishoren. Net als seks als machtsmiddel, seks tegen iemands wil en seks met minderjarigen. Maar seksuele aantrekkingskracht tussen twee mensen, is meer een force of nature. Geen zonde, geen deugd meer iets op een instinctief niveau. Misschien is seksualiteit wel de meest ambivalente en tegelijkertijd misschien wel de meest kernachtige eigenschap van allemaal. What, in the end, makes the world go round.

Mijn Sins & Virtues heb ik naar de modern tijd getrokken. Met voor onze tijd herkenbare iconen. Je moet ze alleen wel even zoeken.

The Masses

Daarvoor heb ik twee andere pentekeningen ‘The Masses 02 en The Masses 03 ook aangepakt en ingelijst.

The masses 02 on reprise 02-pentekening-2011-2020
The Masses 03 on reprise 02- pentekening 100/70cm (bijgewerkt 2020)
The masses 02 on reprise 02-pentekening-2011-2020
The masses 02 on reprise 02- pentekening 100/70cm (bijgewerkt 2020)

Een Massa van hoofden in elkaar vervlochten, een groot oppervlak van gezichten en uitdrukkingen creërend. Dit is mijn interpetatie van de massa. De massa heeft niet 1 identiteit maar vele, te veel om uit elkaar te houden. Een massa mensen wordt een amorphe vorm. We leven in een massa cultuur. De massa dicteert en regeert. Het is dezelfde massa die, uiteindelijk, creëert en goedkeurt waar we met zijn allen naar luisteren of kijken, als een ware inspecteur van de middelmatigheid.

Interesse in deze werken? Check

https://www.saatchiart.com/account/artworks/43275

of https://www.singulart.com/en/artist/marit-otto-2815

(English)

Sins &Virtues & The Masses

Sins, Virtues & The Masses 02 & 03 -On reprise 2011>2020. Past months I refreshed and reframed a few older works. The latest is pen-drawing ‘Sins & Virtues’

Sins & Virtues- on reprise-2011>2020
Sins & Virtues (on reprise 2011>2020) pentekening op papier

Sins & Virtues (on reprise 2011>20)

Ink on paper mounted on wooden panel in wooden frame frame/103/73 cm.

Sins & Virtues is my impression of the Biblical 7 sins: 

Superbia – Vanity, Avaritia – Greed, Luxuria – Lust (sexual lust), Invidia – Envy, Gula –Glutany Ira – Wrath, Acedia – Sloth

 And 7 Virtues

Prudentia – Wisdom, Iustitia – Righteousness, Temperantia – Sobriety, Fortitudo –Courage, Fides – Faith, Spes – Hope, Caritas – Charity

As for me, not being a Christian, I must establish that these human conditions, given the historical character of these lists, are still up to date. Ambivalence is present at ‘sexual lust’ under de headline sins. We all know that the Catholic Church or really any church/religion reviews sex as a, at the most, joyful duty between married couples (man & wife).  Sexs as an act of pleasure outside, before or instead of marriage supposed to be unclean. The consequences of this statement are almost a cliché, and therefor verry wel suited in the sins area. Like sex with minors, against free will and as an act of power. But sexual attraction between two people is more like a force of nature, no sin, and no virtue, more something on an instinctive level. Maybe sexuality in it self is the most ambivalent feature and at the same time a core of what, in the end, makes the world go round.

My Sins & Virtues is pulled tot his modern age. With icons that are common to us. The only thing is; you still have to find them. 

The Masses

Before that I already refreshes and reframed two other pen-drawings The Masses 02 en The Masses 03.

The masses 02 on reprise 02-pentekening-2011-2020
The Masses 03 on reprise 02- pentekening 100/70cm (bijgewerkt 2020)
The masses 02 on reprise 02-pentekening-2011-2020
The masses 02 on reprise 02- pentekening 100/70cm (bijgewerkt 2020)

Masses of heads twine into each other, creating one big surface of faces and expressions. This is my interpretation of the masses. The masses have not one identity but lots of them, too much to keep apart. A mass of people is becoming an amorphous shape. We live in mass culture. The mass dictates and rules. It is this same mass that, in the end, creates and approves what ever we listen to or looking at, like a true inspector of mediocrity.

Interest in one of these works? Check:

https://www.saatchiart.com/account/artworks/43275

of  https://www.singulart.com/en/artist/marit-otto-2815

Rebel (no. 7 Helden/ Heroes serie(s)

(For English scroll down)

Rebel- Helden/Heroes-serie- nr. 7- 2019-portret- Lauren Hill-
Rebel – nr. 6 van de Helden/Heroes serie Limited & signed (1/1) art print on canvas 120/80 cm. (Portret Lauren Hill)

Bij deze presenteer ik mijn laatste werk; Rebel no. 7 van de  Helden /Heroes serie.  Dit is een serie van visuele en virtuele hommages aan mijn muzikale helden. Elke held vertegenwoordigd een periode in mijn leven. Zo is het begonnen met mijn ultieme muzikale held David Bowie. Uiteindelijk opgroeiend en ontgroenend met vele anderen om hem gezelschap te houden. 

‘Rebel’ is mijn portret van Lauryn Hill.  Zij maakte onderdeel uit van de hip hop formatie ‘The Fugees’ samen met Wyclef Jean. Zij werd solo artiest met haar debuut album “ Miseducation of Lauryn Hill’.  

1999- coming of age- Het was 1999, het jaar dat ik 30 werd. Ik maakte een lang gewilde trip naar de U.S.A. met hartsvriendin, Anne Marieke. Eerste stop, New York City. We waren opgewonden, vervuld met grote verwachtingen en nieuwsgierig tot en met. Wat zou de US Of A voor ons in petto hebben? Het zou een reis worden die we nooit meer vergaten. We reisde van New York naar Memphis Tennessee, dwars door de Mississippi Delta naar Baton Rouge, New Orléans om daarna met de Greyhound op bezoek te gaan bij mijn oom in Plano/Dallas. Om vervolgens met hem weer Texas te ontdekken. Het was een fantastische reis maar vermoeiend en overweldigend tegelijkertijd. In feite zo overweldigend dat ik gevuld met alle indrukken en Amerikaanse tegenstellingen na afloop in iets tussen depressie en burn-out. Dit zou me uiteindelijk een jaar kosten om weer mijn ritme en balans te vinden. De reis naar Amerika was niet de reden maar wel de druppel die de emmer deed overlopen. Dus 1999 en 2000 was een periode van waarheid, volwassen worden, het leven nemen zoals het is, en met mezelf in het reine komen, mijn onzekerheden, mijn angsten, mijn verlangens en mijn doelen.

Cloisters Park –Doo Wop That Thing- Dit is het moment waarop Lauryn Hill haar intrede doet.  Dit was in Cloisters Park, New York. Ons verblijf in New York was heerlijk geweest, vol van ontmoetingen met prachtige mensen. We kamden de straten van New York uit, te voet. We liepen kilometers, net zoals we deden die dag dat we uiteindelijk in dit park terecht waren gekomen. Lekker op een bankje, in de schaduw onder een boom (het was meer dan 40 graden), een beetje relaxen. Mijn vriendin Anne Marieke was goed voorbereid op vakantie gegaan, gewapend met haar USA, (New York State Of Mind) tapes en haar Walkman. Ze deelde een rechter of een linker oortje met mij. Dit was mijn eerste ontmoeting met Lauren Hill. ‘Doo Wop That Thing’ knalde door het oortje. En ik werd instant fan.

