Tag: kunst

Geplaatst op

Oooh Well

verbal no.02

 Collage; plastic tas letters en witte acryl op canvas

Een klein kunstwerkje met een knipoog, die de woorden; Oooh well, Oooh God, Oooh no en Oooh yes spelt. Het woord is zelf een kunstzinnige vorm. Een beeld zegt meer dan 1000 woorden maar geld dat ook als een woord een beeld wordt?

(Eng)

Oooh Well (verbal no.02)

 Collage: plastic bag characters and white acrylic paint on canvas on a wooden frame.

Part of the Remains Of Today series

This is a small slightly humoristic artwork that spells the words Oooh – well, Oooh God, Oooh no, Oooh yes. The shout, Oooh is a very artful shape in itself. I call these little word experiments ‘verbals’. Images speak louder than words. But what if a word becomes an image?

collage letters en caparol op canvas 30/30 cm
Geplaatst op

Create-ism

Creatism (Verbal 01)

Startpunt en onderdeel van de Remains Of Today serie

Collage: geprinte letters en witte acryl verf op canvas

Deze willekeurig gelegde en geplaatste letters spellen de woorden Create en Art. Twee woorden die voor mij belangrijk zijn. Ik maak dus ik besta. Door te maken laat ik sporen van mijn bestaan na. De mensheid maakt en vernietigd. Vernietiging is een negatief terwijl creëren een positief is. Het maken van kunst is het superlatief van maken. En volgens sommigen is de hoogste vorm van creatism, of moet ik zeggen creationisme, in de handen van de almachtige God. In mijn geval betekent God de onbegrijpelijke natuur.

create-ism-collage-mixed media-marit otto-kunst
collage letters en caparol op canvas 30/30 cm

Create-ism (Verbal 01)

Collage: printed characters and white acrylic paint on canvas on a wooden frame

Number one and part of the Remains Of Today series.

These random placed characters are spelling the words Create and Art. Two words that are important to me. To create is to exist and to leave traces of your presence. Men create and men destroy. Destruction is a negative while creating is a positive. Creating art is a superlative in creation as such. According to some, is the highest form of create-ism, or should I say creationism, in the hands of an almighty God. According to me, God means incomprehensible nature. Create-ism.

Geplaatst op

The Theory of Khaos

Bij deze presenteer ik mijn laatste werk ‘The Theory Of Khaos’  

(scroll down for english)

Theory Of Khaos

De titel verwijst naar twee soorten Khaos/ Chaos, de Griekse oer Chaos > (Khaos). Ofwel het niets waaruit de goden zijn ontstaan. En de chaos-theorie die handelt over schijnbare wanorde die toch exact is bepaald  (de vlinder die de orkaan kan veroorzaken). Het maakproces van dit schilderij liep bijna parallel met mijn gemoedstoestand. Soms diep frustrerend en  soms een eureka-gevoel. Soms zoek je iets en weet je niet wat, pas als het er is. Wat er dan gebeurd  in je hoofd zou je ook goed kunnen omschrijven als chaos. Veel denklijnen die verbonden moeten worden en veel open eindjes. Uit die chaos zoek ik dan weer naar de rust, balans en evenwicht in het beeld.  Het stoort me letterlijk als ik dat niet vind in een schilderij, dat neem ik mee naar huis. Dus: weg schilderen wat te veel is of onnodig. Kill your darlings, om daarna connectie te leggen tussen de onderlinge objecten in het beeld, zodat alles met elkaar in verband staat en eigenlijk samenvalt. Zoals het leven zelf.

Het beeld weerspiegeld  21e eeuwse ‘homo digitalis’  die steeds connected moet zijn met alles en iedereen en luchtig moet kiezen uit een veelheid van keuzes en rolmodellen, wat passend is voorhaar/hem . We worden niet door 1 rolmodel geleid maar door het persona van velen, die eigenlijk ook weer eenvormig lijkt te worden doordat ze ook beïnvloed worden door ook weer velen. Massa beïnvloeding door de massa. De chaos van een niet aflatende beelden en woorden stroom die nooit opdroogt, steeds aandacht vraagt maar toch ook nergens in het bijzonder heen lijkt te gaan. En toch blijkt het een geoliede machine en een werkend systeem. De theory van chaos (schijnbare wanorde die exact bepaald is en exacte uitkomst heeft), de Theory van Khaos: de geboorte van de goden uit het…………..niets.  En tot niets zullen wij wederkeren. Het einde aan de chaos. een simpel plot voor een complexe geschiedenis ( :

(ENG) Hereby I present my latest work  titeled, The Theory Of Khaos.

