Painted Past Dissolves Into Present

(for English scroll down)

Painted Past Dissolves Into Present- print on canvas 180x 120 x 4 cm
Painted Past Dissolves Into Present- print on canvas 180 X 120 x 4 cm

Het was 12 oktober 2021 en ik had die mijn solo  expositie in Groningen uitgeruimd. 192 kleine werken, 3 beelden en 10 schilderijen kwamen retour. Mijn atelier stond ineens helemaal vol met werk wat er eerder ook al stond maar na een afwezigheid van twee maanden extra aanwezig was. Mijn atelier voelde te klein en ineens voelde ik een diepe behoefte om schoon schip te maken zodat er letterlijk weer ruimte zou komen voor nieuwe werken en ideeën. Die ideeën hoeven natuurlijk in principe slechts in mijn hoofd te bestaan maar hebben toch de neiging te stagneren als de werk fysieke ruimte te vol is. Dan wordt het in mijn hoofd ook te vol. De eerste opruimronde was vrij vanzelfsprekend. Dingen die van nature in de weg staan maar eerder aan het oog onttrokken werden heb ik radicaal opgeruimd, weggegooid  en geordend. Maar er was ergens een geest van opruimwoede uit de fles en die was daarna nog niet tevreden gesteld.

Ik moest dieper gaan, dieper dan tot nu toe gedurfd. Ik ben qua atelier misschien wel 7 keer verhuisd. Telkens stond ik dan met oudere werken in mijn handen. Vaak zwaar want gemaakt op MDF. Dan besloot ik om een atelier sale te houden, of om wat werk aan liefhebbers weg te geven.  Soms met spijt. Zo bleef er wel steeds minder aan de strijkstok hangen, maar er bleken toch nog aardig wat oudere werken over.

Nu was dan het moment gekomen om afscheid te nemen van iets waar ik ooit met liefde aan gewerkt heb. Ik ben vrij rücksichtslos te werk gegaan en heb een aantal werken aangemerkt om op te lossen in vergetelheid ( :. Ik heb ze eerst overschilderd met een laag latex om ze daarna in stukken te zagen en af te voeren.

Aangezien dit een bevrijdend maar toch ook emotioneel beladen moment was wilde ik dit markeren met een symbolische visuele hommage aan al deze werken te samen. Dit heeft deze digitale collage van alle vernietigde werken voortgebracht, getiteld; ‘Painted Past Dissolves In Present’. Een wedergeboorte van een geschilderd verleden in nieuwe vorm.

Painted Past Dissolves Into Present

(English)

Painted Past Dissolves Into Present- print on canvas 180x 120 x 4 cm
Painted Past Dissolves Into Present- print on canvas 180 X 120 x 4 cm

Painted Past Dissolves Into Present….

It was October 12, 2021, the day I cleared and returned artworks from my Groningen solo exhibition. 192 small artworks, 3 sculptures and 10 paintings returned to home base. My studio was packed with works that belonged there earlier, but this time they occurred more present after an absence of two months. My studio felt too small and suddenly I felt the deep need to clean up to create space for new works and ideas. Idea’s only need space in my head but they also have this tendency to stagnate if the physical workspace is too cluttered. In cluttered spaces the brain gets misty too. The first cleaning round was self-evident. I radicially sorted out and cleaned things that are naturally in the way on a regular basis. But the genie of cleaning frenzy ghosted out the bottle and was not yet satisfied.

I had to go deeper, deeper than I dared to go before. I moved from studio to studio on 7 occasions. Each time re-locating these older works. Heavy works too since they were painted on MDF. Back then I decided to start a studio sale or to give it away to some enthusiasts, at times with regrets. This way less and less remained on the string but still quite some remained.

Now, 2021, this was the moment to say farewell to artworks I once intensely worked on. I choose this rücksichtslos routine, and selected a few works to dissolve into oblivion. First I painted them over with white wall paint and second I sawed them to pieces and disposed it.

As this was a liberating but also emotionally charged moment I needed to mark it with a symbolic visual homage to all these works together. Finally, it resulted in this digital collage that I called  ‘Painted Past Dissolves In Present’, a renaissance of a painted past in a new shape.

FAME

Bij deze presenteer ik FAME- audio video experience no.10 (for English scroll down)

FAME Audio video experience no.10   This video is part of the greater art installation of ‘Remains Of Today’.
FAME Audio video experience no.10 This video is part of the greater art installation of ‘Remains Of Today’. CLICK IMAGE FOR ENTIRE VIDEO

Deze video is onderdeel van een grotere  kunst installatie getiteld ‘Remains Of Today’.

Deze video neemt je mee naar ‘life’ in de letterlijke , fast lane, (de Zuidas, Amsterdam). Dit verkeer wat voorbij raast is vastgelegd terwijl ik op de trein stond te wachten. Dit werd het décor of de achtergrond voor de verstomde maar overduidelijk pratende Andy Warhol. Ondanks dat zijn beroemde woorden over roem nooit op bewegend beeld zijn vastgelegd bewegen zijn lippen toch suggererend dat hij deze woorden spreekt.  Daarna voer ik David Bowie ten tonele, op een catwalk, als een omhooggevallen diva die geagiteerd zijn/haar lippenstift over zijn/haar wang uitsmeert, als het perfecte rolmodel om deze Warhol statement te ondersteunen. En er is een kleine verrassing in de outro. 

Ik heb deze beelden heel postmodernistisch gestolen uit de video, Boys Keep Swinging en een interview met Andy Warhol, niettemin het droste-effect, is het (video) kunst in haar eigen recht. Dit is een van de voordelen van deze postmodernistische tijden.

Dit kan gezien worden als zowel een hommage aan beide mannen als een kritische noot over onze hedendaagse samenleving.

Remains Of Today is een serie van meer dan 100 kleine communicerende kunstwerken. Gemaakt van onder andere straatafval. Muzikant en producer Ali Reza Tahoeni a.k.a. A.R.T. heeft de soundtracks gemaakt bij de individuele kunstwerken. Om het te completeren heb ik er dan weer een videoclip bij gemaakt. Mijn stem die Fame zingt is een speciale feature in deze video.