Unplugged- Rebel- Jaren later ontdekte ik de MTV Unplugged sessions. Dit dubbel album bevatte songs gezongen met een soms  hese, rauwe stem, zoals ze daar ook zelf aan refereerde. Liedjes met een diepe en serieuze ondertoon. Hier stond een vrouw, triester, ouder en wijzer maar ook wakker en bewust! Ze zingt met ziel en inhoud, ontdaan van alle pretentie. Nummers die verschil maken. Disc 1 eindigt met de song ‘Rebel (I Find It Hard To Say)’. Zonder meteen te weten waar dit nummer echt over ging, raakte het me meteen!  

Een paar regels uit de tekst;

“And while the people sleep, too comfortable to face it
Your lives are so incomplete, and nothing, and no one, can replace it
No, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
Is rebel… rebel, rebel, rebel, rebel, rebel, rebel”

Deze regels zijn voor altijd in mijn hoofd gegraveerd. Haar tekst gaat eigenlijk over de Amadou Diallo shooting . Dit is hoe ze het in haar lied introduceert; 

“…I’ve written it about the whole Amadou Diallo situation...It was such a hot time in the city at that point, I was afraid that if I put the record out, people would Misunderstand what I meant by “Rebel” and they just take it to the streets” 

Vandaag de dag zou het ook zo een  Black Lives Matter strijdlied kunnen zijn. Voor mij, als niet zwart zijnde maar wel sympathiserend, lees ik er ook nog een hele andere boodschap in.  Ik beluister het meer in de zin van hoe wij met de wereld in het algemeen omgaan. Ik heb vaak het gevoel verdwaalt de zijn in een wereld die, a priori, geld gemotiveerd is. . En hoe deze wereld en haar natuur (flora, fauna) overlopen worden door een almaar uitdijende menselijke bevolking. Hoe onze gedrag een destructieve uitwerking heeft op onze wereld-genoten.. Als ik mijn hoofd ten rusten leg voel ik onrust. Kan soms niet slapen vanwege alle zorgen en vragen in mijn hoofd. Hoe gaat dit 21eeeuwse hoofdstuk eindigen? Worden we op tijd wakker? Wijzer? Hoe kunnen we überhaupt nog ongerust slapen wetende wat we weten? 

Dan lichten de woorden: “And while the people sleep, too comfortable to face it”, op in mijn hoofd

Lauryn Hill kaart zaken aan; daarvoor moet zij wel een moedige en sterke muzikant zijn. Naar mijn mening. Haar woorden zijn verontrustend en troostend tegelijkertijd. Haar woorden lijken rauw en eerlijk  en ik verlang naar helderheid en eerlijkheid in deze verwarrende en soms oppervlakkige lijkende wereld. 

Lees meer over mijn road trip @ https://maritotto.nl/reisverslag/

Luister naar Rebel (I find It Hard to Say) :

Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image

En een overzicht van de andere Helden:

Rebel (no. 7 Helden/ Heroes serie(s)

(English)

Rebel- Helden/Heroes-serie- nr. 7- 2019-portret- Lauren Hill-
Rebel – nr. 6 van de Helden/Heroes serie Limited & signed (1/1) art print on canvas 120/80 cm. (Portret Lauren Hill)

Hereby I present my latest work from the Heroes/Helden series, Rebel no. 7, to you. This is a series of visual and virtual homages to my musical heroes. Each hero represents a period or a phase in my life. It started more or less with my ultimate hero David Bowie in my teenage years. Growing up and coming of age with many others to keep him company. 

‘Rebel’ is my portrait of Lauryn Hill. She was part of the hip-hop formation Fugees with Wyclef Jean. Became a solo artist with her debut album “ Miseducation of Lauryn Hill’.  

1999- coming of age- It was 1999 the year I turned 30!  I made a long desired trip to the U.S.A. with soul mate /friend Anne Marieke. First stop, New York City. We were exited, filled with great expectations and curious to the max. What would this US Of A have in stored for us? It was a trip we would never forget. We went from New York to Memphis Tennessee, straight trough the Mississippi Delta to Baton Rouge, New Orleans and than by Greyhound to visit my uncle in Plano/ Dallas and discovering Texas (Austin, San Antonio) with him on our side. It was one fantastic ride but exhausting and overwhelming at the same time. In fact so overwhelmed and filled with all impressions and American contradictions, that afterwards I slipped into something in between depression and burn out.  This would take me a year to overcome and to find my rhythm and balance again. The trip to the USA was not the cause but the final drop that flooded the bucket. So 1999 and 2000 for me was a period of truth, coming of age, facing life as it is and coming to terms with myself, my insecurities, my fears, my desires and goals. 

Cloisters park NYC– Doo Wop That Thing!- So here is were Lauryn Hill kicks in. This was in Cloisters Park, New York City. Our stay in New York was tremendously cheerful and filled with all kinds of encounters with lovely people. We combed the streets by foot. We walked for miles, as we did this day and ended up in this park on a bench, enjoying the shade of a big tree (it was 40 degree plus) and relaxing a little bit. As my friend Anne Marieke came well prepared to our trip with her USA  (New York State Of Mind) tapes on her Walkman, she shared a left or right earphone with me. This was my first encounter with Lauryn Hill. ‘Doo Wop That Thing’, bursted trough the earphone and made me instant fan.

Unplugged sessions- rebel- Years later I discovered the MTV Unplugged sessions. This double album contained songs sang with a raspy voice, as she revered to it her selves. Raw songs with a deep and serious undertone. Here was a woman, sadder, wiser and older but also wide-awake and aware, singing with true soul and content. Stripped of pretence, songs that matter. Side one ends with this song Rebel (I Find It Hard To Say). Without really knowing at the time what this song was really about, it struck me as lightening.

A few lines here;

And while the people sleep, too comfortable to face it
Your lives are so incomplete, and nothing, and no one, can replace it
No, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
Is rebel… rebel, rebel, rebel, rebel, rebel, rebel

These lines are engraved in my mind forever. Her lyrics are actually about the Amadou Diallo shooting. This is how she introduces the song;  

“…I’ve written it about the whole Amadou Diallo situation……It was such a hot time in the city at that point, I was afraid that if I put the record out, people would Misunderstand what I meant by “Rebel” and they just take it to the streets” 

Nowadays it might as well became a Black Lives Matter anthem. For me, not being black but sympathizing of course, it has an alternative message as well. 

How I read this song it is more related to the way of our world in general. Often I’ve got this feeling of being lost in an, ‘ a priory, money’ motivated world. And how this world and his nature (flora, fauna) are ran over by an extending population of people. How our behaviour is destructive for our fellow earth inhabitants. When I am trying to put my mind to rest, I cannot feel at ease because I’m boggled and worried. How does this 21th chapter end? Does mankind wise up?  How can we even sleep at night knowing what we know? 

Than the words: “And while the people sleep, too comfortable to face it”, lights up in my head.  

Lauryn Hill sets an example; therefor she must be courage’s and strong musician in my opinion. Her words are disturbing and comforting at the same time. Her words feel raw and honest. And I long for plain honesty and clarity in this confusing and sometimes flat earth.

Read more about my road trip (in dutch) @ https://maritotto.nl/reisverslag/

An overview of the other heroes:

Draw The Line, de 41e verbal

(for English scroll down)

Verbal ‘ Draw The Line is no. 41 in de verbal serie. De serie is compleet bij no.50.

