‘On reprise’ of met andere woorden uit het archief en opgefrist, collage ‘Nevermind’ uit 2005. Dit werk heeft ook enige jaren in opslag gestaan. Het maakt onderdeel uit van een tweeluik die geen tweeluik is. Deel 1 van het tweeluik heet Spotless Mind. Bij de hernieuwde kennismaking kwam ik tot de conclusie dat het inhoudelijk toch ook nog steeds actueel is.
Nevermind-Het beeld is onstaan uit een soort moodboards, ter inspiratie. Ik ben een soort plaatjes gek en veel intrigerende plaatjes waar dan ook vandaan hebben hun weg gevonden op dit paneel. Eerst terloops later, toen ik besloot het uit te werken bewust. Tussen de collage door ben ik gaan schilderen zodat er een coherent beeld is ontstaan.
Zowel ‘Nevermind’ als Spotless mind’ verwijzen beide naar beroemde titels van een film ‘ Eternal sunshine on the spotless mind‘ en het album Nevermind van Nirvana. De mind is hier het centrale thema de never mind past naadloos in mijn ‘Brave New World’thema (al gebruikte ik dat thema toen nog niet) en gaat indirect over gelatenheid, onachtzaamheid of nonchalance. Er zijn er die dit een ultieme coole staat van zijn vinden. Maar het wordt steeds meer en meer een apathische staat van zijn. Een soort van zorgeloosheid als stille goedkeuring voor waar eigenlijk ruimte voor kritiek zou moeten zijn.
Detail Nevermind
(English) Nevermind |on reprise 2005>2019|
‘On reprise’, from the archives and re-freshed, collage Nevermind from 2005 > 2019. This artwork was in depot for several years. it is part of diptych that’s not a diptych. Part 2 of the diptych is called ‘Spotless Mind’. At the reunion with this work I came to the conclusion that this work is still up to date.
The Image emerged from some kind of inspirational moodboard .I am kind of a visual graphic maniac and lots of intriguing images were ever from found their ways to the inspiration board. In between the collage I started to paint it in to a coherent total, at first sideways but later on consciously.
Nevermind-Both Nevermind as ‘Spotless mind addresses title wise to famous titles of a movie called ‘ Eternal sunshine on the spotless mind‘, and the Nirvana album ‘Nevermind’. The mind is the central issue here, the careless –never mind- fits seamless into my ‘Brave New World‘ theme (although it did not existed yet in 2005) and it handles about certain meekness, neglect and nonchalance. Some might refer to it as a cool state of being, because nothing seems to effect on you. But it becomes more and more an apathetic state of being. Carelessness as silent approval to anything that calls for crittissm.
Spotless Mind On reprise 2005 > 2019. Collage on board
On reprise (for English Scroll down)
‘On reprise’ of met andere woorden uit het archief en opgefrist, collage ‘Spotless Mind’ uit 2005. Dit werk heeft ook enige jaren in opslag gestaan. Het maakt onderdeel uit van een tweeluik die geen tweeluik is. Deel 2 of 1 van het tweeluik heet ‘Nevermind’. Bij de hernieuwde kennismaking kwam ik tot de conclusie dat het inhoudelijk toch ook nog steeds actueel is.
detail Spotless Mind
Spotless
Het beeld is onstaan uit een soort moodboards, ter inspiratie. Ik ben een soort plaatjes gek en veel intrigerende plaatjes waar dan ook vandaan hebben hun weg gevonden op dit paneel. Eerst terloops later, toen ik besloot het uit te werken bewust. Tussen de collage door ben ik gaan schilderen zodat er een coherent beeld is ontstaan. Zowel ‘Spotless Mind’ als ‘Nevermind’ verwijzen beide naar beroemde titels van een film ‘ Eternal sunshine on the spotless mind‘ en het album Nevermind van Nirvana. De mind is hier het centrale thema de spotless past naadloos in mijn ‘Brave New World’ thema (al gebruikte ik dat thema toen nog niet) en gaat indirect over censuur of de beïnvloedbare, stuurbare geest. Nevermind over een zekere gelatenheid. Daar kom ik later op terug.
