Tag: Zwolle

Geplaatst op

van sweatshop naar workshop

https://www.kloosterzwolle.nl/programma/earth-hour-zwolle/

Het is weer tijd voor een Klimaat Madonna update. De afgelopen weken hebben  in het teken gestaan van de  3d prints van de handen en het gezicht,  diverse workshops met o.a de Kloosterbende (jongeren), op de basisscholen Wingerd en Wilgenburg en het afmaken van de mantel.

Yvonne en Rodrigo leggen de laatste hand aan hun patchwork van Gaia.
gezicht en handen 3d Proces in beeld @ Ontwerpfabrek Cibap, Zwolle

Het meest recente wapenfeit is dat gisterenmiddag de prints zijn opgehaald bij de Ontwerp fabriek van het Cibap. Ewoud Verelst heeft de afgelopen tijd diverse test prints gemaakt en (stagiaire) Damien heeft de scans van de handen en het gezicht geperfectioneerd. Ik ben gelukkig met het resultaat. We hebben nog eenmaal het vacuum vormen veilig onderzocht op een mislukte 3d print. En ook nu was het niet bestand tegen de immense druk. Ik laat het idee van een transparant gezicht nu varen.

Die zelfde dag en de dag daarvoor was ik te gast op de basisschool de Wilgenburg voor workshops bouwen met afval. 5 workshops voor groepen 3, 4 en 6. Twee fantastisch leuke dagen met enthousiaste kinderen. De klimaat boodschap is goed voor het voetlicht gekomen. Met Maria als icoon hadden de kinderen wat minder aansluiting, althans er werd van alles gebouwd maar de klimaat Madonna als creative uiting was sterk in de minderheid. Ik heb het genomen zoals het kwam.

workshop @ basisschool Wilgenburg, Aa-landen, Zwolle

Die week daarvoor heb ik de workshop ook verzorgd op basisschool de Wingerd. Kirsten Notten hield een kleurrijke inleiding, Ik introduceerde mij zelf, mijn stagiaires Freek en Damien, de workshop en lieten daarna een film over de impact van afval zien. De film eindigt met wat je allemaal van afval kunt maken en werd met enthousiasme ontvangen. Wethouder Michiel van Willigen deed ook een spreekwoordelijke duit in het zakje en sprak de kinderen toe met zijn eigen kinderen als uitgangspunt.

workshop @ basisschool de Wingerd, Zwolle zuid

Vandaag zijn er twee vrijwilligers (Yvonne Nauw en Rodrigo Maori) op mijn atelier de laatste hand leggen aan de mantel. Dat wil zeggen, ze komen hun plastic rug patchwork afmaken. Dat wordt een soort embleem van moeder aarde of wel Gaia.

Afwerken mantel met naaimachine @ Dominicanenklooster, Zwolle

Volgende week zaterdag is het zover, Earthhour: 21 maart 0m 19.30 vertrekt de processie vanaf het Dominicanenklooster naar de binnenstad! Iedereen is uitgenodigd mee te lopen.

Deze week is er ook nog een vlog gemaakt door vlogster  Marieke Hiemstra> Mariekus Go. Dit is de vlog die zij heeft gemaakt.

Geplaatst op

De mantel der liefde wordt semi transparant ……

Zondag 18 februari,  werd Klimaat Madonna, het half fabrikaat getoond aan de Dominicanen. Madonna nog zonder gezicht, zonder handen, haar rok nog niet af en haar mantel nog niet om. Een beetje naakt nog.

Ze zal een week in het klooster blijven voordat ik mijn werk aan haar weer kan hervatten. Voor nieuwsgierigen onder jullie, het is dus te bezichtigen. Die zelfde zondag heb ik met een klein clubje vrijwilligers een begin gemaakt met de mantel. Deze mantel wordt gemaakt van de wit half transparante hemdtasjes die ik nog over had van het takemebag project*. De tasjes worden allemaal aan elkaar genaaid tot er een aantal  grote lappen van plastic ontstaan.  Uit deze lappen zullen een rugpand, twee voorpanden, twee mouwen en een omslagdoek gemaakt worden. Het laat zich prima naaien dus dat valt mee. Als de mantel af is is er nog ruimte voor decoratie.

dav

We hebben prachtige Japanse kralen gedoneerd gekregen dus die zullen er met de hand op genaaid worden en aan de basis van de mantel is nog ruimte voor een stukje symboliek. Want Madonna, verbeeld immers ook Moeder Aarde. Hoe dat precies vorm gaat krijgen weet ik nu nog niet. De komende twee zondagen zullen we nog besteden aan de mantel.