De laatste update op deze site was over no. 23 ( My Future Is So Shady, I Have to Wear Bright’s’ ) tot no.27 (Flath Earth) zie: https://maritotto.nl/2019/09/12/plastic-money-me-marit-flat-earth/

In deze update presenteer ik no. 28 tot no. 41, te beginnen met de laatste Draw The Line (zie overzicht hieronder)

De galerij is niet gevonden!

De verbal/UFO* serie is een reeks kleine kunstwerkjes van 30/30cm met wisselende diktes en materialen. De gebruikte teksten en materialen zijn allen gebruikt en/of gevonden (tijdschrift-atelier- op straat). meer hierover:https://maritotto.nl/verbals/

*UFO- unidentified found object

Draw The Line- (Verbal no.43)
Draw The Line- (Verbal no.43). Blackboard paint en letter transfer tekst op transparante vuilnis (puin)zak

Collage: schoolbordverf, transfer tekst en gaffer tape op transparante vuilniszak op een houten frame.

Onderdeel van de Remains Of Today serie

I keep a close watch on this art of mine
I keep my eyes wide open all the time
I keep the ends out for the tie that binds
Because art’s can be fine, I draw the line

‘Geïnspireerd op I Walk The Line van Johnny Cash’. Zie originele tekst hieronder:


I keep a close watch on this heart of mine
I keep my eyes wide open all the time
I keep the ends out for the tie that binds
Because you’re mine, I walk the line

(Johnny Cash ‘ I Walk The Line’)

Red White District Verbal no. 40- 2019
Red White District (verbal no. 40)- afzetlint,acrylverf en geknipte tekst op kussensloop op houten frame

Red White District – Is verbal no. 40

Collage: Gevonden afzetlint, verf en  tekst op kussensloop op een houten frame.

Onderdeel van de Remains Of Today serie

De titel klinkt als een persoon met een spraakgebrek. De rood witte afzetlint, verlengd met strepen rode verf, scheidt de rode van de witte. En dat klinkt dan weer naar een segregatie van witten en roden. Niets van het bovenstaande is hier aan de hand. Een toevallige samenloop van per ongeluk gecombineerde materialen leidt naar het Red White District, waar in tegenstelling tot hoe het klinkt, nooit iets gebeurd.

Expo-Sure! Verbal no 39-2019
Expo-Sure! Verbal no 39- 2019. Found Plastic bag (expo) on white red site of Dutch vlag.

ExpoSure- verbal no 39-

Collage: tekst van gevonden plastic tas op het rood/witte deel van de Nederlandse vlag op een houten frame.

Onderdeel van de Remains Of Today serie

De straten van Zwolle zijn eerst blootgesteld aan deze plastic tas voordat deze zak werd blootgesteld aan u. Dit is het tijdperk van de ‘exposure’. Zonder exposure geen aanwezigheid, zonder aanwezigheid geen exposure. Maar wat als alles en iedereen al over exposed is???

(Flower)- Powerplant- Verbal n0. 38/ UFO no 10-2019
(Flower)- Powerplant- Verbal n0. 38/ UFO no 10- 2019 Unidentified Found Objects on bubblewrap.

Power plant – Verbal no 38- UFO 10

Collage: gevonden deel van elektrisch apparaat en plastic bloem-lijkend object op bubble-plastic op een houten constructie

Onderdeel van de Remains Of Today serie

Dit tijdperk zal de boeken ingaan als het tijdperk van de energie vraagstukken. We hebben er meer dan genoeg. 

De oplossing dient zich al aan in het woord Power plant. Empower de plant.

Should We Question Mark? Verbal no. 37/UFO no.9-2019
Should We Question Mark? Verbal no. 37/UFO no.9- 2019. Unidentified Found Objects & acrylic on canvas. 30 x 30 x 2

Could Question Mark- verbal no. 37- UFO 9

Gevonden plastic zwart object in de vorm van een vraagteken, een rond metalen object en acryl verf op canvas op een houten frame. 

Onderdeel van de Remains Of Today serie

In case of sudden oblivion,           Question Mark. 

In case of unexpected curiosity,    Question Mark.

Deze objecten zijn gevonden in de buurt van mijn atelier, Rieteweg 10, Zwolle. Ze zijn waarschijnlijk een te veel aan iets, ongewenst geworden en is nu ineens opgewaardeerd tot een-her gedefinieerd- kunstwerk.

Moon In Scorpio Verbal no. 36/ UFO no. 8- 2019
Moon In Scorpio Verbal no. 36/ UFO no. 8 2019 (Un) identified Found Objects (sokholder) on canvas- 30 x 30 x 3

Moon in Scorpio – Verbal 36 / UFO 8

Collage: gevonden zwart object (gebroken sok houder maat 34> 46) en witte acrylverf op canvas op een houten frame.

Onderdeel van de Remains Of Today serie

Ik heb de titel Moon In Scorpio gestolen van een titeltrack van de band Family Stand. Op hun beurt hebben zij het weer gestolen van de kosmos. Denk aan het Schorpioenen sterrenbeeld, als de maan in Schorpioen staat. Hoe kan zoiets kosmopolitisch nu zo plastic en aards worden? We zijn allemaal sterrenstof, as tot as en stof tot stof, wat omhoog gaat moet neer gaan en zo verder…behalve voor plastic. Wanneer wij er allang niet meer zijn kruipt, hangt, ligt  mijn Scorpio nog steeds rond. Plastic troep wil kunst zijn en onsterfelijk worden. En het zal daarin slagen.

Bigger Fish To Fry-0Verbal no.35/ UFO no.7- 2019
Bigger Fish To Fry/ Verbal no. 35/ UFO no.7- 2019 Unidentified Found Objects & acrylic on canvas.30 x 30 x 2

Bigger Fish To Fry – Verbal 35 / UFO 7

Collage: gevonden plastic zwarte en witte objecten en  acrylverf op canvas op een  houten frame.

Onderdeel van de Remains Of Today serie

Een mooi Engels gezegde om te zeggen dat je wel belangrijker zaken aan je hoofd hebt dan hetgeen voor ligt. Het suggereert ook dat die zeker opgelost gaan worden (bigger fish needs frying), of is het juist gebrek aan interesse voor de kleine visjes….

On Top - Verbal no.34. 2019
On Top – Verbal no. 34. Plastic bag characters blue plastic object and blue seal wrap on blue garbage bag. 30 x 30 x 2

On Top – Verbal 34

Collage: gevonden grijs object en letters van een plastic tas (Schoenenreus) op blauwe vuilniszak op een houten frame.

Onderdeel van de Remains Of Today serie

In een prestatiemaatschappij wil iedereen aan de top staan. Zelfs als dat betekent dat je vandaar alleen nog maar omlaag kunt gaan.

Vault 2019- verbal no. 33- UFO no. 6
Vault- Verbal no 33- UFO no. 6. Ruber and plastic objects and acrylic on canvas. 30 x 30 x 3 cm

Vault- Verbal no 33/ UFO 06

Collage: zwarte unidentified found objecten en  acrylverf op canvas op een houten frame.

Onderdeel van de Remains Of Today serie

Vreemde zwarte objecten gebruikt zijn en of eerder hebben vastgezeten aan iets groters. Plaats het in een streng zwart vierkant en plotseling staat het voor iets waar iets veilig bewaard kan worden. 