Deze video is gebaseerd op het kunstwerk Fame (verbal 10) en het verhaal gaat als volgt:

Fame (makes a man take things over)

De subregel “Makes a man take things over” is tevens ontleent aan het refrein van het zelfde nummer. Dit is een combinatie van beelden, tekst en een parallel naar Popart- kunstenaar, en Bowie vriend, Andy Warhol.  Zijn statement ‘In the future everyone will be (world) famous for 15 minutes’, blijkt met terugwerkende kracht de spijker op zijn kop. Was Warhol een visionair?

En had hij toen enig idee van de omvang van dit concept in de echte wereld? Hebben wij dat eigenlijk?

Meer lezen over het hele project: https://maritotto.nl/remainsoftoday/

Sinds kort gepubliceerd- Remains Of Today, volume 01- meer hier over zie:https://maritotto.nl/book-remains-of-today/

(English)

FAME

Hereby I present Fameaudio video experience no.10

FAME Audio video experience no.10 This video is part of the greater art installation of ‘Remains Of Today’.
FAME Audio video experience no.10 This video is part of the greater art installation of ‘Remains Of Today’. CLICK IMAGE FOR ENTIRE VIDEO

This video is part of the greater art installation of ‘Remains Of Today’.

This video takes you to life on a literal, fast lane, (de Zuidas, Amsterdam). This ‘traffic rushing by’ was captured while I was waiting on my train. This became the stage or background setting for a silenced but obviously talking Andy Warhol. Although his famous words about fame are never recorded, his lips are moving and suggesting he is preaching these words. Second, David Bowie, walking the catwalk as a ‘stuck up’ diva, agitated, wiping his lipstick all over his face, was the perfect role model to accommodate this Warhol statement. And there is a little surprise in the outro…

I stole these images in a very post-modernistic way, from the video clip Boys Keep Swinging and from an interview with Warhol, and nonetheless the droste-effect, again, it is art in its own right. This is one of the benefits of making art in postmodern times. 

This can be seen as a tribute to both men and a critical remark on contemporary society at the same time.

Remains Of Today is a series of more than 100 small communicating artworks made from (street) litter. Musician and producer Ali Reza Tahoeni a.k.a. A.R.T. made soundtracks of the individual artworks. To finalize it I made videoclips to accommodate these soundtracks. One special feature in this video is that I am the voice who cries Fame.

This video is based on the artwork Fame (verbal 10) and the story goes like this:

Fame (makes a man take things over)

Inspired by the eponymous song – Fame- by Bowie. The sub sentence: “Makes a man take things over” is a quote from a chorus line from the same song. This is a combination of images and text. And there is a parallel to pop art artist, and Bowie friend, Andy Warhol. Warhol’s statement “In the future everyone will be (world) famous for 15 minutes”, seems spot on in hindsight. Was Warhol a visionary?

Did he have any idea of the magnitude of this concept in the here and now? Do we, really?

Read more about the whole project @https://maritotto.nl/remains-of-today-english/

recently I publishes a book called Remains Of Today, volume 01- more about this book- @ :https://maritotto.nl/book-remains-of-today/

Boek Remains Of Today

Remains Of Today book- 25-10-2021
Remains Of Today book- 25-10-2021

(For English scroll down)

Met trots presenteer ik het in eigen beheer uitgegeven boek Remains Of Today! Dit boek bevat een overzicht van de eerste 100 kunstwerken uit de Remains Of Today serie. Het is tweetalig : Nederlands en Engels

Lees meer over dit project : https://maritotto.nl/remainsoftoday/

Remains Of Today, is verkrijgbaar bij kunstwarenhuis Blauwdruck, Zwolle, Boekhandel Waanders, Zwolle, Boekie Woekie, Amsterdam en Nel, Amsterdam Noord

Of mail me direct @ maoatelier007@gmail.com als dit boek je interesse heeft.

Mede mogelijk gemaakt door 19 het atelier architecten

https://www.slideshare.net/MaritOtto/remains-of-today-vol-01-256706221

(English)

Book Remains Of Today

I proudly present my recent independently published Book to you! It is called Remains Of Today. This book contains an overview of the first 100 artworks of the art installation Remains Of Today. It is bilingual: Dutch and English.

Read More about this project : https://maritotto.nl/remains-of-today-english/

Remains Of Today will soon be available in a few book stores and shops. Or mail me directly @ maoatelier007@gmail.com if this book has your interest.

With special thanks to 19 het atelier architects.

PROTO + Augmented AR(T)tour 038

vanaf 24 juni openen twee kunstroutes tegelijkertijd in Zwolle. PROTO en AR(T) tour 038-Ik doe met beide mee.

PROTO: Voor In de voormalige Hudsonsbay hangen vanaf donderdag 24 juni- twee werken; Violence Is Blue en Hahahahahahahahaha.

Hahahahahahahahaha, digitale print op canvas. Veel valt er misschien niet te lachen, maar de lach is en blijft bevrijdend.

Meer over PROTO en overige deelnemende kunstenaars: https://protozwolle.nl/

AR(T) tour 038 is een nieuw initiatief van Pink Unicorn’ en brengt kunst en nieuwe techniek samen in een Augmented reality tour- Dat wil zeggen de kunstwerken zijn fysiek aanwezig maar de kunstenaar is virtueel, middels augmented reality, aanwezig en verteld het verhaal bij het kunstwerk. De virtuele persona is op te roepen middels een QR code in het raam. Mijn werk, de installatie Remains Of Today hangt bij Kledingwinkel Van Uffelen in de Luttekestraat Zwolle

Compilatie van de inrichting van de installatie Remains Of Today bij kleding winkel van Buffelen - Luttekestraat, Zwolle- 2021
Compilatie van de inrichting van de installatie Remains Of Today bij kleding winkel van Buffelen – Luttekestraat, Zwolle

Het Land Der Blinden

(scroll down for English)

Bij deze presenteer ik ‘Het Land Der Blinden’

Digitaal gemanipuleerde foto op foam: 120/48 cm

Het Land Der Blinden- Digitale foto bewerking - 2020
Het Land Der Blinden- Digitale foto bewerking – 2020

Aanleiding voor dit werk was de Zwolsche PROTO expositie/kunstroute met als thema ‘Binnenste Buiten’. Deze expositie is te bezoeken van 26 juni t/m 5 juli op diverse locaties n de binnenstad van Zwolle. Mijn werk is te zien in Het Maagjes Bolwerk (9e raam van links).