*deze tasjes zijn destijds bij een verzameld door o.a particulieren maar vooral door de Kringloop Zwolle)

foto Kirsten Notten
sense of doubt

De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van het vervolmaken van de tussentijdse Madonna. Het verstevigen van haar ‘rok’. Het verbeteren van bestaande en het aanbrengen van natuurlijke rondingen op de armen zoals vrouwelijke bi- en triceps (ook van hemdtasjes). Ondertussen werkt een van mijn stagiaires aan het perfectioneren van de 3d scans die op het Cibap zijn gemaakt . Zodra die af zijn worden ze geprint, dat zal deze week zijn. Uiteindelijk zullen de handen en het gezicht de Klimaat Madonna verheffen boven de afval status.

Vorige week hebben we* weer een nieuwe lichting flessen uit de kelder van het Klooster gevist. Het is bijzonder om te zien hoeveel mensen gehoor hebben gegeven aan de oproep van het Klooster om ‘schoon’ afval in te leveren. De score; 5 zakken vol flessen! Inmiddels zitter er denk ik wel 150 flessen in de rok. Maar ik beloof dat ik het tzt even na ga tellen…..

*we: Ik met mijn nieuwe stagiares Freek en Damien (fase 3/Cibap), die sinds vorige week dinsdag begonnen zijn met hun stage bij mij.

Daarnaast is vorige week het persbericht uitgegaan van Takemebag 2.0. . It is official !!!

Zwolle, februari 2018

Leger des Heils zoekt kunstenaars en naaimachines

 Het Leger des Heils W&G Overijssel werkt sinds kort samen met beeldend kunstenares Marit Otto. Marit heeft een aantal jaar geleden met Anne Marie van der Veen (Kunstzinnig Textiel) het project ‘Takemebag’ opgericht. Dit project is inmiddels een samenwerking tussen de kunstenaars en het Leger des Heils en heet nu ‘Takemebag 2.0’. Dit project is inmiddels geëvolueerd tot experimenterium Takemebag 2.0.

 Takemebag 2.0 start met een pilot project in het 50|50 Workcenter van het Leger des Heils in Zwolle. Voor deze pilot zijn we opzoek naar kunstenaars die binnen dit concept willen experimenteren en nieuwe producten willen realiseren met textielafval van ROVA. In ruil voor een bruikbaar design, dat in productie genomen kan worden door het 50|50 Workcenter, kunnen kunstenaars gebruik maken van een gratis atelierruimte. De ontworpen producten worden vervolgens verkocht.

Werkplaats Het Leger des Heils biedt deze werkruimte aan binnen het 50|50 Workcenter aan de Marsweg 40 in Zwolle. De kunstenaar krijgt een tijdelijke werkplaats in de productiehal. Hier kan gewerkt worden aan het design en de uitvoering samen met deelnemers van het Workcenter. Daarnaast is er ook volop ruimte om aan eigen autonome projecten te werken. Dit biedt deelnemers de mogelijkheid om perspectief te ontwikkelen.

Kunstenaars en naaimachines gezocht. Kunstenaars kunnen zich tot 1 maart aanmelden bij Hanneke Wolters, manager 50|50 Workcenter, door een motivatiebrief, cv en portfolio te sturen naar h.wolters@legerdesheils.nl. Daarnaast zijn we voor dit project opzoek naar gebruikte naaimachines die zwaar katoen kunnen verwerken. Heeft u een gebruikte naaimachine die wij kunnen gebruiken neem dan ook contact op met Hanneke Wolters.