Arty Zone 2019- verbal no. 32
Arty Zone Verbal no 32- Party Ribbon, yellow paint residu, carton box and ducktape on wood. 30 x 30 x 3

Artyzone – Verbal no 32

Collage: afzet-party-lint, gestolde gele verf en gaffer tape op karton op een houten frame.

 Onderdeel van de Remains Of Today serie

De Art zone is een denkbeeldige zone waar of waarin kunst serieus genomen wordt. Wensdenken? Een eventuele waarde van een art zone is in the Eye of the beholder 

The Eyes Have It 2019- Verbal no. 31
The Eyes Have It – Verbal no. 31. Plastic bag and newspaper characters on white cotton T-shirt and gesso on wooden frame. 30 x 30 x 2,5

The Eyes have It  Verbal no. 31

Collage: letters en afbeeldingen van ogen uit kranten en plastic tassen en gesso  op een katoenen T-shirt op een houten frame

 Onderdeel van de Remains Of Today serie

Onderdeel van de Remains Of Today serie

Eerder maakte ik The Nose have It een van de eerste verbals uit deze serie. Zoals de zin The Nose Have It mij, bijwijze van inval, als woordgrap verraste als een vrolijke inval. Lag The Eyes Have It al in de lijn van deze gedachte. Desalniettemin een lichte en vrolijke  manier van naar een trieste ontwikkeling kijken, de Brexit.

Only Poltical-2019- Verbal no.30/Ufo no. 5
Only Political- Verbal no. 30/ UFO no.5. Plastic carton box seal wraps and hotel toilet seat hygiene information on wooden frame. 30 x 30 x 2,5

Only Political- verbal no. 30/ UFO no.5 

Collage: gevonden plastic doos binders (?) & plastic en hotel toiletzitting reiniging communicatie op een houten frame.

 Onderdeel van de Remains Of Today serie

Vanwege de combinatie van het word ‘disinfected’ (ontsmet) en de herhalende verticale strepen is de associatie van onderdrukkende politiek en een gevangenis nooit ver weg.

In elk systeem kunnen ongewenste gedachten gedesinfecteerd worden om verschillende redenen. Complexe situaties vragen om complexe antwoorden. Het is een ingewikkelde wereld, vindt je niet?

Your No- Thing- Nothing- 2019- verbal no.29
Your No- Thing – Nothing – Verbal no.29. Characters from plastic bag ‘Yourz’ and plastic object on lace curtain- 2019. 30x 30 x 2,5 cm

.Your No-Thing/Nothing, Verbal no.29

Collage: letters van plastic tas van het merk Yourz (vindplaats vlakbij station CS Zwolle) & ondefinieerbaar plastic object (gevonden in de buurt van atelier Rieteweg 10) op vitrage op een houten frame.

 Onderdeel van de Remains Of Today serie

Your No Thing is no.29 van de verbal serie. Spelen met de betekenis van het woord nothing. Wie weet is het woord oorspronkelijk wel afkomstig van no thing. Waar uit spreekt dat we dingen slechter behandelen dan elkaar. In een wereld van winnaars en verliezers is ongezien, en ongehoord zijn, niets zijn misschien wel het ergste wat kan de moderne mens kan overkomen. Of is het juist vrijheid?

Who's Afraid - Verbal no. 28/ UFO no. 4 -2019
Who’s Afraid – Verbal no. 28/ UFO no. 4 Red object (tie wrap) on yellow square on semi transparent cotton fabric. 30 x 30 x 2

Who’s afraid Of Red– Verbal no 28 -UFO no. 4

Collage: rood plastic gevonden object op geel vlak van textielverf op semi transparant doek op een houten frame.

 Onderdeel van de Remains Of Today serie

Een rode ‘lint’ geplaatst in het midden van een geel vierkant- gebruikmakend van twee van de 3 primaire kleuren.  Een beetje Newman flavour in de titel en een nieuw kunstwerkje is geboren. Deze titel geleende laat me nadenken over het originele Who’s Afraid’ . In een ogenschijnlijk simpel kunstwerk waar uitsluitend kleur en vorm gebruikt is en  waaraan geen direct vakmanschap of traditie is af te lezen is maakt het kijken verwarrend. Het originele Who’s afraid… heeft nog al stof doen opwaaien. In dit geval is dat niet aan de hand. Het is wat het is en eerlijk gezegd heb ik geen idee wat het rode object is of was. Het lag op de straat zonder duidelijke reden. Het enige wat ik weet is dat de eigenaar er geen behoefte meer aan had en dat ik er iets moois in zag. Dat is waarom dit UFO no.4 is.

Overzicht van alle verbals vind je hier:

(English)

Draw The Line, de 41e verbal

Verbal ‘ Draw The Line is no. 41 from the verbal/ufo series. De series will be completed at no.50.

The last news update was about verbal no. 23 ( My Future Is So Shady, I Have to Wear Bright’s’ ) till no.27 (Flath Earth) see also: https://maritotto.nl/2019/09/12/plastic-money-me-marit-flat-earth/

In this update I present no. 28 till no. 41, two start with Draw The Line (see overview below)

De galerij is niet gevonden!

De verbal/UFO* series is a series of small artworks of 30/30cm with various dept and materials. The used text and materials are all used and or found (magazine-atelier-street). More about this:https://maritotto.nl/verbals/

*UFO- unidentified found object

Draw The Line- Verbal no. 43- 2019
Draw The Line- (Verbal no.43). Blackboard paint en letter transfer tekst op transparante vuilnis (puin)zak

Draw The Line- verbal no 41.

Collage: blackboard paint, transfer characters & gaffer tape on  a transparent disposal bag on a wooden  frame.

I keep a close watch on this art of mine
I keep my eyes wide open all the time
I keep the ends out for the tie that binds
Because art’s can be fine, I draw the line

‘Inspired on I Walk The Line by Johnny Cash’. See original lines below:


I keep a close watch on this heart of mine
I keep my eyes wide open all the time
I keep the ends out for the tie that binds
Because you’re mine, I walk the line

(Johnny Cash ‘ I Walk The Line’)

Red White District Verbal no. 40- 2019
Red White District (verbal no. 40)- afzetlint,acrylverf en geknipte tekst op kussensloop op houten frame

Red White District– verbal no.40. 

Collage: found barrier line, paint and text on a pillow cover on a wooden frame.

The title sounds like a person with a speech impediment. The red-white barrier line, prolonged by stripes of red paint, separates the reds from the whites. That sounds like segregation of reds and whites. None of the above is at hand here. A coincidental converge of accidental combined materials is leading to the Red White District, where, in contrary of its tone, nothing ever happens.

Expo-Sure! Verbal no 39-2019
Expo-Sure! Verbal no 39- 2019. Found Plastic bag (expo) on white red site of Dutch vlag.

ExpoSure – verbal no 39-

Collage: text from found plastic bag on red-white part of the Dutch vlag on a wooden frame.

This is the age of exposure, without exposure there’s no presence. Without presence there’s no exposure. What if everything and everyone is already over exposed……

(Flower)- Powerplant- Verbal n0. 38/ UFO no 10-2019
(Flower)- Powerplant- Verbal n0. 38/ UFO no 10- 2019 Unidentified Found Objects on bubblewrap.

Power plant – Verbal no 38- UFO 10

Collage: found part of electric device and plastic flower-like object on wrapping-foil and a wooden frame.