I refers to two kinds of Khaos/ Chaos; the Greek primal Khaos /Chaos, The nothingness were the Gods came from and the mathematical chaos-theory that discribes apparent disorder that is still exact determined  (the butterfly effect).  The working progress of this painting ran paralel with my mental condition. Sometime deeply frustrated and sometimes with an eureka-feeling. Sometimes you just don’t know were you are looking for, till it’s there.  Wat happens in your mind can be described as chaos. Lots of loose ends to connect, lots of questions.  From this choas the search for harmony and  balance starts. It is disturbing to me if that is not there. No peace of mind. So, kill your darlings and make everything connected, like live it self.

The image reflects the 21 century  ‘homo digitalis’ that has to be connected with everything and everyone and that casually has to choose from multiple choices and rol models, what suits her/him best. We are not led by one role model but by a persona of the many, that on his turn is led by many as well. Mass influencing the mass. The chaos of increasing image and word flood that never dries up, asks for attention but seems to have no focus point at all. Still, it appears a well oiled machine and working system. The Theory of Khaos: the birth of the gods from…………..nothing. And to nothing we return….An end to chaos. A simple plot for a complex history ( :

meer werk is te vinden op : Saatchi art & Art Olive 

& https://www.marginartsales.com/marit-otto

volg mij op :https://www.instagram.com/maoatelier007/

of: https://www.instagram.com/artcident_by_mao/

More work is also to be found on  Saatchi art ,  Art Olive, & https://www.marginartsales.com/marit-otto

follow me @ :https://www.instagram.com/maoatelier007/

or: https://www.instagram.com/artcident_by_mao/

Geplaatst op

Do Not Disturb

(for English scroll down)

Do Not Disturb is een digitale art print, gemaakt in 2017. Dit werk is eigenlijk in opdracht gemaakt voor een thema nacht genaamd ‘ Night Shift’. Mijn aangewezen locatie was een hotel in Zwolle. Mijn thema ging automatisch richting het idee van desolate hotel nachten (featuring; de in dat jaar overleden, Leonard Cohen en zijn voormalige liefde Marianne Faithfull). In deze hotelnachten liggen de meeste mensen in diepe slaap, zijn sommige rusteloos aan het rondhangen, aan het drinken of een romance aan het beleven en een aantal zal in eenzame wanhoop de tijd doden terwijl anderen die nacht in het hotel in stilte hun werk doen. Deze print is een mix tussen de rock status van een Chelsea Hotel (NY) en de cleane, onpersoonlijke traffic ruimte in hotels over de hele wereld.

Over het beeld- We zien een cleane, anonieme en desolate hal met de koele metalen liftdeuren. De hal staat voor het eenzame en desolate van de nacht en de liftdeuren staan metafoor voor zowel de kamers, (de half open deur die de geheimen prijs geeft), voor reizen, fysiek en overdrachtelijk als voor de gemoedstoestand (up en down). De waszakken illustreren de nabije aanwezigheid van de schoonmaaksters en de ‘vuile was’ die niet buiten gehangen wordt. Alle bovenstaande ingrediënten en een stukje authentieke Cohen muur poëzie uit Chelsea is mijn beeldende verhaal over het hotel, de nacht en de dingen die het daglicht niet verdragen……………………

De bewuste thema avond werd helaas gecanceld maar het werk was al gemaakt. Het is nooit opgehaald dus na anderhalf jaar heb ik me bedacht dat ik het jullie toch niet wil onthouden. Het past perfect is de rest van de 2017 serie.

Kleine aanvullende anekdote- “In 1999 heb ik samen met een hele goeie vriendin ( Anne Marieke) een rondreis gemaakt door the U.S.A . De reis startte in New York en ging via Memphis, Baton Rouge en New Orleans naar Dallas,(op visite bij mijn oom Rudi & fam)  Austin en San Antonio. Voor ons een indrukwekkende, eerste trans-Atlantische wereldreis. We hebben al onze belevenissen op-gepent in een reisverslag getiteld; No Room Service. De reis was duur, de hotels (motels)  goedkoop  en i.d.d. de hele reis geen roomservice.”

