De nieuwe expositie Floreren van MicksArt Collectief is gisteren geopend. Hier ook recent werk van mij te bewonderen. Mocht je in de buurt zijn of niet in de buurt maar gewoon nieuwsgierig naar deze bijzondere plek in Emmen en naar mijn werk en het werk van de vele andere kunstenaars, gewoon gaan kijken is mijn advies.
Deze expositie loopt van 21 januari tot eind maart (2024)
MicksArt Collective’s new exhibition Flourishing opened yesterday. Here also recent work of mine can be admired. If you are in the neighborhood or not in the neighborhood but just curious about this special place in Emmen and about my work and the work of many other artists, simply visit it is my recommendation.
This exhibition runs from Jan. 21 to the end of March (2024).
We zien een typisch Hollands landschapje, een dijk, de weidse blik. Op de rug gezien een wat oudere man, grijzend, een stevige zwarte duffelse jas aan, leunend tegen zijn herenfiets, genietend van de laatste zonnestraaltjes van een mooie eerste lente dag. De dijk is frisgroen van het verse gras. Maar hier geen zwart bonte koeien of schapen die staan te grazen tegen de helling op. Maar een aantal kamelen dat ontspannen voorbij kuiert. Strange Company is een schilderij uit de serie Vreemde Perspectieven en geeft ironisch commentaar op de nog altijd actueel zijnde spanningen naar nieuwkomers en de Islam. Een knipoog naar alle stereotypen die mensen over en naar elkaar hebben. In mijn beeld een onschuldige clash of cultures waarbij nieuwsgierigheid de boventoon voert. Het is ooit aangekocht is door toen net getrouwde vrienden . Een mixed koppel. Hij Algerijn, zij een Hollandse. Inmiddels zijn ze beide naar Dubai verhuisd en hebben het schilderij daar mee naar toe meegenomen.
Strange Company (English)
Strange Company. Acryl op MDF, 1.10b/90h. Particulier bezit, Dubai.
Strange Company- 2004-An Artwork A Day- week 02- 03-04-20
Acrylic on canvas 120/80 cm- in private collection – Dubai
We witnes a typical Dutch Landscape, a dike a wide flatland. Seen on the back, an elderly men, grey hair, a firm back coat, leaning against his solid bike. He is enjoying the last nourishing rays of light on a first springday. The dike is jury green from the fresh grown grass. But no cows or sheep that graze agains the slope. A few camels are loosely passing by in stead. Strange Company is a painting from the Strange Perspective series and gives a ironic comment on the still contemporary tensions towards and the Islam. A proverbial wink to all stereotypes that people have about each-other. In my image it’s a innocent clash of cultures were curiosity dominates. This painting is once purchased by newlywed friends of mine. A mixed couple, he an Algerian and she a Hollandaise. In the meanwhile they moved to Dubai and took te painting with them.
Hartendiefjes/ Duo Ongezoet- 2006- An Artwork A Day- week 02- 02-04-20
(for English scroll down)
Samenwerking Duo Ongezoet – een mierzoet dubbelportret van Marit (Rechts) & Mirthe (links)- onderdeel uit foto assemblage van complete serie 90/130cm
Hartendiefjes- dubbelportret – samenwerking Duo Ongezoet met Mirthe Langelaan
Omstreeks 2006 heb ik samen met kunstenares Mirthe Langelaan een serie snoep objecten en foto’s gemaakt onder de naam ‘ Duo Ongezoet’. Duo Ongezoet was een experimenteel uitstapje voor ons allebei. Wij werkten beide heel anders maar werkten ook, vanuit een vriendschapsband die was ontstaan, graag met elkaar samen. Duo Ongezoet is een onderzoek naar materiaal, vreemd en vergankelijk materiaal. Hoewel met dat vergankelijke bleek erg mee te valen. Het geeft te denken, voedsel wat niet vergaat. Maar dat is de feitelijke constatering. Speciale ingrediënten, E-nummers geven een enorme levensduur aan het product snoep. We hebben naast de foto serie ook nog een serie snoepkoppen, rijstlijven en later een anatomische studie van rode dropveter, compleet met anatomische spierstructuur* gemaakt (Anatomia Corpus Save). Kinderen vonden het project onweerstaanbaar en we hebben dan ook veel materiaal moeten uit delen om ze bevriend te houden..( : Zelf werden we best misselijk van de zoete geur waarmee de lucht bezwangerd was. Duo Ongezoet was een succesvol project met vele mooie exposities en tentoonstellingen tot gevolg. Ik noem er een paar ‘Lust in 4 Gangen, Stedelijk Museum Zwolle, I Love Candy in t’Kop Breda en bij TNO in Soesterberg.