Mijn werk het Land der Blinden verwijst letterlijk naar het spreekwoordelijke binnen en buiten door de blinden die binnen van buiten scheiden. In dit geval zijn de blinden ook nog half doorlatend waardoor het geen zich buiten afspeelt deels aan het oog onttrokken wordt. En, wat blijft aan het oog onttrokken? 

Dit werk sluit aan op een eerder werk wat ik ingezonden heb voor de digitale expositie Stilleven van de Stadkamer getiteld Luxe = Flex. 

Raambedekking, jaloezieën, luxaflex blijken voor mij kennelijk de ideale vertaalslag om deze periode te kenmerken.  

In het land der blinden, zo weet iedereen, is eenoog koning. Ook dat vind ik passend in een crisis met ongekende onzekerheden. Meningen zijn er genoeg maar helpen die in dit geval of zijn het de termieten die de laatste stoelpoot onder de eensgezindheid  weg eten? We moeten ons zelf een weg banen door feiten, nepfeiten, ongewenste feiten en wishful thinking. De mens is geneigd naar opportunisme en het nieuws wat hem het beste past kan zomaar ook het meest waar zijn en is eenoog plotseling koning.

Het Land Der Blinden (English)

Hereby I present ‘Het Land Der Blinden’ (In the land of the blind, the one-eyed man is king)

Digital manipulated photo foto on foam: 120/48 cm

Het Land Der Blinden- Digitale foto bewerking - 2020
Het Land Der Blinden- Digitale foto bewerking – 2020

The direct cause for this work was the PROTO exhibition/ art-route in ”Binnenste Buiten’ (Inside Out) in Zwolle. You can visit this exhibitions from 26th June till 5 July on various locations in the city centre of Zwolle. My work is to be seen at the Maagjes Bolwerk (9th window from the left)

My work ‘Het Land der Blinden’ refers literal to the blinds that separate the in from the outside world. In this specific case the blinds are half transparant, half opaque in order to mask parts of the outside activity to the eye. And, what remained unrevealed for us?

This work Matches up to an earlier work I submitted to a digital exhibition titled ‘Stilleven’ by the Stadkamer, Zwolle. This work was called Luxe = Flex. This title and subject referred to the brandname Luxaflex, an household name for blinds too.

So, window-dressing, blinds and louvers are obviously the ideal translation to characterize this period in time for me.

In the land of the Blinds, as every one knows, the one eyed man is king. For me this metaphor fits this crisis with all of her insecurities. Opinions are wide spread and found everywhere but are they much of use or the termites that eat the last leg from underneath the chair of consensus. We need to navigate trough facts, fiction, fake news and wishful thinking. Mankind is tempted to oppertunism and the news that suits the best might as wel be the most true. This could easily paves the path for the man with one eye to steal the crown.

Remains Of Today > 60!

(For English scroll down)

remais-of-today-2020
De serie Remains Of Today (bestaande uit verbals en UFO’s die ik gemaakt heb gedurende 2019> 2020) is de 60 stuks gepasseerd. Het totaal kunstwerk wordt steeds lijviger en er valt steeds meer in te ontdekken.

Remains Of Today > 60! De serie Remains Of Today (bestaande uit verbals en UFO’s die ik gemaakt heb gedurende 2019> 2020) is de 60 stuks gepasseerd. Het totaal kunstwerk wordt steeds lijviger en er valt steeds meer in te ontdekken. 60 kleine kunstwerkjes opgebouwd uit gevonden teksten (verbals) en definieerbare en ondefinieerbare gevonden objecten (UFO’s) Inmiddels ben ik al weer hard op weg richting de 70.

Ik licht de laatste 5 kunstwerkjes tot 60 hieronder nog even toe:

56- Crossroads – verbal no.56 (UFO 17). Een crossroad, kruising is een letterlijke en een overdrachtelijk plek om keuzes te maken. De simpelste vorm is rechtdoor, links of rechts. Een keuze die naar aanleiding van een eerder gekozen bestemming gemaakt wordt. De overdrachtelijke vorm heeft vaak te maken met grote levensvragen. Ga ik door op de ingeslagen weg of neem ik een afslag is dan vaak verbonden met onderliggende vragen als; Vind ik mijn baan of relatie nog bevredigend? Wil ik een nieuw avontuur aan gaan? Maar op metaniveau, de mensheid,  kan het ook de vraag zijn of het ingeslagen pad der vooruitgang ons verder gaat brengen of zelfs houdbaar is. Dan vraagt een afslag om moed.

57 ART- Verbal no 57. Rest folie tekst van eerder kunstwerk – To Me Or Not To Me (Stardust), roze schilders tape en witte acryl op ongeprepareerde kaasdoek.30x30cm. Het woord kunst als kunstwerk. Een soort droste effect. Er is een goeie reden om het woord ART-( kunst) even in de spotlights te zetten. Kunst is altijd aan onderhevig aan erosie. Het moet verdedigd worden tegen het onterechte toe-eigenen. Het moet zichzelf verdedigen voor haar bestaansrecht, en tegen vervlakking in een vlakke wereld. Dat terwijl de kunstenaar zelf, de schepper zich op dagelijkse basis moet wapenen tegen anti kunst cynisme en de verleiding van het commerciële dan wel nakende armoede, zowel geestelijk als fysiek. Kunstenaar zijn in deze tijd is geweldig en vreselijk in een. Er is zoveel beeld concurrentie dat de subtiele stem bijna niet meer wordt gehoord. Er is zoveel commercie dat de scheidslijnen diffuus dreigen te worden. Kunstenaar en dichter Lucebert schreef het al “alles van waarde is weerloos”,  daar voeg ik aan toe; “maar waard om voor te vechten”

58 Framed. Verbal no 58 UFO no18.

Collage: plastic object of unknown origin of purpose. (found @ de Grote Voort, Zwolle) and pencil on gesso primed canvas on a wooden frame.

Part of The Remains Of Today series.