Eigenlijk was deze hele vakantie een grote zoektocht naar beroemde locaties. Een van die locaties was bijvoorbeeld het *Chelsea Hotel .

*Het Chelsea hotel is misschien wel het beroemdste Hotel ter (westerse) wereld. Hier is o.a. Sid Vicious gestorven, hier heeft  Jimmy Hendrix op zijn elektrische gitaar zitten tokkelen en hier heeft zich een liefdes affaire tussen Marianne Faithfull en Leonard Cohen afgespeeld. De beroemde song ‘Chelsea Hotel’ is hier geschreven. In dit lied zitten passages over de liefdes affaire tussen Cohen en Marianne. Dus je zou met een beetje fantasie kunnen zeggen dat de kiem voor dit werk ‘Do Not Disturb’  al 18 jaar geleden werd gelegd.”

*Mocht je interesse hebben in het reisverslag, gelardeerd met passende muziek (tips) & films (tips). Laat me weten en ik stuur het je op. 

Dit werk is te vinden op : Saatchi art

& Art Olive

*Beste opdrachtgever mocht u na het lezen van dit stukje alsnog een claim leggen op dit werk, dan bent u van harte welkom! Mocht het werk in de handen van een andere liefhebber terecht komen, meld ik me bij u!

 (ENG) Do Not Disturb is  a digital art print, created in 2017. This work is actually created in assignment for a theme night called ‘Night Shift’. The designated location was a hotel in Zwolle.  My theme automatically shifted towards the idea of desolate hotel nights (featuring late Leonard Cohen and his former lover Marianne Faithfull). In these hotel nights most people are sound a sleep, some wandering, drinking or enjoying a romance, few killing time in utterly despair, others at work. The nightshift. This image is a mix between the rock status of a Chelsea Hotel (NY) and the clean, functional and impersonal traffic space of hotels everywhere.

About the artwork-We behold a clean, anonymus and desolate hotel hal with cool metal elevator doors. The hal represents the desolate & loneliness of the night. The elevator doors are metaphors for aswel the hotel rooms (closed & half open, they grant you a sneak peek into their well kept secrets) as for traveling (physically and metaphorically) and for mind states (up or down). The laundry bags  illustrate the presents of the cleaners & the dirty laundry that will not be exposed to the public eye. All ingredients mentioned above and a piece of authentic ‘Cohen’ wall poetry from Chelsea is my story about the hotel, the night and all things that can’t stand the daylight. …………………………..

This theme night is cancelled but the work was already done. The artwork is never collected. So after a period of one and a half year I decided that I wont keep this work from you. It fits perfectly in my series of work.

An additional anecdote-   “In 1999 I made  a road trip trough the USA with my one of my best friends (Anne Marieke). This journey started in New York and went from Memphis to Baton Rouge, New Orleans,  Dallas, (visiting my uncle Rudi & fam) Austin &  San Antonio. For us an impressive, first trans-Atlantic world trip. We wrote a day to day journal of all our experiences and there were quiet a few. I was called No Room Service. The trip was expensive, hotels and motels were cheap so indeed the entire trip- no room service.

*If you are interested reading this journal, interlaced with what we thought was suitable music (tips) and movies (tips), please let me know I will send it to you.

In fact this whole trip was one big search to all the famous USA places. One of those places was Chelsea Hotel.

*The Chelsea hotel might as well be the most famous hotel in western society. Here, Sid Vicious died, did  Jimmy Hendrix  jammed his guitar and did Leonard Cohen and Marianne Faithfull fell in love. De famous Cohen song ‘Chelsea Hotel’ is written here. In this song are lines outlining their love affaire. So, with a little imagination one could say  that the seed for this work ‘Do Not Disturb’ was planted 18 years ago. 

This work is also to be found on  Saatchi art

&Art Olive

Geplaatst op

Klimaat Madonna @ Earth Hour

Afgelopen vrijdag (23-03-2018) is de Klimaat Madonna verhuisd naar haar eigenaren, het Dominicanen Klooster, Zwolle.