50|50 Workcenter. Het 50|50 Workcenter is een initiatief van het Leger des Heils om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt weer ‘mee te laten doen’. Het 50|50 Workcenter biedt een breed scala aan activiteiten om deelnemers te laten ontdekken wat hun talenten zijn. Kijk voor meer informatie ook op www.5050workcenterzwolle.nl of op www.legerdesheils.nl/overijssel.

Expositie:

Mijn werk ‘To Me Or Not To Me.’ is tot 10 maart te bezichtigen op de expositie Identiteit, Zaal Zuid Hengelo

HENGELO – Bij Zaal Zuid kunstpodium in Hengelo is op vrijdag 2 februari de opening van de expositie Identitijd met circa 120 kunstwerken van 70 kunstenaars. Lous Kerkhof, directeur van Oyfo Kunst & Techniek, verricht om 16.00 uur de officiële openingshandeling.

“Identitijd is een grensoverschrijdend kunstproject / verdiepingsprogramma voor professionele en amateur beeldend kunstenaars in Overijssel en Drenthe en is georganiseerd door Stichting Beeldruimte en Kunst & Cultuur Drenthe (K&C).

Wat is identiteit?Het project daagt de deelnemers uit om na te denken over het begrip ‘Identiteit’, in een wereld die volop in beweging en verandering is. “Wat of wie bepalen onze identiteit in deze tijd?” Wat betekent het thema voor kunstenaars en speelt het een zichtbare rol in het werk?”

Na twee inspiratiedagen, afgelopen november, waarin werd ingezoomd op het thema, openen in februari en maart twee grote exposities in Hengelo en Emmen. Na afloop krijgen per provincie 10 exposanten masterclasses aangeboden in het vervolgtraject van Identitijd.

Bezichtiging. De expositie in Zaal Zuid kunstpodium, Esrein 11 loopt van 3 februari t/m 10 maart en is te bezichtigen van woensdag tot en met vrijdag van 13.00 tot 16.00 uur en zaterdag en zondag van 14.00 tot 17.00 uur.

Voor meer informatie: www.stichtingbeeldruimte.nl en www.kunstencultuur.nl of volg ‘Identitijd’ op Facebook of Instagram.”

Geplaatst op

Van Iron lady naar bag lady….

Klimaat Madonna part two;

Deze week staat in het teken van de officiële aftrap van ‘ de Klimaat Madonna’. De opmaat naar 24 maart, earth hour. Hiervoor zal ik twee maal aantreden op het Dominicanenklooster met een motivatie en een presentatie. Ik heb de presentatie zover af. En vind het leuk spannend om voor publiek uit de doeken te doen waar ik ben in het maak proces maar vooral ook waarom ik dit wil maken. Elke opdracht is er 1 en met elke opdracht ga ik zorgvuldig en liefdevol om. Maar hierbij voel ik ook urgentie.

Let there be light: Erik & Astrid demonstreren het licht.Het is een urgentie die ik al heel lang voel en waarvoor ik mijn platform gevonden heb. Al jaren stoor ik me aan de gelatenheid waarmee we onze ‘prachtige’ wereld naar de knoppen laten gaan. Het obligate ” het is me wat”, ‘erg hoor’  en “ze doen ook maar” zijn holle kreten als daar op volgt: “maar ja ik heb eigenlijk geen zin om me daar druk om te maken of om iets daarvoor te laten”. Of ” ik wil lekker positief blijven, zullen we het daar niet te veel over hebben”. Onze wereld vervuild, wij zijn de vogel die zijn eigen nest bevuild.

In al onze superioriteit hebben we bedacht dat alles ten dienste moet staan van ons, ons gemak en de vooruitgang. Welke gevolgen dat heeft voor de overige dieren en bomen & planten, oceaan, bossen, ecosystemen is even net wat minder belangrijk dan ons stijgende koopkrachtplaatje. Dat daarmee de zeespiegel ook stijgt is aan de orde als onze kinderen of kleinkinderen groot zijn. Eigenlijk zeggen we; laat ons feesten en nemen tot alles op is dan zullen onze kinderen (die overigens al met veeeeeeel meer zijn straks) het wel even fixen, wij hebben het feest dan allang verlaten…

Any how; Alles is een golf beweging en we surfen al best lang op een rechtsdraaiende golf. Hyper kapitalisme commercie en over consumentisme is de norm en we zijn er best schaamteloos in geworden. Maar een golf heeft ook een levensduur. Het zal pieken (piekt het nu niet dan?) en in de branding uiteenspatten, om maar even in zee metaforen te blijven. Hopelijk wil men het hierna over een hele andere boeg gaan gooien, met een oude ideologie of wellicht met iets nieuws. Ik (en vele met mij) ben vast begonnen.