Framed, as in a framed artwork, framed: as in your caught. Everything seems framing these days, positive or negative framing. I grew up to believe that others mostly determine how you are valued. Making your self a key subject and advertising your personal life is a relative new phenomenon. The creation of a digital alter ego, a perfect version of the imperfect mortal vulnerable one. Every step of the way is self-controlled and moulded for the public eye. One could say that framing is kind of a simple and foremost a flat representation of someone or something. By lack of real interest or in-depth inquiries, a quick draft of someone, and what he or she stands for is quickly made, just like simple judgements. 

59- Horizon Verbal no.59. Tape, roze, zwart, wit, afdekzeil, geel schuurpapier, touw, roze snoertje en hotel toilet-reinigingsbanner op canvas en lakverf op houten frame. De horizontale streep die de aarde van de hemel scheidt is magisch. Toekomst perspectief en het woord horizon worden vaak in adem genoemd. In de wetenschap spreken ze van een nieuwe horizon. Maar bij de Vikingen en of de Noormannen was de horizon de aanduiding van het einde van de wereld, iets waar je van af kon vallen. Een lijn tussen de onderwereld en het Walhalla.

60- Best Bud (Verbal no. 60). Ondergoed tasje en overblijfsels van flexibele stof , met kleur test, dat voor een ander project gebruikt is op hout. 30x30cm. Who’s your best bud, wie is je beste vriend? Buddy en buttocks gecombineerd maakt het woord bud. Een goed gekozen woordgrap door de maker van deze ondergoed tasjes. Je hebt natuurlijk maar één butt en die is altijd de beste want het is de jouwe. Een die altijd letterlijk achter je staat en hangt. Is bud, but eigenlijk mannelijk? Hoe zou het uitpakken bij damesondergoed versus vriendschap? Zou het dan booty of bum worden?. Of schuift het op naar andere rondingen? In dat geval zou de vriendschappelijke equivalent waarschijnlijk de bossom friend, boezem vriendin zijn.

De complete serie en alle losse verbals & Ufo’s + teksten zijn ook zijn ook te bekijken op:

Singulart en Saatchi Art

En hier op mijn eigen site: https://maritotto.nl/verbals/

Remains Of Today > 60! (English)

The Remains Of Today series (verbals & Ufo’s made in 2019 > 2020 combined) is holding 60 artpieces now.. The sum of all small artworks is getting more and more extensive and leaves more and more to discover. 60 small pieces of art made from found text/characters, identified and unidentified found objects(UFO’s) In the meanwhile I am allready coursing at 70.

I will enlighten the latest 5 artworks to complete 60 to you:

56- Crossroads- verbal no. 56 (UFO no 17).

Collage: leftover flexible fabric used for a unique- (due to Corona- non published)- swing design called ‘Vluchthaven’ and black shoelace on a wooden frame.

Part of the Remains Of Today series

A crossroad is a literal and metaphorical site to make choices. The simplest form is straight ahead, left or right. A choice that’s determined by an earlier made destination. The metaphorical form is a bit more complicated because it involves larger life questions. Will I continue the chosen path or will I take an exit. These choices are often connected to underlying questions such as; is my job or relation still satisfying? Is new adventure luring? But on a Meta level, humanity, there’s a more universal question whether our defined path of progression is sustainable and will move us forward? In that case any exit needs courage.

57 ART- Verbal no 57. Remains of foil from an earlier artwork ‘ To Me Or Not To Me’, pink tape and white acrylic paint on primed canvas on wooden frame. 30x30cm. There’s a good reason to put the word Art in the spotlights. Because art is subject to erosion it must be defended against unjust appropriation. It must defend itself for her right to exist and against flattening in a flat world. While the artist, the creator must stand up to anti-art cynicism and the temptation of commerce as remedy to imminent poverty, both physically and mentally. Being an artist in this time is awesome and dreadful at the same time. Day in, day out Images are pouring out in a constant flood to such extent that the subtle voice is easily overseen. Commerce rules and borderlines are getting vague. Dutch artist/ Poet Lucebert wrote, “ everything of value is defenceless”, I would add “ but worth fighting for;’

58- Framed- Verbal no 58 UFO no18. Plastic object of unknown origin of purpose. (Found @ de Grote Voort, Zwolle) and pencil on gesso primed canvas on wooden frame.

Plastic object of unknown origin of purpose. (Found @ de Grote Voort, Zwolle) and pencil on gesso primed canvas on wooden frame.

Part of The Remains Of Today series.

Framed, as in a framed artwork, framed: as in your caught. Everything seems framing these days, positive or negative framing. I grew up to believe that others mostly determine how you are valued. Making your self a key subject and advertising your personal life is a relative new phenomenon. The creation of a digital alter ego, a perfect version of the imperfect mortal vulnerable one. Every step of the way is self-controlled and moulded for the public eye. One could say that framing is kind of a simple and foremost a flat representation of someone or something. By lack of real interest or in-depth inquiries, a quick draft of someone, and what he or she stands for is quickly made, just like simple judgements. 

59- horizon verbal no.59. Tape: pink, black, white, covering-sheet, yellow grinding paper, rope, pink wire and toilet-clean seat-banner & paint on canvas on wooden frame. The Horizontal stripe that separates heaven from earth is magical. Future perspective and the word horizon are often verbally used in one breath. In science they refer to new horizons. But the Vikings and Normans believed that the horizon was the proverbial end of the world, you could tip off. A imaginary line between the underworld and the Walhalla.

60 Best Bud (verbal no.60). Underwear bag and remains of flexible fabric with colour test used for another project on wood. 30x 30 cm. Who’s your best bud? Buddy and buttocks combined makes the word bud. A well-chosen gimmick created by the designer of the underwear bags.  We only have one butt so it’s always the best because it’s our own, one that always stands or hangs behind you. Is a bud really a manly thing? What would it become with ladies underwear versus friendship? Is it bum or booty?  Or does it shift to other curves? ? In that case the friendship equivalent would probably be; best bosom friend.

The complete series and all loose verbals and UFO’s with short stories are also to be found on: Singulart en Saatchi Art

And here on my own site: https://maritotto.nl/verbals/

5 Mei Kunstprojecten, een terugblik

75 jaar vrijheid zonder festivals, een surrealistische gewaarwording. Stilte in de stad.