Klimaat Madonna - Processie Earth Hour
Klimaat Madonna – Processie Earth Hour

 Vanaf deze locatie is  zaterdag een na een plechtig inwijdingsritueel en zegening, de processie richting Grote Kerkplein/Earth Hour ingezet. Als iemand die geen kerkelijke achtergrond heeft en dit soort rituelen ook altijd met enige scepsis heeft bekeken, werd ik overweldigd door de schoonheid grootsheid van de Dominicanenkerk als decor en geraakt door de oprechtheid,  puurheid en plechtigheid van de predikant en de kloosterbroeders. Klimaat Madonna is ingezegend door een van de broeders en ik moest mijn best doen niet een traantje weg te pinken tijdens dit ritueel. Ineens bedacht ik me,  hoeveel houvast en richting rituelen ook eigenlijk kunnen geven. Ook het de muziek en het gezang (van het kerkkoor maar ook goeie vriend en gitarist Janus Hursepuny) leek met de mooie akoestiek ook zo uit de hemel te komen. Ik ben ook niet helemaal objectief meer, zeg ik er eerlijk bij. Indrukwekkend. Van te voren vroeg ik me nog voorzichtig af of er wel genoeg mensen zouden komen om de processie wat impact te geven…. maar dat bleek een onterechte vraag. Madonna werd gedragen door 4 leken broeders, die mooie witte ceremoniële habijten droegen

Past Friday (23-03-2018) the Klimaat Madonna (Climate Madonna) moved to her owners, The Dominican Convent, Zwolle.  After a formal consecration ritual and blessings the procession started from this location, heading for the ‘Grote kerk Plein’and Earth Hour. As a non churchgoing person that use to observe rituals with an sceptic eye, I was overwhelmed by the grandeur of the Dominican Church as scenery and touched by the sincerity, purity and dignity of the preacher and the monks. Klimaat Madonna is blessed by one of the monks and I had to restrain surging teardrops during this ritual. Suddenly I realized that rituals can actually give grip, consolidation and  direction in life. With the great acoustics of the church even the music and chanting (from the choir and friend/ gitarist Janus Hursepuny)  seems to come straight from heaven. Impressive. I must ad that I am not entirely objective in this case. In advance I wondered if there would be enough crowd for a procession but this seemed to be an unduly question…. Madonna was carried by 4 layman brothers, dressed in beautiful ceremonial white habits

Na de ceremonie werd de Madonna op haar baar door de 4 dragers de kerk uitgedragen, gevolgd door de Dominicanen, het publiek en de muziek. Buiten sloten vier ezels en nog meer mensen zich spontaan aan.  De geestelijken, de lampions, mini maria’s en fakkels gaven de optocht bijna iets ‘oers’ en historisch. Alsof we zo met onze moderne platvoeten weer even één werden met onze geschiedenis en voorouders. (laat ik het even bij mezelf houden > waar we staat > lees ik)

After the ceremony Madonna was carried out of the church followed by the the Dominicans, the audience and the music. Outdoors four donkeys adjoined even as spontaneous bystanders. The clerics, the lampions, mini Maria’s and flares gave a little ‘primal’ historical sense to the procession. As if we were submerged with our history and ancestors. (lets keep it personal, were you read we > read I instead)

Na een stadstour van 15 minuten met onze bonte stoet kwamen we 10 voor half negen aan op het Grote Kerkplein in het centrum van Zwolle.  10 minuten voor Earth Hour. Het plein was mooi maar ook bescheiden aangekleed inclusief een mooie projectie op het gemeentehuis. Nacht Burgermeerster Jeroen van Doornik stond ons al op te wachten. We waren 5 minuten te laat en Earth hour laat niet op zich wachten dus na een kort interview met mij en wethouder Michiel van Willigen ging het licht die avond uit. Naast een aantal fakkels en vuurtjes leek de verlichte Madonna te zeggen ‘even in our darkest hours, let there be light’ Amen! (:

After a 15 minute city tour with our colorful parade we arrived at the square, Grote Kerk plein, with 10 minutes to go before Earth Hour. The square was nicely and modestly decorated including the beamed projection on our city hall. Night mayer Jeroen van Doornik, was waiting for us as he was running out of time. So a Q and A with me and the city councilor Michiel van Willigen was brief and shortly before all lights went out. Next to a few flares and small fires the enlightened Madonna seems to say ‘ even in our darkest our, let there be light ‘ Amen! ( :

Vanaf vandaag (maandag 26-03-2018) staat de Klimaat Madonna voor twee weken op het stadhuis van Zwolle, daarna gaat ze terug naar het klooster.

As of today (Monday 26-03-2018) the Madonna wil be residented @ city-hall for two weeks, than she will return to the convent!