Spotless Mind (on reprise) (English)
On reprise
On reprise’ or rephrased, from the archives and re-freshed, collage ‘‘Spotless Mind’from 2005. This artwork was in depot for several years. it is part of diptych that’s not a diptych. Part 2 or 1 of the diptych is called ‘Nevermind’. At the reunion with this work I came to the conclusion that this work is still up to date.
The Image emerged from some kind of inspirational moodboard .I am kind of a visual graphic maniac and lots of intriguing images were ever from found their ways to the inspiration board. At first sideways but later on consciously. In between the collage I started to paint it in to a coherent total. Aswel as ‘Spotless Mind’ als ‘Nevermind’ addresses titel wise to famous titles of a movie called ‘ Eternal sunshine on the spotless mind‘ and the Nirvana album ‘Nevermind’. The mind is the central issue here, the spotless one fits seamless into my ‘Brave New World‘ theme (although it did not existed yet in 2005) and it handles indirectly about censorship, the moldable and controllable mind, Nevermind about certain meekness. I will come back on that issue later.
(scroll down for English) 21 november, contract getekend bij de Rieteweg10. (Creatieve Coöperatie). 22 november vertrek naar Curacao (aanleiding familie bruiloft). Dinsdag 03 december terug gekomen van deze heerlijke reis. Hoewel de omstandigheden op het eiland erg rustgevend, energie-gevend, re-vitaliserend en optimaal waren is terug komen daarvan altijd wel een dingetje. Maar de verhuizing was gepland op de 6e december, dus dinsdag stond nog in het teken van de jetlag maar de dagen daarna was het even aanpakken en inpakken! Donderdag avond 18.00u stond daar naast mijn lief Erik en zoon Kay + vriend, atelier genoot Corine en haar vriend Frank daar om te helpen met de verhuizing en vervoer.
Soms denk je dat iets compacter is qua volume, lichter van gewicht, en eenvoudiger en sneller te vervoeren is dan het in werkelijkheid is. Gelukkig maar anders zou je tegen veel dingen veel meer op zien dan gewenst. 4 uur heeft de verhuizing zelf geduurd.
Daarna volgt een periode van klussen, de ruimte eigen maken. Inmiddels heeft er al een activiteit in de ruimte plaats gevonden (XS Academie). Nu dus dan de laatste lootjes…..de leukste lootjes; de (ge) witte wanden zijn niet meer wit! Nu heb ik het gevoel dat het eigen is. Ik zit er heerlijk en met Corine als (wel met eigen ruimtes) ateliergenoot en alle andere atelier/werkplaatshouders/studio’s is er zeker sprake van een goeie vibe.
Vanaf Januari ben ik weer echt fulltime op mijn atelier te vinden.
Langskomen kan, wel graag even een afspraak maken!
(ENG) 21 November, signed my agreement of use @ the Rieteweg 10 (Creatieve Coöperatie). 22 November departure/flight to Curacao (for family wedding). Tuesday 03 December returned to the Lowlands. However Holliday conditions were very mindful, energizing, re-vitalizing and optimal, returning home after a 10 hours flight is taking it’s tols ! But the migration was already planned @ the 6th of December. So Tuesday, jetlag time, the days after packing-time! Thursday at 18.00hours the move squat, lover Erik, Son Kay,+ friend and studio buddy Corine & lover Frank where ready the help out with transport.
Sometimes the idea is much less complex than the actual execution. More compact, more lightweight and smaller timespan than in reality. Maybe for the best otherwise one might get reluctant in many cases! The transport it self took 4 hours!
This was followed by a period of re-decoration. Now the last deeds, the most fun ones, the white walls are no longer white! Now I really own the place ( :. I am comfortable with Corine as my roommate (in separate spaces) and all the other craftsman, musicians, composers and artist, or as the Beachboy would phrase; Good Vibrations’
Afgelopen zaterdag 15 december vond de 2e XS Academiedag plaats. Ditmaal a/d Rieteweg 10 (de nieuwe atelier locatie) Deze dag stond in het teken van modeltekenen, compositie, kleurenleer en opzet van het schilderij. De volgende en laatste keer zal 3 uur lang gewerkt worden aan het voltooien van de schilderijen.
