(click here for English version)
Bij deze presenteer ik mijn laatste schilderij;
Turist
Acryl op canvas
180 x 100 cm
Zal de laatste Giraffe het succes van de Dodo naar de kroon steken?
Turist is onderdeel van de Brave New World series.
Meer hierover: https://maritotto.nl/brave-new-world-2018-2/
(Click here for English version)
Met verbal 300 ‘[Is] My [He]art [Is] Still Beating‘ heb ik het, vooralsnog, laatste en finale kunstwerk toegevoegd aan 299 andere kunstwerken van 30 x 30cm elk.
![[Is] My [He]art [Is] Still Beating (verbal no. 300) _ Remains Of Today 2023](https://maritotto.nl/wp-content/uploads/2019/01/300ISMYARTSTILLBEATINGfrontsmall.jpg)
Hiermee is een einde gekomen aan een reeks waar ik van 2018 tot nu, 2023 aan gewerkt heb. Als het nu als totale installatie gepresenteerd gaat worden zou het (zonder tussenruimte) 4.5 m hoog bij 6 meter breed zijn.
Binnenkort exposeer ik, tijdens expositie Sustainable, een selectie van 27 werken op kleur geselecteerd die op tableaus van 3 x 3 (90 x 90 cm) zijn samen gebracht. Dit zou zomaar de definitieve verschijningsvorm kunnen worden van een ingedikte selectie die ik nog ga maken van alle werken. Daarover later meer.
Hieronder de laatste 10 werken uit de reeks.
![[Is] My [He]art [Is] Still Beating (verbal no. 300) _ Remains Of Today 2023](https://vh2021dgyjo-0.hosting-space.nl/wp-content/uploads/2019/01/300ISMYARTSTILLBEATINGfrontsmall.jpg "[Is] My [He]art [Is] Still Beating
(verbal no. 300) _ Remains Of Today 2023")
(for English scroll down)
Mijn schilderijen; (RE)Volver, Confusion, Original Thoughts en Metropolieten uit de serie Metropolieten en de beelden; Saviour Machine, Beast en Blou Blauw worden nog twee maanden extra geëxposeerd in de expositie IMAGINE, wellicht op andere wijze gepresenteerd.
Van 27 augustus tot 22 oktober , dagelijks geopend van 10 tot 17u.
Opening 27 augustus door Marc Stuart
Expositie IMAGINE
Micks Art Gallery
Kapitein Grantstraat 24
7821 AR Emmen
————————————————————————————————————–
(English )
My paintings; (RE)Volver, Confusion, Original Thoughts and Metropolites from the series Metropolites and the sculptures; Saviour Machine, Beast and Blou Blue will be exhibited for an additional two months in the exhibition IMAGINE, perhaps presented differently.
From 27 August to 22 October , open daily from 10am to 5pm.
Opening 27 August by Marc Stuart
Exhibition IMAGINE
Micks Art Gallery
Captain Grantstraat 24
7821 AR Emmen
(for English, scroll down)
Wie nu naar Amersfoort reist met de trein of van Amersfoort naar een andere locatie treint, komt mij en mijn kunstwerk M Stands 4 tegen op(onderaan) twee enorme banners.
Het zit zo, in 2021 heb ik mijn beeldmerk M Stands 4 * op verzoek van het Mondriaanhuis , Amersfoort omgebouwd tot het Mondriaan 150 logo. Dit logo wordt inmiddels voor alle Mondriaan 150 uitingen gebruikt, zo ook op de banners.
Ook al suggereert de foto van mijzelf in overall werkend aan het portret dat het een enorm portret betreft maar dat is niet het geval, het portret is in werkelijkheid 25 x25 x 15 groot en toont Piet Mondriaan als jonge man (rechts- blauw) en Piet Mondriaan als oude man (links geel-rood), beide in één gezicht en vanuit alle hoeken en perspectieven te bekijken.
De Banner zal wellicht nog op andere plekken in Amersfoort op duiken, voor mij een spannend idee, maar daar gaat de banner natuurlijk niet over, wel hierover:
Mondriaan 150, tot eind 2022 in het Mondriaanhuis Amersfoort, gaat dat zien!
https://www.mondriaanhuis.nl/nl/over-het-mondriaanhuis/nieuws/mondriaan-150
(English)
Wie nu naar Amersfoort reist met de trein of van Amersfoort naar een andere locatie treint, komt mij en mijn kunstwerk M Stands 4 tegen op(onderaan) twee enorme banners.