This era will be booked as the era of the energy issues.  We’ve got quite a few.

On hand the supplies for our growing energy needs and on the other hand the residues that pollute our soil and poison the air we breathe

The solution is already present in the word Power plant. Empower the plant. 

These object are found in the area round my atelier@ Rieteweg 10, Zwolle. It probably surpluses something else, became unwanted and went astray, is now winding up as a re-identified – artwork. 

Should We Question Mark? Verbal no. 37/UFO no.9-2019
Should We Question Mark? Verbal no. 37/UFO no.9- 2019. Unidentified Found Objects & acrylic on canvas. 30 x 30 x 2

Could Question Mark- verbal no. 37- UFO 9

Collage: found plastic black question mark shaped object, round metal object and acrylic paint on canvas on a wooden frame.

In case of sudden oblivion,           Question Mark. 

In case of unexpected curiosity,    Question Mark.

Moon In Scorpio Verbal no. 36/ UFO no. 8- 2019
Moon In Scorpio Verbal no. 36/ UFO no. 8 2019 (Un) identified Found Objects (sokholder) on canvas- 30 x 30 x 3

Moon in Scorpio – Verbal 36 / UFO 8

College: found plastic, black object (ripped sock-holder size 34>46) and  white acrylic paint on canvas and a wooden frame.

I stole the title Moon In Scorpio from a song by the band Family Stand. They, before me, took it from the cosmos. The Scorpio constellation, when the moon was in Scorpio. How can something so cosmic becomes so earthly? We are all stardust; ashes to ashes, dust to dust, what comes up must go down and so on.  When we are long gone my Scorpio will still crawl (lingers) around. This piece of plastic trash, becoming art and all, desires to be immortal and will succeed.

Bigger Fish To Fry-0Verbal no.35/ UFO no.7- 2019
Bigger Fish To Fry/ Verbal no. 35/ UFO no.7- 2019 Unidentified Found Objects & acrylic on canvas.30 x 30 x 2

Bigger Fish To Fry – Verbal 35 / UFO 7

Collage: found plastic black and white objects and acrylic paint on canvas and a wooden frame.

A beautiful expression that states you are having other and bigger issues than the one present at the time. It also suggests some determinate solving of that same issue (bigger fish needs frying) or just a lack of interest in the smaller fish……..

On Top - Verbal no.34. 2019
On Top – Verbal no. 34. Plastic bag characters blue plastic object and blue seal wrap on blue garbage bag. 30 x 30 x 2

On Top – Verbal 34

Collage: found grey plastic object and characters from a plastic bag by Schoenenreus on a blue garbage bag on a wooden frame.

In a prestige society everyone wants to be on top. Even when it means you can only go down from there.

Vault 2019- verbal no. 33- UFO no. 6
Vault- Verbal no 33- UFO no. 6. Ruber and plastic objects and acrylic on canvas. 30 x 30 x 3 cm

Vault- Verbal no 33/ UFO 06

Collage: black unidentified found objects and acrylic paint on canvas on a wooden frame.

Strange black objects used and or attached to something bigger before. Put it in a rigid black square and it suddenly represents the safekeeping of something. Like it says; Keep your precious things safe, put it in a vault and get rid of the cheep and used stuff or even waste it on the streets.

Arty Zone 2019- verbal no. 32
Arty Zone Verbal no 32- Party Ribbon, yellow paint residu, carton box and ducktape on wood. 30 x 30 x 3

Arty zone- verbal no. 32

Collage: barrier (party) tape solidified yellow paint and gaffer tape on cardboard on a wooden frame.

The arty zone is an imaginary zone where in or where at art is taken seriously. Wishful thinking? The potential value of an arty zone is in the eye of the beholder. 

The Eyes Have It 2019- Verbal no. 31
The Eyes Have It – Verbal no. 31. Plastic bag and newspaper characters on white cotton T-shirt and gesso on wooden frame. 30 x 30 x 2,5

The Eyes Have It – verbal no 31

Collage: found characters and images of eyes from newspapers and a plastic bag on a prepped cotton T-shirt on a wooden frame

Earlier in this series I made The Nose have It. If the nose has it, the eyes must have it too. The sentence  ‘ The Nose Have It’ kindof got me by surprise, like a sudden cheerful epiphany. The Eyes Have is more of a logical follow upas it was already in line with the previous. Nevertheless, it is a light and cheerful way of looking at a sad thing, the break up with the UK, the Brexit. 

Only Poltical-2019- Verbal no.30/Ufo no. 5
Only Political- Verbal no. 30/ UFO no.5. Plastic carton box seal wraps and hotel toilet seat hygiene information on wooden frame. 30 x 30 x 2,5

Only Political Verbal no. 30 / UFO 05

Collage: found carton box, seal ribbon and a  plastic hotel toilet seat seal on a wooden frame.

 The combination of the word ‘disinfected’ and the repeating vertical stripes calls for an association with oppressing politics and a prison bars.

In any system, unwanted thoughts can be disinfected for several reasons. One argument here could be that complex situations require complex measures. And needless to say that it is a complex world……..

Your No- Thing- Nothing- 2019- verbal no.29
Your No- Thing – Nothing – Verbal no.29. Characters from plastic bag ‘Yourz’ and plastic object on lace curtain- 2019. 30x 30 x 2,5 cm

Your No- Thing/Nothing-Verbal no.29.

Collage: few plastic characters from a bag called ‘Yourz’ and an unknown plastic object on a see a through lace-curtain on a wooden frame. 

I started playing with the meaning of the word nothing. Maybe the word nothing is even rooted in the expression your no thing. Probably we treat things and objects worse than each other. In a world of winners and losers, being unheard and unseen, being nothing is probably the worst that can happen to modern men. But it also could be more close to absolute freedom?

Who's Afraid - Verbal no. 28/ UFO no. 4 -2019
Who’s Afraid – Verbal no. 28/ UFO no. 4 Red object (tie wrap) on yellow square on semi transparent cotton fabric. 30 x 30 x 2

Who’s afraid Of..- UFO no. 4.

Collage: found red tie-wrap like plastic object and yellow textile paint on semi transparent cotton on a wooden frame

A red ribbon placed in the centre of a yellow square – using two of the 3 primary colours, add a little Newman flavour to the title and new artwork is born. Using this title makes me much aware of the original ‘ Who’s afraid of Red, Yellow and Blue. This artwork created a dispute on the issue of what true art supposed to be. Especially when it seemed restored with just a paint roller in primary colours. My interpretation of this situation would be something like this; to use basically just colour and shape without any ‘ dressing up’ is confusing for most people.  As we are all conditioned that everything should have meaning or at least relatable craftsmanship mixed with some traceable blood, sweat and tears. This is not the case with modern abstract art; it’s art for art’s sake.

As for this small artwork, it is what it is.  It has no pretences. Frankly, I do not know what the red ribbon is or was. Just found it on the street with no particular purpose to be there. The only thing we know is that the owner got bored of it.

Into The Field Of Joy

Into The Field Of Joy- Helden/Heroes-serie- nr. 5- 2019-portret- Lenny Kravitz-
Into The Field Of Joy – nr. 6 van de Helden/Heroes serie Limited (1/1) art print on canvas 120/80 cm. (Portret Lenny Kravitz)

(scroll down for English)

Bij deze presenteer ik nr. 6 uit de Helden/Heroes serie, Into The Field Of Joy.

