Hierbij presenteer ik verbal 45 tot 50- Nr 50 is de voorlopige hekkensluiter van deze eerste 50 verbals/UFO’s*. De complete serie draagt de naam Remains Of Today.
Hieronder in omgekeerde volgorde Verbal/UFO van 50 tot 45 . Daarna worden ze 1 voor 1 gepresenteerd
*Unidentified found object.
Period. Verbal no. 50
Deel van Martin Scorsese filmposter- promotie materiaal Eye Amsterdam, zinc wit, bubble wrap foam op houten constructie.
Collage: deel van Martin Scorsese film poster, promotie materiaal van het Eye Amsterdam, zinc witte acrylverf en bubblewrap op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
De laatste verbal van de eerste reeks getiteld Period. Of het een definitieve period is of een tijdelijke was even de vraag. De eerste verbal no. 51 was ook al gemaakt dus dat suggereerde een vervolg. En dat is er gekomen.
Think Coca Cola Verbal no 49 – UFO no 15
Collage: colablikje, QR code en plastic zak op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Colablikje hebben een dubieuze gewoonte op te duiken in bosjes, waterkanten, bermen en platgereden op de straten. Ze zijn nooit alleen. Ze zijn in het gezelschap van vele andere bier, fris en energy drink blikjes. Niet omdat we zorgeloos en luchtig zijn, dit reflecteert juist een hele domme en donkere kant van de mensheid.
Kartel (Cartel) is verbal no 48
Collage: lampen voor buizenradio van het merk Sovtec en rode letters Kartell op foam en houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Niet zeker hoe ik eraan gekomen ben. Maar ik vind ze er geweldig uitzien. Zeezaken in Sovjet-doosjes voorzien van Sovjet tekst. Zeg je Sovjet? Bedoel je Rusland? Nee deze buizen komen nog uit het Sovjet tijdperk, ze zijn zeg maar vintage.. ‘когда Восток был еще.’
The Buzz is verbal no 47
Collage een verzameling van gekke kleine objectjes, een z en plastic zak op papier met sjabloon letters op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Een Buzz is een roddel, een gossip. Het gefluister van velen maakt ook een buzzend geluid. We houden ervan en we gaan er goed op. Maar als iets ons irriteert is het wel het gezoem van de echte zoemers, insecten. Een licht gewicht, fragiel, vliegend schepsel wat geen keus heeft dan te zoemen. Een mini luchtmobiele brigade die niet zelden het dodelijke slachtoffer wordt van een picknickende menigte..
Some Characteris verbal no. 46
Collage: overgebleven letters van eerdere zoektochten, acryl en schoolbord verf op stof op een houten frame
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Voor maanden ben ik in en uit tijdschriften, kranten en tassen aan het knippen en bewaren geweest. Uiteindelijk een handje vol letters over die nergens meer lijken te passen. Maar een karakter zou geen karakter zijn als het niet gezien zou willen worden. Dus daar zijn ze dan, naakt, niet aangekleed met een woord maar ogenschijnlijk nonchalant bij elkaar geveegd omdat ze er samen zo lekker uitzien. het gebeurd telkens, overal.
Remains Of Today compleet
‘Remains Of Today’ de complete (eerste?) serie verbals &Ufo’s. Het bestaat uit 50 losse kunstwerkjes van elk 30/30cm.
Alle verbals zijn in 2019 gecreëerd en uit gevonden voorwerpen samengesteld, collages gemaakt met hier en daar een extra ingreep met verf, krijt en tape. De tekst is overwegend bij elkaar verzameld uit kranten, magazine en een enkele keer teksten van een gevonden plastic tas. De objecten ook wel UFO genoemd zijn overwegend ‘Unidentified Found Objects’. Maar enkele objecten kunnen goed geïdentificeerd worden als gebruikt/geconsumeerde-producten zoals fris blikjes, schoenveters en kleding labels. Het begon een beetje als een gimmick maar na een tijdje werd het een steeds serieuzer klein platform om consumentisme en de wegwerp cultuur aan de kaak te stellen. Het resultaat is voor de kijker om te beoordelen. Voor mij is het een spiegel van ons dagelijks leven, daarom ook de titel: Remains Of Today.
Er is geen omvattend frame voor dit werk, het bestaat uit 50 losse elementen. Je kan je eigen formatie samenstellen van 50 x 30 x 30 doeken. Als een frame gewenst is, graag in overleg.
Hereby I present verbal 45 > 50. Nr 50 is the final verbal/UFO’s* of the first series, for now. The complete series carries the name Remains Of Today.
Direct below in backward sequence Verbal?UFO 50 till 45. Than they wil be presented one by one.
*Unidentified found object.
Period. Verbal no. 50
Collage: part of Martin Scorsese film poster, promotional material from Eye Amsterdam, acrylic paint and bubble wrap on foam on a wooden frame.
This verbal is titled Period. At the time I thought this would end the series at 50. Time taught that this only marked the first half of the 50 others that followed.
Think Coca Cola Verbal no 49 – UFO no 15
Collage: Cola-can, QR code and plastic bag on a wooden frame.
Used Cola-cans do have this dubious habit to turn up in bushes, waterfronts, at roadsides and flattened on the streets. But they are not alone. Many other beer-, soda- and energy drink- cans join them. This reflects a dark and stupid side of mankind. We can explore the universe, find a cure for cancer, but we are still not able to keep our proverbial home clean. Who’s to blame?
Kartel (Cartel) is verbal no 48
Collage: groove Tubes (vintage Sovtec- electronic tubes) and text on a foam board on a wooden frame
Not sure how I got them. But I like the looks of it. They came in Soviet boxes with Soviet text. These bulbs come from the Soviet era; they are what you might call vintage. ‘когда Восток был еще.’
The Buzz is verbal no 47
Collage: divers metal and rubber parts, a tie wrap and acrylic paint on a plastic trash-bag on a wooden frame.