Voor de foto serie hebben wij zelf model gestaan, zo ook in Hartendiefjes.
*foto’s van Anatomia Corpus Suave
Anatomie Corpus Suave - Duo Ongezoet project
Anatomia Corpus Suaves - Duo Ongezoet project
Een samenwerking met Mirthe Langelaan
Anatomie Corpus Suave - Duo Ongezoet project
Een samenwerking met Mirthe Langelaan
Een samenwerking met Mirthe Langelaan
Anatomie Corpus Suave - Duo Ongezoet project
Een samenwerking met Mirthe Langelaan
Anatomie Corpus Suave - Duo Ongezoet project
Een samenwerking met Mirthe Langelaan
Anatomia Suaves, candy statue// liquorish laces /red, orange & yellow. 1.80 high. Anatomia is een samenwerking met Mirthe Langelaan en zij maakt onderdeel uit van het project Duo Ongezoet: zie ook Duo Ongezoet.
Een samenwerking met Mirthe Langelaan
Anatomie Corpus Suave - Duo Ongezoet project
Een samenwerking met Mirthe Langelaan
Hartendiefjes (Duo Ongezoet) (English)
Hartendiefjes/ Duo Ongezoet- 2006- An Artwork A Day- week 02- 02-04-20
A colllaboration named Duo Ongezoet – a sweat double portrait of Marit (right) & Mirthe (left) – part of a photo assemblage of the complete series 90/130 cm.
Round 2006 I made series of candy objects and photo’s by the name ‘Duo Ongezoet’ (Duo Non Sweetened) with colleague artist Mirthe Langelaan. Duo Ongezoet was an experimental side dish for both of us. We had different style but loved to work together. Duo Ongezoet is a research to a uncommon and cursory material. However, cursory? this stuff will hardly ever perish by it self. I makes you wonder, food that does not spoil. It’s a matter of fact, special ingredients and E numbers give an enormous lifespan to the product, candy. Next to the photoseries we made a series of Candy heads, Rice bodies and later on we created an anatomic study complete with muscle structure. Children found our working materials irresistible and we were forced to hand out a lot of our materials to stay on a friendly basis with them ( : For us only the scent of it was nauseating enough to stay away from it. Duo Ongezoet was a succesful project with many nice exhibitions. Ik mention a few; ‘Lust in 4 Gangen @ Stedelijk Museum Zwolle, I Love Candy @ t’Kop Breda and @ TNO in Soesterberg.
We stood model for our own photo series.
Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn- 2009- An Artwork A Day- week 02- 01-04-20
(for English scroll down)
Zelfportret met flippers- Acryl en potlood op canvas 100/170 cm.
Ik Zou Hier Altijd Kunnen Zijn- 2009- acryl op canvas -100/170cm
In 2004 maakte ik mijn eerste reis naar de tropen- Curacao en Venezuela. De aanleiding hiervoor was dat een van mijn beste vriendinnen toen voor 5 jaar les ging geven op Curacao. Het eerste wat in de tropen direct binnenkomt is de warmte en het licht wat weldadig is. En secondair de Zuid Amerikaanse latin cultuur en het leef tempo. Maar wat serieuze blijvende impact had was de onderwaterwereld. Ik droom er nog wel eens over. Een surreële gewichtloze wereld met de meest prachtige vissen, dieren en koralen. Een eerste contact met een Karpet Schildpad, een Tarpon, Barracuda of een Arendsrog, dat vergeet je nooit meer. Door een school in de vorm van een enorme zwarte bal vol haringen (?) heen duiken maar ook vele ontmoetingen met het aller schattigste Koffervisje met zijn zwarte stipjes en eeuwig getuite lipjes, voor altijd op het netvlies gebrand. Na de trip naar Curacao/Venezulea volgden nog een aantal reizen naar Curacao maar ook Bonaire. Bonaire, met een ongerepte maar kwetsbare koraalkust, is mijn gedroomde paradijsje. Hier wil ik met mijn partner Erik, oud te worden maar inmiddels kan het ook elders zijn in Zuid Amerika (als ooit). Met de bedoeling om daar ook actief iets bij te gaan dragen aan het behoud van de natuur en het ondergaan in de lokale cultuur. That wil be Mañana. Voorlopig zitten we nog wel even hier en dat is ook geen straf.