Bij deze nog een dankwoord  aan Kirsten Notten die mij deze opdracht gegund heeft en met haar niet aflatende enthousiasme en mooie verhalen  samen met de andere Dominicanen dit project tot een prachtige climax heeft te laten komen.  Dan verder nog dank aan: De broeders, leken broeders en alle andere Dominicanen, Assendorp, Zwolle , Ontwerp fabriek Cibap, Ellen Bosman, Ewoud Verselst, stagiares Damien Eektimmerman en Freek Pruntel, Janus Hursepuny , Erik van Scheijndel (x), Rodrigo Maori, Yvonne Nauw, alle vrijwilligers, Kloosterbende, bs Wilgenburg, bs de Wingerd en wie ik misschien verder nog vergeten ben. Merci!

Special thanks to Kirsten Notten who gave het trust and this assignment to me. And to her unwavering commitment and beautiful stories together with all the involved Dominicans pushed this project to a higher lever. Additional thanks to the brothers of the convent and all Dominicans, Assendorp, Zwolle. Design factory Cibap, Ellen Bosman, Ewoud Verselst, interns, Damien Eektimmerman and Freek pruntel, Janus Hursepuny, Erik van Scheijndel (x), Rodrigo Maori, Yvonne Nauw, aqll vollunteers, Kloosterbende, primary school Wilgenburg and Wingerd and the ones I might forget.  Merci!

http://www.nieuwheilig.nu/heilig-nieuws/onthulling-klimaatmadonna-met-earth-hour/

http://www.rtvfocuszwolle.nl/video-klimaatmadonna-processie-gedragen-naar-grote-kerkplein-tijdens-earth-hour/amp/

Geplaatst op

Madonna, her final destination…..

Vandaag echt de allerlaatste hand gelegd aan de Madonna en is ze verhuisd van mijn atelier naar haar toekomstige verblijfplaats het Dominicanen Klooster, Zwolle.

Today my Madonna is finished and she’s moved to her future destination Dominicanenklooster, Zwolle.

Klimaat Madonna op transport naar haar toekomstige eigenaar, het Dominicanen Klooster, Zwolle. Morgen zal ze in processie door de stad gedragen worden om aandacht te vragen voor het klimaat tijdens Earth Hour.

 Climate Madonna on route to her final destination, the Dominican Convent, Zwolle. Tomorrow she will be carried downtown in a procession to pay attention to the climate change during Earth Hour.

Hier wordt ze op haar draagbaar geplaatst.  Here she’s place on her bearrier

Geplaatst op

Excess For All

(for English version please scroll down)

Expositie ‘Excess For All’  @ Galerie Verzantvoort, Stationsstraat 148, Apeldoorn. Van 12 november tot 02 januari 2018.

Opening: 12 november 2017 – 14.00 u door Wethouder D.H. Cziesso. 

Deze expositie bestaat uit schilderijen en beelden van 2014 tot recent gemaakt werk. Een aantal werken zijn eerder geëxposeerd maar de meest recente werken (2017) worden hier voor het eerst getoond aan publiek. In 2012 is Marit met een reeks begonnen die zij met terug werkende kracht Metropolieten is gaan noemen. Deze serie gaat over hedendaagse thema’s als technologische vooruitgang, urbanisering en massacultuur versus kwetsbaarheid, vrijheid en de menselijke maat. In deze serie worden deze thema’s multi interpretabel weergegeven. Maar eigenlijk geldt dat voor al het werk van Marit, het schuurt en wringt altijd ergens.

Excess For All, de titel van deze expositie, sluit hier naadloos op aan. In 2017 heeft Marit een aantal esthetische maar misschien ook wat verwonderde en cynische werken gemaakt die soms letterlijk inhaken op actuele en sociale vraagstukken. De onderliggende vragen gaan wederom over de mate van vrijheid die we ervaren en hoe we ons verhouden tot b.v. de natuur, anderen, de massa cultuur en het verschijnsel sociale druk, die het digitale tijdperk met zich mee brengt. Wederom is het niet duidelijk welke boodschap de werken met zich mee dragen, ze bevragen en onderzoeken. In de titels van de werken wordt soms wel een statement gemaakt welke louter berust op het buikgevoel van de kunstenares. Ze is zelf uiteindelijk ook een product van deze tijd.