13 jaar lang heb ik samen met collega kunstenaars kunstprojecten neergezet op het festival-terrein in Zwolle. Het festival begon in het centrum van de stad met de Michielskerk als middelpunt waar een x aantal kunstenaars thematisch doeken schilderden. Live, tussen het publiek. Dit was mijn eerste kennismaking met BFO (bevrijdingsfestival Overijssel) en Niek van der Sprong. De jaren hierna heb ik elk jaar deelgenomen aan wat je zou kunnen noemen, een kunstmanifestatie van meerdere kunstenaars .

In 2006 veranderde dat. De organisatiedruk en het managen van een dergelijke grote groep kunstenaars was een zware taak dus werd er besloten een kerngroep te formeren en die totale vrijheid te geven voor het creëren van een spraakmakend project. Dat betekende van het uitdenken van het concept tot het uitvoeren van de meest complexe installaties.

Vrijheidsgasten – Deze kerngroep bestond uit mijzelf, Mark van Enk, Gina Draaisma en Michiel van Bulk. We werden terzijde gestaan door Ryan Hoekman en Niek Van der Sprong. Ons eerste wapenfeit als collectief droeg de titel Vrijheidsgasten. Het festival was vanwege toenemende populariteit inmiddels van locatie veranderd. Ditmaal rondom het Thomas A. Kempis scholen complex.

vrijheidsgasten 2006
90090005 mei project 2006.

Het concept; een box; van buiten zwart, van binnen wit. In de box werkten wij aan een ‘muur’ schildering van mensen in alle soorten en gezindten. Waar de gezichten zouden zitten zaten gaten. Als de festival bezoeker zijn hoofd door zo’n stak stond hij oog in oog met een andere bezoeker die ook naar binnen keek. Het gezicht van de kijker werd onderdeel van het kunstwerk. Dit project kostte maanden voorbereiding en werd aan het eind van de dag vernietigd. Een pijnlijk moment maar that was all in the game.

Vrijheidsgasten-2006
900Vrijheidsgasten- kunst-project- 2006- Gina Draaisma en Michiel Bulk.

2007- Liberty Is In The Eye Of The Beholder– Het tweede project als kerngroep met bovenstaande kunstenaars. Dit keer hebben we het landelijke, ietwat saaie 5 mei thema ‘ Vrijheid, grondrecht en veiligheid’ vertaald in een groot en universeel beeld namelijk het Vrijheidsbeeld!

Onder het motto: ‘Ones freedom is an other mans burden’.

We hebben hebben ‘Liberty’ dan ook geblinddoekt . Zo was ze blind zijn voor andere opvattingen, onrecht of wilde ze net als vrouwe Justitia blind zijn zodat zij haar argumenten zorgvuldig kon wegen, overwegen en afwegen. De Liberty paradox, wat is vrijheid en democratie? Is dat verlangen voor iedereen het zelfde? Kan je een ideaal ook ongewenst opdringen? We wilden het onderwerp scherp aansnijden, want dat was ook onze taak. Het resultaat:

Kunstproject Liberty is In the Eye Of The Beholder (sinking Miss liberty). Bevrijdingsfestival 2007- Wezenlandenpark, Zwolle

Liberty werd versterkt door het kunstwerk ‘Schimmen’ van Michel van Bulk.

2008 –Oog om Oog– Thema dat jaar ‘Vrijheid en Solidariteit’- Het festival heeft zich wederom verplaatst vanwege enorme populariteit. Ditmaal naar de plek waar het vanaf dat moment zou blijven, het Wezenlanden park. Mark, Gina en ik bleven het kern team maar ditmaal breidde we ons team uit met: Huib Steen, Marco Stoelwinder en Betty van Velzen. Oog Om oog was een multimediaal kunstproject waar we de ICT kennis van Huib hard nodig hadden. 13 laptops, 13 beamers, 100 bewerkte foto’s van Zwollenaren geprojecteerd op 13 ramen van het provinciehuis, Zwolle. Een digitaal monsterproject. Want de ogen van de portretten reizen door alle andere portretten heen. Waardoor niet alleen de gezichten op de ramen doorlopende veranderden maar ook de ogen verplaatste zich doorlopend. Zie sfeerimpressie hieronder,

OOG OM OOG 01- VIDEOSTILL
Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image
OOG OM OOG 02-video still
Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image

Wat bij dit project erg jammer was dat het festival publiek al veel drank op had tegen de tijd dat het beeld goed zichtbaar werd in de avond. Het gevolg was dat het ondanks de drukte bijna niet opgemerkt werd door de aanwezigen.

2009- Mind Your Steps – Het kern team bestaat nu uit Mark en mij met beschikking over een hele groep vrijwilligers. In 2009 mochten we uitpakken. Er was extra budget want festival Zwolle zou de landelijke aftrap doen, MP Jan Peter Balkenende zou de opening verrichten. Dus er moest iets spectaculairs komen. En dat is er gekomen.

Het doel van het kunstproject was het publiek van het festival onderdeel laten worden van een ‘vrijheidsgedachte’ en ze zo op een speelse manier te confronteren met de vraag hoe belangrijk vrijheid en vrijdenkers zijn welke verantwoordelijkheid vrijheid met zich meeneemt. De opdracht voor het deelnemende publiek was om een vlag met een van de 99 portretten van een vrijdenker te dragen en deze te plaatsen op de loopbrug van 135 meter lang. Onderweg liepen ze over allerlei tegenstellingen op de vloer van de brug. Door steeds een keuze te maken kwam je verder. Tegelijkertijd werd het publiek de gehele route begeleid door een soundscape van historische speeches. Zie sfeerimpressie hieronder:

Mind Your Steps 2009-video still
Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image

De soundscape is speciaal voor het project door mijn broer en muzikant Jules Otto gemaakt.

Ook deze installatie werd naar maanden voorbereiding en een week met man en macht opbouwen aan het eind van dag afgebroken. Er gebeurde nog iets opmerkelijks, al die jaren was ik min of meer onaangedaan door de drukte. We konden ons als medewerkers makkelijk terug trekken en waren vaak de hele dag aan het werk. Nu zat het meeste werk voorafgaand aan. Gedurende de dag zou het vooral een interactief object voor het publiek zijn. Na de opening, waarbij we samen met een zware delegatie overheidsbekleders en MP Balkenende de brug moesten openen gevolgd door een stoet camera’s, konden we ontspannen. Op dat moment zag je het festival terrein vollopen met bezoekers. Het leken wel mieren. Het overviel me dusdanig dat ik me een aantal uur totaal heb onttrokken om vervolgens aan het eind van de dag pas weer mijn gezicht te laten zien. Gelukkig hadden we een geolied team aan vrijwilligers die de bezoekers toegang verschaften op de brug.