The Buzz is a gossip or a rumour. The whisper of the many makes a buzzing noise. We love it and we thrive on it. If anything irritates us, it’s the buzz of a regular buzzing creature. A light weighted and fragile, flying creature that has no choice but to buzz. Well, personally, I love the little ones,
Some Characteris verbal no. 46
Some Characteris verbal no. 46
Left over characters. from earlier magazine and newspaper cutting and white acrylic paint on canvas on a wooden frame.
For months I.ve been cutting and saving characters from newspapers, plastic bags, magazine and so on. Finally, a hand full of characters remained with no particular goal. But a character would not be a character if not for a strong will to be seen and noticed. So here they are, naked, not dressed up in a word but casually piled up together because they look nice. It happens all the time.
Remains Of Today 50x
Hereby I present ‘Remains Of Today’ the complete (first?) series of verbals and ufo’s. Is is an assembly of 50 separate small artworks measuring 30/30cm each
They are all created in 2019 and made of found materials. Text is mostly extracted from magazines and newspapers but also found on streets (plastic bags). The objects, also called UFO’s are basically ‘Unidentified Found Objects’. But some are identified as used products like soda cans, shoelaces,caps and clothing labels. It started out as kind of a gimmick but after a while it became a more serious ‘small’ platform to discus our consuming and street littering behavior. The results are for you to judge. For me it is a contemporary mirror of daily life, thats why it’s titled Remains Of Today.
In deze update presenteer ik no. 28 tot no. 41, te beginnen met de laatste Draw The Line (zie overzicht hieronder)
De galerij is niet gevonden!
De verbal/UFO* serie is een reeks kleine kunstwerkjes van 30/30cm met wisselende diktes en materialen. De gebruikte teksten en materialen zijn allen gebruikt en/of gevonden (tijdschrift-atelier- op straat). meer hierover:https://maritotto.nl/verbals/
*UFO- unidentified found object
Collage: schoolbordverf, transfer tekst en gaffer tape op transparante vuilniszak op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
I keep a close watch on this art of mine I keep my eyes wide open all the time I keep the ends out for the tie that binds Because art’s can be fine, I draw the line
‘Geïnspireerd op I Walk The Line van Johnny Cash’. Zie originele tekst hieronder:
I keep a close watch on this heart of mine I keep my eyes wide open all the time I keep the ends out for the tie that binds Because you’re mine, I walk the line
(Johnny Cash ‘ I Walk The Line’)
Red White District – Is verbal no. 40
Collage: Gevonden afzetlint, verf en tekst op kussensloop op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
De titel klinkt als een persoon met een spraakgebrek. De rood witte afzetlint, verlengd met strepen rode verf, scheidt de rode van de witte. En dat klinkt dan weer naar een segregatie van witten en roden. Niets van het bovenstaande is hier aan de hand. Een toevallige samenloop van per ongeluk gecombineerde materialen leidt naar het Red White District, waar in tegenstelling tot hoe het klinkt, nooit iets gebeurd.
ExpoSure- verbal no 39-
Collage: tekst van gevonden plastic tas op het rood/witte deel van de Nederlandse vlag op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
De straten van Zwolle zijn eerst blootgesteld aan deze plastic tas voordat deze zak werd blootgesteld aan u. Dit is het tijdperk van de ‘exposure’. Zonder exposure geen aanwezigheid, zonder aanwezigheid geen exposure. Maar wat als alles en iedereen al over exposed is???
Power plant – Verbal no 38- UFO 10
Collage: gevonden deel van elektrisch apparaat en plastic bloem-lijkend object op bubble-plastic op een houten constructie
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Dit tijdperk zal de boeken ingaan als het tijdperk van de energie vraagstukken. We hebben er meer dan genoeg.
De oplossing dient zich al aan in het woord Power plant. Empower de plant.
Could Question Mark- verbal no. 37- UFO 9
Gevonden plastic zwart object in de vorm van een vraagteken, een rond metalen object en acryl verf op canvas op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
In case of sudden oblivion, Question Mark.
In case of unexpected curiosity, Question Mark.
Deze objecten zijn gevonden in de buurt van mijn atelier, Rieteweg 10, Zwolle. Ze zijn waarschijnlijk een te veel aan iets, ongewenst geworden en is nu ineens opgewaardeerd tot een-her gedefinieerd- kunstwerk.
Moon in Scorpio – Verbal 36 / UFO 8
Collage: gevonden zwart object (gebroken sok houder maat 34> 46) en witte acrylverf op canvas op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Ik heb de titel Moon In Scorpio gestolen van een titeltrack van de band Family Stand. Op hun beurt hebben zij het weer gestolen van de kosmos. Denk aan het Schorpioenen sterrenbeeld, als de maan in Schorpioen staat. Hoe kan zoiets kosmopolitisch nu zo plastic en aards worden? We zijn allemaal sterrenstof, as tot as en stof tot stof, wat omhoog gaat moet neer gaan en zo verder…behalve voor plastic. Wanneer wij er allang niet meer zijn kruipt, hangt, ligt mijn Scorpio nog steeds rond. Plastic troep wil kunst zijn en onsterfelijk worden. En het zal daarin slagen.
Bigger Fish To Fry – Verbal 35 / UFO 7
Collage: gevonden plastic zwarte en witte objecten en acrylverf op canvas op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Een mooi Engels gezegde om te zeggen dat je wel belangrijker zaken aan je hoofd hebt dan hetgeen voor ligt. Het suggereert ook dat die zeker opgelost gaan worden (bigger fish needs frying), of is het juist gebrek aan interesse voor de kleine visjes….
On Top – Verbal 34
Collage: gevonden grijs object en letters van een plastic tas (Schoenenreus) op blauwe vuilniszak op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
In een prestatiemaatschappij wil iedereen aan de top staan. Zelfs als dat betekent dat je vandaar alleen nog maar omlaag kunt gaan.
Vault- Verbal no 33/ UFO 06
Collage: zwarte unidentified found objecten en acrylverf op canvas op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Vreemde zwarte objecten gebruikt zijn en of eerder hebben vastgezeten aan iets groters. Plaats het in een streng zwart vierkant en plotseling staat het voor iets waar iets veilig bewaard kan worden.