Limited (1/1) en gesigneerde digitale ar print on canvas 120/80 cm.

Fields Of Joy, de 3e (hit) single van Lenny Kravitz zijn debuut album ‘Mama Said’ 1991. Ik was 21. Een roerige periode in mijn leven. Ik ging veel uit, werkte (net nog of net niet meer)  in Discotheek X Ray en later in Café de Singel (Zwolle). Mijn gedroomde carrière als grafisch ontwerper leek uit beeld. Een alternatieve carrière als horeca medewerker leek de weg op dat moment. Gedreven door een mix van jeugdige onbezonnenheid en opstandigheid maakte dat ik dit perspectief omarmde en zag als een perfecte combinatie van plezier en geld verdienen. Dat bleek natuurlijk uiteindelijk heel anders uit te pakken. Het heeft veel energie gekost om dit pad om te buigen in iets waarvan ik oprecht gelukkig zou worden; het kunstenaarschap. In die zelfde tijd was daar ineens the sound of Kravitz. Lenny Kravitz, een prachtige androgyne mix tussen Jimy Hendrix en Curtis Mayfield. Een ultra coole hippie en een rockbeest. Een boodschap van love, peace and happiness in een rauw jasje.

Ergens eind jaren 90 heb ik een tweeluik gemaakt met de titel- Into The Field Of Joy, vernoemd naar het nummer van Lenny Kravitz. Deze tweeluik stond voor mij voor optimisme, een start, het begin van iets nieuws. Zowel zakelijk als privé veranderde er van alles. Ik had net mijn eerste  atelier bemachtigd in de destijds gekraakte Oude Ambachtsschool (Mimosastraat 1) en voelde me als herboren  te midden van het kleurrijke gezelschap wat de Mimosa bevolkte. Ik kreeg vertrouwen in mezelf, mijn creativiteit en mijn toekomst. Hier zou het gaan beginnen en van dat pad ben ik nooit meer afgeweken. Into The Field Of Joy markeert voor mij een tijdperk en een belofte aan mijzelf.

Kravitz zelf heeft nog vele hits gehad en albums gemaakt. Stijlvast en zijn unieke sound altijd trouw blijvend. Laatst heb ik weer twee recente albums gekocht; ‘Black & White America’ & ‘Raise Vibration’ en die bleken even urgent en actueel te zijn  als zijn vroege werken. Als je als artiest zo lang zo continu in je kwaliteit kan blijven ben je voor mij een grote. Oh ja, toch het vermelden waard, tevens de eerste in mijn portret-reeks die nog (vol op) leeft, Len the Man!

Meer uit de Helde serie zie:

Into The Field Of Joy (Mama Said- Lenny Kravitz 1991)

Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image

(English)

Into The Field Of Joy

Into The Field Of Joy- Helden/Heroes-serie- nr. 5- 2019-portret- Lenny Kravitz-
Into The Field Of Joy – nr. 6 van de Helden/Heroes serie Limited (1/1) art print on canvas 120/80 cm. (Portret Lenny Kravitz)

Hereby I present no. 6 from the Helden/Heroes series, ‘Into The Field Of Joy’.

Limited (1/1) signed digital art print on canvas 120/80 cm.

‘Fields Of Joy’ was the 3th (hit) single by Lenny Kravitz debut album ‘Mama Said’ 1991. I was 21 years old and in de midst of a turbulent era of my life. I was on a revel a lot and worked (or had worked) @ discothèque X Ray and Cafe de Singel (Zwolle). My dreamed career as graphic designer seemed out of reach. An alternative career in the catering industry seemed the way for me at that present moment. Driven by a mixture of youthful rashness and rebelliousness made me embrace this opportunity, a perfect combination of making fun and earning money. In the end it had a less fortunate outcome than hoped for. It took me al lot of energy to bend this path into something that would made me truly happy, artistic craftsmanship. This period for me is larded with the sound of Lenny Kravitz. Lenny Kravitz, a beautiful androgynies mix of Jimy Hendrix and Curtis Mayfield. A ultra cool hippie and a rock ’n roll animal. Spreading a message of love, peace and happiness, be it a little rugged on the edges.

At the end of the nineties’ I made a diptych called ‘Into The Field Of Joy’ named after Lenny Kravitz’s song. This diptych for me represented optimism and a start of something new. Both carriers wise as private everything changed. I had just obtained my first atelier at De Oude Ambachtsschool (Mimosastraat 1) and felt like a phoenix from the flames in the company of all these colourful people that worked and lived at the Mimosa.  It boosted my self-confidence, my faith in my creativity and my future. From here on it would only go up and I never left this track again. Into The Field Of Joy, for me, marked an era and a promise to myself. 

In the mean while, zooming in on Kravitz, he made many hits and albums. He always stayed faithful to his unique sound. Recently I bought two of his latest albums; ‘Black & White America’ & ‘Raise Vibration’’ and they proofed it to be as urgent and contemporary as his early works were. When you’re an artist and able to produce music of a continue quality for decades, your a great one in my perspective. Oh, and by the way, worth mentioning it, in my sequence this is the first artist that’s still alive (and kicking), Len the Man! 

M Stands 4 @ 25 jaar Mondriaanhuis- tentoonstelling

(For English scroll down)

Tentoonstelling 25 x 25 x 25 – van 25 september tot 8 maart 2020.

25 x25 x25-Mondriaanhuis-tentoonstelling 2019-2020
Banner 25 x 25 x 25- tentoonstelling Mondriaanhuis 2019-2020

Het Mondriaanhuis bestaat 25 jaar! Om dit jubileum te markeren zijn 25 leden van landelijke kunstenaarsvereniging De Ploegh uitgenodigd om speciaal voor de expositie 25 x 25 x 25 een werk van 25 x 25 centimeter te maken. Ik ben een van deze kunstenaars!

De kunstenaars hebben zich voor deze opdracht verdiept in en laten inspireren door Piet Mondriaan. Mondriaan heeft in zijn loopbaan een grote artistieke ontwikkeling doorgemaakt: van realistische landschappen, naar luministische taferelen tot aan totale abstractie. Elke kunstenaar was vrij om te kiezen door welke periode of stijl, of door welk gedachtegoed van Mondriaan hij/zij zich wilde laten inspireren. Het heeft geleid tot fascinerende invalshoeken en een rijke variatie aan werken.

In mijn geval heeft het geleid tot het kunstwerk M Stands 4. Hieronder wat proces foto’s :

DEELNEMERS AAN DE TENTOONSTELLING ZIJN:

Gerard Akerboom, Jacqueline Bohlmeijer, Monika Buch, Henriëtte Coppes, Michiel Deylius, Marie-Louise Doosjes, Harry Dukker, Janine Eshuis, Famke Hajonides, Birgitte Janssen, Annemiek van Kollenburg, Ria van Krieken, Suzan van Lieshout, Frits Nolte, Marit Otto, Rian Peeperkorn, Ruben van der Scheer, Cécile van Spronsen, Peter van Tilburg, Linda Verkaaik, José van Waarde, Erica Welling, Niek Wittebrood, Jimi Kleinbruinink, (jong talent) en Anja Radakovic (jong talent).