In de afgelopen jaren is Marit bezig geweest een voor haar nieuwe vormentaal te ontwikkelen. Deze heeft ze gevonden door ongebruikelijke elementen met elkaar te combineren. Door de vreemde combinaties, van hoekig en architectonisch en menselijk organisch, ontstaan er nieuwe spannende composities.

Sinds 1994 is Marit werkzaam als beeldend kunstenaar. Haar atelier is gevestigd aan de Koestraat 10 te Zwolle. Haar grafische achtergrond is goed terug te zien in haar werk. En hoewel zij primair kunstschilder en conceptdenker is heeft zij zich door de jaren heen ontwikkeld tot een multidisciplinair kunstenaar.

Kenmerkend voor haar autonome werk is de centrale rol voor de mens in vorm en gedrag. Het is vaak een weerspiegeling van actuele maatschappelijke thema’s maar ook het alledaagse, het persoonlijke en het absurde zijn belangrijke inspiratie bronnen. Hoewel haar werk esthetisch is om te zien schuilt er vaak een soort onbehagen in. Deze tweeledigheid of dubbelheid is ook een terug kerend gegeven. Zie je wat je ziet?

De beelden die ontstaan begeven zich vaak op het snijvlak van fictie en realisme en grafisch en plastisch. Haar autonome werk bestaat uit schilderijen, beelden en digitale fotobewerkingen

Naast haar autonome werk is zij actief met kunstprojecten in concept en uitvoering, community art projecten, educatieve projecten, grafische vormgeving, kunstcoach, gastcurator, museumdocent bij de Fundatie en ook actief als lid van de commissie beeldende kunst Zwolle.

Galerie Verzantvoort, Stationsstraat 148, Apeldoorn. De galerie is geopend van dinsdag t/m vrijdag van 9.30u – 17.30u en zaterdag van 9.30u tot 17.00u. Contact: Remy Verzantvoort, 06 24 90 46 34/ mail- verza@live.nl. Website: www.verzantvoort.com.

Meer info over Marit Otto: www.maritotto.nl

Exhibition Marit Otto ‘Excess For All’

Gallery Verzantvoort, , Stationsstraat 148, Apeldoorn. Opening @ 12 November 2017

Alderman D.H. Cziesso. will open the exhibition round 14.00 hours.

This exhibition contains paintings and sculptures from 2014 till recent. A number of works are showed earlier but the most recent works (2017) will be shown to public for the first time. In 2012 Marit started a series that is called Metropolitans in hindsight. This series is about current everyday live themes as technological progress, urbanization and mass culture versus vulnerability, freedom and the human scale. In this series these themes are multi interpretable but actually that goes for all of Marits work. It usually wrenches and discomforts somewhere.

Excess For All, The title of this exhibition fits seamless to this greater theme. In 2017 Marit made a few aesthetic but somewhat dazzled and cynical works that link, sometimes literally, to current and social issues. The underlying questions are again about the amount of freedom that we experience and how we relate to nature, others, mass culture, and the phenomenon ‘social pressure’ that the digital age brings along. Once again it is not clear which message the artworks carries. They just seem to wonder and search. However statements are made in some titles. These statements are merely based on the underbelly of the artist. Afther all, she’s a product of this times and age too.

In the past years Marit has been busy altering and improving her style. She did so by combining unusual elements. By combining architectonic and geometrical shapes with organic, human and animal elements exciting new compositions arised.

Marit is working as an artist since 1994; She runs her atelier currently at the Koestraat 10, Zwolle, NL. Her graphical background still plays a predominant role in her work. Though she is primary a painter, she developed into a multi disciplinary artist over the years.

A distinctive feature in her work is the human body in al its shapes, forms and behavioral aspects. Her art is often a personal reflection of social issues and current affairs. But she’s also inspired by daily scenes, platitudes and the absurdities of human behaviour. Although her art is highly aesthetical; it also contains distressing elements that evoke a feeling of uneasiness. Thiscontradiction is a recurring theme in her artworks. Do you really see what is shown?

The created images often touch upon the edge of fiction and fact and range from graphic to plastic. Therefore her artworks covers several disciplines:paintings, sculptures and processed photographs.

Next to her work as an independent artist, she creates and participates in community art projects and educational art projects. She also designs for non-profit organisations, private clients and commercial companies and last but not least she is also participating member of the visual arts committee and museum guide at the Fundatie, Zwolle

Gallery Verzantvoort, Stationsstraat 148, Apeldoorn. De gallery is open from Tuesday till Friday from 9.30 AM till 17.30 PM. On Saturdays from 9.30 tot 17.00h. Contact: Remy Verzantvoort, 06 24 90 46 34/ mail- verza@live.nl. Website: www.verzantvoort.com.