Artyzone – Verbal no 32
Collage: afzet-party-lint, gestolde gele verf en gaffer tape op karton op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
De Art zone is een denkbeeldige zone waar of waarin kunst serieus genomen wordt. Wensdenken? Een eventuele waarde van een art zone is in the Eye of the beholder .
The Eyes have It Verbal no. 31
Collage: letters en afbeeldingen van ogen uit kranten en plastic tassen en gesso op een katoenen T-shirt op een houten frame
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Eerder maakte ik The Nose have It een van de eerste verbals uit deze serie. Zoals de zin The Nose Have It mij, bijwijze van inval, als woordgrap verraste als een vrolijke inval. Lag The Eyes Have It al in de lijn van deze gedachte. Desalniettemin een lichte en vrolijke manier van naar een trieste ontwikkeling kijken, de Brexit.
Only Political- verbal no. 30/ UFO no.5
Collage: gevonden plastic doos binders (?) & plastic en hotel toiletzitting reiniging communicatie op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Vanwege de combinatie van het word ‘disinfected’ (ontsmet) en de herhalende verticale strepen is de associatie van onderdrukkende politiek en een gevangenis nooit ver weg.
In elk systeem kunnen ongewenste gedachten gedesinfecteerd worden om verschillende redenen. Complexe situaties vragen om complexe antwoorden. Het is een ingewikkelde wereld, vindt je niet?
.Your No-Thing/Nothing, Verbal no.29
Collage: letters van plastic tas van het merk Yourz (vindplaats vlakbij station CS Zwolle) & ondefinieerbaar plastic object (gevonden in de buurt van atelier Rieteweg 10) op vitrage op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Your No Thing is no.29 van de verbal serie. Spelen met de betekenis van het woord nothing. Wie weet is het woord oorspronkelijk wel afkomstig van no thing. Waar uit spreekt dat we dingen slechter behandelen dan elkaar. In een wereld van winnaars en verliezers is ongezien, en ongehoord zijn, niets zijn misschien wel het ergste wat kan de moderne mens kan overkomen. Of is het juist vrijheid?
Who’s afraid Of Red– Verbal no 28 -UFO no. 4
Collage: rood plastic gevonden object op geel vlak van textielverf op semi transparant doek op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Een rode ‘lint’ geplaatst in het midden van een geel vierkant- gebruikmakend van twee van de 3 primaire kleuren. Een beetje Newman flavour in de titel en een nieuw kunstwerkje is geboren. Deze titel geleende laat me nadenken over het originele Who’s Afraid’ . In een ogenschijnlijk simpel kunstwerk waar uitsluitend kleur en vorm gebruikt is en waaraan geen direct vakmanschap of traditie is af te lezen is maakt het kijken verwarrend. Het originele Who’s afraid… heeft nog al stof doen opwaaien. In dit geval is dat niet aan de hand. Het is wat het is en eerlijk gezegd heb ik geen idee wat het rode object is of was. Het lag op de straat zonder duidelijke reden. Het enige wat ik weet is dat de eigenaar er geen behoefte meer aan had en dat ik er iets moois in zag. Dat is waarom dit UFO no.4 is.
Overzicht van alle verbals vind je hier:
(English)
Draw The Line, de 41e verbal
Verbal ‘ Draw The Line is no. 41 from the verbal/ufo series. De series will be completed at no.50.
In this update I present no. 28 till no. 41, two start with Draw The Line (see overview below)
De galerij is niet gevonden!
De verbal/UFO* series is a series of small artworks of 30/30cm with various dept and materials. The used text and materials are all used and or found (magazine-atelier-street). More about this:https://maritotto.nl/verbals/
*UFO- unidentified found object
Draw The Line- verbal no 41.
Collage: blackboard paint, transfer characters & gaffer tape on a transparent disposal bag on a wooden frame.
I keep a close watch on this art of mine I keep my eyes wide open all the time I keep the ends out for the tie that binds Because art’s can be fine, I draw the line
‘Inspired on I Walk The Line by Johnny Cash’. See original lines below:
I keep a close watch on this heart of mine I keep my eyes wide open all the time I keep the ends out for the tie that binds Because you’re mine, I walk the line
(Johnny Cash ‘ I Walk The Line’)
Red White District– verbal no.40.
Collage: found barrier line, paint and text on a pillow cover on a wooden frame.
The title sounds like a person with a speech impediment. The red-white barrier line, prolonged by stripes of red paint, separates the reds from the whites. That sounds like segregation of reds and whites. None of the above is at hand here. A coincidental converge of accidental combined materials is leading to the Red White District, where, in contrary of its tone, nothing ever happens.
ExpoSure – verbal no 39-
Collage: text from found plastic bag on red-white part of the Dutch vlag on a wooden frame.
This is the age of exposure, without exposure there’s no presence. Without presence there’s no exposure. What if everything and everyone is already over exposed……
Power plant – Verbal no 38- UFO 10
Collage: found part of electric device and plastic flower-like object on wrapping-foil and a wooden frame.
This era will be booked as the era of the energy issues. We’ve got quite a few.
On hand the supplies for our growing energy needs and on the other hand the residues that pollute our soil and poison the air we breathe
The solution is already present in the word Power plant. Empower the plant.
These object are found in the area round my atelier@ Rieteweg 10, Zwolle. It probably surpluses something else, became unwanted and went astray, is now winding up as a re-identified – artwork.
Could Question Mark- verbal no. 37- UFO 9
Collage: found plastic black question mark shaped object, round metal object and acrylic paint on canvas on a wooden frame.
In case of sudden oblivion, Question Mark.
In case of unexpected curiosity, Question Mark.
Moon in Scorpio – Verbal 36 / UFO 8
College: found plastic, black object (ripped sock-holder size 34>46) and white acrylic paint on canvas and a wooden frame.