Let op inschrijven voor de voorjaarsacademie kan al! Er zijn nog 4 plaatsen vrij:
Voorjaars-academie (gaat door bij voldoende inschrijvingen)
1- zaterdag 16 februari 15.00u tot 17u
2- zaterdag 16 maart 15.00 u tot 17u
3-zaterdag 20 april 1500u. tot 17u
Deze academie is tot stand gekomen in samenwerking met Museum de Fundatie en Go-Kids regio Zwolle De XS academie junior is de academie voor de allerjongste kunstenaars in de leeftijd van 8 tot 12 jaar
(scroll down for English) Zaterdag 10 november aanstaande in de Hannie Dankbaar Passage, (de Hallen) Amsterdam. Van 13.00 tot 18.00. Expositie + lezingen. Opening om 13.00u. Mijn lezing ‘Faith In (he)Art: is van 14.00 tot 14.30 en 15.00 tot 15.30 in de galerie van Beeldend gesproken. Zie ook teaser:
Thema Dadaïsme. Dada volgens Marit en Dada in Marit?
Het thema voor deze See You @ Art is Dadaïsme. Hoe ik en mijn werk zich hier toe verhoud lees je hieronder
Quote Wikipedia“Dadaïsme ontstond als negatieve reactie op de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog. Er ontstond een tendens onder zowel literaire als plastische kunstenaars het artistieke gebeuren brutaal en schokkend te bespotten. Dit was voor hen een middel om de schijnheilige waarden van de toenmalige ‘beschaafde’ wereld aan te vallen.”
Quote Het Modernisme“Dadaïsten vroegen zich af hoe kunstenaars een rol konden spelen om de maatschappelijke en politieke situatie te verbeteren. Als enige optie zagen zij het omver halen van alle logica die tot de ellende had geleid, om daarmee de bestaande cultuur omver te halen. Alle bestaande normen en waarden moesten belachelijk gemaakt worden”
Quote Marit: “Ik ben geen Dadaïst, ik noem mijzelf altijd een hedendaags (sur)realist bij gebrek aan een betere omschrijving. Ik dacht geen Dadaïst te zijn maar er is eigenlijk (onbewust) heel veel (ziels) verwantschap tussen mij, mijn werk en het Dadaïsme. Met een groot verschil, Ik maak geen antikunst om te shockeren maar ik maak wel kunst om een beetje te schuren en om de wereld hoe ik het bezie uit te lichten. De verschijningsvorm is wel esthetisch maar in de boodschap zit vaak een gevoel van ongemak en onbehagen. Die boodschap gaat over ons nu in onze (belle?) époque en voelt zich verwant aan de aanklacht kunst van het Dadaïsme. Mijn aanklacht, mijn spot wordt vaak gelardeerd met humor en ironie. In geval van mijn bij Da Da/ See You@ Art geëxposeerde werk ‘Window Shopping’ speelt een hedendaags gebruiksvoorwerp (net als bij de Dadaïsten) de hoofdrol. Het verhaal erbij mag de kijker zelf bedenken” Voor 10 november roep ik mijzelf in ieder geval uit tot Hedendaags Dadaïst!
(English)
Saturday the 10th of November @ the Hannie Dankbaar Passage, (de Hallen) Amsterdam. From 13.00 till 18.00 hours. Exhibition + readings. Grand opening @ 13.00 hours. My lecture ‘Faith In (he)Art: is @ 14.00 tot 14.30 hours and from 15.00 tot 15.30hours @ galerie van Beeldend gesproken. Check this teaser:
Theme Dadaism. Dada according Marit and Dada in Marit?
The theme for this edition of See You @ Art is Dadaism. How I and my work relate to Dadaism you can read below:
Quote Free Dictionary: “A revolt by certain 20thcentury painters and writers in France, Germany, and Switzerland against smugness intraditional art and Western society; their works, illustrating absurdity through paintings of purposeless machines andcollages of discarded materials, expressed their cynicism about conventional ideas of form and their rejection oftraditional concepts of beauty.”