Van 25 september t/m 31 oktober organiseerthet Mondriaanhuis diverse jubileumactiviteiten. Kijk voor het programma op mondriaanhuis.nl

  • Deze bovenstaande tekst is grotendeels afkomstig van de flyer verstrekt door het Mondriaanhuis

Over mijn inzending M Stands 4

Ik heb ‘M. Stands 4’ speciaal voor de expositie 25 x 25 x25 gemaakt.

Een lastige opgave, een werk maken geïnspireerd op een kunstenaar die iconische kunst heeft gemaakt die tot in de haarvaten van de samenleving zijn doorgedrongen. Hoe voorkom je de open deur. 

Ik heb er uiteindelijk voor gekozen bij mijn metier als schilder te blijven dus heb hem geportretteerd. De oude Mondriaan en de jonge Mondriaan zijn verenigd in één gezicht. Het portret wordt gebroken door de klassieke zwarte lijnen en daar klapt het portret open. Het is dus een 3d portret die vanuit elke hoek te bekijken is. De basis is zwart wit, de opstaande delen zijn in de primaire kleuren. M Stands 4,(M Staat Voor) de M van Mondriaan maar ook mijn eigen M van Marit. Dichter bij Mondriaan ben ik nooit geweest ( :

Hieronder wat foto’s van verschillende invalshoeken. Het vooraanzicht bewaar ik even voor na de opening! Die houden jullie dus nog tegoed.

English

M Stands 4 @ 25 year Mondriaanhuis- exhibition

Exhibition 25 x 25 x 25 – from September 25th till March 8th 2020.

25 x25 x25-Mondriaanhuis-tentoonstelling 2019-2020
Banner 25 x 25 x 25- tentoonstelling Mondriaanhuis 2019-2020

The Mondriaanhuis exist 25 years! To mark this episode 25 members of national artist association De Ploegh were invited to create an theme artwork especially for the exhibition 25 x 25 x 25 measuring 25 x 25 centimeter. I am one of the invited artist!

For this task, the artist focussed on and let them selves inspired by Piet Mondriaan. Mondriaan made quiet some big artistic developments in his career; starting at landscapes to luministic scenes to total abstraction. Each artist was free to choose any period, style or range of ideas by Mondriaan to get inspired. It led to fascinating new angels and a rich variety of works.

In my case it led to the artwork M Stands 4. Proces pictures below :

PARTICIPANTS TO THE EXHIBITION ARE:

Gerard Akerboom, Jacqueline Bohlmeijer, Monika Buch, Henriëtte Coppes, Michiel Deylius, Marie-Louise Doosjes, Harry Dukker, Janine Eshuis, Famke Hajonides, Birgitte Janssen, Annemiek van Kollenburg, Ria van Krieken, Suzan van Lieshout, Frits Nolte, Marit Otto, Rian Peeperkorn, Ruben van der Scheer, Cécile van Spronsen, Peter van Tilburg, Linda Verkaaik, José van Waarde, Erica Welling, Niek Wittebrood, Jimi Kleinbruinink, (jong talent) en Anja Radakovic (jong talent).

Check mondriaanhuis.nl for programm

  • The text above is mainly extracted from the flyer supplied by the Mondriaanhuis,

About my submission M Stands 4

I created ‘M. Stands 4’ especially for the exhibition 25 x 25 x25.

A tricky assignment, to make an artwork inspired on a artist with iconic value. images that penetrated every outskirts of society. How to avoid cliche’s.

I choose to stay close to my profession as a painter, so i portrait him. The Young and the old Mondriaan, joined in one face. The portrait is broken trough by the classic black lines and on this intersections the portrait unfolds to 3d. So the viewer kan study his face from different angles. De base colour black & white, the standing (vertical) parts carry the primary colors. M Stands 4, (for) the M of Mondriaan but also for the M of Marit my own name. Never been closer to Mondriaan ( :

See below for pictures from different angles. The frontal picture wil be presented after the opening of the exhibition. Keep you posted!

Off The Wall & On the wall

(for English, scroll down) Bij deze presenteer ik mijn laatste digitale kunstwerk uit de Helden/Heroes serie ” Off The Wall” en blik ik terug op de opening van de Nieuwste Leden expositie van galerie de Ploegh.

Off The Wall (Helden no.5)

Off-The-Wall- Helden/Heroes-serie- nr. 5- 2019
Off The Wall – nr. 5 van de Helden/Heroes serie Limited (1/1) art print on canvas 120/80 cm

Limited (1/1) en gesigneerde digitale art print on canvas 120/80 cm

Kan een held van zijn voetstuk vallen met terugwerkende kracht? In dit geval doel ik daarmee op Michael Jackson. Ik heb echt zitten kauwen op deze vraag . Om een antwoord te vinden ben ik terug gereisd naar 1982. Ik was 12 en was net het fenomeen popmuziek aan het ontdekken. Voor mijn 12e lag mijn muzikale voorkeur bij Fame, Grease en, laat ik mijzelf niet sparen, zelfs Shakin’ Stevens. Ter verdediging voor de Shakin’ Stevens crush, je moet toch ergens beginnen, toch? 

Maar toen, kijkend naar de wekelijkse Count Down show, kwam daar een heel nieuw fenomeen bij, de video clip.  (oh, er is zoveel veranderd!) Maar kan je de opwinding nog herinneren ? (80ers)! Weken voor de release van Michael Jacksons Beat It, werd er al wild gespeculeerd. Er stond iets speciaals te gebeuren. Wat later, de zelfde procedure met de song en clip ‘Thriller’. De spanning werd over weken uitgesmeerd en dan……… Blast, bang, wow!  Het was ongeëvenaard. En voor mij was er een held geboren. Ik hield al heel erg van dansen (*Fame)  maar ik was zo aangeraakt door zijn bewegingen dat ik de moonwalk en alle pasjes uit de Triller clip heb leren dansen, zelfs de zombie pasjes. Later, in clubs en discotheken, danste ik me zelf een slag in de rondte op het veel eerder uitgebrachte ‘Don’t Stop Till You Get Enough‘ en vele andere nooit gedateerde ultiem swingende nummers. (ook van de Jackson 5). En als hobby DJ (Sister Feelgood), platen draaiend tijdens feesten op culturele broedplaats DOAS (in haar hoogtij dagen), incidenteel in Cafe de Singel en later maandelijks bij Jazz/muziek cafe Jazzy Jam, was Michael Jackson vaste prik. Stilzitten geen optie…

De wereld lag aan zijn voeten en verslond hem. Dit verlegen en kwetsbare figuur, gek geworden? Eindeloos sleutelend aan zijn eigen voorkomen. Tot dat er niet meer te sleutelen viel en een bleke ongelukkige Pinoccio overliet. En om het nog wat erger te maken, zijn vermeende (of bewezen) pedofiele activiteiten die na zijn dood nog een extra aan het licht zijn gekomen. 

De filosofische  vraag; Had Michael Jacksons meer talent dan hij aan kon? Of maakte de gemene vader figuur, het totale gebrek aan normaal en privacy een freak van hem? 

Dan nu mijn antwoord op de eerste vraag; “Kan een held van zijn voetstuk vallen met terugwerkende kracht?”, zou zijn; muzikaal, nooit, persoonlijk, heb ik meer met hem te doen dan dat ik hem kan veroordelen. 

Ik heb een sterk gevoel dat hij naast dader ook slachtoffer was. En ook ben ik dankbaar voor wat hij mij en vele anderen gegeven heeft met zijn muziek en dans. Dus hij hoort thuis in mijn helden serie, geflankeerd door Peter Pan, zijn rol model. 