I stole the title Moon In Scorpio from a song by the band Family Stand. They, before me, took it from the cosmos. The Scorpio constellation, when the moon was in Scorpio. How can something so cosmic becomes so earthly? We are all stardust; ashes to ashes, dust to dust, what comes up must go down and so on. When we are long gone my Scorpio will still crawl (lingers) around. This piece of plastic trash, becoming art and all, desires to be immortal and will succeed.
Bigger Fish To Fry – Verbal 35 / UFO 7
Collage: found plastic black and white objects and acrylic paint on canvas and a wooden frame.
A beautiful expression that states you are having other and bigger issues than the one present at the time. It also suggests some determinate solving of that same issue (bigger fish needs frying) or just a lack of interest in the smaller fish……..
On Top – Verbal 34
Collage: found grey plastic object and characters from a plastic bag by Schoenenreus on a blue garbage bag on a wooden frame.
In a prestige society everyone wants to be on top. Even when it means you can only go down from there.
Vault- Verbal no 33/ UFO 06
Collage: black unidentified found objects and acrylic paint on canvas on a wooden frame.
Strange black objects used and or attached to something bigger before. Put it in a rigid black square and it suddenly represents the safekeeping of something. Like it says; Keep your precious things safe, put it in a vault and get rid of the cheep and used stuff or even waste it on the streets.
Arty zone- verbal no. 32
Collage: barrier (party) tape solidified yellow paint and gaffer tape on cardboard on a wooden frame.
The arty zone is an imaginary zone where in or where at art is taken seriously. Wishful thinking? The potential value of an arty zone is in the eye of the beholder.
The Eyes Have It – verbal no 31
Collage: found characters and images of eyes from newspapers and a plastic bag on a prepped cotton T-shirt on a wooden frame
Earlier in this series I made The Nose have It. If the nose has it, the eyes must have it too. The sentence ‘ The Nose Have It’ kindof got me by surprise, like a sudden cheerful epiphany. The Eyes Have is more of a logical follow up, as it was already in line with the previous. Nevertheless, it is a light and cheerful way of looking at a sad thing, the break up with the UK, the Brexit.
Only Political Verbal no. 30 / UFO 05
Collage: found carton box, seal ribbon and a plastic hotel toilet seat seal on a wooden frame.
The combination of the word ‘disinfected’ and the repeating vertical stripes calls for an association with oppressing politics and a prison bars.
In any system, unwanted thoughts can be disinfected for several reasons. One argument here could be that complex situations require complex measures. And needless to say that it is a complex world……..
Your No- Thing/Nothing-Verbal no.29.
Collage: few plastic characters from a bag called ‘Yourz’ and an unknown plastic object on a see a through lace-curtain on a wooden frame.
I started playing with the meaning of the word nothing. Maybe the word nothing is even rooted in the expression your no thing. Probably we treat things and objects worse than each other. In a world of winners and losers, being unheard and unseen, being nothing is probably the worst that can happen to modern men. But it also could be more close to absolute freedom?
Who’s afraid Of..- UFO no. 4.
Collage: found red tie-wrap like plastic object and yellow textile paint on semi transparent cotton on a wooden frame
A red ribbon placed in the centre of a yellow square – using two of the 3 primary colours, add a little Newman flavour to the title and new artwork is born. Using this title makes me much aware of the original ‘ Who’s afraid of Red, Yellow and Blue. This artwork created a dispute on the issue of what true art supposed to be. Especially when it seemed restored with just a paint roller in primary colours. My interpretation of this situation would be something like this; to use basically just colour and shape without any ‘ dressing up’ is confusing for most people. As we are all conditioned that everything should have meaning or at least relatable craftsmanship mixed with some traceable blood, sweat and tears. This is not the case with modern abstract art; it’s art for art’s sake.
As for this small artwork, it is what it is. It has no pretences. Frankly, I do not know what the red ribbon is or was. Just found it on the street with no particular purpose to be there. The only thing we know is that the owner got bored of it.
Gistermiddag en avond is de tentoonstelling 25 x 25 x 25, in het Mondriaanhuis, officieel geopend. 25 kunstenaars van galerie de Ploegh, waaronder ik zelf, toonde hun werken die ze speciaal voor deze gelegenheid hadden gemaakt. Mijn inzending M stands 4 hangt daar trots tussen.
Over mijn inzending ‘M. Stands 4’: De oude Mondriaan en de jonge Mondriaan zijn verenigd in één gezicht. Het portret wordt gebroken door de klassieke zwarte lijnen en daar klapt het portret open. Het is dus een 3d portret die vanuit elke hoek te bekijken is. De basis is zwart wit, de opstaande delen zijn in de primaire kleuren. M Stands 4,(M staat voor) de M van Mondriaan maar ook mijn eigen M van Marit.
Andere deelnemende kunstenaars zijn:
Gerard Akerboom, Jacqueline Bohlmeijer, Monika Buch, Henriëtte Coppes, Michiel Deylius, Marie-Louise Doosjes, Harry Dukker, Janine Eshuis, Famke Hajonides, Birgitte Janssen, Annemiek van Kollenburg, Ria van Krieken, Suzan van Lieshout, Frits Nolte, Rian Peeperkorn, Ruben van der Scheer, Cécile van Spronsen, Peter van Tilburg, Linda Verkaaik, José van Waarde, Erica Welling, Niek Wittebrood, Jimi Kleinbruinink, (jong talent) en Anja Radakovic (jong talent).
Yesterday afternoon & evening the exhibition 25 x 25 x 25 is officially openend @ the Mondriaanhuis in Amersfoort. 25 artist of galerie de Ploegh, with amongst them, me, showed their works that they made especially for this event. My submission M Stands 4 hangs proudly besides them.
About my submission M Stands 4. The Young and the old Mondriaan, joined in one face. The portrait is broken trough by the classic black lines and on this intersections the portrait unfolds to 3d. So the viewer kan study his face from different angles. De base colour black & white, the standing (vertical) parts carry the primary colors. M Stands 4, (for) the M of Mondriaan but also for the M of Marit my own name.