In 2004 I made my first trip to the tropics, Curacao en Venezuela. De reason was to visite one of my best friends who moved to Curacao for 5 years to teach. The first sensation entering the tropical atmosphere is the warmth and the light, It is overwhelming. And second to that the Latin American culture and speed of life. But what made serious deep impact was the tropic underwater world. I still dream about it sometimes. This surreal weightless world with the most enchanting fish, animals and corals. A first contact with a Green Turtle, a Tarpon, Barracuda or an Eagle Ray is unforgettable. Diving trough a big formation, shaped like bal, of Herring (?) but also encounters with several tiny Smooth Trunkfish, with black spots and constant spouted lips, forever sticked to your retina. After this trip more trips to Curacao but Bonaire too, followed. Bonaire, an untainted but vulnerable coral coast, became my dreamed paradise to grow old with my life partner, Erik. In the meanwhile other Latin American places are optional too (if ever) With the fast intentions to contribute actively to nature preservation and submerge with locals culture. That wil be Mañana. For now we are stuck here, but that’s no punishement too.
The Masses-2012- An Artwork A Day- week 02- 01-04-20
(for English scroll down)
Acryl op canvas 110/80 cm. In collectie van faculteit rechtsgeleerdheid Leiden.
The Masses 2012- acryl op canvas 110/80. In collectie van de faculteit rechtsgeleerdheid, Leiden
We zien een kluwen gezichten. Het ene gezicht begint waar het andere ophoudt. Alle individuele vormen verworden tot 1 vorm. Ik heb over dit thema en met dit beeld nog twee pentekeningen gemaakt die de zelfde naam dragen- The Masses, De Massa. Mijn verhouding tot massa’s ligt gevoelig en is ook wel veranderlijk. Er zijn momenten geweest in mijn leven dat ik het massale een overweldigend weldadig gevoel vond geven. 1 moment daarvan is het EK van ’88. (als niet voetballiefhebber toen toch bevangen door het oranje koorts- wie niet..) . Ik was in Amsterdam bij een vriendin in de Jordaan en we keken de titanen wedstrijd Nederland-Duitsland (inclusief spuug incident) en die werd gewonnen!!.Het werd gewonnen alsof er nog een openstaande rekening werd vereffend. Na afloop gingen we de stad in en overal zag je geïmproviseerde oranje frutsels aan auto’s, op kleding, stipjes op voorhoofden van mensen. Iedereen was zijn kast ingedoken in op zoek naar iets oranjes als was het maar een sinaasappel, om de trots te tonen. een geweldige sensatie. Later is dat een totale commerciële georkestreerde gekte geworden waar ik niets van moet hebben. Zelfde geld voor de Koninginnedag, toen het in zwang begon te raken, op de markt staan en lopen, spontane feestjes, leuke kraampjes ook al verstikkend druk maar jeetje , gezellig! Nu, blijf ik er angstvallig weg, te groot, te veel, te massaal. We leven in een tijdperk waarin de massa bepaald en regeert. Mede dankzij de sociale platforms is een hype zo gecreëerd. Ik geloof toch heel erg in autonomie. Zelf denken, wakker blijven en je laten motiveren door een intrinsieke drijfveer. Dicht bij je kern blijven en dat is al een hele uitdaging in een wereld waarin alles over invloed en beïnvloeding gaat.
The Masses (English)
The Masses 2011. acryl op mdf 90/70cm. In collectie Faculteit rechtsgeleerdheid Leiden.
Acrylic on canvas 110/80 cm. In collection van faculty of law Leiden.
We witness tangled up faces. One face starts where the other finishes. all individual shapes are morphing into one. I made two pendrawings with the same theme and title;The Masses, De Massa. My relation to the masses is delicate and volatile. There are moments that massive events gave a overwhelming and benevolent feeling. One of these moments is the European Championships of ’88. (as a non-soccer lover suffering the fever of Orange). I was in Amsterdam at a friends place when we watched the titan match between The Netherlands and Germany (including spitting incident). The match was won by us and it felt like we settled a final score. Afterwards we went out and everyone we saw had an improvised orange items attached to their cloth, on their skins or cars. Everyone seemed to have cleaned out their closets in search of orange stuff. Even an orange itself would do. Just to show off their pride, a great sensation it was. Later on it totally turned over in a commercial, orchestrated craze, which I truly find appalling . Same goes for Queensday that came in fashion back than, selling and buying, on the fleemarket, spontaneous parties, nice stalls and a suffocating crowd, but he, much fun! Nowadays I stay away as far as possible, too big, too much, too massive. We live in an age were masses rule, also due to social platforms, more than ever. A hype is created in a minute. I solemnly believe in independence and autonomy. To think for your selves, stay wake and be motivated by intrinsic drives. To stay close to your core is a challenge in a world were everything is about influencers and influence.