Madonna: Ze ontwikkeld zich langzamerhand tot een mooie dame van plasticzak en fles. Haar metalen skelet vult zich met dopjes en folie. Haar contouren worden zichtbaar. Ook al is ze nog lang niet af zie je haar komen. Zal ze straks sereniteit, puurheid en kwetsbaarheid uitstralen? Zal ze herkent worden? Voor mij belichaamd ze het vrouwelijke, moederlijke, beschermende en het zachte. Onze oer moeder, ook als je niet religieus bent (zoals ik zelf) is het symbool iets van waarde. Je kan voor oermoeder ook moeder aarde, Gaia  in vullen. Dat is iets breder maar heeft in feite de zelfde lading. Volgende week ga ik naar het Cibap om haar gezicht en handen te vacuum vormen. Oh ja ik heb mijn eigen gezicht, oren en handen gebruikt maar dat is geen stellingname ( : dat is gemak. Vandaag ga ik de laatste hand leggen aan haar ‘gipsen’ model handen, oren en gezicht zodat ze een goeie basis vormen.

Geplaatst op

Excess For All

(for English version please scroll down)

Expositie ‘Excess For All’  @ Galerie Verzantvoort, Stationsstraat 148, Apeldoorn. Van 12 november tot 02 januari 2018.

Opening: 12 november 2017 – 14.00 u door Wethouder D.H. Cziesso. 

Deze expositie bestaat uit schilderijen en beelden van 2014 tot recent gemaakt werk. Een aantal werken zijn eerder geëxposeerd maar de meest recente werken (2017) worden hier voor het eerst getoond aan publiek. In 2012 is Marit met een reeks begonnen die zij met terug werkende kracht Metropolieten is gaan noemen. Deze serie gaat over hedendaagse thema’s als technologische vooruitgang, urbanisering en massacultuur versus kwetsbaarheid, vrijheid en de menselijke maat. In deze serie worden deze thema’s multi interpretabel weergegeven. Maar eigenlijk geldt dat voor al het werk van Marit, het schuurt en wringt altijd ergens.

Excess For All, de titel van deze expositie, sluit hier naadloos op aan. In 2017 heeft Marit een aantal esthetische maar misschien ook wat verwonderde en cynische werken gemaakt die soms letterlijk inhaken op actuele en sociale vraagstukken. De onderliggende vragen gaan wederom over de mate van vrijheid die we ervaren en hoe we ons verhouden tot b.v. de natuur, anderen, de massa cultuur en het verschijnsel sociale druk, die het digitale tijdperk met zich mee brengt. Wederom is het niet duidelijk welke boodschap de werken met zich mee dragen, ze bevragen en onderzoeken. In de titels van de werken wordt soms wel een statement gemaakt welke louter berust op het buikgevoel van de kunstenares. Ze is zelf uiteindelijk ook een product van deze tijd.

In de afgelopen jaren is Marit bezig geweest een voor haar nieuwe vormentaal te ontwikkelen. Deze heeft ze gevonden door ongebruikelijke elementen met elkaar te combineren. Door de vreemde combinaties, van hoekig en architectonisch en menselijk organisch, ontstaan er nieuwe spannende composities.

Sinds 1994 is Marit werkzaam als beeldend kunstenaar. Haar atelier is gevestigd aan de Koestraat 10 te Zwolle. Haar grafische achtergrond is goed terug te zien in haar werk. En hoewel zij primair kunstschilder en conceptdenker is heeft zij zich door de jaren heen ontwikkeld tot een multidisciplinair kunstenaar.