Other participating artist are: Gerard Akerboom, Jacqueline Bohlmeijer, Monika Buch, Henriëtte Coppes, Michiel Deylius, Marie-Louise Doosjes, Harry Dukker, Janine Eshuis, Famke Hajonides, Birgitte Janssen, Annemiek van Kollenburg, Ria van Krieken, Suzan van Lieshout, Frits Nolte, Rian Peeperkorn, Ruben van der Scheer, Cécile van Spronsen, Peter van Tilburg, Linda Verkaaik, José van Waarde, Erica Welling, Niek Wittebrood, Jimi Kleinbruinink, (jong talent) en Anja Radakovic (jong talent).
Tentoonstelling 25 x 25 x 25 – van 25 september tot 8 maart 2020.
Het Mondriaanhuis bestaat 25 jaar! Om dit jubileum te markeren zijn 25 leden van landelijkekunstenaarsvereniging De Ploegh uitgenodigd om speciaal voor de expositie 25 x 25 x 25 een werk van 25 x 25 centimeter te maken.Ik ben een van deze kunstenaars!
De kunstenaars hebben zich voor deze opdracht verdiept in en laten inspireren door Piet Mondriaan. Mondriaan heeft in zijn loopbaan een grote artistieke ontwikkeling doorgemaakt: van realistische landschappen, naar luministische taferelen tot aan totale abstractie. Elke kunstenaar was vrij om te kiezen door welke periode of stijl, of door welk gedachtegoed van Mondriaan hij/zij zich wilde laten inspireren. Het heeft geleid tot fascinerende invalshoeken en een rijke variatie aan werken.
In mijn geval heeft het geleid tot het kunstwerk M Stands 4. Hieronder wat proces foto’s :
DEELNEMERS AAN DE TENTOONSTELLING ZIJN:
Gerard Akerboom, Jacqueline Bohlmeijer, Monika Buch, Henriëtte Coppes, Michiel Deylius, Marie-Louise Doosjes, Harry Dukker, Janine Eshuis, Famke Hajonides, Birgitte Janssen, Annemiek van Kollenburg, Ria van Krieken, Suzan van Lieshout, Frits Nolte, Marit Otto, Rian Peeperkorn, Ruben van der Scheer, Cécile van Spronsen, Peter van Tilburg, Linda Verkaaik, José van Waarde, Erica Welling, Niek Wittebrood, Jimi Kleinbruinink, (jong talent) en Anja Radakovic (jong talent).
Van 25 september t/m 31 oktober organiseerthet Mondriaanhuis diverse jubileumactiviteiten. Kijk voor het programma op mondriaanhuis.nl
Deze bovenstaande tekst is grotendeels afkomstig van de flyer verstrekt door het Mondriaanhuis
Over mijn inzending M Stands 4
Ik heb ‘M. Stands 4’ speciaal voor de expositie 25 x 25 x25 gemaakt.
Een lastige opgave, een werk maken geïnspireerd op een kunstenaar die iconische kunst heeft gemaakt die tot in de haarvaten van de samenleving zijn doorgedrongen. Hoe voorkom je de open deur.
Ik heb er uiteindelijk voor gekozen bij mijn metier als schilder te blijven dus heb hem geportretteerd. De oude Mondriaan en de jonge Mondriaan zijn verenigd in één gezicht. Het portret wordt gebroken door de klassieke zwarte lijnen en daar klapt het portret open. Het is dus een 3d portret die vanuit elke hoek te bekijken is. De basis is zwart wit, de opstaande delen zijn in de primaire kleuren. M Stands 4,(M Staat Voor) de M van Mondriaan maar ook mijn eigen M van Marit. Dichter bij Mondriaan ben ik nooit geweest ( :
Hieronder wat foto’s van verschillende invalshoeken. Het vooraanzicht bewaar ik even voor na de opening! Die houden jullie dus nog tegoed.
English
M Stands 4 @ 25 year Mondriaanhuis- exhibition
Exhibition 25 x 25 x 25 – from September 25th till March 8th 2020.
The Mondriaanhuis exist 25 years! To mark this episode 25 members of national artist association De Ploegh were invited to create an theme artwork especially for the exhibition 25 x 25 x 25 measuring 25 x 25 centimeter.I am one of the invited artist!
For this task, the artist focussed on and let them selves inspired by Piet Mondriaan. Mondriaan made quiet some big artistic developments in his career; starting at landscapes to luministic scenes to total abstraction. Each artist was free to choose any period, style or range of ideas by Mondriaan to get inspired. It led to fascinating new angels and a rich variety of works.
In my case it led to the artwork M Stands 4. Proces pictures below :
PARTICIPANTS TO THE EXHIBITION ARE:
Gerard Akerboom, Jacqueline Bohlmeijer, Monika Buch, Henriëtte Coppes, Michiel Deylius, Marie-Louise Doosjes, Harry Dukker, Janine Eshuis, Famke Hajonides, Birgitte Janssen, Annemiek van Kollenburg, Ria van Krieken, Suzan van Lieshout, Frits Nolte, Marit Otto, Rian Peeperkorn, Ruben van der Scheer, Cécile van Spronsen, Peter van Tilburg, Linda Verkaaik, José van Waarde, Erica Welling, Niek Wittebrood, Jimi Kleinbruinink, (jong talent) en Anja Radakovic (jong talent).
Check mondriaanhuis.nl for programm
The text above is mainly extracted from the flyer supplied by the Mondriaanhuis,
About my submission M Stands 4
I created ‘M. Stands 4’ especially for the exhibition 25 x 25 x25.
A tricky assignment, to make an artwork inspired on a artist with iconic value. images that penetrated every outskirts of society. How to avoid cliche’s.