2010- Met Voeten Getreden– We dachten dat Mind Your Steps het meest omvangrijke project was ooit. Maar 2010 stond in het teken van 65 jaar bevrijding. Er moest wederom uitgepakt worden. Het team: Mark van Enk en Ik.

Het het delfsblauwe wandtegeltje was uitgangspunt voor het kunstproject Met voeten getreden . Ons idee was het bekende tegeltje te vervangen voor een stoeptegel en de tegelspreuk te vervangen voor korte gezegdes of qoutes uit de hele wereld aangevuld/ingevuld met een ontwerp van 65 kunstenaars.  800 stoeptegels kwamen in een traject rond de stadsgracht van Zwolle.  Het kleurrijke project is gedragen worden door de Zwollenaren zelf doormiddel van kunsttegel adoptie.

50 Overijsselse/ Zwolse kunstenaars en 15 Overijsselse/ Zwolse prominenten werden gevraagd hun bijdrage te leveren aan dit project.

Het tegelproject bestond uit 65 kunstbeelden op het formaat van een stoeptegel en sloot aan op het 5 mei thema 2010: “Vrijheid Wereldwijd”.

Helaas bleek de route niet bestand tegen de tand des tijds. De tegels zouden een levensduur van 10 jaar hebben maar bleken in de praktijk veel kwetsbaarder o.a. onder invloed van vocht en strooizout. Het heeft het project ook de nodige kritiek opgeleverd na afloop maar wat overeind blijft is de mooie verbinding die er gelegd is tussen kunst en de Zwolse inwoner, de straat poëzie die letterlijk onder de voet gelopen kon worden en de prachtige vrijheidsgedachtes en beelden die op de stoeptegels terecht zijn gekomen en die vervolgens door velen zijn gelezen al wandelend langs de mooie Zwolse Stadsgracht. Dus voor de tijd dat het heeft geduurd, een waardevol project en eeuwig zonde dat het imago van dit project wat besmeurd is geraakt door de korte levensduur van de tegels.

2020_ Henk Heideveld spuit filosofische teksten over God v.s. Kunst op de lege witte tegels van het project Met Voeten Getreden. De route heeft haar betekenis weer gekregen!

2011 Vlucht050511– een macaber spel- Team: Mark van Enk en ik.

Citaat uit de Stentor “Tussen de etende, drinkende en hossende menigte is er op het Bevrijdingsfestival ook aandacht voor bezinning. Twee vrouwen en hun kinderen spelen onverstoorbaar het spel Vlucht 050511, ofwel Kruip in de Huid van een Vluchteling. Een soort ganzenbord voor gevorderden waarbij je zo snel mogelijk asiel in Nederland aanvraagt. “Een familielid is getroffen door genocide. Genocide? Wat is dat? Je moet lekker twee beurten overslaan.”

We wilden dit jaar iets doen binnen de grenzen van het festival-terrein. Van groot , groter , grootst weer terug naar de menselijke maat. Speciaal ontworpen spelletjes tafels sierden het festival terrein. Op de tafels ons spel Vlucht050511. Een hele nieuwe invalshoek om de vluchtelingen problematiek onder de aandacht te brengen. Bij aanvang van het spel kruipt de speler in de huis van 1 van de 4 vluchtelingen en vertrekt uit zijn thuisland naar het het einddoel, in dit geval Nederland. Onderweg kom je al spelenderwijs alle obstakels tegen die vluchtelingen op zijn vluchtroute ook tegen komt.

Vluchtspel 05 05 11- video still
Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image

Later heb ik het spel verder door ontwikkeld tot een volwaardig spannend en educatief spel getiteld Escape route X. Met vluchtelingenwerk Nederland ben ik een jaar in gesprek geweest over een mogelijke uitgave van het spel. Helaas is het vanwege te hoge kosten niet van de grond gekomen. Het spel staat nog altijd open voor een enthousiaste uitgever.

ESCAPE-ROUTE-X-video still
Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image

2012- Recepten voor Vrijheid: Team Mark van Enk en ik + vrijwilligers.

Dit was de hekkensluiter van de 5 mei projecten. Er was weinig budget en er werd getwijfeld of de kunst nog een plek moest hebben tijdens het festival. Dit met oog op de kosten. Er was een project ‘Wat is nou die vrijheid’ waarbij de festival bezoeker vooral aan het woord zou zijn over de waarde van Vrijheid. Wij hebben op dit project meegelift met onze Vrijheids Apotheek. Hier kon je je recept voor vrijheid brengen in plaats van halen.

Dit was echt conceptdenken optima forma. We hadden diverse apotheken op het festival terrein staan.

Recepten voor Vrijheid
de aphotekers aan het werk
Hoofd aphotekers Mark en Marit

Er waren speciale bijsluiters met de volgende informatie:

Product informatie: Recepten voor vrijheid is een kunstproject van Marit Otto en Mark van Enk. Het kunstproject is een reactie op een persoonlijk project van Niek van der Sprong waarbij hij zichzelf en het publiek de vraag stelt ‘ Wat is nou die vrijheid’.

Werkzame stof: Vrijheid heeft over het algemeen een gunstige uitwerking op creativiteit, openheid van geest en het vermogen om lief te hebben.

 Mogelijke bijwerkingen: Bij 10% van de onderzochte proefpersonen; moeite met keuzes. In 5 % van de gevallen: het nemen van meer vrijheid dan gewenst. In 2% van de gevallen het ontnemen van de vrijheid van een ander…………

En blanco recepten die de mensen verzocht werden te voorzien van hun recept voor vrijheid. De rechten werden vervolgens in reageerbuisjes bewaard om later op de site ‘Wat Is Nou Die Vrijheid’ gepubliceerd te worden.

dokter Jos

Hierna zijn er geen grootschalige kunstprojecten meer geweest op het festival. Ik denk hier nog wel eens met trots aan terug. Met de maximale vrijheid konden we werken aan de meest prachtige concepten. Ook denk ik dat de projecten een verdieping gaven aan het festival. Een goeie mix, lichtvoetig vermaak en verdieping, hand in hand.