Kenmerkend voor haar autonome werk is de centrale rol voor de mens in vorm en gedrag. Het is vaak een weerspiegeling van actuele maatschappelijke thema’s maar ook het alledaagse, het persoonlijke en het absurde zijn belangrijke inspiratie bronnen. Hoewel haar werk esthetisch is om te zien schuilt er vaak een soort onbehagen in. Deze tweeledigheid of dubbelheid is ook een terug kerend gegeven. Zie je wat je ziet?

De beelden die ontstaan begeven zich vaak op het snijvlak van fictie en realisme en grafisch en plastisch. Haar autonome werk bestaat uit schilderijen, beelden en digitale fotobewerkingen

Naast haar autonome werk is zij actief met kunstprojecten in concept en uitvoering, community art projecten, educatieve projecten, grafische vormgeving, kunstcoach, gastcurator, museumdocent bij de Fundatie en ook actief als lid van de commissie beeldende kunst Zwolle.

Galerie Verzantvoort, Stationsstraat 148, Apeldoorn. De galerie is geopend van dinsdag t/m vrijdag van 9.30u – 17.30u en zaterdag van 9.30u tot 17.00u. Contact: Remy Verzantvoort, 06 24 90 46 34/ mail- verza@live.nl. Website: www.verzantvoort.com.

Meer info over Marit Otto: www.maritotto.nl

Exhibition Marit Otto ‘Excess For All’

Gallery Verzantvoort, , Stationsstraat 148, Apeldoorn. Opening @ 12 November 2017

Alderman D.H. Cziesso. will open the exhibition round 14.00 hours.

This exhibition contains paintings and sculptures from 2014 till recent. A number of works are showed earlier but the most recent works (2017) will be shown to public for the first time. In 2012 Marit started a series that is called Metropolitans in hindsight. This series is about current everyday live themes as technological progress, urbanization and mass culture versus vulnerability, freedom and the human scale. In this series these themes are multi interpretable but actually that goes for all of Marits work. It usually wrenches and discomforts somewhere.

Excess For All, The title of this exhibition fits seamless to this greater theme. In 2017 Marit made a few aesthetic but somewhat dazzled and cynical works that link, sometimes literally, to current and social issues. The underlying questions are again about the amount of freedom that we experience and how we relate to nature, others, mass culture, and the phenomenon ‘social pressure’ that the digital age brings along. Once again it is not clear which message the artworks carries. They just seem to wonder and search. However statements are made in some titles. These statements are merely based on the underbelly of the artist. Afther all, she’s a product of this times and age too.

In the past years Marit has been busy altering and improving her style. She did so by combining unusual elements. By combining architectonic and geometrical shapes with organic, human and animal elements exciting new compositions arised.

Marit is working as an artist since 1994; She runs her atelier currently at the Koestraat 10, Zwolle, NL. Her graphical background still plays a predominant role in her work. Though she is primary a painter, she developed into a multi disciplinary artist over the years.

A distinctive feature in her work is the human body in al its shapes, forms and behavioral aspects. Her art is often a personal reflection of social issues and current affairs. But she’s also inspired by daily scenes, platitudes and the absurdities of human behaviour. Although her art is highly aesthetical; it also contains distressing elements that evoke a feeling of uneasiness. Thiscontradiction is a recurring theme in her artworks. Do you really see what is shown?

The created images often touch upon the edge of fiction and fact and range from graphic to plastic. Therefore her artworks covers several disciplines:paintings, sculptures and processed photographs.

Next to her work as an independent artist, she creates and participates in community art projects and educational art projects. She also designs for non-profit organisations, private clients and commercial companies and last but not least she is also participating member of the visual arts committee and museum guide at the Fundatie, Zwolle

Gallery Verzantvoort, Stationsstraat 148, Apeldoorn. De gallery is open from Tuesday till Friday from 9.30 AM till 17.30 PM. On Saturdays from 9.30 tot 17.00h. Contact: Remy Verzantvoort, 06 24 90 46 34/ mail- verza@live.nl. Website: www.verzantvoort.com.