I choose to stay close to my profession as a painter, so i portrait him. The Young and the old Mondriaan, joined in one face. The portrait is broken trough by the classic black lines and on this intersections the portrait unfolds to 3d. So the viewer kan study his face from different angles. De base colour black & white, the standing (vertical) parts carry the primary colors. M Stands 4, (for) the M of Mondriaan but also for the M of Marit my own name. Never been closer to Mondriaan ( :
See below for pictures from different angles. The frontal picture wil be presented after the opening of the exhibition. Keep you posted!
(for English scroll down) De productie ligt hoog en er zijn weer nieuwe verbals gecreëerd. (plastic) Afval blijkt ongelimiteerd op straat aanwezig dus voorlopig mijn kleine protest werkjes ook.
Hieronder een overzicht van de laatste 5.
Verbal no.27 Flat Earth –
Flat Earth (verbal 27)
Collage: plastic letters en een klein huisgemaakt papieren bootje op een plastic tas op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Een paar regels uit de Flat Earthsong van Thomas Dolby;
In de donkere middeleeuwen kon een schipper nog over de rand vallen en nooit meer omkomen. Columbus tornde niet zonder consequenties aan de platte aarde theorie.
Een groot oppervlakkige oppervlakte kreeg diepte. Er zijn er die zeggen dat ze weer plat is geworden….
Collage: Transparante witte acryl op bruine Marqt- shopper op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Deze tas is gevonden op de straten van Amsterdam Zuid-2019
Met dit werk wil ik laten zien hoe alle merken appelleren aan ons gevoel van (h)erkenning en saamhorigheid. Als of het zegt ‘word een succes, wordt sexy, blijft voor eeuwig jong, wordt slim, wordt grappig, wordt spontaan, word wat je altijd al had willen zijn, laat al je dromen uitkomen…….. maar koop eerst ons product.en word ons’
Zelfs onderbewust lieren wij ons zelf aan merken en producten. Het grijpt (te) diep in op ons leven. We worden zelf merken die zich zelf aan merken verbinden. Misschien gaat het allemaal te ver en ik laat het hiermee nog iets verder gaan…..
Verbal no 25 ‘POP Life’
Collage: gevonden woord op plastic tas en blauwe elastiekjes op een houten frame.
Collage: 15 cash cards op blauwe XL vuilniszak op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
15 cash cards uit het verleden, mijn verleden . Ik heb ze verzameld of er nooit afstand van kunnen doen over misschien wel de afgelopen 20 jaar. Waar staan deze kaarten voor? Mijn overeenkomst met een bank, die mij op elke gewenst moment geld geeft en afneemt ? Mijn unieke identiteit in nummers gevat? Mijn kredietwaardigheid?
Onze levens zijn niet alleen vergeven van plastic, in vele opzichten zijn we plastic personages in een digitale wereld.
Verbal no 23 ‘ My Future Is So Shady, I Have to Wear Brights’
Collage:3 kapotte zonnebrillen op aluminiumfolie en foam op een houten frame.
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Zonnebrillen zijn functioneel. Ze beschermen je ogen tegen de zon. Ze verbergen je gevoelige blik in geval van plotselinge coolness. Ze zijn er in een variatie aan kleur. De roze bril heeft een specialiteit. Het gunt je een optimistische en heldere blik in de toekomst. Goed om te weten voor als de zon dooft.
Deze brillen zijn door de jaren heen gedragen, en onbruikbaar geworden door gebroken pootjes en of verloren neussteuntjes. Ze zijn opgeprikt als een zeldzame vlinder.
English
The production is high. I created lots of new verbals ligt hoog (plastic) Litter still present on the streets, on limited, so my little protest artworks are here to stay (for a while)
Verbal no.27 Flat Earth –
Collage: characters from a plastic bag and tiny home made paper boat on a plastic bag on a wooden frame.
‘The Earth can be any shape you want it any shape at all Dark and cold or bright and warm Long or thin or small
But it’s home and all I ever had
and maybe why for me the Earth is flat’
These lines come from Thomas Dolby’s Flat Earth song, which is a great song by the way
In the dark ages a sailor could tip over the edge and never return.
Columbus disputed the flat earth theory and that stayed not without consequence. Back then a huge shallow surface suddenly got dept. Some might say it turned flat again.
Collage: transparent white acrylic paint on a brown Marqt- shopper on a wooden frame
In this piece of art I blend in with the name of the company Marqt. With this fusion I like to show how all brands appeal to your personal need of recognition and sense of belonging. ‘Be a success, be sexy, be forever young, be sensible, be wise, be funny, be spontaneous, be what you always wanted to be, make all your dreams come true……….buy our product, become us’!
Even unconsciously we all relate to products and brands. It penetrates deeply into our lives. We are even becoming a brand ourselves, as a personal brand that endorses other brands. Maybe it has all gone too far by now and with this artwork I stretched it just a little further.
Collage: part of plastic bag strapped with elastic strings on a wooden frame
Collage: 15 cash cards on bleu XL garbage bag on a wooden frame.
15 cash cards from the past, my past. I collected them or never got rid of them over maybe 20 years. What do they represent? Is it my alliance with the bank that provides (and takes) me with money on any given moment? My unique Identity captured in numbers. My credibility? My freedom? Our lives are not only flooding with plastic, we are in many ways plastic personas in a digital world.
Verbal no 23 ‘ My Future Is So Shady, I Have to Wear Bright’s’
Collage: 3 broken-sunglasses on tinfoil & foam on a wooden frame.
Sunglasses are functional. They are protecting your eyes from the bright sun and hiding your sensitive eyes in case of a sudden attack of celebrity coolness. It comes in a variety of colours. The pink sunglasses have a special feature. They glance at the future and make it look optimistic & bright. This might come in handy when the sun expires.
These specs are worn throughout the years, becoming unusable due to broken support or lost nose aids. They are pinned like rare butterflies.
(for English, scroll down) Bij deze presenteer ik mijn laatste digitale kunstwerk uit de Helden/Heroes serie ” Off The Wall” en blik ik terug op de opening van de Nieuwste Leden expositie van galerie de Ploegh.