The exhibitions lasts till 02 January 2018

More about Marit Otto: www.maritotto.nl

Geplaatst op

Zwolle v.s Berlijn < Het pareltje en ongepolijste diamant

Afgelopen week ben ik samen met mijn vriend Erik en zijn twee zoons Yuan en Kay naar Berlijn geweest. Berlijn is als een grote eigenzinnige maar gemoedelijke reus die je met beide armen omarmt. Ik wil even op Berlijn en haar ‘ruwe’ ongepolijste kant inzoomen omdat de zoektocht naar de Zwolse rafelrand en haar creative industrie weer helemaal actueel is en ik in Berlijn toch een mooi rolmodel zie. Je moet durven dromen toch! Aim high-

Ik heb 13 jaar een atelier gehad in een voormalige authentieke Zwolse rafelrand, DOAS. Wat daar zo bijzonder aan was liet zich destijds soms moeilijk uitleggen aan de gemeente. DOAS was een broedplaats die on-georkesteerd is ontstaan, zonder plan, zonder directie. een mierenhoop van creatieven, nomaden en levenskunstenaars. Een samengaan van mensen die verbonden werden door de plek en de wens er iets gaafs van te maken. Daarnaast was het een vrijplaats waarin ruimte was voor ambitie, dromen en festiviteiten. De aanblik van het complex bezorgde sommige Zwollenaren buikpijn, een rommeltje, chaos, oncontroleerbaar en grillig en weer anderen vonden het geweldig. Ik heb me, samen met een heel aantal andere broedplaats gebruikers, altijd hard gemaakt voor het bestaansrecht van zo’n plek.  De naam Richard Florida is meer dan eens gevallen om ons creative kapitaal te onderschrijven. Maar de systematiek van het echte kapitalisme, de meetlat waar alles steeds meer aan afgemeten wordt, staat een plek die niets kost, maar ook niets oplevert in m2 niet toe. Het past simpelweg niet in ons denkpatroon. Grond = geld.

In het kort komt het betoog van Richard Florida hier op neer: Neem een willekeurige min of meer verpauperde wijk in een stad. Veel leegstand, weinig leven op straat en weinig perspectief voor haar bewoners. In dit soort situaties zie je dat er een toestroom is van creatieven, kunstenaars, muzikanten, theatermakers, starters. Die voelen zich aangetrokken door het bohemien karakter en ietwat anarchistische karakter van zo’n gebied en hebben vaak een wat lager inkomen maar wel behoefte aan werk/leefruimte. Er ontstaat een bonte mix van mensen en culturen, er komt leven in de wijk en er ontstaan spontaan nieuwe initiatieven die op hun beurt weer een aanzuigende werking hebben op de hippe maar wel kapitaal krachtige stadsbewoner en toerist. Die komt daar zijn geld uitgeven, winkelen, zijn kunst kopen, uitgaan enz enz. Zodra het hippe etiket gevestigd is willen de  hipster en de yup (sorry voor de container begrippen) daar ook wonen en binnen de kortste keren schieten de prijzen van de huizen in zo’n wijk omhoog (marktwerking). Uiteindelijk verlaten de kwartiermakers de plek weer en gaan op zoek naar het volgende onontgonnen gebied. Het is een soort wetmatigheid. Florida benoemde dit omdat dit aantoont dat de creatieven wel degelijk een economische factor van belang zijn, maar dat deze geldstromen aan het directe zicht onttrokken zijn, het is iets van de lange termijn. Maar de directe winst zit al in de leefbaarheid en aantrekkelijkheid die de creatieven in hun kielzog hebben meegenomen, laat staan een levendig cultureel leven.