Vlucht 1407
Vlucht 1407 -2010- acryl op canvas 150/100
Vlucht 1407 -2010- An Artwork A Day -01- week 02- 03 -04-2020
Het papier gevouwen vliegtuigje, hoedje en of bootje komt eens in de zoveel tijd terug in mijn beelden en schilderijen (zie ook schilderij Sunny Boy en sculptuur ‘Is There Life On Mars). Ik denk dat dat komt door de onschuldige maar toch iconische zeggingskracht van het papieren object. Ik vind het mooi en effectief functioneel in al zijn eenvoud . Het staat in mijn werk voor een lichtvoetige verwijzing naar een verlangen. In het geval van dit werk, Vlucht1407 is dat het verlangen te kunnen vluchten uit een dagelijkse realiteit. Een vlucht in je hoofd zogezegd. Maar de titel verwijst ook naar het fysieke vluchten maar legt ook heel direct een link met een fictief vluchtnummer van een vliegtuig. Dit legt weer een verband met vluchtelingen die vaak een gewisse dood tegemoet gingen door zich te verstoppen in het ruim of landingsgestel van het vliegtuig. Hoe diep moet je verlangen naar iets zijn om je leven te riskeren? Ik ben blij dat als mijn hoofd overloopt ik kan vluchten in mijn fantasie en daarmee nog iets kan voortbrengen ook. Er zijn beroemde politieke gevangenen die claimden dat je ze fysiek kon opsluiten maar dat de geest altijd vrij zou zijn en daarmee ook het gedachtegoed levensvatbaar zou blijven. Maar wat dan als je meest primaire zorgen simpel overleven is in een oneerlijk verdeelde wereld. Waar kan je dan heen?
PS: Er wordt vaak gezegd dat het schommelende jongetje op voormalig President van de USA, Barrack Obama, lijkt. Een grappige bijkomstigheid. Toch zou je graag een vlucht terug willen maken naar de tijd dat hij nog immer charmant aan het roer van de VS stond, in een wereld die niet meer lijkt te bestaan.
Vlucht 1407 (English)
Vlucht 1407. Acryl op doek 100b/150h
Vlucht 1407 -2010- An Artwork A Day -01- week 02- 30-03 > 03 -04-2020
The folded paper plane, hat or boat are frequent visitors in my artworks (see also painting Sunny Boy and sculpture ‘Is There Life On Mars). I think it’s due to the innocent but iconic eloquence of the paper object. I also find it’s fine and effective in al it’s sobriety. In my work it refers light footed to a desire. In case of this particular artwork, a desire to escape daily routines. A flight into fantasy. But the title also refers to a physical escaping and links with a imaginaire flight number of a plane. This also links to refugees that encounter a most likely death by hiding them selves in landing systems or the cargo space of the plane. How deep is your desire if you are willing to take such risk? Me, I am happy to escape into fantasy once my head spins and create something at the same time. There a famous political prisoners that claim that the body can held inprisoned, but the mind wil always be free and therefor the philosophy would remain alive aswel. But what if your primary concern is to survive life in a unjust divided world? Where can you go?
PS: A frequent remark on this artwork is that the boy on the swing looks like the former president of the U.S.A. , Barack Obama. A funny circumstance. However, If we could we would like to take a flight back to those days when he was in charge of a world that does not seems to exist anymore.
Sinds vandaag is mijn werk te zien en te koop bij Singulart. Dit platform is nieuw en krijgt hele goeie reviews. Hun kantoor zit in Parijs en zij werken met een internationaal team zodat ze over de gehele wereld en in alle talen kunnen communiceren en verkopen. Zij hebben mij (en alle andere kunstenaars op hun platform) persoonlijk uitgenodigd en benaderd om deel uit te maken van hun online galerie dus dat is in zich zelf al erg prettig. Dus ik ben trots hier deel van uit te maken en hoop er het beste van. Who knows what the futures holds for us….
(English) As of today my work is represented and on sale @ Singulart. This platform is brand new and they are getting good reviews. Their office is based in Paris and they have an international team communicating and selling all over the world in various main languages. They invited me personal (and all other artist on their platform) to be part of their online gallery, That in it self is quiet nice as it is. So, I am proud to be part of this artful endeavor and hope for the best. Who knows what the futures holds for us….