The exhibitions lasts till 02 January 2018

More about Marit Otto: www.maritotto.nl

Geplaatst op

Zwolle v.s Berlijn < Het pareltje en ongepolijste diamant

Afgelopen week ben ik samen met mijn vriend Erik en zijn twee zoons Yuan en Kay naar Berlijn geweest. Berlijn is als een grote eigenzinnige maar gemoedelijke reus die je met beide armen omarmt. Ik wil even op Berlijn en haar ‘ruwe’ ongepolijste kant inzoomen omdat de zoektocht naar de Zwolse rafelrand en haar creative industrie weer helemaal actueel is en ik in Berlijn toch een mooi rolmodel zie. Je moet durven dromen toch! Aim high-

Ik heb 13 jaar een atelier gehad in een voormalige authentieke Zwolse rafelrand, DOAS. Wat daar zo bijzonder aan was liet zich destijds soms moeilijk uitleggen aan de gemeente. DOAS was een broedplaats die on-georkesteerd is ontstaan, zonder plan, zonder directie. een mierenhoop van creatieven, nomaden en levenskunstenaars. Een samengaan van mensen die verbonden werden door de plek en de wens er iets gaafs van te maken. Daarnaast was het een vrijplaats waarin ruimte was voor ambitie, dromen en festiviteiten. De aanblik van het complex bezorgde sommige Zwollenaren buikpijn, een rommeltje, chaos, oncontroleerbaar en grillig en weer anderen vonden het geweldig. Ik heb me, samen met een heel aantal andere broedplaats gebruikers, altijd hard gemaakt voor het bestaansrecht van zo’n plek.  De naam Richard Florida is meer dan eens gevallen om ons creative kapitaal te onderschrijven. Maar de systematiek van het echte kapitalisme, de meetlat waar alles steeds meer aan afgemeten wordt, staat een plek die niets kost, maar ook niets oplevert in m2 niet toe. Het past simpelweg niet in ons denkpatroon. Grond = geld.

In het kort komt het betoog van Richard Florida hier op neer: Neem een willekeurige min of meer verpauperde wijk in een stad. Veel leegstand, weinig leven op straat en weinig perspectief voor haar bewoners. In dit soort situaties zie je dat er een toestroom is van creatieven, kunstenaars, muzikanten, theatermakers, starters. Die voelen zich aangetrokken door het bohemien karakter en ietwat anarchistische karakter van zo’n gebied en hebben vaak een wat lager inkomen maar wel behoefte aan werk/leefruimte. Er ontstaat een bonte mix van mensen en culturen, er komt leven in de wijk en er ontstaan spontaan nieuwe initiatieven die op hun beurt weer een aanzuigende werking hebben op de hippe maar wel kapitaal krachtige stadsbewoner en toerist. Die komt daar zijn geld uitgeven, winkelen, zijn kunst kopen, uitgaan enz enz. Zodra het hippe etiket gevestigd is willen de  hipster en de yup (sorry voor de container begrippen) daar ook wonen en binnen de kortste keren schieten de prijzen van de huizen in zo’n wijk omhoog (marktwerking). Uiteindelijk verlaten de kwartiermakers de plek weer en gaan op zoek naar het volgende onontgonnen gebied. Het is een soort wetmatigheid. Florida benoemde dit omdat dit aantoont dat de creatieven wel degelijk een economische factor van belang zijn, maar dat deze geldstromen aan het directe zicht onttrokken zijn, het is iets van de lange termijn. Maar de directe winst zit al in de leefbaarheid en aantrekkelijkheid die de creatieven in hun kielzog hebben meegenomen, laat staan een levendig cultureel leven.

Nu kom ik even terug op Berlijn; Ik was in 1988 (voor de val van de muur) voor het eerst in Berlijn daarna nog een keer in 1991 (na de val van de muur) en vond het beide keren fantastisch en uber interessant. En nu zomer 2017 weer terug en ik was heel benieuwd hoe ik Berlijn nu zou ervaren. Het klinkt overdreven maar mijn hart gaat gelijk open. Berlijn leeft, ademt, pulseert, shockeert, daagt uit, is mooi van lelijkheid, is toch ook wel mooi en zoals ik eerder zei, een groot goeiig monster met vele koppen. We zijn bijvoorbeeld in kunstraum Kreuzberg Bethanien geweest, een voormalig diaconessen ziekenhuis aan Mariannenplatz. Een onvoorstelbaar groot complex met atelierruimtes, expo ruimtes,restaurants, stadsnomaden en veel meer. De expo; “Born in the Purple” (Who has the right for future shelter) Super professioneel, strak ingericht, bijna museaal in combinatie met het totaal niet aangeharkte, opgelapte, mooi gemaakte rest van het complex. Er is niet iets van gemaakt, het is. Dat is geloof ik de schoonheid ervan. Er is geen planoloog of ruimtelijke-ordenaar die hier mee aan de slag is gegaan, het lijkt gegroeid als een levend organisme. Love it.