Nu kom ik even terug op Berlijn; Ik was in 1988 (voor de val van de muur) voor het eerst in Berlijn daarna nog een keer in 1991 (na de val van de muur) en vond het beide keren fantastisch en uber interessant. En nu zomer 2017 weer terug en ik was heel benieuwd hoe ik Berlijn nu zou ervaren. Het klinkt overdreven maar mijn hart gaat gelijk open. Berlijn leeft, ademt, pulseert, shockeert, daagt uit, is mooi van lelijkheid, is toch ook wel mooi en zoals ik eerder zei, een groot goeiig monster met vele koppen. We zijn bijvoorbeeld in kunstraum Kreuzberg Bethanien geweest, een voormalig diaconessen ziekenhuis aan Mariannenplatz. Een onvoorstelbaar groot complex met atelierruimtes, expo ruimtes,restaurants, stadsnomaden en veel meer. De expo; “Born in the Purple” (Who has the right for future shelter) Super professioneel, strak ingericht, bijna museaal in combinatie met het totaal niet aangeharkte, opgelapte, mooi gemaakte rest van het complex. Er is niet iets van gemaakt, het is. Dat is geloof ik de schoonheid ervan. Er is geen planoloog of ruimtelijke-ordenaar die hier mee aan de slag is gegaan, het lijkt gegroeid als een levend organisme. Love it.

Zo hebben we op diverse andere plekken in de stad dergelijke ruwe juweeltjes gezien zoals o.a. de Holzmarkt a/d Spree. Er zijn stevige casco’s neergezet door ?. Deze casco’s zijn op geheel eigen en organische wijze tot een waanzinnige ongrijpbare plek geworden. Ik droom wel eens over zulke bouwsels, waar achter elke kamer weer een andere kamer zit, trapje op trapje af, eindeloos veel verschillende atmosferen waar geen einde aan lijkt te komen. Ik hou van deze dromen omdat ze avontuurlijk zijn en eindeloos veel opties bieden. Nou zo iets dus maar dan in het echte leven. Cafe, haarsalon, werkplaatsen, ateliers terras, hangplek alles is hier op een totaal niet geregisseerde manier terecht gekomen en het zegt welkom, relax, this is life as it suppose to be.

De Zwolse paradox Zwolle zoekt haar DNA en identiteit waar het gaat om kunst en cultuur. Waarom zoekt ze? En waar is het dan gebleven? Aan de Zwolse creatieven ligt het niet, die zijn er genoeg en van goeie kwaliteit. Daarnaast hebben we ook nog eens een paar culturele succes kanonnen.  Maar we hebben geen spannende rafelranden, geen bijzondere artistieke infrastructuur, geen gekke vrijplaatsen en nagenoeg geen alternatieve (kunst) podia. Hoezo niet? DOAS is gelegaliseerd en opgeknapt en ondanks dat dat een architectonisch succes te noemen is en moedig ondernemerschap is het geen rafelrand meer. R 10 is ophouden te bestaan en nog een heel aantal andere rafelrandige locaties zijn ophouden te bestaan. Daar gaat ontwikkeld worden, er komt niks voor terug en onze echte stadse rafelranden zijn aan het opraken. Onze wethouder heeft het adagium niet in stenen te investeren. Maar wie in stenen durft te investeren,investeert op termijn in mensen, in cultuur, in toerisme en op den duur in uitstraling. De titel van mijn blog is ‘het pareltje en de ongepolijste diamant’ dat dekt de lading naar mijn mening best wel goed, ik zie Zwolle als een glanzende parel, ze wordt elke dag gepoetst en ze glimt mooi maar er is altijd de angst dat er krasjes op komen, in vergelijking tot Berlijn, deze steen is ook kostbaar maar ruw en ongepolijst, het zit vol krassen en butsen, dat wordt zo gelaten want er zullen toch weer nieuwe bijkomen.. . Iets meer lef, laissez- faire en ondeugendheid zou Zwolle goed doen. A bit more Berlin makes a world of difference!

Geplaatst op

Blou Blauw finished!

Afgelopen zaterdag 10 juni van vanaf 14u op locatie de laatste hand gelegd aan het sculptuur Blou Blauw. Ze/hij is nu af! Voor wie het live wil bewonderen, het beeld staat tot september in de Stadkamer, Zwolle in de centrale hal. Dit beeld is gemaakt op uitnodiging van Margin Art & Media voor de Jamshak in het Langhuis in samenwerking met Harley Davelaar.

Sculpture made in cooperation with Harley Davelaar and on invitation of Margin Art & Media for a Caribbean event Jamshak (Langhuis, Zwolle). This image shows the finishing, the blue layer. a Caribbean Iguana and a Dutch frog leaning against each others backs in a delicate equilibrium. They symbolize the relationship between the Dutch and the Dutch Caribbean kingdom. Tangled into each other. A chosen or not chosen connection determined by history.