Quote Marit: “I am no Dadaist as such. I refer to myself, my art as a contemporary (sur) Realist in absence of a better definition. I thought that I was no Dadaist but there is actually (unconscious) a lot of (soul) kinship between me, my work and Dadaism. With one clear distinction; I do not make anti-art to shock but I do make art to confront and to comment on the world as I see it. It appears to be aesthetic but the message holds a feeling of unease and discomfort. This current message is about us and our (belle?) époque and feels right at home in the movement of the Dadaist. My indictments are larded with humour and irony. I case of my Da Da/ See You@ Art exposed work ‘Window Shopping’ a contemporary household item (see also Dadaism) plays the lead role. The story behind is for the public to reveal. For this special occasion I proclaim myself to be a contemporary Dadaist
De lezing ‘Faith in art’ heb ik audio visueel ondersteund met een korte collage aan beelden en stellingen. Hieruit is eigenlijk terloops de basis gelegd voor dit werk ‘Save Us’ . Het filmpje start met een pop up interface, het uitklap menu wat verschijnt vlak voordat je iets wilt bewaren. Het stelt de vraag ‘wilt u dit bewaren?’ En het antwoord is vaak ‘bewaar’ of wel ‘Save’.
Door de inhoud van mijn lezing (geloof, filosofie & kunst en de 21e eeuw>Psychedelic To The Vatican) viel er ineens dit prachtige kwartje. De praktische digitale computer vraag over de in veiligheid stellen van jou product, of bestand, zou ook de vraag van een ‘hogerhand’ kunnen zijn en het antwoord van een sterveling;’ bewaar mij’ , bescherm mij.
De eerste versie van mijn naar eigen hand gezette pop up interface…..
Maar nog erg toegepast op de lezing en dat moment. Hierop volgend heb ik een wat universelere en intiemere versie gemaakt die vanuit digitale eenzaamheid veiligheid zoekt bij een virtuele God. Titel: Save Us
Save Us, digital art print on canvas. 100/70
Deze digitale art-print is in oplage 1/10 verkrijgbaar. En kan op verzoek in verschillende maten geprint worden en wordt bij overdracht voorzien van handtekening en datum. Gesigneerd bestellen? mail @ maoatelier007@gmail.com of stuur een bericht @ https://maritotto.nl/contact/
(English) Save Me: digital artprint 1/10 in various sizes. Everyone with a computer encounters this pop up interface before he saves his or her files. Pushing the save button actually means the safety of your file is guaranteed for that moment. The double meaning of the word save suddenly occurred to me. What if the file was me, and the pop up interface my letter or outcry to the great unknown….. (fill in what suits you best) and the computer was the universe.Than this request would have a whole other impact.
Afgelopen zaterdag 22 september 2018, Opende de expositie on tour ‘From Psychedelic To The Vatican’ van Margin Art. Ik heb daar samen met 3 andere kunstenaars (Lars Weller, Marcel Goosens en Henk Heideveld) een lezing gegeven over de rol van kunst in de 21e eeuw als aftrap voor een spannende expositie in de prachtige stuk Zwolse historie.
Mijn lezing Faith In the (he)art werd begeleid door een korte clip bedoeld als als audio – visuele ondersteuning
Voor wie het leuk vind de lezing terug te kijken en te lezen:
(Eng) Past Saturday 2018 the exhibition on tour titled From Psychedelic o the Vatican by Margin art openend. Together with 3 other artist I lectured about the role of Art(ist) in the 21e century. The kick off of an exciting exhibition in a great piece of history in Zwolle.
A short clip to support my Faith In (he)art lecture I wrote this lecture on request of Margin Art with main topic; the role of artist in the 21 century. The lecture is in dutch (for now)
Link naar video klik op afbeelding / link to video- click image
Concept Marit Otto. Beeldbewerking & editing is gedaan door Rink Hamstra
Concept Marit Otto. visuals and editing is done by Rink Hamstra
De lezing zelf haakt aan en gaat dieper in op de clip en kunt u hieronder lezen:
Faith in (he)art
De derde track in de video is het nummer ‘Corporate Canibal van Grace Jones is in eigen beheer gemaakt er zijn geen concessies gedaan. De tekst is filosofisch met hier en daar een bijna religieuze ondertoon. Niet God voert hier de boventoon maar the Corporate cannibal… misschien obscuur, beetje bizar maar het grootste ingrediënt is pure liefde en de uitkomst is kunst.