Het zit zo, in 2021 heb ik mijn beeldmerk M Stands 4 * op verzoek van het Mondriaanhuis , Amersfoort omgebouwd tot het Mondriaan 150 logo. Dit logo wordt inmiddels voor alle Mondriaan 150 uitingen gebruikt, zo ook op de banners.
Ook al suggereert de foto van mijzelf in overall werkend aan het portret dat het een enorm portret betreft maar dat is niet het geval, het portret is in werkelijkheid 25 x25 x 15 groot en toont Piet Mondriaan als jonge man (rechts- blauw) en Piet Mondriaan als oude man (links geel-rood), beide in één gezicht en vanuit alle hoeken en perspectieven te bekijken.
De Banner zal wellicht nog op andere plekken in Amersfoort op duiken, voor mij een spannend idee, maar daar gaat de banner natuurlijk niet over, wel hierover:
Mondriaan 150, tot eind 2022 in het Mondriaanhuis Amersfoort, gaat dat zien!
https://www.mondriaanhuis.nl/nl/over-het-mondriaanhuis/nieuws/mondriaan-150
(For English scroll down)
Hierbij presenteer ik u mijn nieuwste kunstwerk ‘Room 2022’.
Acryl op doek 150 x 100 x 3,5 cm -04 -2022
‘U bent ingecheckt in kamer 2022. Deze kamer is, op u, de passagier na, zo goed als leeg. Verstoken van rondspokende gedachten.
Wie deze kamer betreedt, betreedt een weerspiegeling van een realiteit van keuze, geheugenverlies, afleiding en kiest er tot op zekere hoogte voor, om in onwetendheid te treden.
Wat je niet ziet, wat je niet ervaart, wat je niet voelt, bestaat niet.
Blijf waar je bent en afgeleid, vermijd elke betrokkenheid. Staar niet naar de dode Olifant in de hoek. Het is al dood en groot, te groot om te absorberen, te groot en te veel om op te lossen.
Blijf ten alle tijden kalm, kijk de andere kant op en acteer onbewust. Concentreer je op iets grappigs. Zeg desnoods iets vermakelijks.
Er is een Olifant in de kamer die nu veel te groot is, te laat om op te lossen terwijl hij zichzelf al aan het oplossen is. Het zal snel uit het zicht verdwenen zijn.‘
Als er ergens een boom valt en er is niemand om het te zien, is het dan wel gebeurd?
*Originele locatie die aan de basis van dit schilderij staat is Kings Cross station, London
I hereby present to you my latest artwork ‘Room 2022’.
Acrylic on canvas 150 x 100 x 3,5 cm -04 -2022
‘You have checked into room 2022. This room is, except for you, the passenger, almost empty. Deprived of haunting thoughts.
Anyone who enters this room is entering a reflection of a reality of choice, amnesia, distraction, and to some extent, chooses to enter ignorance.
What you don’t see, what you don’t experience, what you don’t feel, doesn’t exist.
Please stay where you are and distracted, avoid any engagement. Don’t gaze at the dead Elephant in the corner. It is already dead and big, too big to absorb, too big to solve and too much to dissolve.
Stay calm at all times, we recommend looking the other way and act unaware. Focus on something funny. If necessary, say something amusing.
There is an Elephant in the room that is far too big now, too late to solve while it is already dissolving itself. It will soon be out of sight.
Just keep going and stay distracted, then all will be fine.”
If a tree fell somewhere and there was no one to see it, did it even happen?’
*Original location at the basis of this painting is Kings Cross, station London.
(for Dutch scroll down)
An update- it now spans 220 small artworks, together it fills an area of 3.30m high and 6 meter wide. Small artworks, who speak their inherent truths poured into a small written story, a personal time capsule made of found objects and used materials.
I began making small artworks of 30/30 cm at the end of 2018. It is basically an indictment against the throwaway culture and street junk. I collect inspirational materials from newspapers and magazines, plastic bags, packaging, leftover canvas and wood as well as recognizable and non-descript plastic and paper objects from the streets. Together this forms the basis for these small circular works of art.
I began making small artworks of 30/30 cm at the end of 2018. It is basically an indictment against the throwaway culture and the junk we leave on the streets. I collect inspirational materials from newspapers and magazines, plastic bags, packaging, leftover canvas and wood as well as recognizable and non-descript plastic and paper objects from the streets. Together this forms the basis for these small circular works of art.