Luxe = flex

Zwolle – Op 3 april deed Stadkamer een oproep aan alle Zwolse professionele kunstenaars: maak een stilleven dat is geïnspireerd op het stille leven van nu. De werken zijn nu nog online te vinden op de website van Stadkamer en op haar social media kanalen. Later in het jaar vindt een expositie plaats.

Mijn inzending Luxe = Flex zit bij de 20 geselecteerde kunstwerken

Inzending Stilleven- Stadkamer Luxe = Flex

“Dit is een stilleven van een binnen wereld die door luxaflex gescheiden wordt van de buitenwereld. De buiten wereld dringt zich door de kieren naar binnen met felle stralen licht. Brutaal bijna.

Stillevens zijn overal, je ziet ze als je zelf ook verstild bent. Na het fotograferen van dit stilleven op mijn slaapkamer heb ik mij aangekleed en ben ik naar mijn atelier gefietst. Door de stille straten van Zwolle. Wat een luxe dat ik kan ontsnappen aan de huiselijke hechtenis.”

De geselecteerde werken zijn online te bekijken op de site www.stadkamer.nl/stilleven

Rebel (no. 7 Helden/ Heroes serie(s)

(For English scroll down)

Rebel- Helden/Heroes-serie- nr. 7- 2019-portret- Lauren Hill-
Rebel – nr. 6 van de Helden/Heroes serie Limited & signed (1/1) art print on canvas 120/80 cm. (Portret Lauren Hill)

Bij deze presenteer ik mijn laatste werk; Rebel no. 7 van de  Helden /Heroes serie.  Dit is een serie van visuele en virtuele hommages aan mijn muzikale helden. Elke held vertegenwoordigd een periode in mijn leven. Zo is het begonnen met mijn ultieme muzikale held David Bowie. Uiteindelijk opgroeiend en ontgroenend met vele anderen om hem gezelschap te houden. 

‘Rebel’ is mijn portret van Lauryn Hill.  Zij maakte onderdeel uit van de hip hop formatie ‘The Fugees’ samen met Wyclef Jean. Zij werd solo artiest met haar debuut album “ Miseducation of Lauryn Hill’.  

1999- coming of age- Het was 1999, het jaar dat ik 30 werd. Ik maakte een lang gewilde trip naar de U.S.A. met hartsvriendin, Anne Marieke. Eerste stop, New York City. We waren opgewonden, vervuld met grote verwachtingen en nieuwsgierig tot en met. Wat zou de US Of A voor ons in petto hebben? Het zou een reis worden die we nooit meer vergaten. We reisde van New York naar Memphis Tennessee, dwars door de Mississippi Delta naar Baton Rouge, New Orléans om daarna met de Greyhound op bezoek te gaan bij mijn oom in Plano/Dallas. Om vervolgens met hem weer Texas te ontdekken. Het was een fantastische reis maar vermoeiend en overweldigend tegelijkertijd. In feite zo overweldigend dat ik gevuld met alle indrukken en Amerikaanse tegenstellingen na afloop in iets tussen depressie en burn-out. Dit zou me uiteindelijk een jaar kosten om weer mijn ritme en balans te vinden. De reis naar Amerika was niet de reden maar wel de druppel die de emmer deed overlopen. Dus 1999 en 2000 was een periode van waarheid, volwassen worden, het leven nemen zoals het is, en met mezelf in het reine komen, mijn onzekerheden, mijn angsten, mijn verlangens en mijn doelen.

Cloisters Park –Doo Wop That Thing- Dit is het moment waarop Lauryn Hill haar intrede doet.  Dit was in Cloisters Park, New York. Ons verblijf in New York was heerlijk geweest, vol van ontmoetingen met prachtige mensen. We kamden de straten van New York uit, te voet. We liepen kilometers, net zoals we deden die dag dat we uiteindelijk in dit park terecht waren gekomen. Lekker op een bankje, in de schaduw onder een boom (het was meer dan 40 graden), een beetje relaxen. Mijn vriendin Anne Marieke was goed voorbereid op vakantie gegaan, gewapend met haar USA, (New York State Of Mind) tapes en haar Walkman. Ze deelde een rechter of een linker oortje met mij. Dit was mijn eerste ontmoeting met Lauren Hill. ‘Doo Wop That Thing’ knalde door het oortje. En ik werd instant fan.

Unplugged- Rebel- Jaren later ontdekte ik de MTV Unplugged sessions. Dit dubbel album bevatte songs gezongen met een soms  hese, rauwe stem, zoals ze daar ook zelf aan refereerde. Liedjes met een diepe en serieuze ondertoon. Hier stond een vrouw, triester, ouder en wijzer maar ook wakker en bewust! Ze zingt met ziel en inhoud, ontdaan van alle pretentie. Nummers die verschil maken. Disc 1 eindigt met de song ‘Rebel (I Find It Hard To Say)’. Zonder meteen te weten waar dit nummer echt over ging, raakte het me meteen!  

Een paar regels uit de tekst;

“And while the people sleep, too comfortable to face it
Your lives are so incomplete, and nothing, and no one, can replace it
No, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
Is rebel… rebel, rebel, rebel, rebel, rebel, rebel”

Deze regels zijn voor altijd in mijn hoofd gegraveerd. Haar tekst gaat eigenlijk over de Amadou Diallo shooting . Dit is hoe ze het in haar lied introduceert; 

“…I’ve written it about the whole Amadou Diallo situation...It was such a hot time in the city at that point, I was afraid that if I put the record out, people would Misunderstand what I meant by “Rebel” and they just take it to the streets” 

Vandaag de dag zou het ook zo een  Black Lives Matter strijdlied kunnen zijn. Voor mij, als niet zwart zijnde maar wel sympathiserend, lees ik er ook nog een hele andere boodschap in.  Ik beluister het meer in de zin van hoe wij met de wereld in het algemeen omgaan. Ik heb vaak het gevoel verdwaalt de zijn in een wereld die, a priori, geld gemotiveerd is. . En hoe deze wereld en haar natuur (flora, fauna) overlopen worden door een almaar uitdijende menselijke bevolking. Hoe onze gedrag een destructieve uitwerking heeft op onze wereld-genoten.. Als ik mijn hoofd ten rusten leg voel ik onrust. Kan soms niet slapen vanwege alle zorgen en vragen in mijn hoofd. Hoe gaat dit 21eeeuwse hoofdstuk eindigen? Worden we op tijd wakker? Wijzer? Hoe kunnen we überhaupt nog ongerust slapen wetende wat we weten? 