Zo hebben we op diverse andere plekken in de stad dergelijke ruwe juweeltjes gezien zoals o.a. de Holzmarkt a/d Spree. Er zijn stevige casco’s neergezet door ?. Deze casco’s zijn op geheel eigen en organische wijze tot een waanzinnige ongrijpbare plek geworden. Ik droom wel eens over zulke bouwsels, waar achter elke kamer weer een andere kamer zit, trapje op trapje af, eindeloos veel verschillende atmosferen waar geen einde aan lijkt te komen. Ik hou van deze dromen omdat ze avontuurlijk zijn en eindeloos veel opties bieden. Nou zo iets dus maar dan in het echte leven. Cafe, haarsalon, werkplaatsen, ateliers terras, hangplek alles is hier op een totaal niet geregisseerde manier terecht gekomen en het zegt welkom, relax, this is life as it suppose to be.

De Zwolse paradox Zwolle zoekt haar DNA en identiteit waar het gaat om kunst en cultuur. Waarom zoekt ze? En waar is het dan gebleven? Aan de Zwolse creatieven ligt het niet, die zijn er genoeg en van goeie kwaliteit. Daarnaast hebben we ook nog eens een paar culturele succes kanonnen.  Maar we hebben geen spannende rafelranden, geen bijzondere artistieke infrastructuur, geen gekke vrijplaatsen en nagenoeg geen alternatieve (kunst) podia. Hoezo niet? DOAS is gelegaliseerd en opgeknapt en ondanks dat dat een architectonisch succes te noemen is en moedig ondernemerschap is het geen rafelrand meer. R 10 is ophouden te bestaan en nog een heel aantal andere rafelrandige locaties zijn ophouden te bestaan. Daar gaat ontwikkeld worden, er komt niks voor terug en onze echte stadse rafelranden zijn aan het opraken. Onze wethouder heeft het adagium niet in stenen te investeren. Maar wie in stenen durft te investeren,investeert op termijn in mensen, in cultuur, in toerisme en op den duur in uitstraling. De titel van mijn blog is ‘het pareltje en de ongepolijste diamant’ dat dekt de lading naar mijn mening best wel goed, ik zie Zwolle als een glanzende parel, ze wordt elke dag gepoetst en ze glimt mooi maar er is altijd de angst dat er krasjes op komen, in vergelijking tot Berlijn, deze steen is ook kostbaar maar ruw en ongepolijst, het zit vol krassen en butsen, dat wordt zo gelaten want er zullen toch weer nieuwe bijkomen.. . Iets meer lef, laissez- faire en ondeugendheid zou Zwolle goed doen. A bit more Berlin makes a world of difference!

Geplaatst op

Blou Blauw finished!

Afgelopen zaterdag 10 juni van vanaf 14u op locatie de laatste hand gelegd aan het sculptuur Blou Blauw. Ze/hij is nu af! Voor wie het live wil bewonderen, het beeld staat tot september in de Stadkamer, Zwolle in de centrale hal. Dit beeld is gemaakt op uitnodiging van Margin Art & Media voor de Jamshak in het Langhuis in samenwerking met Harley Davelaar.

Sculpture made in cooperation with Harley Davelaar and on invitation of Margin Art & Media for a Caribbean event Jamshak (Langhuis, Zwolle). This image shows the finishing, the blue layer. a Caribbean Iguana and a Dutch frog leaning against each others backs in a delicate equilibrium. They symbolize the relationship between the Dutch and the Dutch Caribbean kingdom. Tangled into each other. A chosen or not chosen connection determined by history.