Dan volgt er een muziek collage van hedendaagse popcultuur die goed laat zien wat je overhoudt als geld en roem zelf het onderliggende motief is
Het gaat niet over mooi of lelijk, het hoeft niet eens over smaak te gaan Wat er naar mijn idee toe doet in kunst is een zekere mate van eerlijkheid, kwaliteit, originaliteit en uniciteit. Dat is de waterscheiding tussen kunst en de smaak van de massa. Het mag er overigens allebei zijn maar het een lijkt nu wat overschaduwd door het ander.
Nu heb ik muziek als insteek gekozen, misschien wel omdat muziek direct en duidelijk met het hart communiceert. En het hart liegt niet.
Ook al ben ik een visueel-beeldend kunstenaar voor mij lopen alle creatieve lijnen door elkaar. Je wel of niet je ergens in uit kunnen drukken heeft meer te maken met de beheersing van een medium dan met de verschillende uitingsvormen. In mijn beleving hebben bijna alle creatieve in basis de zelfde denk processen met verschillende uitkomsten als resultaat. Een creatief onderscheid zich wel van de niet – creatief. Techniek is te overwinnen maar visie, autonomie, fantasie en vindingrijkheid heb je of je hebt het niet.
Dan heb je nog het onderscheid tussen toegepaste commerciële creatieve en autonome kunstenaars.
De laatste groep, daar behoor ik toe. Niet dat ik mezelf onaangepast vind maar ik denk wel dat ik afwijkend denk en werk. Dat ik een ander verhaal te vertellen heb. Ik voel urgentie bij elk schilderij dat nog gemaakt moet worden. Voor mij is mijn werk, zuurstof voor mijn hoofd en voor mijn hart. Een bijna religieuze ervaring dus.
In de wereld van de kunst voel ik me thuis omdat ik die taal begrijp en tot het diepste van mijn wezen voel dat een wereld zonder kunst, filosofie, en toe maar; zingeving, maar met mensen, en uitsluitend commercie, een naargeestige samenleving zou zijn.
In onze tijd krijgt het geld gedreven denken de meeste ruimte. Men vindt dat een goed product zich zelf verkoopt. Iets wat zich niet makkelijk verkoopt is geen goed product.
Deze commerciële manier van denken staat eigenlijk haaks op dat gene waar filosofen, denkers en geestelijken voor staan of hebben gestaan.
Dat brengt me bij de volgende vraag:
Zingeving, verdieping, filosofie, verwondering, wat doet dat er eigenlijk toe? Wat koop je er voor?
Ik ben zelf niet religieus noch religieus opgevoed. Eerder het tegengestelde. Ik heb er wel veel over nagedacht want of ik wil of niet, er huist een filosoof in mij. Die filosoof vraagt zich vaak af; waarheen, waarvoor en waarom. Mijn probleem met het geloof is dat het voor mij ten dele te ongeloofwaardig is, vaak te dogmatisch is, en de enige waarheid claimt.
Daarnaast kan ik nog een hele waslijst aan redenen noemen die me bij de kerk weghouden, maar wat ik prachtig vind aan geloof, elk geloof, is dat het je iets mee geeft over iets wat groter is dan jij zelf. Het richting geeft en ruimte voor compassie. Het is er ook op gericht om je tot introspectie aan te zetten. Dit geld overigens ook voor filosofie. Ik houdt persoonlijk meer van filosofie dan van de kerk.
Onze wereld staat bol van geloofsstrijd maar voor intrinsieke introverte beleving is niet zo heel veel ruimte. Omdat alles extravert is, alles gedeeld moet worden en alles op moet vallen lijken we soms wel te leven in een geloopte 24 -7 trailerfilm van ons eigen leven of wat we willen dat anderen denken dat ons eigen leven is.
Alles strijd om aandacht. De fysieke wereld gaat gebukt onder de mensheid met al haar pretenties. Flora en fauna decimeren en muteren sneller dan het licht .
Om Nostradamus maar even aan te halen. Is het einde der tijden hier? Zouden we niet beter even stil kunnen staan? Nee, we rennen, nee scheuren op hoge snelheid verder met de voortekenen van de Apocalyps op onze hielen. We consumeren ons een extra slag in de rondte, we vreten kaal want onze honger is niet te stillen. We leven in een extreme snel veranderende wereld. Waar soms alles om bits, bytes, bitches en monnies lijkt te draaien.