Dan lichten de woorden: “And while the people sleep, too comfortable to face it”, op in mijn hoofd

Lauryn Hill kaart zaken aan; daarvoor moet zij wel een moedige en sterke muzikant zijn. Naar mijn mening. Haar woorden zijn verontrustend en troostend tegelijkertijd. Haar woorden lijken rauw en eerlijk  en ik verlang naar helderheid en eerlijkheid in deze verwarrende en soms oppervlakkige lijkende wereld. 

Lees meer over mijn road trip @ https://maritotto.nl/reisverslag/

Luister naar Rebel (I find It Hard to Say) :

Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image

En een overzicht van de andere Helden:

Rebel (no. 7 Helden/ Heroes serie(s)

(English)

Rebel- Helden/Heroes-serie- nr. 7- 2019-portret- Lauren Hill-
Rebel – nr. 6 van de Helden/Heroes serie Limited & signed (1/1) art print on canvas 120/80 cm. (Portret Lauren Hill)

Hereby I present my latest work from the Heroes/Helden series, Rebel no. 7, to you. This is a series of visual and virtual homages to my musical heroes. Each hero represents a period or a phase in my life. It started more or less with my ultimate hero David Bowie in my teenage years. Growing up and coming of age with many others to keep him company. 

‘Rebel’ is my portrait of Lauryn Hill. She was part of the hip-hop formation Fugees with Wyclef Jean. Became a solo artist with her debut album “ Miseducation of Lauryn Hill’.  

1999- coming of age- It was 1999 the year I turned 30!  I made a long desired trip to the U.S.A. with soul mate /friend Anne Marieke. First stop, New York City. We were exited, filled with great expectations and curious to the max. What would this US Of A have in stored for us? It was a trip we would never forget. We went from New York to Memphis Tennessee, straight trough the Mississippi Delta to Baton Rouge, New Orleans and than by Greyhound to visit my uncle in Plano/ Dallas and discovering Texas (Austin, San Antonio) with him on our side. It was one fantastic ride but exhausting and overwhelming at the same time. In fact so overwhelmed and filled with all impressions and American contradictions, that afterwards I slipped into something in between depression and burn out.  This would take me a year to overcome and to find my rhythm and balance again. The trip to the USA was not the cause but the final drop that flooded the bucket. So 1999 and 2000 for me was a period of truth, coming of age, facing life as it is and coming to terms with myself, my insecurities, my fears, my desires and goals. 

Cloisters park NYC– Doo Wop That Thing!- So here is were Lauryn Hill kicks in. This was in Cloisters Park, New York City. Our stay in New York was tremendously cheerful and filled with all kinds of encounters with lovely people. We combed the streets by foot. We walked for miles, as we did this day and ended up in this park on a bench, enjoying the shade of a big tree (it was 40 degree plus) and relaxing a little bit. As my friend Anne Marieke came well prepared to our trip with her USA  (New York State Of Mind) tapes on her Walkman, she shared a left or right earphone with me. This was my first encounter with Lauryn Hill. ‘Doo Wop That Thing’, bursted trough the earphone and made me instant fan.

Unplugged sessions- rebel- Years later I discovered the MTV Unplugged sessions. This double album contained songs sang with a raspy voice, as she revered to it her selves. Raw songs with a deep and serious undertone. Here was a woman, sadder, wiser and older but also wide-awake and aware, singing with true soul and content. Stripped of pretence, songs that matter. Side one ends with this song Rebel (I Find It Hard To Say). Without really knowing at the time what this song was really about, it struck me as lightening.

A few lines here;

And while the people sleep, too comfortable to face it
Your lives are so incomplete, and nothing, and no one, can replace it
No, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no, no
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
And what I gotta say, and what I gotta say
Is rebel… rebel, rebel, rebel, rebel, rebel, rebel

These lines are engraved in my mind forever. Her lyrics are actually about the Amadou Diallo shooting. This is how she introduces the song;  

“…I’ve written it about the whole Amadou Diallo situation……It was such a hot time in the city at that point, I was afraid that if I put the record out, people would Misunderstand what I meant by “Rebel” and they just take it to the streets” 

Nowadays it might as well became a Black Lives Matter anthem. For me, not being black but sympathizing of course, it has an alternative message as well. 

How I read this song it is more related to the way of our world in general. Often I’ve got this feeling of being lost in an, ‘ a priory, money’ motivated world. And how this world and his nature (flora, fauna) are ran over by an extending population of people. How our behaviour is destructive for our fellow earth inhabitants. When I am trying to put my mind to rest, I cannot feel at ease because I’m boggled and worried. How does this 21th chapter end? Does mankind wise up?  How can we even sleep at night knowing what we know? 

Than the words: “And while the people sleep, too comfortable to face it”, lights up in my head.  

Lauryn Hill sets an example; therefor she must be courage’s and strong musician in my opinion. Her words are disturbing and comforting at the same time. Her words feel raw and honest. And I long for plain honesty and clarity in this confusing and sometimes flat earth.

Read more about my road trip (in dutch) @ https://maritotto.nl/reisverslag/

An overview of the other heroes:

2020!

Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image

(NL) Vanaf deze plaats wens ik iedereen die ik een warm hart toedraag een geweldig en ‘bewust’ 2020. Tijden veranderen, tradities veranderen, Europa veranderd, het klimaat veranderd, laten wij zelf in positieve zin mee blijven veranderen! Tot in het nieuwe jaar. Ik zie er naar uit om weer te ontmoeten en samen te werken! 

(Eng) From this corner of the world I wish you a fantastic and aware 2020. Times are changing, traditions are changing, Europe is changing, the climate is changing, Keep on changing along in a positive way ! See you next year! Looking forward to meet and work with you again 2020!

Liefs, With love, Marit