Zie hier de complete Helden serie tot nu:

On te wall (terugblik opening Nieuwste leden expositie)

https://www.deploegh.nl/nieuwste-leden/

Gisteren 08 september j.l. werd de 2e ronde Nieuwste leden expositie geopend in Galerie de Ploegh. Het was een moment om elkaar als nieuwe leden te ontmoeten en iets te leren over elkaars werk. Daarnaast is het een mooie uitgebalanceerde expositie van heel divers werk en disciplines. De expositie loot tot 29 september en wordt afgesloten met een finisage, deze is om 16u. Ik hoop je daar nog te ontmoeten.

https://www.deploegh.nl/nieuwste-leden/

Off The Wall & On the wall

(English) Hereby I present my latest digital artwork from the Heroes series ‘ Off the Wall’ and reflect on the opening of the Newest Member Exhibition by galerie de Ploegh’

Off The Wall (Helden no.5)

Off-The-Wall- Helden/Heroes-serie- nr. 5- 2019
Off The Wall – nr. 5 van de Helden/Heroes serie Limited (1/1) art print on canvas 120/80 cm

Limited (1/1) digital art print on canvas 120/80 cm

Can a hero fall from his pedestal in hindsight? In this particular case I aim at musical hero Michael Jackson. I was really a bit troubled by this question. To find an answer I travelled back to the eighties, 1982. I was12 years old, just grasping the phenomenon of pop music. (Fame, Grease and (for real) even Shakin’ Stevens had my interest in my previous years. In my defence for the Shakin’ Stevens crush, you have to start somewhere…. right?

But then, watching this weekly music show Count Down encountering a new phenomenon- the video clip. (Oh, how much has changed…) But can you remember the excitement (80-ties people)! Weeks before the release of Michael Jackson’s song Beat It, the word was out, something special was going down. Later, the same procedure repeated with the song and clip  ‘Thriller’. The tension was stretched over weeks before the release and then…. Blast, bang, wow!  It was unprecedented. And for me a star, an icon was born. I loved dancing already (*Fame) but I was so exited by his moves that I actually learned the moonwalk and the thriller clip dances by heart, even the zombie- moves. Later on in dance halls and discotheques I danced my brains out on his earlier hit song ‘Don’t Stop Till You Get Enough and many more, never out-dated and ultimate swinging music. (including the Jackson 5 period). And being a hobby DJ for a while (Sister Feelgood), record spinning during parties at DOAS (in her glory days), incidentally at theme nights at Cafe de Single and later on on a monthly base at jazz/ music cafe Jazzy Jam, Michael Jackson was a must do. And everyone started moving…inevitable.

The world loved and devoured him. This shy and vulnerable creature, gone mad? Tinkered at his appearance for ever, till there was nothing left to tinker with, leaving a pale-faced unhappy Pinocchio as remain. And to make it even worse, his alleged (or proved) paedophile actions, which culminated after his death. 

The soul question: Did Michael Jackson have more talent that he could bare?  Or is the frantic father figure, the total lac of normal and privacy made him a freak? 

Well now my answer to the first question “Can a hero fall from his pedestal on hindsight?”, would be: musically, never, personally, I do pity him more that I judge him. 

I have a strong sense of him, being, besides a predator, a victim too. And still I feel grateful for what he gave to many others and me. So he belongs her in my hero series. Flanked by Peter Pan, his role model. 

See here the complete overview of the Heroes series till now:

On te wall (review opening Newest Member Exhibition)

https://www.deploegh.nl/nieuwste-leden/

Yesterdag, September the 8th the second round of the Newest member Exhibition was opened @ galerie de Ploegh. It was a moment to get to know the other new artist and their works. Next to that, I can say it is a nice and balanced exhibition with a lot of diversity in style and discipline. The exhibition is to be seen till 29th of September and will close with a finsage at 16.00 hours. Hope to see you there?

https://www.deploegh.nl/nieuwste-leden

Hunter- Gatherer (Jager- Verzamelaar)

hunter-gatherer-jager-verzamelaar-2019-acryl-op-canvas-100/150cm
Hunter- Gatherers 2019 Brave New World serie. 100/150 cm. Acryl op Canvas

(for English scroll down)

Bij deze presenteer ik mijn nieuwe werk Hunters-Gatherers uit de serie: Brave New World. Acryl op canvas – 100/150 cm.

De moderne 21eeuwse (westerse) mens. Hij jaagt, hij verzameld. Het mannetje, het vrouwtje, ze verzamelen zij aan zij. Ze verzamelen, non stop/ 24-7. De verworven items wordt mee genomen naar het eigen territorium. Hier wordt het alsnog aan een tweede blik onderworpen en getoond aan de gemeenschap voor goedkeuring. Het is vonkelnieuw, nieuwer dan het nieuw van gisteren. Met dit item kan er een nieuwe trede op de sociale ladder gestegen worden. Nee, hier geen honger of dorst. Wel een knagend verlangen. 

Over Brave New World:

Brave new world  is de titel van deze reeks. De titel is ontleent aan een dystopische science fiction roman van Aldous Huxley (1932). Aldous gaf 75 jaar geleden een blik op een ‘schijnbaar’ perfect georganiseerde maar ook angstaanjagende  perfecte wereld. Dit wereld beeld en angst visioen is ondanks de eventuele gedateerdheid nog altijd actueel of moet ik zeggen actueler dan toen.

Voor andere werken uit de serie zie

De galerij is niet gevonden!

(English)

Hunter– Gatherer (Jager- Verzamelaar)

Hereby I present to you my new work; Hunter– Gatherer.  Part of the Brave New World series. Acryl on canvas – 100/150 cm.

21th century modern (western) man. It hunts, it gathers. We witness a male and female collecting, side by side. They collect non-stop/24-7. The obtained objects are brought home. It will be submitted to a second look and shown to the community for approval. It is brand-new, even fresher than yesterdays new. Ranked a level higher on the social ladder now. No, we are not hungry or thirsty anymore just hunted by a nagging desire.

About Brave New World:

·Brave new world is the title of these series. The title is based and inspired on a distopic science fiction novel by Aldous Huxley (1932). Aldous created a vision of a future prospect, 75 years ago. He created an ostensible ‘perfect & well-organized world that is frightening and suffocating at the same time. This worldview and vision of anxiety is despite of the fact that it is somewhat out-dated still urgent or maybe more urgent than it was back then. 

More works from this serie:

De galerij is niet gevonden!

Project ‘Wat Is Kunst’ = voltooid.

Een kunst ‘proeftuin’ waarbij het onderzoek centraal staat. In samenwerking met Jamila op den Kamp, Corine Aalvanger en de Ambelt. De proeftuin is mogelijk gemaakt door De Stadkamer.

Het project is afgerond!

Het doel was de leerlingen van De Ambelt uitdagen verder uit hun comfortzone te komen en te onderzoeken of kunst iets voor hen betekent. We hebben met de leerlingen ook onderzocht of hun belevingswereld te verenigen valt met ‘kunst’ en ambacht.  Daarna zijn we samen een co-creatie gaan maken. Dit alles is ook door de leerlingen zelf vast gelegd middels vlogs, en filmpjes die ze ook in het kader van het project moesten maken (onder leiding van Corine Aalvanger)

meer lezen @ https://maritotto.nl/wat-is-kunst/

Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image