Dan de vraag te stellen; hoe belangrijk is kunst in de 21e eeuw? Is het eigenlijk beantwoorden.
Kunst is een beroepsgroep waarbij autonomie, het zelf denken tot de kern van de bezigheden behoort. Deze autonomie, eigenwijsheid, tegendraadsheid en het vermogen te visualiseren maakt kunst broodnodig in deze wereld. Het is nodig om tegenwicht te blijven bieden, het is nodig om te verstillen, of juist te activeren, af te schrikken of te behagen, tot nadenken aanzetten of simpelweg gelukkig te maken.. Kunst (en filosofie) kan en moet verwonderen, beroeren, schuren, schreeuwen, raken, afschuwen, confronteren opdat wij nooit zullen afstompen.
AMEN
Deze Lezing wordt ook gehouden in De Hallen, Amsterdam 10 oktober tijdens See You @ Art Amsterdam waar mijn werk ook wordt geëxposeerd.
Collage van plastic tas letters, onderdeel van plastic verpakking en witte acrylverf op canvas
Onderdeel van de Remains Of Today serie
Gibberish betekent zoveel als koeterwaals, onzin, Babylonische wartaal en flauwekul. Ik vind het een mooi woord wat een lading goed dekt. De klank klopt met het gevoel. De term fake-news is erg in zwang geraakt sinds het aantreden van VS president Donald Trump. De feiten die deze politicus niet goed passen worden tot fake news gedoopt, dus gibberish. Dat wekt argwaan bij de goedgelovige volger, met alle gevolgen van dien. Het omgekeerde effect is er ook, gewoon iets neerzetten met klinkers en medeklinkers en er lijkt iets zinnigs te staan. Zo werkt ons brein. Taal is eigenlijk niet meer dan een afspraak, als we waarde toekennen aan een verzameling letters betekent het iets. Taal is ook associatie, zoals het woord gibberish zelf goed associeert met wat het betekent. Kuwayt Rad 24/7. Waarmee zou je mijn tekst associëren? Ik denk dat het gibberish is.
Collage: plastic bag characters, part of plastic product wrapping and white acrylic on canvas.
Gibberish means as much as plain nonsense. I think it is a nice word that covers the meaning of the word well. The term fake-news is gaining popularity since Donald Trump entered the White House. Every unwanted and unsuited fact presented to this politician is put aside and gets classed as fake news, read gibberish. This wakes suspicion at the gullible follower. To be followed up with all the familiar consequences. In this case I randomly placed characters, vowels and consonants, and somehow they seem to make sense. Behold the strange invulnerable way of how our mind works. Language is really nothing more than an agreement. If we agree to grant value to a group of characters, it has value. Kuwayt Rad 24/7. What would you make of these characters?? I think it is gibberish.
Do Not Disturb is een digitale art print, gemaakt in 2017. Dit werk is eigenlijk in opdracht gemaakt voor een thema nacht genaamd ‘ Night Shift’. Mijn aangewezen locatie was een hotel in Zwolle. Mijn thema ging automatisch richting het idee van desolate hotel nachten (featuring; de in dat jaar overleden, Leonard Cohen en zijn voormalige liefde Marianne Faithfull). In deze hotelnachten liggen de meeste mensen in diepe slaap, zijn sommige rusteloos aan het rondhangen, aan het drinken of een romance aan het beleven en een aantal zal in eenzame wanhoop de tijd doden terwijl anderen die nacht in het hotel in stilte hun werk doen. Deze print is een mix tussen de rock status van een Chelsea Hotel (NY) en de cleane, onpersoonlijke traffic ruimte in hotels over de hele wereld.
Over het beeld- We zien een cleane, anonieme en desolate hal met de koele metalen liftdeuren. De hal staat voor het eenzame en desolate van de nacht en de liftdeuren staan metafoor voor zowel de kamers, (de half open deur die de geheimen prijs geeft), voor reizen, fysiek en overdrachtelijk als voor de gemoedstoestand (up en down). De waszakken illustreren de nabije aanwezigheid van de schoonmaaksters en de ‘vuile was’ die niet buiten gehangen wordt. Alle bovenstaande ingrediënten en een stukje authentieke Cohen muur poëzie uit Chelsea is mijn beeldende verhaal over het hotel, de nacht en de dingen die het daglicht niet verdragen……………………
De bewuste thema avond werd helaas gecanceld maar het werk was al gemaakt. Het is nooit opgehaald dus na anderhalf jaar heb ik me bedacht dat ik het jullie toch niet wil onthouden. Het past perfect is de rest van de 2017 serie.