Off The Wall (Helden no.5)
Limited (1/1) en gesigneerde digitale art print on canvas 120/80 cm
Kan een held van zijn voetstuk vallen met terugwerkende kracht? In dit geval doel ik daarmee op Michael Jackson. Ik heb echt zitten kauwen op deze vraag . Om een antwoord te vinden ben ik terug gereisd naar 1982. Ik was 12 en was net het fenomeen popmuziek aan het ontdekken. Voor mijn 12e lag mijn muzikale voorkeur bij Fame, Grease en, laat ik mijzelf niet sparen, zelfs Shakin’ Stevens. Ter verdediging voor de Shakin’ Stevens crush, je moet toch ergens beginnen, toch?
Maar toen, kijkend naar de wekelijkse Count Down show, kwam daar een heel nieuw fenomeen bij, de video clip. (oh, er is zoveel veranderd!) Maar kan je de opwinding nog herinneren ? (80ers)! Weken voor de release van Michael Jacksons Beat It, werd er al wild gespeculeerd. Er stond iets speciaals te gebeuren. Wat later, de zelfde procedure met de song en clip ‘Thriller’. De spanning werd over weken uitgesmeerd en dan……… Blast, bang, wow! Het was ongeëvenaard. En voor mij was er een held geboren. Ik hield al heel erg van dansen (*Fame) maar ik was zo aangeraakt door zijn bewegingen dat ik de moonwalk en alle pasjes uit de Triller clip heb leren dansen, zelfs de zombie pasjes. Later, in clubs en discotheken, danste ik me zelf een slag in de rondte op het veel eerder uitgebrachte ‘Don’t Stop Till You Get Enough‘ en vele andere nooit gedateerde ultiem swingende nummers. (ook van de Jackson 5). En als hobby DJ (Sister Feelgood), platen draaiend tijdens feesten op culturele broedplaats DOAS (in haar hoogtij dagen), incidenteel in Cafe de Singel en later maandelijks bij Jazz/muziek cafe Jazzy Jam, was Michael Jackson vaste prik. Stilzitten geen optie…
De wereld lag aan zijn voeten en verslond hem. Dit verlegen en kwetsbare figuur, gek geworden? Eindeloos sleutelend aan zijn eigen voorkomen. Tot dat er niet meer te sleutelen viel en een bleke ongelukkige Pinoccio overliet. En om het nog wat erger te maken, zijn vermeende (of bewezen) pedofiele activiteiten die na zijn dood nog een extra aan het licht zijn gekomen.
De filosofische vraag; Had Michael Jacksons meer talent dan hij aan kon? Of maakte de gemene vader figuur, het totale gebrek aan normaal en privacy een freak van hem?
Dan nu mijn antwoord op de eerste vraag; “Kan een held van zijn voetstuk vallen met terugwerkende kracht?”, zou zijn; muzikaal, nooit, persoonlijk, heb ik meer met hem te doen dan dat ik hem kan veroordelen.
Ik heb een sterk gevoel dat hij naast dader ook slachtoffer was. En ook ben ik dankbaar voor wat hij mij en vele anderen gegeven heeft met zijn muziek en dans. Dus hij hoort thuis in mijn helden serie, geflankeerd door Peter Pan, zijn rol model.
Zie hier de complete Helden serie tot nu:
On te wall (terugblik opening Nieuwste leden expositie)
Gisteren 08 september j.l. werd de 2e ronde Nieuwste leden expositie geopend in Galerie de Ploegh. Het was een moment om elkaar als nieuwe leden te ontmoeten en iets te leren over elkaars werk. Daarnaast is het een mooie uitgebalanceerde expositie van heel divers werk en disciplines. De expositie loot tot 29 september en wordt afgesloten met een finisage, deze is om 16u. Ik hoop je daar nog te ontmoeten.
Off The Wall & On the wall
(English) Hereby I present my latest digital artwork from the Heroes series ‘ Off the Wall’ and reflect on the opening of the Newest Member Exhibition by galerie de Ploegh’
Off The Wall (Helden no.5)
Limited (1/1) digital art print on canvas 120/80 cm
Can a hero fall from his pedestal in hindsight? In this particular case I aim at musical hero Michael Jackson. I was really a bit troubled by this question. To find an answer I travelled back to the eighties, 1982. I was12 years old, just grasping the phenomenon of pop music. (Fame, Grease and (for real) even Shakin’ Stevens had my interest in my previous years. In my defence for the Shakin’ Stevens crush, you have to start somewhere…. right?
But then, watching this weekly music show Count Down encountering a new phenomenon- the video clip. (Oh, how much has changed…) But can you remember the excitement (80-ties people)! Weeks before the release of Michael Jackson’s song Beat It, the word was out, something special was going down. Later, the same procedure repeated with the song and clip ‘Thriller’. The tension was stretched over weeks before the release and then…. Blast, bang, wow! It was unprecedented. And for me a star, an icon was born. I loved dancing already (*Fame) but I was so exited by his moves that I actually learned the moonwalk and the thriller clip dances by heart, even the zombie- moves. Later on in dance halls and discotheques I danced my brains out on his earlier hit song ‘Don’t Stop Till You Get Enough and many more, never out-dated and ultimate swinging music. (including the Jackson 5 period). And being a hobby DJ for a while (Sister Feelgood), record spinning during parties at DOAS (in her glory days), incidentally at theme nights at Cafe de Single and later on on a monthly base at jazz/ music cafe Jazzy Jam, Michael Jackson was a must do. And everyone started moving…inevitable.
The world loved and devoured him. This shy and vulnerable creature, gone mad? Tinkered at his appearance for ever, till there was nothing left to tinker with, leaving a pale-faced unhappy Pinocchio as remain. And to make it even worse, his alleged (or proved) paedophile actions, which culminated after his death.
The soul question: Did Michael Jackson have more talent that he could bare? Or is the frantic father figure, the total lac of normal and privacy made him a freak?
Well now my answer to the first question “Can a hero fall from his pedestal on hindsight?”, would be: musically, never, personally, I do pity him more that I judge him.