Read more at: https://maritotto.nl/remainsoftoday/
Een update – De teller staat nu op 220 kleine kunstwerkjes die samen een oppervlakte vullen van 3.30m hoog bij 6 meter breed. Kleine kunstwerkjes, allen met hun eigen waarheden in de vorm van een stukje tekst, een persoonlijke tijdscapsule van gevonden objecten en gebruikte materialen.
Ik ben eind 2018 gestart met het maken van kleine kunstwerken van 30/30 cm. Het is in feite een aanklacht tegen de wegwerpcultuur en straatafval. Ik verzamel inspiratie-materiaal uit kranten en magazines, plastic tassen, verpakkingen, restjes canvas en hout en op straat vind ik herkenbare en non-descripte plastic en papieren objecten. Samen vormt dit de basis voor deze kleine circulaire kunstwerkjes.
Meer hierover zie: https://maritotto.nl/remainsoftoday/
I’ve got a publication in the collectors’ art book Interviews (with artist) van Al-Tiba9- contemporary art. This spread refers at an in dept interview earlier in 2021. This is the link to that interview:https://www.altiba9.com/artist-interviews/marit-otto-social-issues-in-aesthetics-paintings.
Ik heb een publicatie in het collectors’ art book Interviews (with artist) van Al-Tiba9- contemporary art. Deze spread verwijst naar een eerder diepte interview in 2021. Dit is de link naar dat interview:https://www.altiba9.com/artist-interviews/marit-otto-social-issues-in-aesthetics-paintings.
(for English scroll down)
Mijn 3d portret van Mondriaan- M Stands 4- is een jaar lang te bewonderen naast de mooie buste van ‘good old Pete’, in het Mondriaanhuis te Amersfoort. Het Mondriaanhuis viert 150 jaar Mondriaan. Dus zeker de moeite waard om een keer voor naar Amersfoort te gaan en dit mooie museum te bezoeken.
Ik kan er natuurlijk heel casual over doen maar eerlijk is eerlijk, dit vervult mij met enige trots!
In de museumwinkel van het museum is mijn boek Remains Of Today ook te koop. Meer over dit boek zie ook: https://maritotto.nl/boek-remains-of-today/
(English)
My 3d portrait of Piet Mondriaan- M Stands 4- is exhibited a the Mondriaanhuis in Amersfoort., shoulder to shoulder with i a buste of ‘good old Pete’. The Mondriaanhuis celebrates 150 year Mondriaan. Most definitely worthwhile to pay a visit. to this museum in Amersfoort.
I can act casual about it but to be honest, this fills me with certain pride!!!
My book Remains Of Today can be bought at In the museumstore of the Mondriaan museum. More about this book, check; https://maritotto.nl/remains-of-today-the-book-volume-01/
(For English scroll down)
Bij deze presenteer ik mijn laatste kunstwerk, schilderij, Escalator
Acryl op canvas 120/80 cm 2021
Escalator is onderdeel van de Brave New World series.
We bevinden ons op een roltrap (lees: escalator) van een Londonse metro (ik denk Kings Cross) station, 2019.
De menigte wordt efficiënt door verkeersruimtes, langs platforms en naar verschillende niveaus gemanaged. Binnen deze beperkte ruimte zijn, op of neer, naar links of naar rechts de enige vragen gesteld en de enige keuzes om te maken, het simpele leven. Echter, kleine vragen kunnen grote consequenties hebben. Het is makkelijk om de weg kwijt te raken.
De staande statische reizigers worden voortbewogen op een perpetuum trap. Eén trap naar de hemel en een ander naar midden aarde, net als Dante’s Goddelijke komedie.
Deze hele omgeving doet mij denken aan een industriële lopende band. Een lopende band van poppen. Kleine doorsnee plastic torso’s in afwachting van een ontmoeting met hun lichaamsdelen ergens in het proces. Hoofden, armen, benen, haar en ogen worden er systematisch opgeschroefd en op gelijmd totdat uiteindelijk ook de naakte schaamte wordt bedekt met schattige poppen kleren. De lopende band komt tot een eind zodra het perfecte complete en betere speelgoed personages zijn geworden. Klaar om te rock en dollen in hun kunstmatige poppen levens.
Maar wat doet de haai hier? Wat staat hier te gebeuren? Wat escaleert hier op de escalator?
(English)
Acrylic on canvas 120/80 cm 2021
Hereby I present to you my latest artwork – painting, Escalator
Acrylic on canvas 120/80 cm 2021.
Escalator is part of the Brave New World series.
We find ourselves on an escalator (probably Kings Cross) of the London Underground 2019.