Kleine aanvullende anekdote- “In 1999 heb ik samen met een hele goeie vriendin ( Anne Marieke) een rondreis gemaakt door the U.S.A . De reis startte in New York en ging via Memphis, Baton Rouge en New Orleans naar Dallas,(op visite bij mijn oom Rudi & fam) Austin en San Antonio. Voor ons een indrukwekkende, eerste trans-Atlantische wereldreis. We hebben al onze belevenissen op-gepent in een reisverslag getiteld; No Room Service.De reis was duur, de hotels (motels) goedkoop en i.d.d. de hele reis geen roomservice.”
Eigenlijk was deze hele vakantie een grote zoektocht naar beroemde locaties. Een van die locaties was bijvoorbeeld het *Chelsea Hotel .
*Het Chelsea hotel is misschien wel het beroemdste Hotel ter (westerse) wereld. Hier is o.a. Sid Vicious gestorven, hier heeft Jimmy Hendrix op zijn elektrische gitaar zitten tokkelen en hier heeft zich een liefdes affaire tussen Marianne Faithfull en Leonard Cohen afgespeeld. De beroemde song ‘Chelsea Hotel’ is hier geschreven. In dit lied zitten passages over de liefdes affaire tussen Cohen en Marianne. Dus je zou met een beetje fantasie kunnen zeggen dat de kiem voor dit werk ‘Do Not Disturb’ al 18 jaar geleden werd gelegd.”
*Mocht je interesse hebben in het reisverslag, gelardeerd met passende muziek (tips) & films (tips). Laat me weten en ik stuur het je op.
*Beste opdrachtgever mocht u na het lezen van dit stukje alsnog een claim leggen op dit werk, dan bent u van harte welkom! Mocht het werk in de handen van een andere liefhebber terecht komen, meld ik me bij u!
(ENG) Do Not Disturb is a digital art print, created in 2017. This work is actually created in assignment for a theme night called ‘Night Shift’. The designated location was a hotel in Zwolle. My theme automatically shifted towards the idea of desolate hotel nights (featuring late Leonard Cohen and his former lover Marianne Faithfull). In these hotel nights most people are sound a sleep, some wandering, drinking or enjoying a romance, few killing time in utterly despair, others at work. The nightshift. This image is a mix between the rock status of a Chelsea Hotel (NY) and the clean, functional and impersonal traffic space of hotels everywhere.
About the artwork-We behold a clean, anonymus and desolate hotel hal with cool metal elevator doors. The hal represents the desolate & loneliness of the night. The elevator doors are metaphors for aswel the hotel rooms (closed & half open, they grant you a sneak peek into their well kept secrets) as for traveling (physically and metaphorically) and for mind states (up or down). The laundry bags illustrate the presents of the cleaners & the dirty laundry that will not be exposed to the public eye. All ingredients mentioned above and a piece of authentic ‘Cohen’ wall poetry from Chelsea is my story about the hotel, the night and all things that can’t stand the daylight. …………………………..
This theme night is cancelled but the work was already done. The artwork is never collected. So after a period of one and a half year I decided that I wont keep this work from you. It fits perfectly in my series of work.
An additional anecdote- “In 1999 I made a road trip trough the USA with my one of my best friends (Anne Marieke). This journey started in New York and went from Memphis to Baton Rouge, New Orleans, Dallas, (visiting my uncle Rudi & fam) Austin & San Antonio. For us an impressive, first trans-Atlantic world trip. We wrote a day to day journal of all our experiences and there were quiet a few. I was called No Room Service. The trip was expensive, hotels and motels were cheap so indeed the entire trip- no room service.
*If you are interested reading this journal, interlaced with what we thought was suitable music (tips) and movies (tips), please let me know I will send it to you.
In fact this whole trip was one big search to all the famous USA places. One of those places was Chelsea Hotel.