I have a strong sense of him, being, besides a predator, a victim too. And still I feel grateful for what he gave to many others and me. So he belongs her in my hero series. Flanked by Peter Pan, his role model.
See here the complete overview of the Heroes series till now:
On te wall (review opening Newest Member Exhibition)
Yesterdag, September the 8th the second round of the Newest member Exhibition was opened @ galerie de Ploegh. It was a moment to get to know the other new artist and their works. Next to that, I can say it is a nice and balanced exhibition with a lot of diversity in style and discipline. The exhibition is to be seen till 29th of September and will close with a finsage at 16.00 hours. Hope to see you there?
Vooraankondiging Club Cele Cafe | O2 speciaal gewijd aan project Takemebag 2.0 (een samenwerking tussen mij, het Leger Des Heils en Kunstenares Chantall Heerink). We hebben een jaar lang een pilot project gedraaid. Een sociaal, kunstzinnig experiment met een mooie uitkomst. Pilots zijn er om te onderzoeken; wat werkt en wat niet. Het project gaat straks weer door in iets aangepaste vorm en met een nieuwe kunstenaar/maker. Dat ligt nu nog in de toekomst. De CO2 avond is er om terug te blikken, te analyseren en het product (ontwikkeld door Chantall Heerink en uitgewerkt met deelnemers/clienten van het Leger Des Heils) te presenteren. Zin om te komen? check de link!
of lees verder hieronder: de publicatie van Club Cele zelf:
Club Cele | Waardevol of waardeloos? | Café O2
di 17 sep 20.30 tot 22.00 uur
Club Cele | Waardevol of waardeloos? i.s.m. Leger des Heils | Café O2
Wanneer is iets voor jou van waarde? Is dat iets dat veel geld kost? Iets waar we veel uren mee bezig zijn geweest? Iets wat gemaakt is van dure materialen? Wat heeft voor ons waarde of wat maakt dat iets waardevol is of juist niet? Daar gaan we het tijdens Café O2 op dinsdag 17 september, in samenwerking met het Leger des Heils, over hebben.
In het project van het Leger des Heils Takemebag2.0 hebben we krijgen kunstenaars een jaar de ruimte om zijn/haar product te ontwikkelen samen met deelnemers (cliënten) van het Leger des Heils die werkzaam zijn in ons 50|50 Workcenter in Zwolle. De kunstenaar die dit heeft gedaan het afgelopen jaar is Chantall. Zij werd hierin gecoacht en ondersteund door Marit Otto. Chantall gebruikte afgedankte materialen (vlaggenstof van de Dokkumervlaggen centrale) om hiermee samen met deelnemers het ‘Vissenspel’ te ontwikkelen. Dit deed zij in het 50|50 Workcenter, een locatie van het Leger des Heils, aan de Marsweg 40 in Zwolle. Chantall maakte een levensgroot spel waarmee je met grote hengels echt moet vissen (je hengelt zo snel mogelijk de vissen die gemaakt zijn van stof en met een magneet aangetrokken worden). Het hele spel is met de hand gemaakt van de vlaggenstof. Tijdens de avond Waardevol of Waardeloos horen we alles over dit gave project en de meerwaarde die het geeft voor zowel cliënt als kunstenaar en kunnen we natuurlijk ook het Vissenspel uitproberen.
Takemebag is een initiatief van Het Leger Des Heils en Marit Otto.
Meer informatie over dit programma volgt zo snel mogelijk
Waardevol of waardeloos? i.s.m. Leger des Heils | Café O2 vindt plaats op 17 september 2019 om 20.30 uur in de Rabo Foyer van de Zwolse Theaters [Blijmarkt 25].
Waar, wanneer, wie? Datum: 17 september 2019 om 20:30 uur Waar: Rabo Foyer, Blijmarkt 25, Zwolle Moderator: Martijn van Hese
Bij deze presenteer ik mijn nieuwe werk Hunters-Gatherers uit de serie: Brave New World. Acryl op canvas – 100/150 cm.
De moderne 21eeuwse (westerse) mens. Hij jaagt, hij verzameld. Het mannetje, het vrouwtje, ze verzamelen zij aan zij. Ze verzamelen, non stop/ 24-7. De verworven items wordt mee genomen naar het eigen territorium. Hier wordt het alsnog aan een tweede blik onderworpen en getoond aan de gemeenschap voor goedkeuring. Het is vonkelnieuw, nieuwer dan het nieuw van gisteren. Met dit item kan er een nieuwe trede op de sociale ladder gestegen worden. Nee, hier geen honger of dorst. Wel een knagend verlangen.
Over Brave New World:
Brave new world is de titel van deze reeks. De titel is ontleent aan een dystopische science fiction roman van Aldous Huxley (1932). Aldous gaf 75 jaar geleden een blik op een ‘schijnbaar’ perfect georganiseerde maar ook angstaanjagende perfecte wereld. Dit wereld beeld en angst visioen is ondanks de eventuele gedateerdheid nog altijd actueel of moet ik zeggen actueler dan toen.
Voor andere werken uit de serie zie
De galerij is niet gevonden!
(English)
Hunter– Gatherer (Jager- Verzamelaar)
Hereby I present to you my new work; Hunter– Gatherer. Part of the Brave New World series. Acryl on canvas – 100/150 cm.
21th century modern (western) man. It hunts, it gathers. We witness a male and female collecting, side by side. They collect non-stop/24-7. The obtained objects are brought home. It will be submitted to a second look and shown to the community for approval. It is brand-new, even fresher than yesterdays new. Ranked a level higher on the social ladder now. No, we are not hungry or thirsty anymore just hunted by a nagging desire.
About Brave New World:
·Brave new world is the title of these series. The title is based and inspired on a distopic science fiction novel by Aldous Huxley (1932). Aldous created a vision of a future prospect, 75 years ago. He created an ostensible ‘perfect & well-organized world that is frightening and suffocating at the same time. This worldview and vision of anxiety is despite of the fact that it is somewhat out-dated still urgent or maybe more urgent than it was back then.