The crowd is efficiently managed through stretched traffic spaces, platforms and levels. Within this confined space, going up or down, turn left or right are the only questions asked or choices to make, the simple life. However little questions can have big consequences. It’s easy to get lost along the way.
The queued and static passengers are transported on a perpetual stairway. One stairway goes to heaven and another to middle earth, just like Dante’s Divine comedy.
This whole scenery makes me somehow associate it with an industrial assembly line, an assembly line of dolls. Plain little plastic torsos are waiting to meet its body parts somewhere along the line. Heads, arms, legs, hair and eyes are screwed and clued on systematically and finally its naked shame is covered in cute doll clothes. The assembly line comes to an end as soon as it becomes a complete and perfectly enhanced toy personality. Ready to rock and doll in their artificial lives.
But what is the shark doing there? What is going down here? What escalades on the escalator?
(for English scroll down)
Het was 12 oktober 2021 en ik had die mijn solo expositie in Groningen uitgeruimd. 192 kleine werken, 3 beelden en 10 schilderijen kwamen retour. Mijn atelier stond ineens helemaal vol met werk wat er eerder ook al stond maar na een afwezigheid van twee maanden extra aanwezig was. Mijn atelier voelde te klein en ineens voelde ik een diepe behoefte om schoon schip te maken zodat er letterlijk weer ruimte zou komen voor nieuwe werken en ideeën. Die ideeën hoeven natuurlijk in principe slechts in mijn hoofd te bestaan maar hebben toch de neiging te stagneren als de werk fysieke ruimte te vol is. Dan wordt het in mijn hoofd ook te vol. De eerste opruimronde was vrij vanzelfsprekend. Dingen die van nature in de weg staan maar eerder aan het oog onttrokken werden heb ik radicaal opgeruimd, weggegooid en geordend. Maar er was ergens een geest van opruimwoede uit de fles en die was daarna nog niet tevreden gesteld.
Ik moest dieper gaan, dieper dan tot nu toe gedurfd. Ik ben qua atelier misschien wel 7 keer verhuisd. Telkens stond ik dan met oudere werken in mijn handen. Vaak zwaar want gemaakt op MDF. Dan besloot ik om een atelier sale te houden, of om wat werk aan liefhebbers weg te geven. Soms met spijt. Zo bleef er wel steeds minder aan de strijkstok hangen, maar er bleken toch nog aardig wat oudere werken over.
Nu was dan het moment gekomen om afscheid te nemen van iets waar ik ooit met liefde aan gewerkt heb. Ik ben vrij rücksichtslos te werk gegaan en heb een aantal werken aangemerkt om op te lossen in vergetelheid ( :. Ik heb ze eerst overschilderd met een laag latex om ze daarna in stukken te zagen en af te voeren.
Aangezien dit een bevrijdend maar toch ook emotioneel beladen moment was wilde ik dit markeren met een symbolische visuele hommage aan al deze werken te samen. Dit heeft deze digitale collage van alle vernietigde werken voortgebracht, getiteld; ‘Painted Past Dissolves In Present’. Een wedergeboorte van een geschilderd verleden in nieuwe vorm.
(English)
Painted Past Dissolves Into Present….
It was October 12, 2021, the day I cleared and returned artworks from my Groningen solo exhibition. 192 small artworks, 3 sculptures and 10 paintings returned to home base. My studio was packed with works that belonged there earlier, but this time they occurred more present after an absence of two months. My studio felt too small and suddenly I felt the deep need to clean up to create space for new works and ideas. Idea’s only need space in my head but they also have this tendency to stagnate if the physical workspace is too cluttered. In cluttered spaces the brain gets misty too. The first cleaning round was self-evident. I radicially sorted out and cleaned things that are naturally in the way on a regular basis. But the genie of cleaning frenzy ghosted out the bottle and was not yet satisfied.
I had to go deeper, deeper than I dared to go before. I moved from studio to studio on 7 occasions. Each time re-locating these older works. Heavy works too since they were painted on MDF. Back then I decided to start a studio sale or to give it away to some enthusiasts, at times with regrets. This way less and less remained on the string but still quite some remained.
Now, 2021, this was the moment to say farewell to artworks I once intensely worked on. I choose this rücksichtslos routine, and selected a few works to dissolve into oblivion. First I painted them over with white wall paint and second I sawed them to pieces and disposed it.
As this was a liberating but also emotionally charged moment I needed to mark it with a symbolic visual homage to all these works together. Finally, it resulted in this digital collage that I called ‘Painted Past Dissolves In Present’, a renaissance of a painted past in a new shape.
